Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα
Slovenska demokratska stranka
ΠρόεδροςΓιάνεζ Γιάνσα
Ίδρυση16 Φεβρουαρίου 1989
ΈδραTrstenjakova ulica 8, Λιουμπλιάνα
Πτέρυγα νεολαίαςΣλοβενική Δημοκρατική Νεολαία[1]
ΙδεολογίαΣυντηρητισμός[2][3][4]
Εθνικισμός[5][6][7]
Δεξιός λαϊκισμός[8][9]
Αντι-μετανάστευση[9][10]
Πολιτικό φάσμαΔεξιά[9][11][12]
Ευρωπαϊκή προσχώρησηΕυρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα
Ομάδα Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΕυρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα
Διεθνής προσχώρησηΚεντρώα Δημοκρατική Διεθνής
Διεθνής Δημοκρατική Ένωση
Χρώματα     Κίτρινο
     Μπλε
Εθνοσυνέλευση
27 / 90
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
2 / 8
Ιστότοπος
sds.si
Πολιτικό σύστημα της Σλοβενίας
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Το Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα (σλοβενικά: Slovenska demokratska stranka‎‎, SDS), πρώην Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Σλοβενίας (σλοβενικά: Socialdemokratska stranka Slovenije‎‎, SDSS),[13][14] είναι συντηρητικό[2] πολιτικό κόμμα στη Σλοβενία. Έχει περιγραφεί ως εθνικιστικό[15] και δεξιό λαϊκιστικό,[8] που συνδυάζει τόσο τον εθνικό[16] όσο και τον κοινωνικό συντηρητισμό.[17] Επικεφαλής του κόμματος είναι ο Γιάνεζ Γιάνσα. Το Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, της Κεντρώας Δημοκρατικής Διεθνούς[18] και της Διεθνούς Δημοκρατικής Ένωσης.[19]

Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα αναπτύχθηκε από τη συγχώνευση δύο ξεχωριστών πολιτικών κομμάτων: της Σοσιαλδημοκρατικής Ένωσης της Σλοβενίας και της Σλοβενικής Δημοκρατικής Ένωσης,[20][21][22][23] κομμάτων μελών της Δημοκρατικής Αντιπολίτευση της Σλοβενίας που νίκησε τα κόμματα που προέρχονται από το Κομμουνιστικό Κόμμα Σλοβενίας στις πρώτες δημοκρατικές σλοβενικές εκλογές το 1990,[21] και πραγματοποίησε τον εκδημοκρατισμό της Σλοβενίας και την απόσχισή της από τη Γιουγκοσλαβία.

Η Σοσιαλδημοκρατική Ένωση της Σλοβενίας είχε προκύψει από ένα ανεξάρτητο, αντικομμουνιστικό συνδικαλιστικό κίνημα στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Ο πρώτος της πρόεδρος ήταν ο ηγέτης των συνδικάτων Φράνς Τόμσιτς, ο οποίος το Δεκέμβριο του 1987 οργάνωσε μια απεργία ορόσημο των εργαζομένων που οδήγησε στην ίδρυση ενός ανεξάρτητου συνδικάτου, του Neodvisnost, ακολουθώντας το παράδειγμα του κινήματος Αλληλεγγύης στην Πολωνία,[24] και το 1989, το κόμμα (το οποίο ήταν το πρώτο κόμμα της αντιπολίτευσης στον πρώην κομμουνιστικό κόσμο).[22][25][24][26] Ο Τόμσιτς αντικαταστάθηκε ως ηγέτης από τον Γιόζε Πούτςνικ αργότερα το ίδιο έτος, ενώ η Σοσιαλδημοκρατική Ένωση μετονομάστηκε σε Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Σλοβενίας.[25] Ο Πούτσνικ ήταν πρώην αντιφρονών που είχε αναγκαστεί να μεταναστεύσει στη Γερμανία ως πολιτικός εξόριστος τη δεκαετία του 1960.[27] Υπό την ηγεσία του Πούτσνικ, το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα εξελίχθηκε σταδιακά σε ένα μετριοπαθές σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, το οποίο συνδύαζε την έκκληση για μια κοινωνική οικονομία της αγοράς με την υποστήριξη ενός κράτους πρόνοιας βασισμένο σε ένα γερμανικό, αυστριακό και σκανδιναβικό κοινωνικό μοντέλο. 

Η Σλοβενική Δημοκρατική Ένωση ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 1989[23] ως αντιπολίτευση στο Κομμουνιστικό Κόμμα Σλοβενίας, δίνοντας έμφαση στην εγκαθίδρυση του κράτους δικαίου και στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών πολιτικών ελευθεριών, του σεβασμού των δικαιωμάτων των μειονοτήτων και της ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης. Λειτουργούσε ως ένας ευρύς αλλά κάπως κατακερματισμένος συνασπισμός πολλών ομάδων με διαφορετικές φιλελεύθερες, σοσιαλφιλελεύθερες και αστικές εθνικιστικές ατζέντες. 

