Μικαέλ Λαντρό

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μικαέλ Λαντρό

Ο Λαντρό το 2009
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΜικαέλ Βενσάν Αντρέ-Μαρί
Λαντρό[1]
Ημερ. γέννησης14 Μαΐου 1979 (1979-05-14) (44 ετών)
Τόπος γέννησηςΜασεκούλ, Γαλλία
Ύψος1,84 μ.
ΘέσηΤερματοφύλακας
Πληροφορίες συλλόγου
ΟμάδαΣΚ Μπαστιά
Νούμερο φανέλας1
Ομάδες νέων
1985–1992Ετουάλ Αρτοναίζ
1992–1993ΓΣ Σαιν-Σεμπαστιάν-συρ-Λουάρ
1993–1996ΦΚ Ναντ
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1996–2006ΦΚ Ναντ424(0)
2006–2009Παρί Σεν Ζερμέν159(0)
2009–2012Λιλ ΟΣΚ160(0)
2013–2014ΣΚ Μπαστιά52(0)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1994-1995Γαλλία U168(0)
1995-1996Γαλλία U172(0)
1996-1997Γαλλία U186(0)
1996-1998Γαλλία U2014(0)
1997-2002Γαλλία U2143(0)
2001–Γαλλία11(0[2])
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 18 Μαΐου 2014.

† Συμμετοχές (Γκολ).

‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 5 Οκτωβρίου 2013.

Ο Μικαέλ Λαντρό, γεννημένος στις 14 Μαΐου 1979 στο Μασεκούλ (Λουάρ-Ατλαντίκ, Γαλλία), είναι διεθνής Γάλλος ποδοσφαιριστής ο οποίος αγωνίζεται στη θέση του τερματοφύλακα.

Προερχόμενος από τα τμήματα υποδομών της ΦΚ Ναντ, κατέκτησε με την τελευταία το Πρωτάθλημα Γαλλίας το 2001 και το Κύπελλο Γαλλίας το 1999 και το 2000. Στη συνέχεια πήρε μεταγραφή για την Παρί ΣΖ, προτού μετακομίσει στη Λιλ με την οποία πραγματοποίησε το νταμπλ Πρωτάθλημα-Κύπελλο Γαλλίας το 2011. Τον Δεκέμβριο του 2012, έλυσε το συμβόλαιό του με τον σύλλογο της Λιλ και υπέγραψε στην ΣΚ Μπαστιά. Κατέχει, από τις 4 Δεκεμβρίου 2013, το ρεκόρ συμμετοχών στη Λιγκ 1, το οποίο κατείχε μέχρι πρότινος ο Ζαν-Λυκ Ετορί.

Έχοντας συνολικά 11 διεθνείς συμμετοχές με την Εθνική Γαλλίας, ήταν φιναλίστ του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2006, ενώ κατέκτησε δύο φορές το Κύπελλο Συνομοσπονδιών το 2001 και το 2003.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ξεκινήματα στη Ναντ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μικαέλ Λαντρό πραγματοποίησε το επαγγελματικό του ντεμπούτο στις 2 Οκτωβρίου 1996 σε μία αναμέτρηση απέναντι στην ΣΚ Μπαστιά σε ηλικία 17 ετών και 141 ημερών. Αποδείχτηκε καθοριστικός στη συγκεκριμένη αναμέτρηση, αποκρούοντας πέναλτι το οποίο εκτέλεσε ο Σλοβάκος Λιούμπομιρ Μόραβτσικ. Ο νεαρός τερματοφύλακας κατάφερε να καθιερωθεί σε σύντομο διάστημα ως βασικός τερματοφύλακας και έγινε αρχηγός της πρώτης ομάδας του συλλόγου σε ηλικία, μόλις, 19 ετών. ήταν επίσης από τους παίκτες-κλειδιά της ομάδας που κατέκτησε το Πρωτάθλημα Γαλλίας το 2001, καθώς και το Κύπελλο Γαλλίας το 1999 και το 2000.

