Σαλαφισμός

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Σαλαφισμός αποτελεί ένα εξαιρετικά συντηριτικό[1] μεταρρυθμιστικό[2] κίνημα στο σουνιτικό Ισλάμ. Το δόγμα του Σαλαφισμού συνοψίζεται ως «μια φονταμενταλιστική προσέγγιση του Ισλάμ, μιμούμενη τον Προφήτη Μωάμεθ και τους πρώτους ακολούθους του—αλ-σαλάφ αλ-σαλίχ, οι 'ευσεβείς πρόγονοι'...Απορρίπτουν το θρησκευτικό νεωτερισμό, ή μπίντα (αίρεση) και υποστηρίζουν την εφαρμογή της σαρία (ισλαμικό νόμο)».[3] Το κίνημα συχνά χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: η μεγαλύτερη ομάδα είναι οι ακριβολόγοι (ή πράοι), που αποφεύγουν την πολιτική, η δεύτερη μεγαλύτερη ομάδα είναι οι ακτιβιστές, οι οποίοι συμμετέχουν στην πολιτική, η μικρότερη ομάδα είναι οι τζιχαντιστές, που σχηματίζουν μία μικρή (διαβόητη ως σήμερα) μειονότητα.[3]

Το κίνημα του Σαλαφισμού περιγράφεται συχνά ως συνώνυμο του Ουαχαμπισμού, αλλά οι Σαλαφιστές θεωρούν τον όρο «Ουαχάμπι» υποτιμητικό.[4] Σε άλλες περιπτώσεις, ο Σαλαφισμός περιγράφεται ως ένα υβρίδιο του Ουαχαμπισμού και άλλων κινημάτων, μετά την δεκαετία του 1960.[5] Ο Σαλαφισμός έχει συνδεθεί με την αυστηρή, πουριτανική και κατά γράμμα προσέγγιση του Ισλάμ και – ιδιαίτερα στη Δύση – με τους Σαλαφιστές τζιχαντιστές, που ασπάζονται το επιθετικό τζιχάντ ως νόμιμη έκφραση του Ισλάμ εναντίον εκείνων που θεωρούν ότι είναι εχθροί του Ισλάμ.[6]

Σε νομικές υποθέσεις, οι Σαλαφιστές χωρίζονται μεταξύ εκείνων που, στο όνομα της ανεξάρτητης δικαστικής απόφασης (ιζτιχάντ), απορρίπτουν την αυστηρή τήρηση (τακλίντ) στις τέσσερις σχολές του νόμου (μανταχίμπ) και άλλους οι οποίοι παραμένουν πιστοί σε αυτές.

Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο όρος «σαλαφισμός» (السلفية, as-salafiyya) προέρχεται από την λέξη σαλάφ (سلف, salaf, «προκάτοχοι» ή «πρόγονοι») και χρησιμοποιείται για να προσδιορίσει τους πρώτους μουσουλμάνους, οι οποίοι, σύμφωνα με τους θιασώτες τους, παρείχαν την επιτομή της ισλαμικής πρακτικής.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Naylor, Phillip (15 Ιανουαρίου 2015). North Africa Revised. University of Texas Press. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2015. 
  2. Esposito, John (2004). The Oxford Dictionary of Islam. Oxford University Press. σελ. 275. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2015. 
  3. 3,0 3,1 «Salafism: Politics and the puritanical». The Economist. 27 June 2015. http://www.economist.com/news/middle-east-and-africa/21656189-islams-most-conservative-adherents-are-finding-politics-hard-it-beats. Ανακτήθηκε στις 29 June 2015. 
  4. For example, the Ahl-i Hadith which "have been active since the nineteenth century on the border between Pakistan and Afghanistan ... though designated as Wahhabis by their adversaries ... prefer to call themselves 'Salafis.'" (from The Failure of Political Islam, by Olivier Roy, translated by Carol Volk, Harvard University Press, 1994, pp. 118–9)
  5. Stephane Lacroix, Al-Albani's Revolutionary Approach to Hadith Αρχειοθετήθηκε 2017-10-10 στο Wayback Machine.. Leiden University's ISIM Review, Spring 2008, #21.
  6. Dr Abdul-Haqq Baker, Extremists in Our Midst: Confronting Terror, Palgrave Macmillan, 2011,[Χρειάζεται σελίδα]