Πέδρο Αρμεντάρις

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πέδρο Αρμεντάρις
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Pedro Armendáriz (Ισπανικά)
Γέννηση9  Μαΐου 1912[1][2][3]
Πόλη του Μεξικού[4]
Θάνατος18 Ιουνίου 1963 (51 ετών)
UCLA Ronald Reagan Medical Center
Αιτία θανάτουτραύμα από πυροβολισμό
Συνθήκες θανάτουαυτοκτονία
Τόπος ταφήςPanteón Jardín
Χώρα πολιτογράφησηςΜεξικό
ΣπουδέςΠολιτειακό Πολυτεχνείο της Καλιφόρνια
Ιδιότηταηθοποιός, ηθοποιός ταινιών και ηθοποιός τηλεόρασης[5]
ΤέκναPedro Armendáriz Jr.
Είδος τέχνηςΓουέστερν
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πέδρο Αρμεντάρις (ισπανικά: Pedro Gregorio Armendáriz Hastings‎‎)[α] (9 Μαΐου 191218 Ιουνίου 1963) ήταν Μεξικανός ηθοποιός που έκανε ταινίες τόσο στο Μεξικό όσο και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Με την Ντολόρες ντελ Ρίο και τη Μαρία Φέλιξ, ήταν ένας από τους πιο γνωστούς αστέρες του κινηματογράφου της Λατινικής Αμερικής τις δεκαετίες του 1940 και του 1950.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αρμεντάρις γεννήθηκε στην Πόλη του Μεξικού, από Μεξικάνο πατέρα, τον Πέδρο Αρμεντάρις Γκαρσία Κόντε και Αμερικανίδα μητέρα, την Αντέλα Χέιστινγκς. Ήταν επίσης ξάδερφος της ηθοποιού Γκλόρια Μαρίν. Ο Αρμεντάρις και ο μικρότερος αδελφός του Φρανσίσκο έζησαν με τον θείο τους Χένρι Χέιστινγκς στο Λαρέντο του Τέξας, μετά τον θάνατο της μητέρας τους. Αργότερα σπούδασε στην Καλιφόρνια, φοιτώντας στο Πολιτειακό Πολυτεχνείο της Καλιφόρνια από τον Σεπτέμβριο του 1928 έως τον Μάιο του 1932. Εκεί σπούδασε μηχανικός και τον Μάιο του 1931 αποφοίτησε από το ακαδημαϊκό μάθημα της σχολής. Παρέμεινε ένα επιπλέον έτος ως πρωτοετής στο τμήμα Junior College, αλλά το 1932 επέστρεψε στο Μεξικό μετά το τέλος της σχολικής χρονιάς. Ενώ βρισκόταν στο πολυτεχνείο ο Αρμεντάρις ήταν ενεργός σε φοιτητικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης της φοιτητικής εφημερίδας και της φοιτητικής επετηρίδας και ηθοποιός σε πολλές δραματικές παραγωγές φοιτητών. [6]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αρμεντάρις με τον Χάρι Κάρι Τζούνιορ και τον Τζον Γουέιν στο 3 Νονοί (1949)

Όταν ο Αρμεντάρις τελείωσε τις σπουδές του, μετακόμισε στο Μεξικό, όπου εργάστηκε στον σιδηρόδρομο, ως ξεναγός και ως δημοσιογράφος στο δίγλωσσο περιοδικό México Real. Οταν τον ανακάλυψε ο σκηνοθέτης Μιγκέλ Ζακαρίας ο Αρμεντάρις απήγγειλε έναν μονόλογο από τον Άμλετ σε έναν Αμερικανό τουρίστα. Η συνάντησή του με τον σκηνοθέτη Εμίλιο Φερνάντες ήταν καθοριστική καθώς ο ηθοποιός και ο σκηνοθέτης άρχισαν να εργάζονται σε πολλές ταινίες όπως: Soy puro mexicano (1942), Flor silvestre (1942) και ειδικά το María Candelaria (1943) ήταν οι πρώτες ταινίες με έντονη κοινή πορεία. Υπό την καθοδήγηση του Φερνάντεζ, ο Αρμεντάρις ανέπτυξε τα χαρακτηριστικά της κινηματογραφικής προσωπικότητας ενός ισχυρού εθνικιστή. Συχνά, έπαιζε σκληρούς και αντρικούς άνδρες, ιθαγενείς, αγρότες και επαναστάτες. Ο Αρμεντάρις υποδύθηκε επανειλημμένα τον Πάντσο Βίγια και έπαιξε απέναντι σε ηθοποιούς όπως την Ντολόρες ντελ Ρίο και την Μαρία Φέλιξ.

