Πέδρο Πετρόνε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πέδρο Πετρόνε

Το 1931 με τη Φιορεντίνα
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης11 Μαΐου 1905
Τόπος γέννησηςΜοντεβιδέο, Ουρουγουάη
Ημερ. θανάτου13 Δεκεμβρίου 1964 (59 ετών)
Τόπος θανάτουΜοντεβιδέο, Ουρουγουάη
Ύψος1,78 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1921–1923Σολφερίνο Κλουμπ
1923–1924Τσάρλι ΦΚ7(4)
1924–1931Νασιονάλ108(116)
1931–1933Φιορεντίνα44(37)
1933–1935Νασιονάλ22(32)
Σύνολο181(189)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1923–1930Ουρουγουάη29(24)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Πέδρο Πετρόνε Σκιαβόνε (Pedro Petrone Schiavone, 11 Ιανουαρίου 1905 – 14 Μαΐου 1964) ήταν Ουρουγουανός διεθνής ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως κεντρικός επιθετικός. Ένας ιδιαίτερα παραγωγικός σκόρερ και από τους κορυφαίος στη θέση του στην εποχή του, ήταν χρυσός Ολυμπιονίκης, πρώτος σκόρερ και καλύτερος παίκτης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 σε νεαρή ηλικία - ρεκόρ, ενώ ήταν και τρεις φορές πρώτος σκόρερ στις διοργανώσεις του Κόπα Αμέρικα.[1][2]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καριέρα σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης και σε ηλικία 16 ετών ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του σταδιοδρομία στην τρίτη κατηγορία του πρωταθλήματος με την Κλουμπ Σολφερίνο. Στους πρώτους αγώνες του χρησιμοποιήθηκε ως τερματοφύλακας αλλά λίγο αργότερα άρχισε να παίζει οριστικά ως κεντρικός επιθετικός λόγω της δύναμης των σουτ του. Είχε μεγάλη φυσική δύναμη και ταχύτητα, τρέχοντας τα 100 μέτρα σε 11 δευτερόλεπτα. Εκείνη την εποχή ο κεντρικός επιθετικός ήταν ο πιο απομακρυσμένος παίκτης στην επίθεση, με τον Πετρόνε να φέρνει επανάσταση σε αυτό το σχεδιασμό αλλάζοντας συχνά θέση, συνεχίζοντας όμως να παίζει ως ο πιο προωθημένος από τους επιθετικούς. Το «Πετρόνε στυλ» ήταν πολύ επιτυχημένο, κάνοντας τον ίδιο τον πρώτο σύγχρονο κεντρικό επιθετικό στην ιστορία του ποδοσφαίρου.[3][4][5]

Στο Φούτμπολ Κλουμπ Τσάρλι έκανε το ντεμπούτο του σε αγώνα στον οποίο σημείωσε τα τέσσερα γκολ στη νίκη της ομάδας του και έτσι ο σύλλογος γλίτωσε τον υποβιβασμό έχοντας εξαιρετική σεζόν σε προσωπικό επίπεδο. Το 1924 μεταγράφηκε στη Νασιονάλ και την ίδια χρονιά κατέκτησε το Πρωτάθλημα Ουρουγουάης, ενώ ήταν και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 20 γκολ σε μόνο 12 αγώνες που συμμετείχε.[6] Πριν την Ολυμπιάδα ο Πετρόνε σηματοδότησε την ιστορία ως σκόρερ του πρώτου γκολ στον αγώνα εναντίον της Θέλτα Βίγκο στις 10 Απριλίου στο Βίγκο: εκείνη την ημέρα ήταν η πρώτη φορά που μια ομάδα ή σύλλογος της Νότιας Αμερικής αγωνίστηκε στην Ευρώπη.[7] Το 1925 στην ιστορική περιοδεία στην Ευρώπη με τη Νασιονάλ (όπου ο επονομαζόμενος Artillero για τα σουτ-κανονιές του σημείωσε 16 γκολ σε μόλις πέντε αγώνες που συμμετείχε), υπέστη πολύ σοβαρό τραυματισμό στο γόνατο που τον κράτησε μακριά από τα γήπεδα για τουλάχιστον ένα χρόνο. Χειρουργήθηκε (ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής στην Ουρουγουάη που υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση μηνίσκου)[3] χωρίς όμως πλήρη αποκατάσταση και αγωνίστηκε ξανά σε αγώνα την 1η Αυγούστου 1925 με τη Νασιονάλ για το Κύπελλο Έκτορ Γκόμεζ, στον οποίο σημείωσε δύο γκολ στη νίκη με 4–1.[8]

