Πολιτισμός της Λετονίας
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο πολιτισμός της Λετονίας συνδυάζει την παραδοσιακή λετονική και λιβονική κληρονομιά με επιρροές από της πλούσιας ιστορικής κληρονομιάς της χώρας.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η περιοχή της Λετονίας κατοικείται από το 9000 π.Χ.. Οι βαλτικές φυλές, πρόγονοι των σημερινών Λετονών, έφτασαν το 3000 π.Χ. Τον 13ο αιώνα μετά την κατάκτηση της σημερινής Λετονίας, οι Γερμανοί της Βαλτικής εγκαταστάθηκαν εδώ και σταδιακά έγιναν η ανώτερη τάξη και οι ηγεμόνες της Λετονίας, ενώ οι Λετονοί και Λιβονιανοί έχασαν τις θέσεις τους, και είχαν γίνει υπηρέτες έως τον 16ο αιώνα. Αυτό προκάλεσε την γερμανοποίηση των μορφωμένων κατοίκων από άλλες εθνικότητες, ωστόσο διατηρούνταν κάποιες τοπικές παραδόσεις. Τον 19ο αιώνα, όταν η δουλεία καταργήθηκε άρχισε να υπάρχει ένα λετονικό εθνικιστικό κίνημα, η Πρώτη Εθνική Αφύπνιση. Οδηγούμενη από τους "Νέους Λετονούς", ενθάρρυνε τους Λετονούς να γίνουν καλλιτέχνες και μελετητές, διατηρώντας παράλληλα την πολιτιστική τους κληρονομιά και τη γλώσσα. Η κίνηση αντιμετωπίστηκε από μια περίοδο Εκρωσισμού, ακολουθούμενη από το αριστερό κίνημα Νέο Ρεύμα στις αρχές του 20ου αιώνα, το οποίο θεωρείται ως μια περίοδο κατά την οποία ο πολιτισμός της Λετονίας άνθισε. Αυτό προκάλεσε τη δεύτερη "Εθνική Αφύπνιση", οδηγώντας τελικά στην ανακήρυξη της ανεξάρτητης Λετονίας το 1918.
Στις 15 Μαΐου 1934, ο Κάρλις Ουλμάνις κατέλαβε την εξουσία με ένα πραξικόπημα και καθιέρωσε ένα αυταρχικό καθεστώς, το οποίο κράτησε μέχρι το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και την αρχή της Σοβιετικής κατοχής στο 1939-40. Σε πολιτιστικό επίπεδο, ωστόσο, η περίοδος αυτή θεωρείται ως μια "χρυσή εποχή" για τη Λετονία. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, με μια περίοδο της γερμανικής κατοχής από το 1941-45, η Λετονία έχασε την ανεξαρτησία της, καθώς είχε καταληφθεί από την ΕΣΣΔ και αποτέλεσε μέρος της ως η Λετονική ΣΣΔ. Η Σοβιετική κυριαρχία έληξε το 1991 κατά τη διάρκεια της τρίτης "Εθνικής Αφύπνισης".
Άνθρωποι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πλειοψηφία των κατοίκων είναι Λετονοί.[1] Υπάρχει μια πολιτισμικά και γλωσσικά ξεχωριστή υποομάδα, οι Λατγάλιοι, που κατοικούν στην περιοχή της Λατγαλίας στην ανατολική Λετονία. Μια άλλη αυτόχθονη ομάδα είναι οι Λιβονιανοί, των οποίων η Φιννική Λιβονική γλώσσα έχει σχεδόν εκλείψει. Η μεγαλύτερη μειονοτική ομάδα είναι οι Σλαβικοί λαοί, και κυρίως οι Ρώσοι. Άλλες γνωστές μειονότητες είναι οι Ρομά, οι Γερμανοί της Βαλτική και οι Εβραίοι, των οποίων ο πληθυσμός μειώθηκε σημαντικά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και οι Λιθουανοί και Εσθονοί.
Θρησκεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέχρι το 12ο αιώνα, οι Λετονοί ήταν φυσιοδίφες ή αλλιώς ειδωλολάτρες. Ο Χριστιανισμός έφτασε στη Λετονία το 12ο και 13ο αιώνα και ήταν η πιο επιδραστική θρησκεία στην περιοχή μέχρι την άφιξη του Κομμουνισμού του 20ου αιώνα, όταν όλες οι θρησκείες είχαν απαγορευτεί. Σήμερα η πλειονότητα των Λετονών ανήκουν στη Λουθηρανική Εκκλησία με μεγάλες Καθολικές και Ορθόδοξες Χριστιανικές μειονότητες.[2]
Περιοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Λετονία χωρίζεται σε διάφορες πολιτιστικές και ιστορικές περιοχές: τις Βίντζεμε, Λατγαλία, Κουρλάνδη και Σεμιγαλλία. Μερικές φορές, οι περιοχές Σέλιγια και Μαλιένα διακρίνονται επίσης.
Λαογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Λετονοί έχουν πλούσια κληρονομιά παραδοσιακής λαογραφίας, ειδικά στα δημοτικά τραγούδια. Με χρονολογία δημιουργίας ακόμα και πάνω από χίλια χρόνια πριν, έχουν εντοπιστεί περισσότερα από 1,2 εκατομμύρια κείμενα και 30.000 μελωδίες από παραδοσιακά τραγούδια.[3]
Λογοτεχνία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Μουσική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
|
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Αρχιτεκτονική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μια μορφή παραδοσιακής αρχιτεκτονικής στη Λετονία είναι σπίτια από κούτσουρα. Η θέση των σπιτιών διαφέρει μεταξύ των περιφερειών. Στη δυτική Λετονία, τα ενιαία αγροκτήματα είναι πιο δημοφιλής και στα χωριά, τα σπίτια είναι τοποθετημένα σε έναν κύκλο γύρω από μια κεντρική πλατεία. Στην ανατολική Λετονία, τα χωριά είναι πιο δημοφιλή και τα σπίτια είναι τοποθετημένα κατά μήκος ενός κεντρικού δρόμου. Αυτό θεωρείται ως μια επιρροή από την γειτονική Ρωσία.
Πολιτιστικός κανόνας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λετονικός Πολιτστικός Κανόνας είχε επιλεγεί από μια σειρά από ομάδες εμπειρογνωμόνων στους τομείς της αρχιτεκτονικής και του σχεδιασμού, τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία, τη μουσική, τη σκηνική τέχνη, την τέχνη, τις εθνικές παραδόσεις και τις εικαστικές τέχνες. Περιέχει ένα σύνολο 99 έργων. Ξεκίνησε το 2007 και τώρα έχει ολοκληρωθεί.[4]
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Social Statistics Department of Latvia. «Latvijas iedzīvotāju etniskais sastāvs» (PDF). Social Statistics Department of Latvia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Ιουνίου 2015.
- ↑ «Latvia - Language, Culture, Customs and Etiquette». www.commisceo-global.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2018.
- ↑ "Latvian Cultural Canon" Αρχειοθετήθηκε 2017-08-25 στο Wayback Machine.. Retrieved 17 January 2013.