Νταμανχούρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 31°03′N 30°28′E / 31.050°N 30.467°E / 31.050; 30.467

Νταμανχούρ
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Νταμανχούρ
31°3′0″N 30°28′0″E
ΧώραΑίγυπτος
Διοικητική υπαγωγήΚυβερνείο Μπεχέιρα
Υψόμετρο9 μέτρα[1]
Πληθυσμός244.043 (11  Νοεμβρίου 2006)[2]
Ζώνη ώραςUTC+02:00
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Η Νταμανχούρ
Το κανάλι Μαχμουντία

Η Νταμανχούρ (αραβικά : دمنهور, πόλη του Ώρου) είναι πόλη της Αιγύπτου και πρωτεύουσα του Κυβερνείου Μπεχέιρα. Βρίσκεται 160 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Καΐρου, και 70 χιλιόμετρα ανατολικά-νοτιοανατολικά της Αλεξάνδρειας, στο μέσον του δυτικού Δέλτα του Νείλου. Το 2008 ο πληθυσμός της ήταν 247.074 κάτοικοι (1986: 188.939).

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην αρχαία Αίγυπτο η πόλη ήταν η πρωτεύουσα της 7ης νομής γνωστής σαν "Α Μέντ" (Wn-Mḥw) της Κάτω Αιγύπτου. Βρισκόταν δίπλα στο κανάλι που ένωνε τη Λίμνη Μαρεώτις με τη Κάνωπο ή το δυτικό βραχίονα του Νείλου[3]. Η πόλη ήταν αφιερωμένη στον Θεό ΄Ώρο. Στην ελληνική και ρωμαϊκή περίοδο ονομάζεται "Ερμούπολις η Μικρά" από τον θεό Ερμή που οι αρχαίοι Έλληνες τον ταύτιζαν με τον αιγυπτιακό θεό Θωθ. Στην ελληνιστική εποχή η πόλη προσέλκυσε την προσοχή πολλών αρχαίων γεωγράφων συμπεριλαμβανομένων του Στέφανου Βυζάντιου, του Στράβωνα[4], Πτολεμαίου[5], και ο συγγραφέας Itinerarium Antonini[6]. Ο επίσκοπος Ερμουπόλεως είναι ένας τιμητικός της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Στην πόλη υπάρχει ο τάφος του Ιακώβ Αμπουχατζέιρα (1805-1880), ένας μαροκινός ραβίνος ο οποίος πέθανε εκεί το 1880, ενώ πήγαινε για προσκύνημα στην Παλαιστίνη. Ο χώρος είναι επισκέψιμος κάθε χρόνο από εκατοντάδες εβραίους πιστούς[7]. Ο τάφος επίσημα αποτελεί θρησκευτικό μνημείο και προστατεύεται από την κυβέρνηση της Αιγύπτου[8]. Μερικοί Αιγύπτιοι έχουν διαμαρτυρηθεί που επιτρέπεται στους Εβραίους να εισέλθουν στην Αίγυπτο για να κάνουν το ετήσιο προσκύνημα στον τάφο του Ραβίνου[9][10].

Κλίμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επειδή η πόλη βρίσκεται κοντά στο Δέλτα του Νείλου και τη βόρεια ακτή της Αιγύπτου έχει ζεστό κλίμα της ερήμου (Κέππεν-Γκάιγκερ) που μετριάζεται από τους ανέμους που έρχονται από τη Μεσόγειο Θάλασσα. Η πόλη παίρνει μέση βροχόπτωση κατά τη διάρκεια του χειμώνα, και σπάνια βρέχει κατά τη διάρκεια άλλων εποχών. Το χαλάζι και ο παγετός δεν είναι άγνωστα ειδικά κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Κλιματικά δεδομένα για την Νταμανχούρ
Μήνας Ιαν Φεβ Μάρ Απρ Μάι Ιούν Ιούλ Αύγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ Έτος
Μέση Μέγιστη °C (°F) 18.3 19.1 21.7 25.6 29.4 31.2 32
(90)
32.3 30.8 29.1 24.8 20.3 26,22
Μέση Μηνιαία °C (°F) 13
(55)
13.6 15.8 19
(66)
22.7 25
(77)
26.2 26.4 25.1 23.2 19.4 15
(59)
20,4
Μέση Ελάχιστη °C (°F) 7.8 8.2 9.9 12.4 16
(61)
18.9 20.5 20.6 19.4 17.3 14
(57)
9.7 14,56
Υετός mm (ίντσες) 25 21 9 4 3 0
(0)
0
(0)
0
(0)
0
(0)
5 13 22 102
Πηγή: Climate-Data.org[11]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 www.geonames.org/358448/.
  2. www.citypopulation.de/Egypt-Cities.html.
  3. Champollion: L'Egypte, vol. ii. S. 249
  4. xvii. p. 802
  5. iv. 5. § 46
  6. S. 154
  7. Barak, David. Mubarak to allow Jewish pilgrims to visit famous rabbi's tomb, Haaretz, (December 30, 2009).
  8. Lipton, Edward P. (2002). Religious Freedom in the Near East, Northern Africa and the Former Soviet States. New York: Nova Publishers. σελ. 18. ISBN 978-1-59033-390-7. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2011. 
  9. Miller, David E. (28 Δεκεμβρίου 2010). «Israeli pilgrims to Egyptian grave met with hostility». The Media Line. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (Reprint) στις 7 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2011. 
  10. «Cairo Airport prepares for Israeli pilgrims». Al Ahram. 26 December 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-11. https://web.archive.org/web/20110111115007/http://english.ahram.org.eg/NewsContent/1/0/2674/Egypt/Cairo-Airport-prepares-for-Israeli-pilgrims-.aspx. Ανακτήθηκε στις 2011-02-16. 
  11. «Climate: Damanhur - Climate graph, Temperature graph, Climate table». Climate-Data.org. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2013. 

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Dieser Artikel wurde aus der „Encyclopædia Britannica Eleventh Edition“ übersetzt, einer jetzt gemeinfreien Publikation (so genannte public domain) und enthält Text aus dem ebenfalls gemeinfreien „Dictionary of Greek and Roman Geography by William Smith (1856)“