Σάντσο Δ΄ της Παμπλόνα
| Σάντσο Δ΄ της Παμπλόνα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Antso IV.a Gartzeitz (Βασκικά) |
| Γέννηση | 1039 |
| Θάνατος | 4 Ιουνίου 1076 ή 1076[1] Peñalén |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Παμπλόνα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Βασκική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηγεμόνας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Placencia, Queen of Navarre |
| Γονείς | Γκαρθία Σάντσεθ Γ΄ της Παμπλόνα[2] και Στεφανία της Ναβάρρας[2] |
| Αδέλφια | Ραμίρο Γκαρθές της Καλαόρρα Σάντσο Γκαρθές του Ουνκαστίγιο Φερνάντο Γκαρθές Μάγιορ Γκαρθές Μενθία Γκαρθές Ραϊμόντο Γκαρθές της Ναβάρας Σάντσα Γκαρθές Χιμένα Γκαρθές Ουράκα της Ναβάρας Ερμενσίνδα Γκαρθές της Ναβάρας |
| Οικογένεια | Οίκος των Χιμένεθ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | King of Najera Μονάρχης της Παμπλόνα (1054–1076) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σάντσο Δ΄ της Παμπλόνα ή Σάντσο του Πεναλέν (Sancho el de Penalen, περί το 1039 - 4 Ιουνίου 1076)[3], βασιλιάς της Παμπλόνα (1054 - 1076) ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Γκαρθία Σάντσεθ Γ΄ της Παμπλόνα και της Στεφανίας της Ναβάρρας.
Διαδέχθηκε σε ηλικία 15 ετών τον πατέρα του σαν βασιλιάς της Παμπλόνα που σκοτώθηκε στην μάχη της Αταπουέρκα την 1η Σεπτεμβρίου του 1054 σε πόλεμο εναντίον του βασιλείου του Λεόν. Στέφθηκε βασιλιάς στο πεδίο της μάχης με την σύμφωνη γνώμη του Φερδινάνδου Α΄ του Λεόν.[4] Η μητέρα του ήταν αντιβασίλισσα και κηδεμόνας του μέχρι τον θάνατο της στις 25 Μαΐου 1058, παρέμεινε πιστή στην πολιτική του συζύγου της.
Μετά την στέψη του πολλοί ευγενείς στα δυτικά της Ναβάρρας έγιναν οπαδοί του βασιλιά του Λεόν, μονάχα ο Ινίγκο Λόπεζ, λόρδος της Μπισκάγια και ο Σάντσο Φορτούνεζ λόρδος του Πάνκορμπο παρέμειναν πιστοί σε αυτόν. Στις 29 Δεκεμβρίου 1062 ο Σάντσο και ο Φερδινάνδος υπέγραψαν συνθήκη που καθόριζε τα κοινά σύνορα τους, στον Σάντσο αναγνωρίστηκαν η Λα Ριόχα, η Αλάβα, η Μπισκάγια και η Γκιπούθκοα.[5]
Ο πόλεμος των τριών Σάντσο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Σάντσο Δ΄ σαν βασιλιάς υποστηρίχτηκε από τον άλλο θείο του Ραμίρο Α΄ της Αραγωνίας στον οποίο ο Σάντσο, πέραν από το ότι τού δήλωσε την φιλία, την πίστη και την συμμαχία του, του παραχώρησε την Λέρδα, την Ουντούε και το κάστρο της Σανγκουέζας. Από το 1060 ο Σάντσο άρχισε τις πιέσεις στον Άλ-Μουκταδίρ, βασιλιά της Σαραγόσας, προκειμένου να πληρώνει ετήσιο φόρο.[6] Το 1065 ο Σάντσο της Παμπλόνα ξεκίνησε τις συγκρούσεις με τον γιο του Φερδινάνδου Σάντσο Β΄ τον Ισχυρό σε έναν πόλεμο που έμεινε γνωστός σαν Πόλεμος των τριών Σάντσο (1067 - 1068). Ο πατέρας του Σάντσο πριν από λίγα χρόνια είχε κατορθώσει να διατηρήσει κάποια συνοριακά εδάφη, όπως τη Μπουρέμπα και την Άλτα Ριόχα που διεκδικούσε ο Φερδινάνδος, όμως ο γιος του Σάντσο ο Ισχυρός κατόρθωσε να τα ανακαταλάβει. Ο Σάντσο της Παμπλόνα κάλεσε σε βοήθεια τον Σάντσο της Αραγωνίας για να αντιμετωπίσει τον Σάντσο της Καστίλης, οι δυνάμεις τους όμως ηττήθηκαν από τον Σάντσο τον Ισχυρό και τον έμπιστο του Ελ Σιντ χάνοντας όλες τις αμφισβητούμενες περιοχές.
