Μονσέφ Μαρζουκί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μονσέφ Μαρζουκί
المنصف المرزوقي
Πρόεδρος της Τυνησίας
Περίοδος
13 Δεκεμβρίου 2011 – 31 Δεκεμβρίου 2014
ΠρωθυπουργόςΜπέτζι Καΐντ Εσεμπσί
Χαμαντί Τζεμπαλί
Αλί Λαραγιέντ
Μεχντί Τζομάα
ΠροκάτοχοςΦουάντ Μεμπαζάα (προσωρινός)
ΔιάδοχοςΜπέτζι Καΐντ Εσεμπσί
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση7 Ιουλίου 1945 (1945-07-07) (78 ετών), Γκρομπαλία, Γαλλική Τυνησία
Πολιτικό κόμμαΚογκρέσο για τη Δημοκρατία
ΣύζυγοςΜπεατρίς Ρεΐν
Παιδιά2
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Στρασβούργου
ΘρήσκευμαΣουνίτης Ισλαμιστής
ΙστοσελίδαΕπίσημη ιστοσσελίδα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μονσέφ Μαρζουκί (Moncef Marzouki, αραβικά المنصف المرزوقي, al-Munṣif al-Marzūqī, γενν. στις 7 Ιουλίου 1945) ήταν προσωρινός πρόεδρος της Τυνησίας από το 2011 ως τις 31 Δεκεμβρίου 2014.[1][2][3] Στη διάρκεια της καριέρας του ήταν ακτιβιστής για τα ανθρώπινα δικαιώματα και εργάστηκε ως γιατρός και πολιτικός. Στις 12 Δεκεμβρίου 2011 εξελέγη Πρόεδρος της Τυνησίας από τη Συντακτική Συνέλευση της χώρας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννημένος στην Γκρομπαλία της τότε Γαλλικής Τυνησίας, σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου στη Γαλλία. Επέστρεψε στην Τυνησία το 1979 και ίδρυσε το Κέντρο Κοινωνικής Ιατρικής στην πόλη Σους και το Κέντρο για την Πρόληψη της Παιδικής Κακοποίησης, ενώ έγινε και μέλος του Συνδέσμου των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της χώρας του.[4] Κατά τα νεανικά του χρόνια ταξίδεψε στην Ινδία, όπου μελέτησε τις θεωρίες μη βίας του Μαχάτμα Γκάντι.[5] Εν συνεχεία ταξίδεψε και στη Νότια Αφρική, όπου μελέτησε τις συνθήκες μετά την πτώση του απαρτχάιντ.[6]

Πολιτική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν η κυβέρνηση αντιτάχθηκε βίαια στο ισλαμικό κίνημα Ενάχντα το 1991, ο Μαρζουκί ήρθε σε σύγκρουση με τον Τυνήσιο πρόεδρο Μπεν Αλί.[6] Συνελήφθη πολλές φορές και έγινε πρόεδρος της Αραβικής Επιτροπής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα[4] .[7]

Το 2001 ίδρυσε το Κογκρέσο για τη Δημοκρατία.[8][9] Εκείνο το ο πολιτικό κόμμα τέθηκε εκτός νόμου το 2002, ωστόσο ο Μαρζουκί κατέφυγε στη Γαλλία και συνέχισε να ηγείται του κόμματος από εκεί.[4]

Έπειτα από την αποχώρηση του Μπεν Αλί και την Τυνησιακή Επανάσταση, ο Μαρζουκί ανακοίνωσε την επιστροφή του στην Τυνησία και ότι προτίθεται να διεκδικήσει το προεδρικό αξίωμα.[4]

Προσωρινός πρόεδρος της Τυνησίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 12 Δεκεμβρίου 2011 η εκλεγμένη Συντακτική Συνέλευση εξέλεξε το Μαρζουκί ως προσωρινό πρόεδρο της χώρας, με 155 ψήφους υπέρ έναντι 3 κατά και 42 λευκά.[10] Οι λευκές ψήφοι προέρχονταν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία θεώρησαν το μίνι Σύνταγμα που σχεδιάστηκε ότι ήταν αντιδημοκρατικό.