Στις αρχές του 1931, έμεινε ελεύθερος από τη Νασιονάλ και τον Ιούλιο μετακόμισε στην Ευρώπη: η ιταλική Φιορεντίνα, που μόλις είχε ανέβει στην πρώτη κατηγορία το απέκτησε για δύο χρόνια, ο πρώτος ξένος παίκτης στην ιστορία του συλλόγου. Στην πρώτη του σεζόν οδηγεί την ομάδα στην τέταρτη θέση του πρωταθλήματος, σημειώνοντας 25 γκολ και κερδίζοντας τον τίτλο του πρώτου σκόρερ της σεζόν.[9][10] Η δεύτερη σεζόν στην Ιταλία δεν ήταν το ίδιο καλή: άρχισαν να υπάρχουν αντιπαραθέσεις με τους Ιταλούς συμπαίκτες και παρά την μεγάλη δημοφιλια του δεν ήθελε να συνεχίσει στην ομάδα.[11] Το 1933 με την καθιέρωση του επαγγελματισμού στην Ουρουγουάη από την προηγούμενη χρονιά, επέστρεψε στη Νασιονάλ και κατέκτησε το δεύτερο εθνικό πρωτάθλημα.[12][13] Την επόμενη χρονιά κατέκτησε ένα ακόμα πρωτάθλημα, ένας όμως νέος τραυματισμός στο γόνατο τον ανάγκασε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση σε ηλικία 29 ετών.[9]

Διεθνής καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κλήθηκε στην Εθνική Ομάδα της Ουρουγουάης στο Νοτιοαμερικανικό Πρωτάθλημα του 1923. Σε ηλικία 18 ετών, έκανε το ντεμπούτο του για την εθνική ανδρών με αντίπαλο την Παραγουάη στον οποίο σημείωσε ένα από τα δύο γκολ (4 Νοεμβρίου, αποτέλεσμα 2–0).[3][14] Η ομάδα της Ουρουγουάης των Έκτορ Σκαρόνε, Χοσέ Λεάντρο Αντράντε, Χοσέ Ναζάτσι συνδέθηκε στη συγκεκριμένη διοργάνωση και έγινε η πρώτη μεγάλη δύναμη του παγκοσμίου ποδοσφαίρου κατακτώντας το τρόπαιο και ο Πετρόνε ήταν πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με τρία γκολ.[15][16] Με την εθνική ομάδα κατέκτησε το Νοτιοαμερικανικό Κύπελλο του 1924 και το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες.[17][18] Και στις δύο μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις ο Πετρόνε ήταν ο πρώτος σκόρερ με τέσσερα γκολ στο Κόπα Αμέρικα[19] και με επτά στην Ολυμπιάδα, με ένα γκολ στον τελικό ανοίγοντας το σκορ με αντίπαλο την Ελβετία (3–0).[20][21] Επιπλέον, κέρδισε το πέναλτι που αξιοποίησε ο Σκαρόνε και έδωσε τη νίκη στον ημιτελικό με αντίπαλο την Ολλανδία (αποτέλεσμα 2–1).[7] Ήταν ο πολυτιμότερος παίκτης της διοργάνωσης και συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα.[1] Παραμένει ο νεότερος πρώτος σκόρερ τόσο του Ολυμπιακού τουρνουά, όσο και της διοργάνωσης των νοτιοαμερικανικών εθνών, καθώς και ο νεότερος χρυσός Ολυμπιονίκης του ποδοσφαίρου.[22][23] Η τριπλή επιτυχία του στη συγκεκριμένη διοργάνωση είχε και την ιστορική συνέχεια μετά τον τελικό της 9ης Ιουνίου. Η αναγνώριση του κοινού στη μεγάλη υπέροχη την ομάδα της Ουρουγουάης, οδήγησε τους παίκτες να κάνουν ένα γύρο στο γήπεδο και να επικροτήσουν τους φιλάθλους που τους επευφημούσαν. Έτσι δημιουργήθηκε ο ολυμπιακός γύρος που δίνουν οι πρωταθλητές μετά την επίτευξη των νικών τους.[24][25][26]