Το 1991, μετά από μια σύγκρουση μεταξύ της ηγεσίας και των μελών του κόμματος, η Σλοβενική Δημοκρατική Ένωση χωρίστηκε σε δύο κόμματα -η σοσιαλφιλελεύθερη πτέρυγα ίδρυσε το Δημοκρατικό Κόμμα, ενώ η συντηρητική πτέρυγα ίδρυσε το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα.[23] Μέλη που δεν προσχώρησαν σε ένα από αυτά τα δύο κόμματα προσχώρησαν στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του Πούτσνικ. Αν και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα υπέστη σαφή ήττα στις εκλογές του 1992, μόλις εισήλθε στο Κοινοβούλιο, σχημάτισε συνασπισμό με τη Φιλελεύθερη Δημοκρατία Σλοβενίας και εισήλθε στο υπουργικό συμβούλιο του Γιάνεζ Ντρνόβσεκ.[28][29][30][31][32]

Ο Γιάνεζ Γιάνσα έγινε αρχηγός του κόμματος το 1993 μετά την παραίτηση του Jože Pučnik λόγω προβλημάτων υγείας.[32][33] Το 1995, το Εθνικό Δημοκρατικό Κόμμα προσχώρησε στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα.[20][23][32]

Ο Γιάνσα υπηρετούσε ως υπουργός Άμυνας από το 1990 έως το 1994,[34] όταν αποπέμφθηκε από τη θέση λόγω της εμπλοκής του στην υπόθεση Depala Vas (η οποία επικεντρώθηκε γύρω από ένα περιστατικό στο οποίο στρατιωτικό προσωπικό συνέλαβε και κακομεταχειρίστηκε έναν πολιτικό, εκτός υπηρεσίας, μυστικό συνεργάτη της αστυνομίας που ήταν προσπαθώντας να αποκτήσει απόρρητα έγγραφα σχετικά με το Υπουργείο Άμυνας).[35][36][32][37] Το κόμμα αποχώρησε στη συνέχεια από την κυβέρνηση Ντρνόβσεκ.[32]

Το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα παρέμεινε στην αντιπολίτευση για τα επόμενα 10 χρόνια, εκτός από μια σύντομη περίοδο το 2000, όταν εισήλθε σε μια βραχύβια κεντροδεξιά κυβέρνηση με επικεφαλής τον Αντρέι Μπάγιουκ.[32][38][39]

Μετά το έτος 2000, το κόμμα υπέβαλε αίτηση για ένταξη στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα,[32] υιοθετώντας μια φιλελεύθερη οικονομική πολιτική και αργότερα μέτρα λιτότητας κατά την οικονομική κρίση στα τέλη του 2000, διατηρώντας παράλληλα μια ατλαντική εξωτερική πολιτική. Η στροφή προς τα δεξιά κορυφώθηκε με την αλλαγή του ονόματος το 2003 από Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα σε Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα.[11][20] Το κόμμα περιγράφηκε ως φιλελεύθερο-συντηρητικό[40] ή συντηρητικό-φιλελεύθερο.[41]

Ο ριζοσπαστικός λαϊκισμός, οι εθνικιστικές [11] και ξενοφοβικές επιθέσεις του κόμματος παρατηρήθηκαν επίσης από πολιτικούς αναλυτές.[42][43][44] Επιπλέον, η τοπική Σλοβενική Καθολική Εκκλησία την υποστήριξε περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο πολιτικό κόμμα της Σλοβενίας. Αν και δεν είναι κατ' όνομα χριστιανικό κόμμα, η τοπική εκκλησία έχει σταθεί πλήρως και άνευ όρων πίσω από αυτό. [42]

Στις 3 Οκτωβρίου 2004, το Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές του 2004 με 29,1% των λαϊκών ψήφων και 29 από τις 88 έδρες.[45] Στη συνέχεια, το κόμμα σχημάτισε κυβέρνηση με τη Νέα Σλοβενία, το Σλοβενικό Λαϊκό Κόμμα και το Δημοκρατικό Κόμμα Συνταξιούχων Σλοβενίας.[46]

Στις βουλευτικές εκλογές του 2008 έχασε οριακά από τους Σοσιαλδημοκράτες, μέχρι τότε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Έχασε επίσης μία έδρα στο σλοβενικό κοινοβούλιο, πέφτοντας στις 28.[47]

