Ρίχαρντ Γιάκοπιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ρίχαρντ Γιάκοπιτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Rihard Jakopič (Σλοβενικά)
Γέννηση12  Απριλίου 1869[1][2][3]
Λιουμπλιάνα
Θάνατος21  Απριλίου 1943[1][2][4]
Λιουμπλιάνα
Τόπος ταφήςŽale Central Cemetery
Χώρα πολιτογράφησηςΣοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας
Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας
Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων
Κισλεϊθανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΣλοβενικά[5][6][7]
ΣπουδέςΑκαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου
Ακαδημία Καλών Τεχνών της Βιέννης
Academy of Fine Arts, Prague
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[8]
θεωρητικός της τέχνης[9]
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνας
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Φωτογραφία του Rihard Jakopič από τον Avgust Berthold (πριν από το 1919)

Ο Ρίχαρντ Γιάκοπιτς (σλοβενικά: Rihard Jakopič‎‎ (12 Απριλίου 1869 – 21 Απριλίου 1943) ήταν Σλοβένος ζωγράφος. Εκτός από κορυφαίος ιμπρεσιονιστής ζωγράφος στη χώρα του, ήταν προστάτης των τεχνών και θεωρητικός της τέχνης. Μαζί με τους Matej Sternen, Matija Jama και Ivan Grohar, θεωρείται πρωτοπόρος της σλοβενικής ιμπρεσιονιστικής ζωγραφικής.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ρίχαρντ Γιάκοπιτς - Zima (Χειμώνας)

Ο Ρίχαρντ Γιάκοπιτς γεννήθηκε σε ένα προάστιο της Λιουμπλιάνας, πρωτεύουσας της ιστορικής περιοχής Καρνιόλα της Αυστροουγγαρίας και νυν Σλοβενίας. Ο πατέρας του, Φρανκ Γιάκοπιτς, ήταν γνωστός έμπορος γεωργικών προϊόντων. Ο Ρίχαρντ ήταν το μικρότερο από τα οκτώ παιδιά της οικογένειας.[10]

Μετά από εισαγωγικές εξετάσεις, ο Γιάκοπιτς σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στη Βιέννη, επέστρεψε στο σπίτι του προσωρινά λόγω ασθενείας και στη συνέχεια συνέχισε τις σπουδές του το 1888. Το 1889 εισήλθε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου. Στη συνέχεια, έζησε στη Λιουμπλιάνα, όπου συμμετείχε στην ίδρυση της Σλοβενικής Εταιρείας Τέχνης, και μετά το 1902 στην Škofja Loka. Το 1903, συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στην Πράγα.[11] Ο Γιάκοπιτς επέστρεψε στη Λιουμπλιάνα το 1906. Ήταν ένα από τα πρώτα μέλη της Σλοβενικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, που ιδρύθηκε το 1938.

Ο Γιάκοπιτς πέθανε στο σπίτι του στη Λουμπλιάνα στις 1:45 μ.μ., στις 21 Απριλίου 1943, μετά από μακρόχρονη και δύσκολη ασθένεια. Από το 1906 υπέφερε από επιληψία.[12] Στην κατοικία του διοργανώθηκε αγρυπνία, ενώ κηδεύτηκε και θάφτηκε στο Κοιμητήριο του Τιμίου Σταυρού (νυν νεκροταφείο Žale) στις 23 Απριλίου 1943.

Κληρονομιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πάνω από 1.200 πίνακες και 650 σχέδια του Γιάκοπιτς έχουν διασωθεί.

Στη Λιουμπλιάνα, ο Γιάκοπιτς ίδρυσε τη Σλοβενική Σχολή Ιμπρεσιονιστικού Σχεδίου και Ζωγραφικής, που μετέπειτα εξελίχθηκε σε Ακαδημία Καλών Τεχνών στο Πανεπιστήμιο της Λιουμπλιάνας. Ήταν ένας από τους ιδρυτές της Εθνικής Πινακοθήκης της Σλοβενίας[13]. Το 1908, κατασκεύασε με δικά του έξοδα[13] ένα περίπτερο στο Τίβολι, το μεγαλύτερο πάρκο της Λιουμπλιάνας[14], βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Max Fabiani. Το περίπτερο Γιάκοπιτς έγινε ο κύριος χώρος καλλιτεχνικών εκθέσεων της ευρύτερης περιοχής εκείνη την εποχή. Το 1962, λόγω μετεγκατάστασης μιας σιδηροδρομικής γραμμής, το περίπτερο κατεδαφίστηκε.

Το 1965, ο Γιάκοπιτς έδωσε το όνομά του σε ένα δημοτικό σχολείο στην περιοχή Σίσκα, ενώ το 1969 καθιερώθηκε το βραβείο Γιάκοπιτς, το ανώτατο σλοβενικό βραβείο καλών τεχνών, το οποίο απονέμεται κάθε χρόνο. Μεταξύ 1970-72, ανεγέρθηκε ένα άγαλμα του Γιάκοπιτς από τον Bojan Kunaver στον χώρο όπου αρχικά βρισκόταν το περίπτερο. Το 1979, εγκαινιάστηκε στη Λιουμπλιάνα μια νέα γκαλερί Γιάκοπιτς (σλοβενικά: Galerija Jakopič‎‎). Αφότου η Σλοβενία αποσχίστηκε από τη Γιουγκοσλαβία και έγινε ανεξάρτητο κράτος, ο Γιάκοπιτς απεικονίστηκε από τον Rudi Španzel στο χαρτονόμισμα των 100 τολάρ,[15] που κυκλοφόρησε από τον Οκτώβριο του 1991 έως την εισαγωγή του ευρώ τον Ιανουάριο του 2007.[16]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14643728m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Rihard Jakopic». (Ολλανδικά) RKDartists. 127269.
  3. 3,0 3,1 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00093653. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  4. «Jakopič, Rihard» 13  Δεκεμβρίου 2017.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb14643728m. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2013747531. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  7. CONOR.SI. 393827.
  8. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/17778. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. js2013747531. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2022.
  10. https://en.wikipedia.org/wiki/Rihard_Jakopi%C4%8D#External_links
  11. https://en.wikipedia.org/wiki/Rihard_Jakopi%C4%8D#cite_note-SBLJakopi%C4%8D-1
  12. https://ernie.uva.nl/viewer.p/21/56/object/131-158674
  13. 13,0 13,1 https://www.ng-slo.si/en/306/rihard-jakopic?tab=collections&authorId=513
  14. «Tivoli Park Ljubljana | Slovenia - Local Life». www.local-life.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2021. 
  15. https://www.bis-ans-ende-der-welt.net/Slowenien-B-En.htm
  16. Šiška, Marko (Ιανουαρίου 2012). «Twenty Years of National Currency». Www.ukom.gov.si. Government Communication Office, Republic of Slovenia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Οκτωβρίου 2013.