Παύλος Λάμπρος
| Παύλος Λάμπρος | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Παύλος Λάμπρος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 29 Ιουνίου 1820[1] και 1819[2][3] Καλαρρύτες |
| Θάνατος | 11 Οκτωβρίου 1887[1] και 1887[2][3] Αθήνα |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Τέκνα | Σπυρίδων Λάμπρος |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Ερευνητικός τομέας | νομισματολογία |
| Ιδιότητα | συγγραφέας, αρχαιολόγος, ιστορικός και νομισματολόγος |
| δεδομένα () | |
Ο Παύλος Λάμπρος (1820 - 1887) ήταν Έλληνας διακεκριμένος λόγιος, ιστοριοδίφης και νομισματολόγος του 19ου αιώνα.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στους Καλαρρύτες Ιωαννίνων στις 29 Ιουνίου 1820. Πατέρας του ήταν ο Ιωάννης Λάμπρος, ο οποίος από παλιά είχε εγκατασταθεί στην Νεάπολη της Ιταλίας, όπου λειτουργούσε αξιόλογο εμπορικό οίκο. Αιχμαλωτίστηκε στα Γιάννενα και απαγχονίστηκε από τους Τούρκους το 1821 μαζί με τους άλλους προκρίτους. Ο μικρός Παύλος έχασε πατέρα, περιουσία και πατρίδα στην καταστροφή των Καλαρρύτων που ακολούθησε.
Φυγαδεύτηκε από την μητέρα του στην Κέρκυρα, όπου βρήκαν άσυλο. Όταν πέθανε η μητέρα του τον ανέλαβε υπό την φροντίδα του ο θείος του Απόστολος Παπαγεωργίου, στον οποίο μαθήτευσε χρυσοχόος και χαράκτης[4]. Παντρεύτηκε την Γεωργία Φραγκοπούλου,κόρη του Διονύσιου Φραγκόπουλου χρυσοχόου.[5]. Επιδόθηκε στην επιστήμη της νομισματολογίας, και ενώ αυτοδίδακτος, διακρίθηκε παγκοσμίως στον τομέα του για τις μελέτες που δημοσίευσε. Έγινε έμπορος νομισμάτων στην Κέρκυρα και στην Αθήνα. Παράλληλα κατέγραψε τις παρατηρήσεις του με επιστημονικό τρόπο και εκπόνησε το συγγραφικό του έργο στην Κέρκυρα από το 1855 για να το εξακολουθήσει τα επόμενα τριάντα χρόνια.
Σχημάτισε συλλογές αρχαίων νομισμάτων των Επτανήσων, τα δε μεσαιωνικά του των Σταυροφόρων και άλλων Φράγκων κατακτητών ήταν από τις πλουσιότερες συλλογές της Ευρώπης.
Απεβίωσε στην Αθήνα στις 11 Οκτωβρίου 1887 και κηδεύτηκε το απόγευμα της 12 Οκτωβρίου. Γιος του ήταν ο Σπυρίδων Λάμπρος, ιστορικός και πρωθυπουργός της Ελλάδας.
Συγγράμματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Συνέταξε πάμπολλα αξιόλογα συγγράμματα και διατριβές και πραγματείες. Η επιστημονικές του ενέργειες περιστρέφονται γύρω από τα ελληνικά νομίσματα και την ιστορία της Ελλάδας περί των μεσαιωνικών χρόνων. Μερικά από αυτά είναι:
- Περί των εκ Καλαρρυτών Χρυσοχόων και της τέχνης αυτών
- Περί έξ χρυσών νομισμάτων του Φιλίππου, εν Κερκύρα 1855, που μεταφράστηκε στα Γαλλικά από τον Μαρίνο Π. Βρετό.
- Monete inedite dei gran Maestri dell' ordine di S. Giovanni di Gerusalemme in Ridi. Venezia 1865
- Monete inedite dei gran Maestri, Primo-Supplemento. Venezia 1866
- Ανέκδοτον νόμισμα Σαρουκχάν, Εμίρου της Ιωνίας, κοπέν εν Εφέσω
- Νομίσματα της Νήσου Αμοργού
- Νομίσματα ανέκδοτα, κοπέντα εν Πέρα υπό της αυτόθι αποικίας των Γενουηνσίων
- Unedirte Münzen und Bleibullen der Despoten von Epirus
- Ανέκδοτα νομίσματα του Μεσαιωνικού Βασιλείου της Κύπρου
- Ανέκδοτα Νομίσματα κοπέντα εν Γλαρέντσα
- Monnaies Inedites d' Antioche et de Tripoli.
- Monnaies Inedites de Chio
- Monnaies inedites de Piérre - Raymond Zacosta
- Ανέκδοτα νομίσματα και μολυβόβουλα των κατά τους μέσους αιώνας δυναστών της Ελλάδος
- Νομίσματα και μετάλλια της Επτανήσου Πολιτείας και της προσωρινής των Ιονίων Νήσων παρά των Άγγλων κατοχής
- Νομίσματα των αδελφών Μαρτίνου και Βενεδίκτου Β' Ζαχαριών δυναστών της Χίου.
- Μεσαιωνικά νομίσματα των δυναστών της Χίου, 1886
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb150744789. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 Catalogue of the National Library of Greece. 220469.
- ↑ 3,0 3,1 (νέα ελληνική γλώσσα) Catalogue of the Academy of Athens Library. 143464.
- ↑ Δ. Σ.Μπαλάνος, «Σπυρίδων Π. Λάμπρος», Ηπειρωτικά Χρονικά,παράρτημα δεύτερον -βιογραφικόν, τομ.3(1928), σελ.1
- ↑ Δ. Σ.Μπαλάνος, «Σπυρίδων Π. Λάμπρος», Ηπειρωτικά Χρονικά,παράρτημα δεύτερον -βιογραφικόν, τομ.3(1928), σελ.1-2
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Παύλος Λάμπρος - Βιογραφικά στοιχεία από το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών
- Παύλος Διομήδης (1888). Εικονογραφημένη Εστία. Αθήνα: Γεώργιος Δροσίνης, Τυπογραφείο της Εστίας. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2010.
- Ιωάννης Αρσένης (1888). Ποικίλη Στοά: Εθνική εικονογραφημένη επετηρίς. Αθήνα: Επί του Τυπογραφείου Αττικού Μουσείου. Ανακτήθηκε στις 17 Μαΐου 2010.
- Μαρίνος Βρετός (1866). Εθνικόν ημερολόγιον. Εν Αθήναις: Παρά τω Κ. Δραγούμη εκδότη της Πανδώρας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2010.
|