Με την εκλογή του σοσιαλδημοκράτη ηγέτη Μπόρουτ Πάχορ ως πρωθυπουργού της Σλοβενίας, το Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα έμεινε στην αντιπολίτευση[48]

Στις ευρωπαϊκές εκλογές του 2009, το Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα ήταν το πιο δημοφιλές κόμμα στη Σλοβενία με 26,9% των ψήφων.[49]

Στις πρόωρες εκλογές του 2011 που διεξήχθησαν μετά την κατάρρευση του κεντροαριστερού κυβερνητικού συνασπισμού, το κόμμα έλαβε τη δεύτερη θέση, κερδίζοντας το 26,19% των ψήφων και 26 έδρες στην Εθνοσυνέλευση. Το νεοσύστατο κεντροαριστερό κόμμα, Θετική Σλοβενία κέρδισε τις εκλογές.[50][51] Ωστόσο, το κόμμα πέτυχε να σχηματίσει μια τετρακομματική κυβέρνηση, η οποία περιελάμβανε τη Λίστα Πολιτών, τη Νέα Σλοβενία, το Σλοβενικό Λαϊκό Κόμμα και το Δημοκρατικό Κόμμα Συνταξιούχων Σλοβενίας.

Στα τέλη του 2012, άρχισαν να πραγματοποιούνται διαδηλώσεις στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σλοβενίας, το Μάριμπορ, ενάντια στον δήμαρχο Franc Kangler, ο οποίος ήταν υπό έρευνα λόγω καταγγελιών για διαφθορά.[52][53] Οι διαδηλώσεις σύντομα πήραν δυναμική και εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα, καθιστώντας τις μεγαλύτερες στην ιστορία της. Τα κύρια παράπονα των διαδηλωτών ήταν τα σκληρά μέτρα λιτότητας που επέβαλε η κυβέρνηση, οι επικείμενες εκποιήσεις κρατικών επιχειρήσεων και οι ισχυρισμοί για εκτεταμένη διαφθορά μεταξύ της άρχουσας ελίτ.[54][55][56][57][58] Στις αρχές του 2013, η αστάθεια και η δημόσια δυσαρέσκεια επιδεινώθηκαν όταν η Επιτροπή για την Πρόληψη της Διαφθοράς αποκάλυψε ότι τόσο ο πρωθυπουργός Γιάνεζ Γιάνσα όσο και ο αρχηγός του μεγαλύτερου κόμματος της αντιπολίτευσης, Ζόραν Γιάνκοβιτς, παραβίασαν τους νόμους κατά της διαφθοράς.[59][60] Ο Γιάνσα αντιμετώπισε επίσης κατηγορίες για δωροδοκία ακόμη και πριν ανέλθει στην πρωθυπουργία το 2012.[51][61] Εν μέσω της αυξανόμενης πίεσης από τις συνεχιζόμενες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις,[62][63][64] οι εταίροι του συνασπισμού άρχισαν να αποχωρούν από την κυβέρνηση.[65][62][66] Η κυβέρνηση κατέρρευσε τελικά μετά από ψηφοφορία δυσπιστίας και μια υποψήφια με συναίνεση της Θετικής Σλοβενίας, η Αλένκα Μπράτουσεκ, διορίστηκε πρωθυπουργός[67][68][69][58] και σχημάτισε κυβέρνηση.[68][69][58]

Τον Ιούνιο του 2013, ο Γιάνσα καταδικάστηκε για δωροδοκία, αλλά άσκησε έφεση κατά της ετυμηγορίας. Τον Απρίλιο του 2014, το Ανώτατο Δικαστήριο επικύρωσε την ποινή φυλάκισης δύο ετών που του επιβλήθηκε ως αποτέλεσμα της καταδίκης για δωροδοκία. [70] [71] Παρά τη φυλάκισή του, ο Γιάνσα ήταν υποψήφιος βουλευτής. [72]

Στις ευρωεκλογές του 2014, το Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα κατέλαβε την πρώτη θέση, συγκεντρώνοντας 24,78% των ψήφων,[73][74] και εξέλεξε τρεις ευρωβουλευτές.[75]

Το κόμμα έλαβε το 20,69% των ψήφων στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές του 2014 και έλαβε 21 έδρες στο κοινοβούλιο.[76] Το κόμμα παρέμεινε στην αντιπολίτευση.[77] Ο Γιάνεζ Γιάνσα επανεξελέγη βουλευτής παρά τη φυλάκισή του. Το Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάσισε να μην αφαιρέσει από τον Γιάνσα την θητεία του βουλευτή και ο Janša έλαβε άδεια κατά την άσκηση των πολιτικών του καθηκόντων. [78] Ωστόσο, τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους η υπόθεση για την οποία βρισκόταν στη φυλακή, παραγράφηκε.[79]

