Ντράγκαν Ντζάγιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντράγκαν Ντζάγιτς

1970
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης30 Μαρτίου 1946 (1946-03-30) (78 ετών)
Τόπος γέννησηςΟυμπ, Γιουγκοσλαβία
Ύψος1,76 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Ομάδες νέων
1961–1963Ερυθρός Αστέρας
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1963–1965Ερυθρός Αστέρας364(150)
1965–1977ΣΚ Μπαστιά56(31)
1977–1978Ερυθρός Αστέρας25(5)
Σύνολο445(186)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1964–1978Γιουγκοσλαβία85(23)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ντράγκαν Ντζάγιτς (σερβικά: Dragan Džajić, γεννήθηκε 30 Μαΐου 1946), είναι Σέρβος πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος θεωρείται ευρέως ως ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές που αναδείχθηκαν από την πρώην Γιουγκοσλαβία και ένας από τους σπουδαιότερους αριστερούς πλάγιους επιθετικούς όλων των εποχών.[1][2] Είναι γνωστός για τις «εξαιρετικές του σέντρες και πάσες, το ασταμάτητο ντριμπλάρισμα με εξαιρετικό ρυθμό, τη φυσική τεχνική και μερικά από τα καλύτερα αριστεροπόδαρα ελεύθερα λακτίσματα που έχουν ιδωθεί ποτέ». Ορισμένοι ειδικοί του ποδοσφαίρου θεωρούν ότι ίσως είναι ένας από τους πιο υποτιμημένους παίκτες στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, εν μέρει επειδή έπαιξε κυρίως στη Γιουγκοσλαβία. Τον Δεκέμβριο του 2011, ανακηρύχθηκε ως μέρος της «Σπουδαιότερης 11αδας του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος όλων των εποχών» από το Goal.com.[3]

Σταδιοδρομία σε συλλόγους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντζάγιτς γεννήθηκε στις 30 Μαΐου 1946, στη μικρή πόλη Ουμπ, 60 χιλιόμετρα έξω από το Βελιγράδι και η ποδοσφαιρική σταδιοδρομία του (1961–1978) ήταν κυρίως με τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου. Ήταν ένας λαμπρός αριστερός ακραίος επιθετικός που αγωνίστηκε με τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου σε 590 αγώνες, με 287 γκολ, κατακτώντας 5 Πρωταθλήματα και 4 Κύπελλα Γιουγκοσλαβίας. Το 1969, ο Ντζάγιτς έλαβε το βραβείο «Χρυσό Σήμα» της εφημερίδας Sport για τον καλύτερο αθλητή της Γιουγκοσλαβίας. Θεωρείται ότι ήταν ένας από τους πιο σημαντικούς παίκτες στην ιστορία του συλλόγου και είναι ένας από τους μόλις 5 παίκτες που έχουν λάβει το καθεστώς Zvezdine Zvezde (Αστέρας του Αστέρα).

Το 2013, ο Ντζάγιτς αναγνωρίστηκε ως ο καλύτερος Γιουγκοσλάβος παίκτης όλων των εποχών.

Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βγήκε από τη σχετική αφάνεια του τοπικού του συλλόγου, ΦΚ Γεντίνστβο, από τον προπονητή νέων του Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου, Μίλγιαν Μίλγιανιτς, περνώντας δύο χρόνια στις ακαδημίες νέων του συλλόγου.

Αν και μόλις 17 ετών και 8 ημερών, ο Ντζάγιτς έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα από τον προπονητή Μίσα Πάβιτς σε έναν αγώνα του Πρωταθλήματος Γιουγκοσλαβίας εναντίον της ΦΚ Μπούντουτσνοστ Ποντγκόριτσα στις 8 Ιουνίου 1963, ο οποίος τελείωσε ισοπαλία με 0–0. Ήταν η τελευταία αγωνιστική της σεζόν 1962–63 με την Παρτιζάν Βελιγραδίου να έχει ήδη κατακτήσει το πρωτάθλημα και τον Ερυθρό Αστέρα να βρίσκεται στην 7η θέση, εκτός Ευρώπης.[4] Ο αγώνας διεξήχθη στο Στάδιο Ομλαντίνσκι στην Καράμπουρμα επειδή η διάσημη έδρα του Ερυθρού Αστέρα, Μαρακανά, βρισκόταν στο τελικό στάδιο κατασκευής.

