Πορθμός Τατάρων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 52°11′00″N 141°37′00″E / 52.18333°N 141.61667°E / 52.18333; 141.61667

Ο Πορθμός των Τατάρων

Ο Πορθμός Τατάρων ή και Κόλπος Τατάρων (ρωσικά: Татарский пролив Τατάρσκι πραλίβ και αγγλικά: Tatar Strait ή Gulf of Tartary) είναι ένας στενός πορθμός στον ΒΔ. Ειρηνικό ωκεανό. Εκτείνεται μεταξύ της νήσου Σαχαλίνης (ανατολικά) και της ρωσικής ασιατικής χερσονήσου δυτικά, κατά διεύθυνση Β-Ν. Το εύρος (πλάτος) του πορθμού ξεκινά από 342 χιλιόμετρα και φθάνει στο ελάχιστο τα 7 χλμ., το δε μήκος του είναι περίπου 632 χλμ. και το βάθος του δεν υπερβαίνει τα 210 μέτρα, με ελάχιστο στο στενότερο σημείο περίπου τα 4,5 μέτρα.[1]

Ο Πορθμός Τατάρων συνδέει τη θάλασσα της Ιαπωνίας (νότια) με την Οχοτσκική θάλασσα (βόρεια). Οι παράκτιες λιμενικές εγκαταστάσεις του πορθμού αυτού λειτουργούν από τον Μάιο μέχρι τον Νοέμβριο εμποδιζόμενες τον υπόλοιπο χρόνο από τους πάγους.

Όνομα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Πορθμός Τατάρων χαρτογραφημένος από τον Λα Περούζ το 1787. Η ξηρά αριστερά με όνομα «Κινεζική Ταταρία».

Η ονομασία του πορθμού αυτού δόθηκε από τους Ευρωπαίους θαλασσοπόρους εξερευνητές που έφθασαν στη περιοχή περί τον 18ο αιώνα, έχοντας υπόψη τη γενικότερη ονομασία των κατοίκων των ανατολικών ακτών της ΒΑ. Ασίας, Σιβηρίας, Μαντζουρίας κλπ. τους Τατάρους.

Πρώτος Ευρωπαίος θαλασσοπόρος που έφθασε στη περιοχή αυτή ήταν ο Γάλλος σπουδαίος θαλασσοπόρος εξερευνητής Λα Περούζ το 1787, ο οποίος φέρεται να έκανε με τη βοήθεια εξάντα και πυξίδας τη πρώτη χαρτογράφηση του πορθμού, μελετώντας τις ακτές και ονοματίζοντάς τον. Σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, έφθασε ο επίσης Γάλλος πλοίαρχος Ερρίκος Ραινιέ, ο οποίος, κατευθυνόμενος από τον λιμένα Αλεξαντρόφσκ (Σαχαλίνη) προς την Ιαπωνία, διέπλευσε τον πορθμό στις 5 Αυγούστου του 1876.

Το ιαπωνικό όνομα Μαμίγια δόθηκε προς τιμή του ομώνυμου Ιάπωνα εξερευνητή που διήλθε από αυτόν το 1808, ενώ το ρωσικό όνομα Νεβελσκόι δόθηκε προς τιμή του Ρώσου εξερευνητή που διήλθε την περιοχή το 1848, για το βόρειο τμήμα του πορθμού, ενώ το υπόλοιπο αναφέρεται με το ευρωπαϊκό όνομα Τατάρσκα.
Παράλληλα με τις προηγούμενες ονομασίες ο πορθμός είναι επίσης γνωστός και ως Στενό Σαχαλίνης.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Στις 15 Δεκεμβρίου του 1952 στο θαλάσσιο χώρο του Πορθμού Τατάρων χάθηκε το ρωσικό υποβρύχιο S-117 με όλο το 47μελές πλήρωμά του. Τα αίτια της ναυτικής αυτής τραγωδίας δεν διευκρινίστηκαν. Πιθανότερο θεωρείται να οφείλονταν σε σύγκρουση με πλοίο επιφανείας, ενώ κατ΄ άλλους σε πρόσκρουση σε θαλάσσια νάρκη.
  • Στις 1 Σεπτεμβρίου του 1983, κοντά στη νήσο Μονερόν, που βρίσκεται ανατολικά της νότιας εισόδου του πορθμού, καταρρίφθηκε από ρωσικό μαχητικό αεροσκάφος το κορεατικό επιβατικό αεροσκάφος της πτήσης KAL 007 που για άγνωστους λόγους αποκλίνοντας της πορείας του είχε εισέλθει σε απαγορευτικό τομέα του ρωσικού εναέριου χώρου παρασύροντας στο θάνατο τους 269 επιβαίνοντες αυτού (πλήρωμα και επιβάτες). Το περιστατικό αυτό συγκίνησε την τότε διεθνή κοινή γνώμη, δημιούργησε ανησυχίες για την ασφάλεια των αεροπορικών συγκοινωνιών, ενώ δυσχέρανε ακόμη περισσότερο τις ήδη τεταμένες διεθνείς σχέσεις της περιόδου του ψυχρού πολέμου.
  • Μια παλαιότερη ιδέα κατασκευής υποθαλάσσιας σήραγγας στο πορθμό Τατάρων δεν έχει ακόμα υλοποιηθεί. Η δε συγκοινωνία μεταξύ της ασιατικής ακτής και της νήσου Σαχαλίνης καλύπτει πορθμειακή γραμμή μεταξύ των λιμένων Βανίνο και Μαγκαντάν προς Σαχαλίνη.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica" τομ.57ος, σελ.8.