Με μια εκστρατεία βασισμένη σε μεγάλο βαθμό στην αντιμεταναστευτική λαϊκιστική ρητορική, το κόμμα ήταν στην κορυφή των δημοσκοπήσεων της κοινής γνώμης ενόψει των κοινοβουλευτικών εκλογών του 2018.[80] Το κόμμα αναδείχθηκε και πάλι νικητής στις βουλευτικές εκλογές του 2018, συγκεντρώνοντας το 24,92% των ψήφων και κερδίζοντας 25 έδρες.[81] Ωστόσο, το κόμμα δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει την απαραίτητη υποστήριξη για έναν κυβερνητικό συνασπισμό, καθώς τα περισσότερα κοινοβουλευτικά κόμματα (Λίστα του Μάριαν Σάρετς, Σοσιαλδημοκράτες, Κόμμα Σύγχρονου Κέντρου, Αριστερά, Κόμμα της Αλένκα Μπράτουσεκ και Δημοκρατικό Κόμμα Συνταξιούχων Σλοβενίας) είχαν δηλώσει ότι δεν θα συμμετείχαν σε συνασπισμό με το Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα.[82][83][84][85] Ο Γιάνσα δήλωσε ότι θα ήταν πρόθυμος να παραιτηθεί από τη θέση του ως διορισμένος πρωθυπουργός σε κάποιον άλλο βουλευτή του κόμματος, προκειμένου να επιτρέψει στο κόμμα να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού.[86] Παρά την παραχώρηση, τη θέση του πρωθυπουργού κατέλαβε τελικά ο αρχηγός του δεύτερου μεγαλύτερου κοινοβουλευτικού κόμματος, Μάριαν Σάρετς, ο οποίος πέτυχε να σχηματίσει κυβέρνηση μειοψηφίας της κεντροαριστεράς.[87]

Στις αρχές του 2020, η παραίτηση του υπουργού Οικονομικών λόγω ενδοκυβερνητικών διαφωνιών σχετικά με τη σύνταξη ενός νομοσχεδίου μεταρρύθμισης της ασφάλισης υγείας προκάλεσε την παραίτηση του πρωθυπουργού Σάρετς, ο οποίος ζήτησε πρόωρες εκλογές.[88] Το Σλοβενικό Δημοκρατικό Κόμμα κατάφερε ωστόσο να εξασφαλίσει υποστήριξη για το σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης σχηματίζοντας συνασπισμό με τη Νέα Σλοβενία, το Δημοκρατικό Κόμμα Συνταξιούχων Σλοβενίας και το Κόμμα Σύγχρονου Κέντρου.[89]

Ο Γιάνσα επιβεβαιώθηκε ως Πρωθυπουργός στις 13 Μαρτίου 2020.[90]

Αποτελέσματα εκλογών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνοσυνέλευση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκλογές Ηγέτης Ψήφοι % Έδρες +/– Κυβέρνηση
1990 Γιόζε Πούτσνικ 79.951 7,39 (#7)
6 / 80
 Αύξηση6 Κυβέρνηση
1992 39.675 3,34 (#8)
4 / 90
 Μείωση2 Κυβέρνηση
1996 Γιάνεζ Γιάνσα 172.470 16.13 (#3)
16 / 90
 Αύξηση12 Αντιπολίτευση
2000 170.228 15.81 (#2)
14 / 90
 Μείωση2 Αντιπολίτευση
2004 281.710 29.08 (#1)
29 / 90
 Αύξηση15 Αντιπολίτευση
2008 307.735 29.26 (#2)
28 / 90
 Μείωση1 Αντιπολίτευση
2011 288.719 26.19 (#2)
26 / 90
 Μείωση2 Κυβέρνηση (2012–13)
Αντιπολίτευση (2013–14)
2014 181.052 20.71 (#2)
21 / 90
 Μείωση5 Αντιπολίτευση
2018 222.042 24,92 (#1)
25 / 90
 Αύξηση4 Αντιπολίτευση (2018–20)
Κυβέρνηση (2020–22)
2022 279.897 23.48 (#2)
27 / 90
 Αύξηση2 Αντιπολίτευση

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκλογή Ψήφοι % Έδρες +/–
2004 76.945 17,6 (#3)
2 / 7
2009 123.563 26,7 (#1)
3 / 8
 Αύξηση1
2014 99.643 24,8 (#1)
3 / 8
 Σταθερό
2019 126.534 26.2 (#1)
2 / 8
 Μείωση1