Ο Ντζάγιτς μπορεί να ξεκίνησε ως αριστερό μπακ, αλλά ήταν πιο ψηλά από τα πλάγια που έκανε τον αντίκτυπό του. Ήταν ο κάτοχος του αριθμού 11 του Ερυθρού Αστέρα Βελιγραδίου και ήταν ένας έμπειρος ντριμπλέρ του οποίου το γλυκό αριστερό πόδι έδωσε αμέτρητες ασίστ στον συμπαίκτη του, Βόγιν Λαζάρεβιτς. Ο Ντζάγιτς ανταμείφθηκε για τη λάμψη του με μετάλλια πρωταθλήματος το 1964, το 1968, το 1969, το 1970 και το 1973, ενώ σήκωσε το κύπελλο το 1964, το 1968, το 1970 και το 1971.

Η επιτυχία της κατάκτησης του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης παραλίγο να έρθει στον δρόμο του. Τη σεζόν 1970–71, ο Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου έφτασε στα ημιτελικά της κορυφαίας ηπειρωτικής διασυλλογικής διοργάνωσης και κέρδισε τον Παναθηναϊκό με 4–1 στον πρώτο αγώνα στο Βελιγράδι. Ο Ντζάγιτς ήταν τιμωρημένος για τον αγώνα στην Αθήνα, τον οποίο η ελληνική ομάδα κέρδισε με 3–0 για να προκριθεί με τον κανονισμού του εκτός έδρας γκολ.

Μπαστιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από το 1975 έως το 1977, έπαιξε στη γαλλική ΣΚ Μπαστιά (σκόραρε άλλες 31 φορές). Θεωρείται ότι ήταν ένας από τους πιο αξιόλογους παίκτες που αγωνίστηκαν με το σύλλογο όλων των εποχών.

Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντζάγιτς ήταν μόλις 18 ετών όταν κλήθηκε για πρώτη φορά στην Εθνική Γιουγκοσλαβίας. Έκανε το ντεμπούτο του στις 17 Ιουνίου 1964, σε μια ήττα με 2–1 από τη Ρουμανία στο Στάδιο Παρτιζάν στο Βελιγράδι. Είχε 85 συμμετοχές (τις περισσότερες στην ιστορία της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας) και σημείωσε 23 γκολ. Έγινε γνωστός για τις πάσες, τις ντρίμπλες και το σκοράρισμα. Ο πιο διάσημος αγώνας του ήταν πιθανότατα ο ημιτελικός του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1968 εναντίον της Αγγλίας, στον οποίο η λόμπα του στο 87ο λεπτό πάνω από τον τερματοφύλακα Γκόρντον Μπανκς έδωσε στη Γιουγκοσλαβία μια νίκη με 1–0 εναντίον της παγκόσμιας πρωταθλήτριας. Ο βρετανικός Τύπος τον ονόμασε «ο μαγικός Ντράγκαν». Στη συνέχεια σκόραρε στον τελικό εναντίον της Ιταλίας, αλλά δεν μπόρεσε να αποτρέψει τη Γιουγκοσλαβία να χάσει με 2–0 στον επαναληπτικό αγώνα. Τα δύο αυτά γκολ του χάρισαν τον τίτλο του πρώτου σκόρερ της διοργάνωσης.[5]

Συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 που διεξήχθη στη Δυτική Γερμανία. Αγωνίστηκε στην ισοπαλία του πρώτου αγώνα της Γιουγκοσλαβίας με την παγκόσμια πρωταθλήτρια, Βραζιλία και σημείωσε ένα γκολ στη νίκη-ρεκόρ με 9-0 με αντίπαλο το Ζαΐρ. Ωστόσο, αφού πέρασε τη δεύτερη φάση της διοργάνωσης, η Γιουγκοσλαβία δεν επανέλαβε τα αποτελέσματα των εναρκτήριων αγώνων της. Έχασε τρία συνεχόμενα παιχνίδια και έπρεπε η ομάδα επέστρεψε στο σπίτι της.

