Νικόλαος Δοξαράς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Για τον ομώνυμο παππού του, δείτε: Νικόλαος Δοξαράς (πρεσβύτερος).
Νικόλαος Δοξαράς
Ν. Δοξαράς, Ο προφήτης Δαυίδ (18ος αι.). Λάδι σε μουσαμά, 107 εκ. x 195 εκ. Βυζαντινό Μουσείο Ζακύνθου.
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1710
Καλαμάτα
Θάνατος2  Μαρτίου 1775
Ζάκυνθος
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Νικόλαος Δοξαράς (Καλαμάτα, 1706/1710Ζάκυνθος, 2 Μαρτίου 1775) ήταν Έλληνας ζωγράφος, γιος του επίσης ζωγράφου και θεωρητικού τέχνης Παναγιώτη Δοξαρά και από τους πρωτεργάτες της Επτανησιακής Σχολής.[1]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Νικόλαος Δοξαράς γεννήθηκε στην Καλαμάτα και μετά το 1715, όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατέκτησε εκ νέου την Πελοπόννησο, εγκαταστάθηκε με την οικογένεια του στα Επτάνησα. Αρχικά εγκαταστάθηκε στη Ζάκυνθο και στη συνέχεια στη Λευκάδα και την Κέρκυρα. Το 1729 κατατάχθηκε στον στρατό της Βενετίας και μετά το θάνατο του πατέρα του μετέβη στη Βενετία όπου σπούδασε στρατιωτικός μηχανικός και ζωγράφος. Το 1738 επέστρεψε στη Λευκάδα και το 1745 διορίστηκε αξιωματικός της Χωροφυλακής στην Κέρκυρα. Αργότερα τοποθετήθηκε για μερικά χρόνια στην Κεφαλλονιά και εν τέλει εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Ζάκυνθο όπου και πέθανε το 1775.[1]

Έργο και τεχνοτροπία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και δεν είναι γνωστοί οι ζωγράφοι δίπλα στους οποίους σπούδασε στη Βενετία, θεωρείται πως η τεχνοτροπία του επηρεάστηκε από τους Τζιοβάνι Μπατίστα Πιατσέτα και Τζοβάννι Μπαττίστα Τιέπολο που τη συγκεκριμένη περίοδο δέσποζαν επί της καλλιτεχνικής ζωής της Βενετίας.[1]

Από το 1753 έως το 1762 εργάστηκε για τη διακόσμηση της οροφής του ναού της Φανερωμένης της Ζακύνθου με βοηθό τον Στέφανο Πασηγέτη. Η διακόσμηση αυτή καταστράφηκε στον σεισμό του 1953. Προσχέδια σώζονται στην Εθνική Πινακοθήκη και ένα μέρος, Το γενέσιον της Παναγίας φυλάσσεται στο Βυζαντινό Μουσείο Ζακύνθου.[1] Επίσης φιλοτέχνησε το 1761 την οροφή του ναού του αγίου Μηνά στη Λευκάδα. Συγκεκριμένα ζωγράφισε τους τέσσερις Ευαγγελιστές, σκηνές από τη ζωή και το μαρτύριο του αγίου Μηνά και άλλους αγίους. Και αυτό το έργο καταστράφηκε στα τέλη του 1976 από πυρκαγιά.[2]

Ο Νικόλαος Δοξαράς συνέχισε πιστός στην παράδοση του πατέρα του αντικαθιστώντας τη βυζαντινή αγιογραφία με ιταλικής νοοτροπίας έργα. Η επίδρασή του ήταν σημαντική στην αλλαγή του προσανατολισμού της ελληνικής ζωγραφικής από την Ανατολή προς τη Δύση.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Ζωγραφίζοντας στην Κέρκυρα. Παράρτημα Κέρκυρας: Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου - Υπουργείο Πολιτισμού. σελ. 69. 
  2. «Εφημερίδα Μακεδονία, σελ. 2». 9 Δεκεμβρίου 1976. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2015. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]