Μαζί με τις Κάτυ Χουράντο και Ντολόρες ντελ Ρίο, ο Αρμεντάρις αποτέλεσε ένα από τα πιο θρυλικά ζευγάρια του μεξικανικού κινηματογράφου. Η María Candelaria έδωσε στον Αρμεντάρις διεθνή αναγνώριση. Η ταινία τιμήθηκε με τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1946. Άλλες εξέχουσες ταινίες όπου εμφανίστηκε ο Αρμεντάρις με την Ντολόρες ντελ Ρίο ήταν οι Las Abandonadas (1944), Bugambilia (1944) και La Malquerida (1949). Η Μαρία Φέλιξ ήταν η άλλη σύντροφός του σε ταινίες όπως η Enamorada (1946) ή η Maclovia (1948). [7] Στα τέλη της δεκαετίας του '40, έκανε το άλμα στο Χόλυγουντ με την βοήθεια του Τζον Φορντ. Ο Αρμεντάρις ήταν αγαπημένος του Φορντ εμφανιζόμενος σε τρεις από τις ταινίες του: The Fugitive (1947), Fort Apache και 3 Godfathers (και οι δύο του 1948).

Ο Αρμεντάρις με τη Λάνα Τάρνερ στην Diane (1956)

Εκτός από την καριέρα του στον μεξικάνικο κινηματογράφο, ο Αρμεντάρις έκανε μια αξιοσημείωτη καριέρα στο Χόλυγουντ και την Ευρώπη. Άλλες εξέχουσες ταινίες του στο Χόλιγουντ ήταν: We Were Strangers (1949, σκηνοθεσία Τζον Χιούστον), The Torch (1950), Border River (1954), The Conqueror (1956) και Diane (1956), μεταξύ άλλων. Στην Ευρώπη, συμμετείχε στην ταινία Lucrèce Borgia (1953), που γυρίστηκε στη Γαλλία. Στο Μεξικό, η συμμετοχή του ανέδειξε αξιόλογες ταινίες όπως το El Bruto (1953, σε σκηνοθεσία Λουίς Μπουνιουέλ), La Cucaracha (1959) και La Banddida (1962).

Η τελευταία εμφάνιση του Αρμεντάρις ήταν στη δεύτερη ταινία του Τζέιμς Μποντ, Από τη Ρωσία με αγάπη (1963), ως σύμμαχος του Μποντ, Καρίμ Μπέι. Ο Αρμεντάρις ήταν άρρωστος με καρκίνο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας, και προς το τέλος των γυρισμάτων ήταν πολύ άρρωστος για να παίξει το ρόλο του για αυτό στις τελευταίες του σκηνές ερμήνευσε ο σκηνοθέτης Τέρενς Γιανγκ. Ο Αρμεντάρις πέθανε τέσσερις μήνες πριν από την κυκλοφορία της ταινίας.

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αρμεντάρις ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Καρμελίτα Μπορ (το γένος Πάρντο) από την οποία είχε έναν γιο και μια κόρη. Ο Πέδρο Αρμεντάρις ο νεότερος έγινε επίσης ηθοποιός και εμφανίστηκε στην ταινία του Τζέιμς Μποντ License to Kill (1989). Η κόρη του Κάρμεν Αρμεντάρις έγινε τηλεοπτική παραγωγός.