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Slovenska Demokratska Mladina». sdm.si. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2022. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Toplišek, Alen (2019). The populist radical left in Europe: Between populism and socialism. Giorgos Katsambekis, Alexandros Kioupkiolis. London. σελ. 7. ISBN 978-1-351-72048-9. OCLC 1090060657. 
  3. ↑ Democratic transition in Slovenia : value transformation, education, and media. Sabrina P. Ramet, Danica Fink Hafner (1 έκδοση). College Station: Texas A & M University Press. 2006. σελ. 104. ISBN 978-1-60344-584-9. OCLC 715188546. 
  4. ↑ «Slovenian General Election, 3 June 2018». European Movement Ireland (στα Αγγλικά). 3 Ιουνίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2022. 
  5. ↑ «Another Euro Member Heads for Turmoil After Nationalist Win». Bloomberg.com. 3 June 2018. https://www.bloomberg.com/news/articles/2018-06-03/ally-of-eu-s-orban-wins-inconclusive-slovenian-vote-poll-shows. 
  6. ↑ «Slovenian journalists operate in increasingly toxic atmosphere». International Press Institute. 26 Μαρτίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2022. 
  7. ↑ «Slovenian nationalist party set for power after winning election». the Guardian (στα Αγγλικά). 4 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2022. 
  8. ↑ 8,0 8,1 Klaus Wahl (2020). The Radical Right: Biopsychosocial Roots and International Variations. Springer Nature. σελ. 201. ISBN 978-3-030-25131-4. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «Anti-Immigrant Party Set to Make Gains in Slovenia Vote». 1 Ιουνίου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2018 – μέσω NYTimes.com. 
  10. ↑ Novak, Marja (22 May 2018). «Anti-immigrant stance helps Slovenia's SDS party to poll lead». Reuters. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-election/anti-immigrant-stance-helps-slovenias-sds-party-to-poll-lead-idUSKCN1IN1QU. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Hloušek, Vít; Kopeček, Lubomír (2010), Origin, Ideology and Transformation of Political Parties: East-Central and Western Europe Compared, Ashgate, σελ. 26, ISBN 9780754678403, https://books.google.com/books?id=K79sdX-amEgC&pg=PA26 
  12. ↑ Lewis, Paul G. (2000), Political Parties in Post-Communist Eastern Europe, Routledge, σελ. 167, ISBN 9780415201810, https://books.google.com/books?id=LAdhbhFzaYsC&pg=PA167 
  13. ↑ «SLOVENSKA DEMOKRATSKA STRANKA (SDS)» (στα sl). https://siol.net/novice/volitve-2018/slovenska-demokratska-stranka-sds-466986. Ανακτήθηκε στις 2018-06-04. 
  14. ↑ «SDS: Več svobode, človekovih pravic in solidarnosti» (στα sl-SI). Grem Volit. https://www.rtvslo.si/gremvolit/stranke-in-liste/sds-vec-svobode-clovekovih-pravic-in-solidarnosti/453598. Ανακτήθηκε στις 2018-06-04. 
  15. ↑ «Slovenian nationalist party set for power after winning election». TheGuardian.com. 4 Ιουνίου 2018. 
  16. ↑ Nordsieck, Wolfram (2018). «Slovenia». Parties and Elections in Europe. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2019. 
  17. ↑ Terry, Chris (19 Μαΐου 2014). «Slovenian Democratic Party (SDS)». The Democratic Society. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2022. 
  18. ↑ «Partidos Archivo - idc-cdi». 22 Σεπτεμβρίου 2017. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2018. 
  19. ↑ «Members | International Democrat Union». www.idu.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2018. 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 Igor Guardiancich (2012). Pension Reforms in Central, Eastern and Southeastern Europe: From Post-Socialist Transition to the Global Financial Crisis. Routledge. σελ. 194. ISBN 978-1-136-22595-6. 
