Παραγοντικό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
ν ν!
0 1
1 1
2 2
3 6
4 24
5 120
6 720
7 5040
8 40320
9 362880
10 3628800
11 39916800
12 479001600
13 6227020800
14 87178291200
15 1307674368000
16 20922789888000
17 355687428096000
18 6402373705728000
19 121645100408832000
20 2432902008176640000
25 1.551121004×1025
50 3.041409320×1064
70 1.197857167×10100
100 9.332621544×10157
450 1.733368733×101000
1000 4.023872601×102567
3249 6.412337688×1010000
10000 2.846259681×1035659
25206 1.205703438×10100000
100000 2.824229408×10456573
205023 2.503898932×101000004
1000000 8.263931688×105565708
10100 1010101.9981097754820

Στα μαθηματικά τo παραγοντικό ενός φυσικού αριθμού συμβολίζεται με , διαβάζεται νι παραγοντικό, και είναι το γινόμενο όλων των θετικών ακεραίων μικρότερων ή ίσων με :

.

Για παράδειγμα,

,
,
,
,
.

Το παραγοντικό ενός αριθμού ισούται με το πλήθος των δυνατών μεταθέσεων των στοιχείων ενός συνόλου, δηλαδή το πλήθος των διαφορετικών τρόπων με τους οποίους μπορούμε να βάλουμε σε μια σειρά τα στοιχεία ενός συνόλου. Για παράδειγμα, για το σύνολο , υπάρχουν συνολικά δυνατές μεταθέσεις, οι οποίες είναι οι εξής: , , , , , .

Ορισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ορίζεται αναδρομικά ως εξής για τον φυσικό αριθμό :

ή μη-αναδρομικά, κάνοντας χρήση του συμβόλου για τον πολλαπλασιασμό, ως εξής:

Η σύμβαση 0! = 1[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρατηρήστε ότι και στους δύο παραπάνω ορισμούς η σύμβαση είναι ότι . Αυτό βοηθάει σε διάφορους ορισμούς που προκύπτουν από αυτόν του παραγοντικού, όπως είναι οι διωνυμικοί συντελεστές , οι οποίοι για δίνονται από τον τύπο

Ο ορισμός του , επιτρέπει στον ορισμό να δουλεύει για , καθώς και για χωρίς αλλαγές.

Πλήθος μεταθέσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όπως αναφέρθηκε στην εισαγωγή, το πλήθος των δυνατών μεταθέσεων ενός συνόλου με στοιχεία είναι . Αυτό προκύπτει επαγωγικά. Για , υπάρχει μία δυνατή μετάθεση για αυτό το στοιχείο.

Για , υπάρχουν τρόποι να διαλέξουμε το πρώτο στοιχείο της μετάθεσης (διαλέγοντας οποιοδήποτε από τα στοιχεία) και έπειτα υπάρχουν στοιχεία για τις υπόλοιπες θέσεις. Από την επαγωγική υπόθεση υπάρχουν τρόποι να διατάξουμε αυτά τα στοιχεία και επομένως συνολικά τρόποι να διατάξουμε τα στοιχεία.

Αναδρομική κατασκευή μεταθέσεων
Αναδρομική κατασκευή μεταθέσεων με τρία στοιχεία, χρησιμοποιώντας τις μεταθέσεις δύο στοιχείων.
Γενική αναδρομική κατασκευή μεταθέσεων με στοιχεία, έχοντας τις μεταθέσεις για τα στοιχεία.

Ασυμπτωτική συμπεριφορά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε αρκετές εφαρμογές είναι πιο βολικό να δουλεύουμε με προσεγγίσεις του , αντί με τον κλειστό τύπο.