Στις 14 Δεκεμβρίου, μία ημέρα μετά το διορισμό του, διόρισε στην πρωθυπουργία τον Χαμαντί Τζεμπαλί από το μετριοπαθές ισλαμικό κίνημα Ενχάντα.[11] Η νέα κυβέρνηση του Τζεμπαλί παρουσιάστηκε στις 20 Δεκεμβρίου.[12]

Τον Νοέμβριο του 2021, ο Moncef Marzouki ήταν αντικείμενο διεθνούς εντάλματος σύλληψης για διακινδύνευση της κρατικής ασφάλειας.[13]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τον πρώτο του γάμο, ο Μαρζουκί απέκτησε 2 κόρες: τη Μίριαμ και τη Νάντια. Το Δεκέμβριο του 2011 σε ιδιωτική τελετή στην Καρχηδόνα παντρεύτηκε τη Γαλλίδα γιατρό Μπεατρίς.[14]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Veteran human rights activist chosen as Tunisia's new interim president», The Telegraph, 15-11-2011, http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/africaandindianocean/tunisia/8892755/Veteran-human-rights-activist-chosen-as-Tunisias-new-interim-president.html 
  2. Tunisian activist to serve as interim president, CBC News, 12-12-2011, http://www.cbc.ca/news/world/story/2011/12/12/tunisia-interim-president.html 
  3. Jacobs, Donna (5-4-2013), «Tunisia’s bold gamble on democracy: ‘One day or another, we will win’», Diplomat & International Canada, http://diplomatonline.com/mag/2013/04/tunisias-bold-gamble-on-democracy-one-day-or-another-we-will-win/ 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 «Moncef Marzouki declares presidential candidacy». Al Arabiya. 16-1-2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-01-17. https://www.webcitation.org/5voVrP3sh?url=http://www.alarabiya.net/articles/2011/01/16/133681.html. Ανακτήθηκε στις 2011-01-16. 
  5. «Marzouki: Tunisia's opposition stalwart turned president». English.alarabiya.net. 13 Δεκεμβρίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2012. 
  6. 6,0 6,1 Coll, Steve. "The Casbah Coalition. Tunisia's second revolution", The New Yorker, 4-4-2011. retrieved on 30-4-2011.
  7. «What is the Arab Commission for Human Rights». 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2011. 
  8. «Déclaration constitutive». Κογκρέσο για τη Δημοκρατία. 24 Ιουλίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2011. 
  9. «Première liste des membres fondateurs du CPR». Κογκρέσο για τη Δημοκρατία. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2011. 
  10. «Tunisian activist, Moncef Marzouki, named president». BBC News. 12-12-2011. http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-16149119. Ανακτήθηκε στις 12-12-2011. 
  11. Mzioudet, Houda (14-12-2011), «Ennahda’s Jebali Appointed as Tunisian Prime Minister», Tunisia-live.net, http://www.tunisia-live.net/2011/12/14/ennahdas-jebali-appointed-as-tunisian-prime-minister/, ανακτήθηκε στις 21-12-2011 
  12. Tunisian PM presents new government, AFP, 20-12-2011, http://www.google.com/hostednews/afp/article/ALeqM5jxEr2AGVUyAWMzckgN0gcXikwhVg?docId=CNG.796c0280e2143daa838da50cac8f6cfa.f21, ανακτήθηκε στις 21-12-2011 
  13. Tunisie : Moncef Marzouki visé par un mandat d’arrêt international, Jeune Afrique, 05-11-2021, https://www.jeuneafrique.com/1261662/politique/tunisie-moncef-marzouki-vise-par-un-mandat-darret-international/, ανακτήθηκε στις 05-11-2021 
  14. Nawaat. 3-4-2013. http://nawaat.org/portail/2013/04/03/la-nouvelle-premiere-dame-de-tunisie-pourquoi-tant-de-mystere/.