Διοικητικές θέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ντζάγιτς αποσύρθηκε ως παίκτης το 1978, σε ηλικία 32 ετών. Αμέσως, έγινε τεχνικός διευθυντής του Ερυθρού Αστέρα. Στην πρώτη του σεζόν στο νέο διοικητικό ρόλο, ο σύλλογος έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Ο Ντζάγιτς έγινε ο κύριος υπεύθυνος λήψης αποφάσεων εντός του συλλόγου όσον αφορά τη μεταγραφική πολιτική.

Το 1998, ο Ντζάγιτς έγινε πρόεδρος του συλλόγου – θέση από την οποία παραιτήθηκε το 2004 λόγω προβλημάτων υγείας.

Καταγγελίες για διαφθορά και προεδρική χάρη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 31 Ιανουαρίου 2011, ξεκίνησε η δίκη στην οποία ο Ντζάγιτς κατηγορήθηκε για απάτη που διαπράχθηκε κατά την πώληση παικτών από τον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου κατά την εποχή του Ντζάγιτς ως προέδρου του συλλόγου, και συγκεκριμένα του Νεμάνια Βίντιτς. Ο Ντζάγιτς δήλωσε αθώος.[6] Οι κατηγορίες εναντίον του Νεμάνια Βίντιτς αποσύρθηκαν. Ο Νεμάνια Βίντιτς αρνήθηκε επίσης όλες τις κατηγορίες εναντίον του Ντζάγιτς.

Στις 16 Νοεμβρίου 2012, ο Τόμισλαβ Νίκολιτς, Πρόεδρος της Σερβίας, υπέγραψε απαλλαγή από την ποινική ευθύνη από όλες τις κατηγορίες. Αυτή η χάρη τερμάτισε όλες τις νομικές διαδικασίες εναντίον του Ντζάγιτς.

Επιστροφή στον Ερυθρό Αστέρα και επανεκλογή ως πρόεδρος το 2012[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις αρχές Δεκεμβρίου του 2011, αναφέρθηκε από τοπικές σερβικές εφημερίδες ότι ο Ντζάγιτς θα επέστρεφε στη διοίκηση του Ερυθρού Αστέρα, καθώς πίστευαν ότι ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να επαναφέρει τον Ερυθρό Αστέρα σε ανοδική τροχιά. Ωστόσο, δεν προέκυψε τίποτα από αυτό. Ο Ντζάγιτς μίλησε στην Blic (ημερήσια εφημερίδα ταμπλόιντ στη Σερβία) μετά τη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου, λέγοντας: «Μίλησα με ανθρώπους από τον σύλλογο, η επιθυμία να επιστρέψω δεν αμφισβητήθηκε, ήθελα να βοηθήσω, γιατί όλα όσα είχα ζήσει στο παρελθόν με τον σύλλογο δεν μπορούν να ξεχαστούν. Ακολούθησα, άκουσα και διάβασα τι έγινε στη συνάντηση, ήθελα να επιστρέψω αλλά δεν έγινε τίποτα και η ζωή συνεχίζεται. Παραμένω διαθέσιμος και σε αυτήν την περίπτωση δεν μπορώ παρά να ευχηθώ στον Ερυθρό Αστέρα καλύτερες μέρες».[7]

Στις 19 Δεκεμβρίου 2012, ο Ντζάγιτς εξελέγη Πρόεδρος του Ερυθρού Αστέρα για τρίτη φορά.

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Συλλογικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου

Με εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γιουγκοσλαβία

Ατομικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία

  • Κορυφαίος Σκόρερ Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 1968
  • Ομάδα της Διοργάνωσης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος: 1968, 1976
  • Χρυσή Μπάλα (3η θέση): 1968
  • Χρυσό Σήμα: 1969
  • Παγκόσμια Ομάδα από το World Soccer: 1969[8]
  • Καλύτερος Αθλητής του Ερυθρού Αστέρα: 1966, 1967, 1968, 1969, 1970
  • Σέρβος Χρυσός Παίκτης της UEFA: 2004
  • FIFA XI: 1968

Ατομικές τιμές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Νοέμβριο του 2003, για τον εορτασμό του Ιωβηλαίου της UEFA, επιλέχθηκε ως ο Χρυσός Παίκτης της Σερβίας και του Μαυροβουνίου από την Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Σερβίας και Μαυροβουνίου ως ο πιο εξαιρετικός παίκτης των τελευταίων 50 ετών.[9]