Λίγο μετά από αυτή την Ολυμπιάδα, η FIFA θέσπισε μία μεταρρύθμιση του κανονισμού του ποδοσφαίρου, αλλάζοντας τους νόμους του οφσάιντ. Το παλιό σύστημα καθιέρωσε ότι ένας παίκτης ήταν οφσάιντ αν ήταν πιο κοντά στην αντίθετη γραμμή από την μπάλα και τον τρίτο προς τελευταίο αντίπαλο. Μετά τη μεταρρύθμιση έγινε η μπάλα και ο προτελευταίος αντίπαλος. Το επαναστατικό παιχνίδι του Πετρόνε, ξεσήκωσε τους Ευρωπαίους που τον είδαν για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Παρίσι, αναφέρεται ως ένας από τους λόγους που ενέπνευσαν αυτή την αλλαγή.[27][28]

Ο Πετρόνε ήταν για τρίτη φορά κορυφαίος σκόρερ στο Κόπα Αμέρικα το 1927 (επίδοση που είναι ακατάρριπτο ρεκόρ) με τρία γκολ αλλά η Ουρουγουάη έχασε τον τίτλο στον τελικό από την Αργεντινή με 3– 2.[29][30] Συνολικά σημείωσε 10 γκολ σε 9 αγώνες της διοργάνωσης του πρωταθλήματος Νότιας Αμερικής.[2] Το 1928 ήταν και πάλι χρυσός Ολυμπιονίκης με την εθνική ομάδα σημειώνοντας τέσσερα γκολ στη διοργάνωση.[4][31] Το 1930 έκλεισε την διεθνή ποδοσφαιρική του καριέρα, όταν με την εθνική ομάδα έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής για τρίτη φορά (η FIFA αναγνώρισε τα τουρνουά ποδοσφαίρου τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924 και 1928 ως ισάξιες Παγκοσμίων Κύπελλων[31][32][33]) στο Στάδιο Σεντενάριο του Μοντεβιδέο στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου. Συμμετείχε σε ένα μόνο παιχνίδι έχοντας χάσει τη θέση του στην ομάδα λόγω κακής φυσικής κατάστασης.[3] Είναι ένας από τους πέντε μόνο παίκτες της Ουρουγουάης που κατέκτησαν και τους τρεις παγκόσμιους τίτλους. Σε 29 διεθνείς συμμετοχές σημείωσε 24 γκολ.[14][12]

Τα πολύ ισχυρά του σουτ έμειναν στην ιστορία. Ένας από τους τερματοφύλακες που τον αντιμετώπισαν, ο Ελβετός Χανς Πούλβερ, δήλωσε το 1954 για την αναμέτρηση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924: «Δεν έχω ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Ούτε πριν ούτε τώρα. Έτρεξε λίγα μέτρα, έριξε και η μπάλα χτύπησε στα δίχτυα. Ομολογώ ότι δεν μπόρεσα να δω τη μπάλα που σούταρε σε εκείνον τον τελικό. Έριξε αληθινές σφαίρες. Και όμως έπαιζε αυτός…!».[5] Στην περιοδεία του 1925 με τη Νασιονάλ νίκησαν την Ρεν με 5–0. Ο Πετρόνε σκόραρε και τα πέντε και στις μνήμες της εποχής έμεινε ένα από τα γκολ του, καθώς έπρεπε να βγάλουν τον αντίπαλο τερματοφύλακα μέσα από το τέρμα, όπου είχε μπλέξει με τα δίχτυα παρασυρμένος από τη δύναμη του σουτ.[8]