Ασθένεια και θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1956, ο Αρμεντάρις έπαιξε έναν ρόλο στον δαίμονα της Ασίας (The Conqueror), σε παραγωγή του Χάουαρντ Χιουζ. Γυρίστηκε στην πολιτεία της Γιούτα την εποχή που η κυβέρνηση των ΗΠΑ διενεργούσε πυρηνικές δοκιμές στη γειτονική Νεβάδα. Μέσα σε 25 χρόνια, 91 από τα 220 άτομα που συμμετείχαν στην παραγωγή (41%) ανέπτυξαν καρκίνο, 46 από τους οποίους πέθαναν από καρκίνο ή επιπλοκές που σχετίζονται με αυτόν.[8]

Ο Αρμεντάρις άρχισε να υποφέρει από πόνους στους γοφούς του και χρόνια αργότερα ανακαλύφθηκε ότι είχε καρκίνο στον αυχένα. [9] Έμαθε ότι η κατάστασή του ήταν μη αναστρέψιμη ενώ βρισκόταν στο Ιατρικό Κέντρο UCLA στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια και, σύμφωνα με πληροφορίες, υπέμεινε μεγάλο πόνο για να γυρίσει το Από τη Ρωσία με αγάπη προκειμένου να εξασφαλίσει τους οικονομικούς πόρους της οικογένειάς του.

Στις 18 Ιουνίου 1963, ο Αρμεντάρις αυτοπυροβολήθηκε στο στήθος με ένα όπλο που είχε μεταφέρει λαθραία στο νοσοκομείο. [10] Ήταν 51 ετών. [11] Είναι θαμμένος στο νεκροταφείο Panteón Jardín στην Πόλη του Μεξικού. [12]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Η ισπανική προφορά του Armendáriz είναι Αρμεντάριθ, αλλά η μεξικανική προφορά είναι Αρμεντάρις.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • García, Gustavo (1997). Pedro Armendáriz. Clío. ISBN 968-6932-96-8. 
  • Tierney, Dolores (2012). "Latino Acting On Screen: Pedro Armendáriz Performs Mexicanness in Three John Ford Films". Revista Canadiense de Estudios Hispanicos, 37 (1). pp. 111–134. ISSN 0384-8167ISSN 0384-8167.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. (Αγγλικά) SNAC. w62z1xn5. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. (Αγγλικά) Find A Grave. 18629693. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 15  Δεκεμβρίου 2014.
  5. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.
  6. Garcia, Gustavo (1997). Pedro Armendáriz: México en el alma. México: Clío. σελίδες 20–22. ISBN 968-6932-97-6. 
  7. Pedro Armendáriz Biography
  8. «"Ο δαίμων της Ασίας": Η ιστορία πίσω από την πιο τοξική ταινία του Χόλιγουντ – Νεκροί 46 συντελεστές». enikos.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2022. 
  9. «Los últimos minutos de Pedro Armendáriz, el hombre que se mató de un disparo en la cama del hospital» (στα es). Univision (Univision Communications Inc.). 21 January 2018. https://www.univision.com/entretenimiento/las-ultimos-minutos-de-pedro-armendariz-el-hombre-que-se-mato-de-un-disparo-en-la-cama-del-hospital. Ανακτήθηκε στις 5 March 2019. 
  10. Avendaño, Reyna (18 June 2018). «Pedro Armendáriz y la trágica historia detrás de su suicidio» (στα es). El Universal. https://www.eluniversal.com.mx/espectaculos/pedro-armendariz-y-la-tragica-historia-detras-de-su-suicidio#imagen-1. Ανακτήθηκε στις 5 March 2019. 
  11. Holston, Kim R. (11 Ιουλίου 2015). Susan Hayward: Her Films and Life. McFarland Publishing. σελ. 217. ISBN 9780786480883. 
  12. EFE (22 June 2013). «A 50 años de la muerte de Pedro Armendariz» (στα es). El Tiempo Latino. http://eltiempolatino.com/news/2013/jun/22/50-anos-de-la-muerte-de-pedro-armendariz/. Ανακτήθηκε στις 5 March 2019. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]