Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Α΄ της Βαρκελώνης
| Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Α΄ της Βαρκελώνης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ramon Berenguer I el Vell (Καταλανικά) |
| Γέννηση | 1023 |
| Θάνατος | 26 Μαΐου 1076 Βαρκελώνη |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός της Βαρκελώνης |
| Παρατσούκλι | el Vell |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | άρχοντας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αλμοδία της Μαρς (1052–1071) Λευκή της Ναρμπόν (1051–1052) Elisabet de Nimes (1039–1050) |
| Τέκνα | Βερεγγάριος Ραϋμόνδος Β΄ της Βαρκελώνης Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Β΄ της Βαρκελώνης Σάντσα της Βαρκελώνης Πέτρος Ραϋμόνδος της Βαρκελώνης[1] Berenguer of Barcelona Arnau of Barcelona Agnes of Barcelona |
| Γονείς | Βερεγγάριος Ραϋμόνδος Α΄ της Βαρκελώνης και Σάντσα Σάντσεθ της Καστίλης[2] |
| Αδέλφια | Σάντσο Βερεγγάριος Σιβύλλα της Βαρκελώνης Γουλιέλμος Α΄ της Οσόνας |
| Οικογένεια | Οίκος της Βαρκελώνης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κόμης της Βαρκελώνης (1035–1076) count of Osona (1054–1076) Count of Carcassonne (1069–1076) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
O Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Α΄ της Βαρκελώνης ή Ραϋμόνδος Βερεγγάριος ο Παλαιός (ισπανικά: Ramon Berenguer I el viejo, καταλανικά: Ramon Berenguer I el Vell, γαλλικά: Raimond-Berenger Ier le Vieux, 1023 - 26 Μαΐου 1076) μέλος του Οίκου της Βαρκελώνης ήταν Κόμης της Βαρκελώνης (1035 - 1076). Ο Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Α΄ ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του Βερεγγάριου Ραϋμόνδου Α΄ της Βαρκελώνης και της πρώτης του συζύγου Σάντσας Σάντσεθ.[3] Την εποχή που ήταν ανήλικος την κηδεμονία του ασκούσε η γιαγιά του, Ερμεσίνδη της Καρκασσόν (1035 - 1043).
Στρατιωτικές επιτυχίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην εποχή του η Κομητεία της Βαρκελώνης έγινε η κυρίαρχη σε όλες τις υπόλοιπες Καταλανικές κομητείες, δημοσίευσε τις παλιότερες εκδόσεις της γραπτής Καταλανικής νομοθεσίας, τις "Συνήθειες της Βαρκελώνης". Ο Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Α΄ προχώρησε σε εκστρατεία εναντίον των Μαυριτανών και έφτασε στα δυτικά μέχρι το Μπαρμπάστρο επιβάλοντας ψηλούς φόρους στις Μουσουλμανικές πόλεις.[4] Οι ιστορικοί ισχυρίζονται ότι τα χρήματα που συγκέντρωσε από τους φόρους έφεραν μεγάλη οικονομική ευημερία σε ολόκληρη την Καταλονία, στην εποχή του το Καταλανικό ναυτικό άρχισε να κυριαρχεί στην δυτική Μεσόγειο. Ο Ραϋμόνδος Βερεγγάριος ο Παλαιός ήταν ο πρώτος κόμης της Καταλονίας που διεκδίκησε εδάφη βόρεια από τα Πυρηναία.[5]
Νομοθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το μεγαλύτερο επίτευγμα της κυβέρνησης του ήταν η γραπτή κωδικοποίηση των Καταλανικών νόμων στις "Συνήθειες της Βαρκελώνης", ήταν η πρώτη γραπτή κωδικοποίηση φεουδαρχικών νόμων στην δυτική Ευρώπη. Ο στόχος ήταν να αντιμετωπίσει την εξουσία τον φεουδαρχών που είχε γίνει ανεξέλεγκτη την εποχή που ήταν κόμης ο αδύναμος πατέρας του. Άλλο ένα μεγάλο επίτευγμα του Ραϋμόνδου Βερεγγάριου του Παλαιού ήταν οι σχέσεις του με την εκκλησία με την οργάνωση "Ειρήνη και Ανακωχή του Θεού" που είχε στόχο να περιορίσει την βιαιότητα των ευγενών και να προστατέψει την εκκλησιαστική περιουσία. Η παλιότερη καταγραφή για την ύπαρξη της οργάνωσης "Ειρήνη και Ανακωχή του Θεού" χρονολογείται στην Καταλονία την εποχή του πατέρα του (1027).
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με την πρώτη σύζυγο του Ισαβέλλα των Τρανκαβέλ κόρη τού κόμη Σάντσο της Γασκώνης απέκτησε :[6]
- Βερεγγάριος, απεβ. νέος.
- Αρνάου, απεβ. νέος.
- Πέτρος Ραϋμόνδος γενν. 1050, διάδοχος στην κομητεία της Βαρκελώνης.
Παντρεύτηκε σε δεύτερη γάμο την Λευκή τού Ναρμπόν, κόρη τού Γουόλφ Άτο Θουβερόα με την οποία δεν απέκτησε παιδιά. Την εποχή που ήταν παντρεμένος με την Λευκή μπλέχτηκε σε ερωτικές σχέσεις με την Αλμοντίς ντε Λα Μαρς κόμισσα του Λιμόζ και σύζυγο του κόμητος της Τουλούζης.[7] Ο Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Α΄ και η Αλμοντίς ντε Λα Μαρς παντρεύτηκαν γρήγορα αλλά αφορίστηκαν από τον πάπα Βίκτωρ Β΄.[8][9] Ο Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Α΄ και η τρίτη του σύζυγος ίδρυσαν τον Ρομανικό Καθεδρικό Ναό της Βαρκελώνης, αντικατέστησε τον παλιό Καθεδρικό Ναό που είχε καταστραφεί από τον Αλμανζόρ. Τα ξύλινα φέρετρα του Ραϋμόνδου Βερεγγάριου Α΄ και της Αλμοντίς με επένδυση από ορείχαλκο και βελούδο εμφανίζονται ακόμα και σήμερα στον Γοτθικό καθεδρικό ναό της Βαρκελώνης που αντικατέστησε τον δικό τους Ρομανικό Καθεδρικό Ναό.
Με την τρίτη του σύζυγο Αλμοντίς ντε Λα Μαρς απέκτησε:
- Ραϋμόνδος-Βερεγγάριος Β΄ ο "Ξανθομάλλης" 1053/4-1082, κόμης της Βαρκελώνης.
- Βερεγγάριος-Ραϋμόνδος Β΄ ο "Αδελφοκτόνος" 1053/4-1097, κόμης της Βαρκελώνης, δίδυμος με τον προηγούμενο.
- Αγνή, παντρεύτηκε τον Γκουίγκ Β΄ κόμη τού Αλμπόν.
- Σάντσα, παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο Α΄ του Οίκου της Βαρκελώνης κόμη της Σερδάνια.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Charles Julian Bishko (1968–9), "Fernando I and the Origins of the Leonese-Castilian Alliance with Cluny," Studies in Medieval Spanish Frontier History.
- Bernard F. Reilly, The Contest of Christian and Muslim Spain, 1031-1157, Blackwell Publishing, 1995.
- Ermessenda of Barcelona. The status of her authority, Patricia Humphrey, Queens, Regents and Potentates, ed. Theresa M. Vann, Academia Press, 1993.
|