Στέφανος Β΄ της Ουγγαρίας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Στέφανος Β΄ της Ουγγαρίας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1101 Σέκεσφεχερβαρ |
| Θάνατος | 1 Μαρτίου 1131 Σέκεσφεχερβαρ |
| Αιτία θανάτου | δυσεντερία |
| Τόπος ταφής | Σέκεσφεχερβαρ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ουγγαρία |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός μονάρχης |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | politician before the emergence of political parties |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Cristiana of Capua Adelaide of Riedenburg (από 1121)[1] |
| Γονείς | Κολομάν της Ουγγαρίας και Φελίτσα της Σικελίας |
| Αδέλφια | Σοφία (κόρη του Κολομάν της Ουγγαρίας) |
| Οικογένεια | Οίκος των Άρπαντ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς της Ουγγαρίας (1116–1131)[2] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Στέφανος Β΄ (ουγγρ. II István, 1101 - αρχές του 1131) από τον Οίκο των Αρπάντ ήταν βασιλιάς της Ουγγαρίας και Κροατίας (1116-31), γιος του Κολομάν. Ο μικρότερος αδελφός του Κολομάν, ο Άλμος προσπαθούσε να τον εκθρονίσει, έτσι ο Κολομάν έστεψε τον Στέφανο Β΄ από παιδί. Το 1116 διαδέχθηκε τον πατέρα του σε ηλικία 15 ετών· το ίδιο έτος η Βενετία κατέλαβε τη Δαλματία, περιοχή που δεν ανακτήθηκε έκτοτε από την Ουγγαρία. Η εξουσία του χαρακτηρίζεται από συχνές διαμάχες με τις γειτονικές χώρες.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Κολομάν της Ουγγαρίας και της Φελίτσας των Ωτβίλ, κόρης του Ρογήρου Α΄ κόμη της Σικελίας.
Ήταν δίδυμος με τον αδελφό του Λαδίσλαο, ο οποίος απεβίωσε το 1112 σε ηλικία 11 ετών. Το Εικονογραφημένο Χρονικό αναφέρει τη γέννησή του «το έτος Κυρίου 1101». Έλαβε το όνομα του πρώτου βασιλιά της Ουγγαρίας, που αγιοποιήθηκε το 1083, πράγμα που φανερώνει ότι προοριζόταν για διάδοχος. Ένα έγγραφο που γράφτηκε στο Ζαντάρ το 1105, αναφέρεται στον «Στέφανο τον πιο περίφημο βασιλιά μας», άρα ο Κολομάν τον έστεψε ήδη από παιδί. Αυτό έγινε για να δείξει ο Κολομάν την πρόθεσή του να τον διαδεχθεί ο γιος του.
Ο φιλόδοξος αδελφός του Άλμος, που είχε ήδη εξεγερθεί εναντίον του το 1098, εναντιώθηκε σε αυτό και έφυγε από τη χώρα. Ζήτησε πρώτα τη βοήθεια του Ερρίκου Ε΄ των Σαλίων της Γερμανίας και έπειτα του Μπολέσλαφ Γ΄ δούκα της Πολωνίας. Όταν απέτυχε, υποτάχθηκε στον Κολομάν και επέστρεψε στην Ουγγαρία· την επόμενη δεκαετία έκανε μερικές προσπάθειες να εκθρονίσει τον Κολομάν, αλλά δεν τα κατάφερε. Για να λήξει η απειλή της διαδοχής του Στεφάνου, ο πατέρας του τύφλωσε τον Άλμος και τον γιο του Μπέλα Β΄. Όταν ο Κολομάν το 1116 ασθένησε σοβαρά, φυλάκισε τον Άλμος. Το Εικονογραφημένο Χρονικό αναφέρει, πως καθώς επρόκειτο να αποβιώσει, έδωσε εντολή στον γιο του και τους σημαντικούς άνδρες του βασιλείου να καταλάβουν το Περεμίσλ, το οποίο είχε ανεπιτυχώς πολιορκήσει το 1099. Απεβίωσε το 1116.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με το Εικονογραφημένο Χρονικό ο Στέφανος Β΄ δεν επεδίωξε να νυμφευτεί νόμιμη σύζυγο, αλλά είχε παλλακίδες και κοινές γυναίκες. Ωστόσο οι σύμβουλοί του «θλιβόμενοι, πως το βασίλειο ήταν σε λυπηρή κατάσταση και ο βασιλιάς δεν είχε διάδοχο», τον έπεισαν να νυμφευτεί. Διάλεξαν την κόρη του Ροβέρτου Α΄, πρίγκιπα της Κάπουα. Το ζεύγος δεν απέκτησε τέκνα.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ p11410.htm#i114092. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Zsuzsa Gáspár, Jenő Horváth: «Királyok könyve» (Ουγγρικά) Officina Nova. Βουδαπέστη. 1997. σελ. 34. ISBN-10 963-548-580-8.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Cosmas of Prague: The Chronicle of the Czechs (Translated with an introduction and notes by Lisa Wolverton) (2009). The Catholic University of America Press. ISBN 978-0-8132-1570-9.
- Kinnamos, John (1976). Deeds of John and Manuel Comnenus. Μετάφραση Charles M. Brand. Columbia University Press. ISBN 0-231-04080-6.
- Magoulias, Harry J., επιμ. (1984). O City of Byzantium: Annals of Niketas Choniatēs. Detroit: Wayne State University Press. ISBN 978-0-8143-1764-8.
- The Hungarian Illuminated Chronicle: Chronica de Gestis Hungarorum (Edited by Dezső Dercsényi) (1970). Corvina, Taplinger Publishing. ISBN 0-8008-4015-1.
|