  21. ↑ 21,0 21,1 Reforming Europe : the role of the centre-right. Arvanitopoulos, Kōnstantinos., Centre for European Studies (Brussels, Belgium), Institouto Dēmokratias Kōnstantinos Karamanlēs. Berlin: Springer-Verlag. 2009. ISBN 9783642005602. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Umrl je prvi predsednik SDS France Tomšič». www.delo.si (στα Σλοβενικά). 25 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 «Pred 20 leti je bila ustanovljena Slovenska demokratična zveza». siol.net (στα Σλοβενικά). 11 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  24. ↑ 24,0 24,1 «France Tomsic». www.slovenija2001.gov.si. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  25. ↑ 25,0 25,1 «Umrl je France Tomšič». RTVSLO.si (στα Σλοβενικά). Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  26. ↑ «Umrl France Tomšič». www.24ur.com. 25 Μαρτίου 2010. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  27. ↑ «Politični disident, ki je postal ključni akter osamosvojitve». RTVSLO.si (στα Σλοβενικά). Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  28. ↑ «Drnovšek je leta 1992 med žive vrnil Janeza Janšo». siol.net (στα Σλοβενικά). 13 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  29. ↑ «Apokalipsa politične krize». Mladina.si. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  30. ↑ «Pretekle vlade». www.vlada.si (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  31. ↑ «Potapljanje vladajoče stranke». Mladina.si. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  32. ↑ 32,0 32,1 32,2 32,3 32,4 32,5 32,6 «Kratka zgodovina stranke SDS». www.delo.si (στα Σλοβενικά). 4 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  33. ↑ «Obeležujemo peto obletnico smrti Jožeta Pučnika». Dnevnik. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  34. ↑ «Predsednik vlade Janez Janša | GOV.SI». Portal GOV.SI (στα Σλοβενικά). Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020. 
  35. ↑ «STA: Dve desetletji od afere Depala vas». www.sta.si. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  36. ↑ «To so najodmevnejÅ¡e afere slovenskih obveÅ¡Äevalcev». siol.net (στα Σλοβενικά). Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  37. ↑ Taras, Ray (May 2001). «The Radical Right in Central and Eastern Europe since 1989 . Sabrina P. Ramet» (στα αγγλικά). The Journal of Politics 63 (2): 672–673. doi:10.1086/jop.63.2.2691788. ISSN 0022-3816. https://archive.org/details/sim_journal-of-politics_2001-05_63_2/page/672. 
  38. ↑ «Hitre zamenjave v Cerarjevi vladi. Pada že peti minister». RTVSLO.si (στα Σλοβενικά). Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  39. ↑ «24ur.com - '1000 evrov pokojnine je predvolilna laž'». www2.24ur.com. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2019. 
  40. ↑ Alfio Cerami (2006). Social Policy in Central and Eastern Europe: The Emergence of a New European Welfare Regime. LIT Verlag Münster. σελ. 29. ISBN 978-3-8258-9699-7. 
  41. ↑ Vít Hloušek· Lubomír Kopecek (2013). Origin, Ideology and Transformation of Political Parties: East-Central and Western Europe Compared. Ashgate Publishing, Ltd. σελ. 177. ISBN 978-1-4094-9977-0. 
  42. ↑ 42,0 42,1 Rizman, Rudolf M. (1999), «Radical Right Politics in Slovenia», The radical right in Central and Eastern Europe since 1989 (Penn State Press): 155–162, ISBN 0271043792, https://books.google.com/books?id=QZr1vsDIvlUC, ανακτήθηκε στις 14 November 2011 
  43. ↑ Hall, Ian; Perrault, Magali (3 April 2000), «The Re-Austrianisation of Central Europe?», Central Europe Review 2 (13), http://www.ce-review.org/00/13/essay13.html, ανακτήθηκε στις 14 November 2011 
  44. ↑ Rizman, Rudolf M. (2006), Uncertain path: Democratic transition and consolidation in Slovenia, Texas A&M University Press, σελ. 74, ISBN 9781585444236, https://books.google.com/books?id=0F5l-gI0_igC, ανακτήθηκε στις 14 November 2011 
  45. ↑ «Republic of Slovenia Elections for Deputies to the National Assembly 2004». www.dvk-rs.si. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2018. 
  46. ↑ «Pregled mandata 2004/2005». Prvi interaktivni multimedijski portal, MMC RTV Slovenija. http://www.rtvslo.si/volitve-v-dz/pregled-mandata-2004-2005/90806. Ανακτήθηκε στις 2018-06-03. 
  47. ↑ «Državni zbor RS - Leto 2008 | Državna volilna komisija». Državna volilna komisija. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2018. 
  48. ↑ «STA: SDS ustanovila strokovni svet». Sta.si. 23 Δεκεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Ιουλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2014. 
  49. ↑ «Volitve v Evropski parlament - Leto 2009 | Državna volilna komisija». Državna volilna komisija. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2018. 
  50. ↑ «Positive Slovenia Surprise Winner of Election». www.sloveniatimes.com (στα Σλοβενικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2018. 