Εν όψει της τελευταίας κλήρωσης για τους τελικούς του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2012, το Goal.com έκανε μια αναδρομή σε όλα τα προηγούμενα τουρνουά από την πρώτη έκδοση το 1960 για να επιλέξει την καλύτερη ενδεκάδα όλων των εποχών. Η καλύτερη ενδεκάδα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος όλων των εποχών με τους Ζινεντίν Ζιντάν, Μάρκο φαν Μπάστεν και Πάολο Μαλντίνι, περιλάμβανε επίσης τον Ντράγκαν Ντζάγιτς. Οι παίκτες επιλέχθηκαν με βάση τις επιδόσεις τους για τις χώρες τους μόνο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Ο συγγραφέας του κειμένου είπε: «Θεωρούμενος από ορισμένους ως ο καλύτερος αριστερός εξτρέμ της Ευρώπης, ο Ντζάγιτς ήταν ο καλύτερος παίκτης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματο του 1968. Σκόραρε τον νικητήριο γκολ του ημιτελικού εναντίον της Αγγλίας με μια απολαυστική λόμπα πριν ανοίξει το σκορ στον τελικό εναντίον της Ιταλίας. Η Γιουγκοσλαβία έμελλε να θριαμβεύσει έως ότου μια καθυστερημένη ισοφάριση από τον Άντζελο Ντομενγκίνι ανάγκασε σε επαναληπτικό αγώνα, που κέρδισε η Ιταλία με 2-0. Το 1976, βρισκόταν ξανά σε φόρμα, καθώς σκόραρε το 2ο γκολ επί της Δυτικής Γερμανίας στα ημιτελικά. Η Γερμανία έστειλε τον αγώνα στην παράταση και τελικά κέρδισε με 4-2. Ο Ντζάγιτς ήταν ένας δεξιοτέχνης ντριμπλέρ με φαρμακερό αριστερό πόδι».

Το 2016, η UEFA διοργάνωσε ψηφοφορία για να επιλέξει τους 11 σπουδαιότερους παίκτες όλων των εποχών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, από έναν κατάλογο 50 παικτών. Ο Ντζάγιτς ήταν υποψήφιος και η ψηφοφορία διεξήχθη τον Μάιο του 2016. Αυτή τη φορά, ο Ντζάγιτς δεν ήταν μέλος της ομάδας.[10][3][11][12][13]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Riaz, Adnan (22 Οκτωβρίου 2020). «Full List Of 110 Nominees For France Football's 'Ballon d'Or Dream Team' Have Been Revealed». SPORTbible. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2020. 
  2. ↑ «Brian Glanville's all-time European Championship XI». Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2022. 
  3. ↑ 3,0 3,1 «The greatest European Championship XI of all time - featuring Zidane, Van Basten & Maldini - Goal.com». www.goal.com. 
  4. ↑ Džajin debi za Zvezdu – 8. juna 1963.;Mondo.rs, 8 Ιουνίου 2013
  5. ↑ «Euro Golden Boot Winners». Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2023. 
  6. ↑ «Former Yugoslavia star Dragan Dzajic goes on trial for alleged fraud in sale of players». Canadian Press. 31 January 2011. https://www.google.com/hostednews/canadianpress/article/ALeqM5gEY_ymjV6BIwian5lpAJVCmxScCg?docId=5810840. Ανακτήθηκε στις 31 January 2011. 
  7. ↑ «Džajić: Hteo sam da se vratim u Zvezdu, ali me nisu ni zvali!». 
  8. ↑ "ERIC BATTY’S WORLD XI – THE SIXTIES" Retrieved on 17 Ιουνίου 2016
  9. ↑ «UEFA : Golden Players take centre stage». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2004. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2015. 
  10. ↑ Greatest European Championship XI of all time at sportskeeda.com
  11. ↑ «Džajić u idealnoj postavi evropskih prvenstava svih vremena». 
  12. ↑ «Džaja među 11 veličansvetnih!». www.novosti.rs. 
  13. ↑ «UEFA : Pick your All-time EURO 11 on UEFA.com». Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ντράγκαν_Ντζάγιτς&oldid=10070370"