Μπούστο Αρσίτσιο
Συντεταγμένες: 45°36′43.05″N 8°51′6.48″E / 45.6119583°N 8.8518000°E
| Μπούστο Αρσίτσιο | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
  Μπούστο Αρσίτσιο | |||
.svg) | |||
| Χώρα | Ιταλία | ||
| Διοικητική υπαγωγή | Επαρχία του Βαρέζε | ||
| Προστάτης | Ιωάννης ο Βαπτιστής | ||
| Διοίκηση | |||
| • Δήμαρχος | Εμανουέλε Αντονέλλι (από 2016) | ||
| Έκταση | 30,66 km²[1] | ||
| Υψόμετρο | 226 μέτρα | ||
| Πληθυσμός | 82.951 (1 Ιανουαρίου 2023)[2] | ||
| Ταχ. κωδ. | 21052 | ||
| Τηλ. κωδ. | 0331 | ||
| Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) ώρα Κεντρικής Ευρώπης UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
 Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Μπούστο Αρσίτσιο (ιταλικά: Busto Arsizio) είναι ιταλικός δήμος στην Επαρχία του Βαρέζε, στην περιφέρεια της Λομβαρδίας.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρά την άποψη που επικρατούσε ότι οι κάτοικοι του Μπούστο Αρσίτσιο ήταν Κέλτες οι πρόσφατες έρευνες απέδειξαν ότι οι πρόγονοι τους ήταν Λίγυρες. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος τους καταγράφει ως "ήπιους", ο Τίτος Λίβιος ως "κακοποιούς και ληστές", ο Πομπήιος Τρόγος ως "γενειοφόρους και μακρυμάλληδες". Η επιδεξιότητα τους στην κατεργασία του σιδήρου ήταν άριστη και έγιναν αργότερα έγιναν διάσημοι ως μισθοφόρου. Ο ιστορικός Λουίτζι Γκιαβίνι έχει εντοπίσει μια ξεχωριστή διάλεκτο που μιλούσαν στο Μπούσιο Αρσίτσιο, διαφορετική από την γλώσσα που χρησιμοποιούσαν οι υπόλοιποι κάτοικοι στην δυτική Λομβαρδία.[3] Οι παλιότεροι κάτοικοι έβαλαν φωτιά στο μεγάλο δάσος που υπήρχε από βελανιδιές στην περιοχή, στην καμένη έκταση έκτισαν τις καλύβες τους και διένειμαν τα χωράφια που καλλιεργήθηκαν, για αυτό το όνομα της προέρχεται από το "καμένος" ή "άνυδρος". Η ανάπτυξη του οικισμού ήταν αργή, τον 5ο αιώνα έφτασαν οι Γαλάτες Ίνσουβροι, νίκησαν και κατέλαβαν τους Λίγυρες, στους παλαιότερους κατοίκους παρέμειναν μόνο τα τοπωνύμια. Το Μπούστο Αρσίτσιο οικοδομήθηκε στον δρόμο ανάμεσα στο Μιλάνο και την Λίμνη Ματζόρε, πριν την ίδρυση του η υδροτότηση της περιοχής γινόταν με εκτροπή του ποταμού Τιτσίνο.
Το όνομα του ήταν ωστόσο άσημο ως τον 11ο αιώνα, έγινε διάσημο για την συμμετοχή των κατοίκων του στην ιστορική για τους Ιταλούς Μάχη του Λενιάνο (Λενιάνο, 1176), ο αυτοκράτορας Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα ηττήθηκε από την Λομβαρδική Ένωση. Από τον 13ο αιώνα η ανάπτυξη του Μπούστο Αρσίτσιο ήταν αργή αλλά σταθερή με την παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων. Η ανάπτυξη δεν σταμάτησε ούτε από την θανατηφόρα επιδημία που ξέσπασε (1630), οι ευσεβείς κάτοικοι προσευχήθηκαν στην Σάντα Μαντόνα και γλύτωσαν τον θάνατο. Στα μέσα του 19ου αιώνα εισήλθαν στο Μπούστο Αρσίτσιο ισχυρές βιομηχανικές μονάδες, σε βαθμό που έγινε γνωστό ως "Μάντσεστερ της Ιταλίας".[4] Ο ιδρυτής του Ιταλικού βασιλείου Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ έδωσε στον επίσκοπο της πόλης σημαντικά προνόμια. Ο Φασισμός έφερε μεγάλη διοικητική μεταρρύθμιση (1927). Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος οι ζημιές του Μπούστο Αρσίτσιο από τους βομβαρδισμούς ήταν ελάχιστες επειδή οι κάτοικοι φιλοξένησαν τους αντάρτες, οπαδούς των Συμμάχων. Οι Γερμανοί μετέφεραν στο Μπούστο Αρσίτσιο το Ιταλικό κρατικό ραδιόφωνο. Η πόλη είχε πολλούς αντάρτες, μερικοί από αυτούς πέθαναν στα Γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Με την πτώση του Φασισμού ιδρύθηκε στο Μπούστο Αρσίτσιο ο πρώτος ελεύθερος ραδιοφωνικός σταθμός της βόρειας Ιταλίας (25 Απριλίου 1945).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
- ↑ demo
.istat .it?l=it. - ↑ https://www.varesenews.it/2002/11/altro-che-celti-sono-liguri-gli-avi-dei-bustocchi/284176/
- ↑ https://www.varesenews.it/2015/03/dal-fascismo-alla-resistenza-cosi-nacque-la-manchester-ditalia/358498/
|