  51. ↑ 51,0 51,1 Novak, Marja. «Slovenia parliament confirms Jansa as prime minister» (στα αγγλικά). U.S.. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-pm/slovenia-parliament-confirms-jansa-as-prime-minister-idUSTRE80R0L720120128. Ανακτήθηκε στις 2018-06-02. 
  52. ↑ Radosavljevic, Zoran. «Slovenia: as star wanes, anger on streets» (στα αγγλικά). U.S.. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-protests/slovenia-as-star-wanes-anger-on-streets-idUSBRE8BJ0UU20121220. Ανακτήθηκε στις 2018-06-02. 
  53. ↑ Novak, Marja. «Violent mass protest continue in Slovenia» (στα αγγλικά). U.S.. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-protests/violent-mass-protest-continue-in-slovenia-idUSBRE8B218Q20121203. Ανακτήθηκε στις 2018-06-02. 
  54. ↑ (www.dw.com), Deutsche Welle. «Thousands protest against austerity in Slovenia | DW | 18.11.2012». DW.COM (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2018. 
  55. ↑ Novak, Marja. «Slovenia police clash with protesters ahead of vote» (στα αγγλικά). U.S.. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-protest/slovenia-police-clash-with-protesters-ahead-of-vote-idUSBRE8AT1GD20121130. Ανακτήθηκε στις 2018-06-02. 
  56. ↑ «Anti-austerity Slovenia protesters clash with police | CBC News» (στα αγγλικά). CBC. http://www.cbc.ca/news/world/anti-austerity-slovenia-protesters-clash-with-police-1.1298756. Ανακτήθηκε στις 2018-06-02. 
  57. ↑ Reuters Editorial. «Slovenia police arrest 141 in violent anti-austerity protests» (στα αγγλικά). U.S.. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-arrests/slovenia-police-arrest-141-in-violent-anti-austerity-protests-idUSBRE8B30QM20121204. Ανακτήθηκε στις 2018-06-02. 
  58. ↑ 58,0 58,1 58,2 «Slovenia - Government and society» (στα αγγλικά). Slovenia - Government and society. https://www.britannica.com/place/Slovenia/Government-and-society#ref1007089. Ανακτήθηκε στις 2018-06-03. 
  59. ↑ «Watchdog Finds Janša, Janković in Violation of Anti-Graft Law». www.sloveniatimes.com (στα Σλοβενικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2018. 
  60. ↑ Novak, Marja. «Slovenia gripped by strike, government on the ropes» (στα αγγλικά). U.S.. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-crisis/slovenia-gripped-by-strike-government-on-the-ropes-idUSBRE90M0KQ20130123. Ανακτήθηκε στις 2018-06-02. 
  61. ↑ «[Investigation Arms deals and bribes: The downfall of Slovenia's former PM»] (στα αγγλικά). https://euobserver.com/investigations/123961. Ανακτήθηκε στις 2018-06-02. 
  62. ↑ 62,0 62,1 Novak, Marja. «Slovenia protest adds pressure to crumbling government» (στα αγγλικά). U.S.. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-protests/slovenia-protest-adds-pressure-to-crumbling-government-idUSBRE9170XI20130208. Ανακτήθηκε στις 2018-06-02. 
  63. ↑ «Protests in Slovenia continue despite government's fall» (στα αγγλικά). Reuters. 2013-03-09. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-protest-idUSBRE9280EU20130309. Ανακτήθηκε στις 2020-05-07. 
  64. ↑ «Anti-graft protest adds pressure to Slovenian prime minister» (στα αγγλικά). Reuters. 2013-01-11. https://www.reuters.com/article/uk-slovenia-protests-idUKBRE90A10H20130111. Ανακτήθηκε στις 2020-05-07. 
  65. ↑ «SLS: če Janša do februarja ne odstopi gremo iz koalicije tudi mi». 14 Ιανουαρίου 2013. 
  66. ↑ Reuters Editorial. «Struggling Slovenia to appoint new PM to rescue economy» (στα αγγλικά). U.S.. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-government/struggling-slovenia-to-appoint-new-pm-to-rescue-economy-idUSBRE91P0EE20130226. Ανακτήθηκε στις 2018-06-02. 
  67. ↑ Novak, Marja. «Slovenian coalition party asks premier to resign» (στα αγγλικά). U.S.. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-government/slovenian-coalition-party-asks-premier-to-resign-idUSBRE90B0FG20130112. Ανακτήθηκε στις 2018-06-02. 
  68. ↑ 68,0 68,1 «Alenka Bratušek New PM-designate». www.sloveniatimes.com (στα Σλοβενικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2018. Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2018. 
  69. ↑ 69,0 69,1 Novak, Marja. «Protests in Slovenia continue despite government's fall» (στα αγγλικά). U.S.. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-protest/protests-in-slovenia-continue-despite-governments-fall-idUSBRE9280EU20130309. Ανακτήθηκε στις 2018-06-02. 
