Ντάμασο Αλόνσο
Ο Ντάμασο Αλόνσο (Dámaso Alonso y Fernández de las Redondas, 22 Οκτωβρίου 1898 - 25 Ιανουαρίου 1990) ήταν Ισπανός ακαδημαϊκός, φιλόλογος, γλωσσολόγος και ποιητής. Υπήρξε διευθυντής της Βασιλικής Ακαδημίας της Ισπανίας, του Περιοδικού Ισπανικής Φιλολογίας και μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας της Ιστορίας της χώρας. Το 1978 έλαβε το βραβείο Μιγέλ ντε Θερβάντες για τη λογοτεχνική του συνεισφορά.[8]
Βιογραφία και έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Μαδρίτη από γονείς με καταγωγή από τη Γαλικία και την Αστούριας. Σπούδασε Δίκαιο και Φιλολογία στο Κεντρικό Πανεπιστήμιο της Μαδρίτης και φοίτησε στο Κέντρο Ιστορικών Σπουδών υπό τον Ραμόν Μενέντεθ Πιδάλ. Συμμετείχε στις δραστηριότητες της Φοιτητικής Εστίας του Κέντρου όπου συνέπεσε με πολλά μέλη της μελλοντικής γενιάς του 1927 όπως τον Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, Μανουέλ Αλτολαγίρε, Λουίς Θερνούδα και Ραφαέλ Αλμπέρτι και καλλιτέχνες όπως τον Λουίς Μπουνιουέλ και τον Σαλβαδόρ Νταλί. Ακολουθώντας το πνεύμα των συντρόφων του, ανέδειξε τη μορφή του Λουίς δε Γκόνγκορα με μελέτες γύρω από την ποιητική του τέχνη.
Εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο της Βαλένθιας και, μετά τον Εμφύλιο, σε αυτό της Μαδρίτης, κατέχοντας την έδρα Ρομανικής Φιλολογίας. Εκεί είχε ως φοιτητές μελλοντικούς γλωσσολόγους όπως τον Φερνάντο Λάθαρο Καρετέρ. Το 1948 εξελέχθη μέλος της Βασιλικής Ακαδημίας και, μερικά χρόνια αργότερα, πρόεδρός της αντικαθιστώντας τον Μενέντεθ Πιδάλ.[9]
Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την Υφολογία και τη γαλικιανική διάλεκτο της Κοιλάδας του Εόν. Ίδρυσε τη συλλογή Biblioteca Románica Hispánica στον εκδοτικό οίκο Gredos. Όσον αφορά την ποιητική του παραγωγή, το πιο γνωστό του έργο είναι η συλλογή Hijos de la ira.
Η μετάφραση του έργου έγινε και κυκλοφόρησε το 2019 από τις εκδόσεις Ενδυμίων με μεταφραστές τους Αμαλία Αντωνετσή, Νίκο Μενεγάτο, Ελευθερία Μπέτσικα, Κατερίνα Σκλαβούνου, μεταφραστική ομάδα μαθητών του ποιητή και μεταφραστή Βασίλη Λαλιώτη.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12020631s. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 Paul de Roux: «Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays» (Γαλλικά) Éditions Robert Laffont. 1994. σελ. 69. ISBN-13 978-2-221-06888-5. ISBN-10 2-221-06888-2.
- ↑ CONOR.SI. 8003427.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ elpais
.com /diario /1997 /11 /17 /agenda /879721202 _850215 .html. - ↑ BOE-A-1977-14620.
- ↑ País, Ediciones El (1978-12-15). «Dámaso Alonso, premio Cervantes 1978» (στα es). EL PAÍS. http://elpais.com/diario/1978/12/15/cultura/282524404_850215.html. Ανακτήθηκε στις 2017-02-27.
- ↑ «Dámaso Alonso | Real Academia Española». www.rae.es (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2017.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Συνέντευξη του Ντάμασο Αλόνσο στην Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Μιγέλ ντε Θερβάντες
| Προκάτοχος: Ραμόν Μενέντεθ Πιδάλ |
 1968-1982 |
Διάδοχος: Πέδρο Λαΐν Εντράλγο |
|