Προσωπογραφία Ανδρόγυνου (Διονύσιος Καλλυβωκάς)
| Πορτρέτο ζεύγους | |
|---|---|
 | |
| Ονομασία | Πορτρέτο ζεύγους |
| Δημιουργός | Q12876392 |
| Έτος δημιουργίας | 1858 |
| Είδος | Ελαιογραφία σε μουσαμά |
| Ύψος | 48 εκ |
| Πλάτος | 58 εκ |
| Πόλη | Κέρκυρα |
| Μουσείο | Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Παράρτημα Κέρκυρας |
| δεδομένα | |
Η Προσωπογραφία Ανδρόγυνου είναι ζωγραφικό έργο του Διονυσίου Καλλιβωκά ή Καλλυβωκά που χρονολογείται στα 1858. Πρόκειται για ελαιογραφία σε μουσαμά διαστάσεων 48 x 58 εκ. Εκτίθεται στο Παράρτημα Κέρκυρας της Εθνικής Πινακοθήκης και Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου.[1]
Ο πίνακας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η προσωπογραφία ήταν ένα εξαιρετικά δημοφιλές θέμα της επτανησιακής ζωγραφικής καθώς πολλά μέλη της ανώτερης κοινωνικής και οικονομικής τάξης των νησιών επιθυμούσαν να απεικονιστούν σε έργα τέχνης ενισχύοντας το κοινωνικό κύρος τους και επιτυγχάνοντας τη μνημόνευση τους από τις επόμενες γενιές.[1]
Στον πίνακα, το ζεύγος ποζάρει ντυμένο με επίσημες ενδυμασίες και με τρόπο που φανερώνει μεταξύ άλλων την κοινωνική θέση του άνδρα και της γυναίκας. Συγκεκριμένα στο έργο του Καλλυβωκά αντιπαραβάλλονται η στιβαρή και σίγουρη μορφή του άνδρα που βρίσκεται σε πρώτο πλάνο με τη γυναικεία μορφή που τοποθετημένη πιο πίσω εμφανίζεται να ακουμπάει το χέρι της στον ώμο του συζύγου της, ψάχνοντας πιθανόν για στήριγμα.[1]
Τεχνικά αρακτηριστικά που παρατηρούνται στον πίνακα είναι η άκαμπτη και στιβαρή στάση των μορφών που συνοδεύεται από λεπτομερή σχεδιασμό και σκοτεινό ενιαίο φόντο, η κλασικιστική δομή, η λεπτότητα των γραμμών και η προσοχή που δίνεται στις διαβαθμίσεις των τόνων.[1][2]
Στην παρούσα διπλή προσωπογραφία είναι φανερή η επιρροή της κλασικιστικής τέχνης που άνθισε κατά τον 19ο αιώνα στην Ιταλία. Το συγκεκριμένο έργο του Καλλυβωκά είναι επίσης αντιπροσωπευτικό της αλλαγής που συντελέστηκε στην τεχνοτροπία της επτανησιακής σχολής κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα.[2]
Στυλ και επιρροές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Διονύσιος Καλλυβωκάς (1806-1877), μαθητής του Νικόλαου Καντούνη[3], ήταν εκπρόσωπος της επτανησιακής τέχνης και εισηγητής της επτανησιακής προσωπογραφίας. Ακολούθησε σε μεγάλο βαθμό τα διδάγματα των ακαδημαϊκών πρότυπων του 18ου αιώνα ενώ στις προσωπογραφίες του, οι οποίες υπηρετούσαν τις ανάγκες των πελατών του, έδινε προσοχή στην αποτύπωση των ευγενικών χαρακτηριστικών των μορφών. Ως καλλιτέχνης φιλοτέχνησε πρωτότυπα έργα και αντίγραφα, ασχολούμενος κατά κύριο λόγο με τις θρησκευτικές σκηνές και την προσωπογραφία.[4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Προσωπογραφία ανδρόγυνου». corfu.nationalgallery.gr. Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, Παράρτημα Κέρκυρας. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2016.
- ↑ 2,0 2,1 Μισιρλή Νέλλη (1994). Ελληνική Ζωγραφική (18ος - 19ος αιώνας) (β' έκδοση). Αθήνα: Εκδόσεις Αδάμ. σελ. 32.
- ↑ Εθνική Πινακοθήκη /100 χρόνια, Τέσσερις αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής, Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. 1999. σελ. 59.
- ↑ Εθνική Πινακοθήκη /100 χρόνια, Τέσσερις αιώνες Ελληνικής Ζωγραφικής, Από τις Συλλογές της Εθνικής Πινακοθήκης και του Ιδρύματος Ευριπίδη Κουτλίδη. Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. 1999. σελ. 662.
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Εθνική Πινακοθήκη 100 χρόνια (β΄ έκδοση). Αθήνα: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. 2001. ISBN 960 7791 02 9.
- Επτανήσιοι καλλιτέχνες του 18ου και 19ου αι. Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου. 1998.