Οτάκαρ Βάβρα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οτάκαρ Βάβρα
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Otakar Vávra (Τσεχικά)
Γέννηση28  Φεβρουαρίου 1911[1][2][3]
Χράντετς Κράλοβε[4][5]
Θάνατος15  Σεπτεμβρίου 2011[6][1][2]
Πράγα[7][4][5]
Χώρα πολιτογράφησηςΤσεχία
Ιδιότητασκηνοθέτης κινηματογράφου[5], σεναριογράφος[5] και παιδαγωγός
ΑδέλφιαJaroslav Raimund Vávra
ΒραβεύσειςNárodní umělec (1968), μετάλλιο Αξίας της Δημοκρατίας της Τσεχίας, μετάλλιο Artis Bohemiae Amicis (28  Φεβρουαρίου 2011) και 2001 Czech Lion Awards
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Οτάκαρ Βάβρα (τσεχικά: Otakar Vávra, 28 Φεβρουαρίου 1911 - 15 Σεπτεμβρίου 2011) ήταν Τσέχος σεναριογράφος, σκηνοθέτης και εκπαιδευτικός.[8][9]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βάβρα παρακολούθησε μαθήματα πανεπιστημίων του Μπρνο και της Πράγας, στα οποίο σπούδασε αρχιτεκτονική. Περί το 1929 και 1930, ενώ ήταν ακόμα μαθητής, συμμετείχε στη δημιουργία ελαχίστων ντοκιμαντέρ και έγραψε και μερικά σενάρια για ταινίες. Το 1931, παρήγαγε μία πειραματική ταινία, ονόματι Světlo proniká tmou. Το σκηνοθετικό του ντεμπούτο έγινε το 1937, στην ταινία Filosofská historie. Η πρώτη του, όμως, μεγάλου μήκους ταινία, ήρθε ένα χρόνο αργότερα (1938), ονόματι Cech panen Kutnohorských, στην οποία πρωταγωνιστούσε η Ζόρκα Γιανού, αδελφή της σπουδαίας Τσέχας ηθοποιού, Λίντα Μπάροβα. Με τη Γιανού γύρισε ακόμα δύο ταινίες, το Podvod s Rubensem και το Pacientka Dr. Hegela, αμφότερες του 1940. Επίσης, έκανε αρκετές ταινίες και με την Μπάροβα: Panenství (1937), Maskovaná milenka (1939), Dívka v modrém (1939), και Turbína (1941). Ενώ, επί κομμουνιστικής περιόδου στην Τσεχοσλοβακία, εντάχθηκε αμέσως στο νέο πολιτικό σύστημα και συνέχισε να κάνει ταινίες.

Τη δεκαετία του 1950, δημιούργησε την τριλογία Hussite, η οποία αποτέλεσε ένα από τα σπουδαιότερα έργα του. Στην τριλογία έλαβαν μέρος οι εξής ταινίες: Jan Hus (1954), Jan Žižka (1955) and Proti všem (1957).[10] Κατά την ίδια δεκαετία, ο Βάβρα, μαζί με μία ομάδα συναδέλφων του, Τσεχοσλοβάκων, ιδρύσανε την ακαδημία FAMU, στην οποία δίδασκε για πάνω από πέντε δεκαετίες. Πολλοί μαθητές του Βάβρα, γίνανε γνωστοί και διάπρεψαν στον χώρο, όπως, για παράδειγμα, ο Μίλος Φόρμαν, ο οποίος είναι βραβευμένος με Όσκαρ.

Κατά τη δεκαετία του 1960, ο Βάβρα πέρασε τη πιο γόνιμη φάση της καριέρας του, κάνοντας επίσης σπουδαίες ταινίες, όπως το Zlatá reneta (1965) το Romance pro křídlovku (1967) και το Kladivo na čarodějnice (1969). Μάλιστα, η δεύτερη, από τις προαναφερθείσες ταινίες, συμμετείχε στο 5ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας, κερδίζοντας το Ασημένιο Βραβείο.[11]

Κατά τη δεκαετία του 1970, άλλη μία ταινία του βραβεύθηκε από το Φεστιβάλ Μόσχας, το Dny zrady (1973).[12] Επίσης, το 1979, συμμετείχε στην επιτροπή του Φεστιβάλ.[13]

Κριτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Οτάκαρ Βάβρα και η μακρόχρονη καριέρα του ως σκηνοθέτης, δηλαδή από τη δεκαετία του 1930 έως αυτή του 1990, θεωρούνται η επιτομή του παραδοσιακού κεντροευρωπαϊκού κινηματογράφου. Αυτή η παράδοση τελείωσε, με το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στη Γερμανία και στην Αυστρία, όπως επίσης και στην Τσεχία, μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, το 1989. Ο Βάβρα, θεωρείται ο "πατέρας του Τσεχικού Κινηματογράφου", ενώ το 2001, βραβεύθηκε με τα τσεχικά βραβεία Lion, για τη μακρόχρονη έως τώρα δουλειά του στον κινηματογράφο.[14] Το 2004, τον τίμησε και η κυβέρνηση της χώρας, δίνοντάς του το Μετάλλιο Merit.[15] Ωστόσο, ο Βάβρα, είχε και επικριτές, καθώς φιλοξένησε στα έργα του την κομμουνιστική διακυβέρνηση.[16]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 filmportal.de. 0cedb6f550d4494b954b84c771cfcd8d. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. The Fine Art Archive. 18171. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jk01141751. Ανακτήθηκε στις 23  Νοεμβρίου 2019.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/18171. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. www.rozhlas.cz/zpravy/film/_zprava/zemrel-legendarni-cesky-reziser-otakar-vavra--948925.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  8. Lucie Weissová (16 Σεπτεμβρίου 2011). «Zemřel legendární český režisér Otakar Vávra» (στα Czech). Czech Radio. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2011. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  9. «Otakar Vávra». csfd.cz. Ανακτήθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2011. 
  10. Brian Kenety (16 Σεπτεμβρίου 2011). «Iconic Czech film director Otakar Vávra dies aged 100» (στα Czech). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2011. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  11. «5th Moscow International Film Festival (1967)». MIFF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2012. 
  12. «8th Moscow International Film Festival (1973)». MIFF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2013. 
  13. «11th Moscow International Film Festival (1979)». MIFF. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2013. 
  14. «Filmové recenze, novinky v kinech, české filmy - Kinobox.cz». Cfn.cz. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2013. 
  15. «Medal of Merit». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Φεβρουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2013. 
  16. «Otakar Vavra dies aged 100». BBC News. http://www.bbc.co.uk/news/entertainment-arts-14947676. Ανακτήθηκε στις 2011-09-18. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]