Τίτλοι και διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νασιονάλ

  • Πρωτάθλημα Ουρουγουάης (3) : 1924, 1933, 1934

Ουρουγουάη

  • Ολυμπιακοί Αγώνες χρυσό μετάλλιο (2) : 1924, 1928
  • Παγκόσμιο Κύπελλο : 1930
  • Νοτιοαμερικανικό Πρωτάθλημα (Κόπα Αμέρικα) (2) : 1923, 1924

Ατομικές διακρίσεις

  • Πρώτος σκόρερ Πρωταθλήματος Ουρουγουάης (2) : 1926, 1928
  • Πρώτος σκόρερ πρωταθλήματος Ιταλίας : 1932
  • Πρώτος σκόρερ Νοτιαμερικανικού Πρωταθλήματος (3) : 1923, 1924, 1927
  • Πρώτος σκόρερ Ολυμπιακών Αγώνων : 1924
  • Καλύτερος παίκτης Ολυμπιακού τουρνουά ποδοσφαίρου : 1924
  • Καλύτερη ομάδα Ολυμπιακού τουρνουά ποδοσφαίρου : 1924
  • Καλύτερος παίκτης Νοτιοαμερικανικού Πρωταθλήματος : 1924

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «IV Olympic Football Tournament (Paris 1924)». Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2024. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «RECORDS OF COPA AMERICA (1916 – 1930)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Pedro Petrone, el Luis Suárez de hace un siglo». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Pedro Petrone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Οκτωβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. CS1 maint: Unfit url (link)
  5. ↑ 5,0 5,1 «La revolución de Petrone». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2024. 
  6. ↑ «CAMPEONATO URUGUAYO 1924». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2022. 
  7. ↑ 7,0 7,1 «Juegos Olímpicos 1924». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Φεβρουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 2023. 
  8. ↑ 8,0 8,1 «La gira de 1925». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 «Pedro Petrone». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  10. ↑ «Italy - Serie A Top Scorers». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  11. ↑ «Petrone: il primo divo viola». Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2024. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «Una vuelta por el pasado: Pedro Petrone, el goleador temible». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουλίου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  13. ↑ «PEDRO PETRONE». Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2021. 
  14. ↑ 14,0 14,1 «Petro Petrone - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  15. ↑ «FIFA : Ces champions du monde médaillés d'or olympique». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2024. 
  16. ↑ «Southamerican Championship 1923». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  17. ↑ «Southamerican Championship 1924». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  18. ↑ «FIFA : Olympic Football Tournament Paris 1924». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  19. ↑ «Southamerican Championship 1924 : Scorers' List». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  20. ↑ «VIII. Olympiad Paris 1924 Football Tournament». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  21. ↑ «FIFA : Paris, 1924». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2010. 
  22. ↑ «Great Olympic Moments: Uruguay's victory in the 1924 Paris Games changes the face of football». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 11 Αυγούστου 2020. 
  23. ↑ «Who is Uruguay's leading all-time top goal scorer? Suarez, Cavani, Forlan and La Celeste's most lethal strikers». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 2022. 
  24. ↑ «FASTER, HIGHER, STRONGER: HOW URUGUAY LIFTED THE FIRST THREE GLOBAL FOOTBALL TOURNAMENTS». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  25. ↑ «9 de junio: el día que nació la vuelta olímpica». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2022. 
  26. ↑ «Sesión en homenaje a los campeones olímpicos de 1924». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2024. 
  27. ↑ El Libro de Oro de Nacional - Colección Elcar de Libros de Oro del deporte, Montevideo, 1981; Fascículo 11
  28. ↑ «The Best WC/Olympic Games player since 1908». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2024. 
  29. ↑ «Southamerican Championship 1927». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  30. ↑ «Copa América Perú 1927: ARG 3-2 URU». Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2021. 
  31. ↑ 31,0 31,1 «IOC : In Amsterdam in 1928, the football masters were Uruguayan». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Αυγούστου 2023. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2021. 
  32. ↑ «Uruguay: dos Mundiales, cuatro estrellas». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουνίου 2018. 
  33. ↑ «CONMEBOL : La primera estrella celeste: Uruguay campeón del Mundo 1930». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Πέδρο_Πετρόνε&oldid=10529295"