  70. ↑ Reuters Editorial. «Slovenian court confirms jail sentence for ex-PM Jansa» (στα αγγλικά). U.S.. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-corruption/slovenian-court-confirms-jail-sentence-for-ex-pm-jansa-idUSBREA3R0UL20140428. Ανακτήθηκε στις 2018-06-04. 
  71. ↑ «Slovenia's fragile recovery» (στα αγγλικά). The Economist. 2014-05-03. https://www.economist.com/eastern-approaches/2014/05/03/slovenias-fragile-recovery. Ανακτήθηκε στις 2018-06-04. 
  72. ↑ «After 26 Years, Janša in Prison Again». www.sloveniatimes.com (στα Σλοβενικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2018. 
  73. ↑ «EU volitve 2014 / 18». Delo.si. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2014. 
  74. ↑ «European parliament elections 2014». Volitve.gov.si. 25 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2014. 
  75. ↑ «European parliament elections 2014». Volitve.gov.si. 25 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουλίου 2014. 
  76. ↑ «Republic of Slovenia early elections for deputies to the national assembly 2014». volitve.gov.si. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2018. 
  77. ↑ «Slovenia With New Government». www.sloveniatimes.com (στα Σλοβενικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2018. 
  78. ↑ «Janša ni smel iz zapora, saj ni pojasnil, kaj bo počel». Prvi interaktivni multimedijski portal, MMC RTV Slovenija. https://www.rtvslo.si/slovenija/jansa-ni-smel-iz-zapora-saj-ni-pojasnil-kaj-bo-pocel/352105. Ανακτήθηκε στις 2018-06-04. 
  79. ↑ Reuters Editorial. «Slovenian bribery trial against ex-PM Jansa expires» (στα αγγλικά). U.S.. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-corruption/slovenian-bribery-trial-against-ex-pm-jansa-expires-idUSKCN0R71KC20150907. Ανακτήθηκε στις 2018-06-04. 
  80. ↑ MacDowall, Andrew (1 Ιουνίου 2018). «'Drain the swamp': rightwing leader pulls ahead in Slovenia's polls». The Guardian (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2018. 
  81. ↑ d.o.o., SRC. volitve.gov.si http://volitve.gov.si/dz2018/#/rezultati. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2018.  Missing or empty |title= (βοήθεια)
  82. ↑ «Stranke na levici zanikajo dogovor, a izključujejo koalicijo z Janšo #video» (στα sl). siol.net. https://siol.net/novice/volitve-2018/stranke-na-levici-zanikajo-dogovor-a-izkljucujejo-koalicijo-z-janso-video-468054. Ανακτήθηκε στις 2020-05-06. 
  83. ↑ Mlakar, Luka (2018-05-25). «Tudi če se Janša umakne, Šarec ne bi šel v koalicijo s SDS» (στα sl). Siol.net. https://siol.net/novice/volitve-2018/tudi-ce-se-jansa-umakne-sarec-ne-bi-sel-v-koalicijo-s-sds-468462. Ανακτήθηκε στις 2019-02-05. 
  84. ↑ «Šarec po srečanju s Cerarjem: Obstaja volja, da v koalicijo z SDS-om ne gremo» (στα sl). RTVSLO.si. 2018-06-07. https://www.rtvslo.si/slovenija/sarec-po-srecanju-s-cerarjem-obstaja-volja-da-v-koalicijo-z-sds-om-ne-gremo/457336. Ανακτήθηκε στις 2019-02-05. 
  85. ↑ Zajc, Drago (2018-06-23). «Leva, desna ali mavrična koalicija? Nekatere so prešibke, druge naporne» (στα sl). Delo. https://www.rtvslo.si/slovenija/sarec-po-srecanju-s-cerarjem-obstaja-volja-da-v-koalicijo-z-sds-om-ne-gremo/457336. Ανακτήθηκε στις 2019-02-05. 
  86. ↑ Novak, Marja. «Slovenia's president to give mandate to anti-immigrant party to...» (στα αγγλικά). U.S.. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-government/slovenias-president-to-give-mandate-to-anti-immigrant-party-to-form-government-idUSKCN1J31SI. Ανακτήθηκε στις 2018-06-17. 
  87. ↑ «Comedian gets new role: prime minister of Slovenia». NBC News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2019. 
  88. ↑ «Slovenian PM Sarec resigns, early election likely» (στα αγγλικά). Reuters. 2020-01-27. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-government-idUSKBN1ZQ0RY. Ανακτήθηκε στις 2020-03-18. 
  89. ↑ «Four Slovenian parties agree on a future government coalition» (στα αγγλικά). Reuters. 2020-02-25. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-government-idUSKBN20J2OP. Ανακτήθηκε στις 2020-05-06. 
  90. ↑ «Slovenia president names center-right Janez Jansa as PM candidate» (στα αγγλικά). Reuters. 2020-02-26. https://www.reuters.com/article/us-slovenia-government-idUSKCN20K20B. Ανακτήθηκε στις 2020-03-18. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σλοβενικό_Δημοκρατικό_Κόμμα&oldid=10417262"