Δολοφονήθηκε στο Πεναλέν από όπου πήρε το προσωνύμιο του από τα ίδια τα αδέλφια του Ραμόν Γκαρσία και Ερμεσίνδη της Ναβάρρας οι οποίοι μετά από παγίδα τον έριξαν στον γκρεμό. Μετά την δολοφονία του το βασίλειο του δέχτηκε επίθεση και διανεμήθηκε ανάμεσα στον Σάντσο Ραμίρεθ της Αραγωνίας και στον τρίτο ξάδελφο του Αλφόνσο ΣΤ΄ του Λεόν, ο Σάντσο ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Παμπλόνα.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την σύζυγο του Πλασένσια της Νορμανδίας (1068) απέκτησε:[7]
- Γκαρθία Σάντσεθ, διεκδικητής του θρόνου.
- Γκαρθία Σάντσεθ, η ύπαρξη του οποίου πιστοποιείται από έγγραφο της μονής του Βαλβανέρα. όπου αναγράφεται «Garsea et alter Garsea, germani, filii Sanchii regis Nagerensis»
Με την ερωμένη του Χιμέναα απέκτησε:
- Ραϊμούνδο Σάντσεθ.
- Ουρράκα Σάντσεθ.
Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| 8. Γκαρθία Σάντσεθ Β΄ της Παμπλόνα | ||||||||||||||||
| 4. Σάντσο Γκαρθές Γ΄ της Παμπλόνα | ||||||||||||||||
| 9. Χιμένα Φερνάντεθ | ||||||||||||||||
| 2. Γκαρθία Σάντσεθ Γ΄ της Παμπλόνα | ||||||||||||||||
| 10. Σάντσο Γκαρσία της Καστίλης | ||||||||||||||||
| 5. Μουνιαδόνα της Καστίλης | ||||||||||||||||
| 11. Ουρράκα Γκόμεθ | ||||||||||||||||
| 1. Σάντσο Δ΄ της Παμπλόνα | ||||||||||||||||
| 12. Ρογήρος Α΄ του Καρκασόν | ||||||||||||||||
| 6. Βερνάρδος Ρογήρος του Μπιγόρε | ||||||||||||||||
| 13. Αδελαΐδα του Ρουέργκ | ||||||||||||||||
| 3. Στεφανία της Ναβάρρας | ||||||||||||||||
| 7. Γκαρσένδα | ||||||||||||||||
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ p15275.htm#i152741.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Sancho IV, Encyclopædia Britannica.
- ↑ Narbaitz 2007, pp. 153–55.
- ↑ Narbaitz 2007, pp. 153
- ↑ Narbaitz 2007, pp. 153
- ↑ Reilly 1995, p. 71.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "Sancho IV (king of Navarre)". Encyclopædia Britannica Online. 2010. Retrieved 2010-03-25.
- Martín Duque, Ángel J. (2002). "Vasconia en la Alta Edad Media: Somera aproximación histórica". Príncipe de Viana. 63 (227): 871–908.
- Narbaitz, Pierre (2007). Navarra o cuando los vascos tenían reyes. Editorial Txalaparta.
- Reilly, Bernard F. (1995). The Contest of Christian and Muslim Spain 1031–1157. Blackwell Publishing.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Sancho IV of Navarre στο Wikimedia Commons
| Προκάτοχος: Γκαρθία Σάντσεθ Γ΄ |
Βασιλιάς της Παμπλόνα.svg) 1054 – 1076 |
Διάδοχος: Σάντσο Ραμίρεθ |
|