Τύπος Στίρλινγκ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η προσέγγιση του (και της συνεχής επέκτασής του με την συνάρτησης γάμμα) με τον τύπο του Στίρλινγκ.
Κύριο λήμμα: Τύπος Στίρλινγκ

Ο τύπος του Στίρλινγκ δίνει ότι

ή ισοδύναμα

Φράγματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σε κάποιες εφαρμογές (ειδικά στον χώρο της θεωρητικής πληροφορικής), τα παρακάτω φράγματα[1] δίνουν αρκετά ικανοποιητικά αποτελέσματα:

Εφαρμογές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυκλικές μεταθέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έστω ότι θέλουμε να μετρήσουμε το πλήθος των δυνατών κυκλικών μεταθέσεων. Για παράδειγμα, μπορεί να θέλουμε να τοποθετήσουμε άτομα σε ένα κυκλικό τραπέζι με θέσεις, τότε υπάρχουν οι εξής δυνατές μεταθέσεις. Παρατηρήστε ότι οι διατάξεις , , και είναι ισοδύναμες.

Κυκλικές μεταθέσεις για ένα σύνολο τεσσάρων στοιχείων
Οι έξι δυνατές κυκλικές μεταθέσεις για τα στοιχεία .
Οι ισοδύναμες κυκλικές μεταθέσεις για τα τέσσερα στοιχεία.


Στην γενική περίπτωση κάθε διάταξη είναι ισοδύναμη με τις κυκλικές διατάξεις της. Επομένως, από τις δυνατές μεταθέσεις, ακριβώς οι αντιστοιχούν σε διαφορετικές μεταθέσεις σε έναν κύκλο.

Διατάξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ορισμός μαθηματικής σταθεράς [Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το παραγοντικό εμφανίζεται και στον εξής ορισμό της μαθηματικής σταθεράς e,

Δυναμοσειρές τριγωνομετρικών συναρτήσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η συνάρτηση του ημιτόνου μπορεί να οριστεί ως εξής:

Επίσης, η συνάρτηση του συνημιτόνου μπορεί να οριστεί ως εξής:

Σειρά Τέιλορ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σειρά Τέιλορ μίας πραγματικής συνάρτησης στο σημείο είναι η δυναμοσειρά

Υπολογισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρακάτω δίνονται οι δύο κλασσικές υλοποιήσεις για τον υπολογισμό του παραγοντικού: η αναδρομική και η γραμμική υλοποίηση. Σε γλώσσες προγραμματισμού με ακεραίους πεπερασμένου μεγέθους ο παρακάτω κώδικας θα οδηγήσει σε υπερχείλιση όταν το είναι μεγάλο. Και οι δύο αλγόριθμοι χρησιμοποιούν πολλαπλασιασμούς.

Αναδρομικός υπολογισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

int factorial(int n) {
   if (n == 1) return 1;
   return n * factorial(n - 1);
}

Γραμμικός υπολογισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

int factorial(int n) {
   int ans = 1;
   for (int i = 1; i <= n; ++i) {
      ans *= i;
   }
   return ans;
}

Αντιπαραγοντικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το αντιπαραγοντικό ενός φυσικού αριθμού συμβολίζεται με , διαβάζεται νι αντιπαραγοντικό, και είναι το πηλίκο όλων των θετικών ακέραιων μικρότερων ή ίσων με , δηλαδή

και συμβατικά .

Το αντιπαραγοντικό μας δίνει η πιθανότητα εντοπισμού μίας συγκεκριμένης μετάθεσης από το σύνολο των μεταθέσεων. Για παράδειγμα, το σύνολο , μας δίνει τις μεταθέσεις: και . Η πιθανότητα εύρεσης της επιθυμητής μετάθεσης ( ή ), δίνεται από το αντιπαραγοντικό του δηλαδή , συνεπώς .

Ομοίως, για το , το αντιπαραγοντικό του είναι ίσο με , δηλαδή περίπου .

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Mitzenmacher, Michael (2017). Probability and computing : randomization and probabilistic techniques in algorithms and data analysis (2η έκδοση). Cambridge, United Kingdom. σελίδες 100,109. ISBN 978-1-107-15488-9. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • (Αγγλικά) Weisstein, Eric W., «Factorial», από MathWorld. Ανακτήθηκε 2020-07-22.