Στις 11 Οκτωβρίου 2003, υποβλήθηκε σε εγχείρηση στον μηνίσκο, ο οποίος και ήταν ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός της καριέρας του.

Στις 17 Απριλίου 2004, κατά τη διάρκεια αναμέτρησης για το Λιγκ Καπ απέναντι στη Σοσό, επιχείρησε μία πανένκα στη διάρκεια της διαδικασίας των πέναλτι, ωστόσο απομακρύνθηκε από τον Τεντί Ρισέρ. Το πέναλτι αυτό θα μπορούσε να είχε χαρίσει τη νίκη στην ομάδα του, ωστόσο η ΦΚ Ναντ τελικώς ηττήθηκε σε αυτό τον τελικό[3].

Στις 30 Ιουλίου 2005, με την ευκαιρία της αναμέτρησης για τη Λιγκ 1 μεταξύ της Ναντ και της ΡΚ Λανς, γιόρτασε την 300ή του συμμετοχή στο πρωτάθλημα σε ηλικία, μόλις, 26 ετών.

Ανακοίνωσε την πρόθεσή του να αποχωρίσει από την ομάδα που τον ανέδειξε στο τέλος της σεζόν 2005-2006. Στη διάρκεια της τελευταίας του αναμέτρησης στο Σταντ ντε λα Μπωζουάρ στις 6 Μαΐου 2006, βραβεύτηκε από τους οπαδούς του συλλόγου οι οποίοι του αναγνώρισαν την αγάπη του και την πίστη στην ομάδα, όπου και παρέμεινε για συνολικά δεκατρείς σεζόν. Τη σεζόν που ακολούθησε της αποχώρησής του, η ΦΚ Ναντ υποβιβάστηκε στη Λιγκ 2.

Παρί Σεν Ζερμέν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη!
Ο Λαντρό πριν από αναμέτρηση ΠΣΖ-Μονακό το 2009

Ο Λαντρό υπέγραψε συμβόλαιο διάρκειας τεσσάρων ετών με την Παρί Σεν Ζερμέν στις 15 Μαΐου 2006. Οι δύο πρώτες του σεζόν στον σύλλογο της γαλλικής πρωτεύουσας αποδείχτηκαν εξίσου δύσκολες με τις τελευταίες του στη Ναντ, καθώς η ΠΣΖ βρέθηκε να δίνει μάχη μέχρι τέλους για την αποφυγή του υποβιβασμού. Ωστόσο, η Παρί Σεν Ζερμέν κατέκτησε το Λιγκ Καπ το 2008.

Στις 14 Φεβρουαρίου 2009, αγωνίστηκε για εκατοστή συνεχόμενη φορά σε αναμέτρηση της Λιγκ 1 με τα χρώματα της Παρί και αγωνίστηκε στο σύνολο των αναμετρήσεων για το πρωτάθλημα, στη διάρκεια των τριών ετών παραμονής του στο Παρίσι.

Λιλ ΟΣΚ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μικαέλ Λαντρό στο Σούπερ Καπ Γαλλίας του 2011.

Στις 29 Ιουνίου 2009, έβαλε την υπογραφή του σε συμβόλαιο συνεργασίας διάρκειας τριών ετών με τη Λιλ ΟΣΚ, με το κόστος της μεταγραφής να ανέρχεται στα 1,6 εκατομμύρια ευρώ. Στις 3 Ιουλίου, υπέστη ρήξη των χιαστών συνδέσμων στο δεξιό του γόνατο. Αρχικά εκτός αγωνιστικής δράσης για διάστημα έξι μηνών και νοσηλευόμενος στο Νοσοκομείο της Σαλπετριέρ, επέστρεψε στην αποστολή της πρώτης ομάδας στις 22 Οκτωβρίου για μία αναμέτρηση για το Γιουρόπα Λιγκ απέναντι στην Τζένοα (3-0), ενώ δέχτηκε θερμή υποδοχή από τους φίλους του συλλόγου κατά την πρώτη του επίσημη συμμετοχή μετά τον τραυματισμό, σε αναμέτρηση για τη Λιγκ 1 στις 31 Οκτωβρίου 2009 με αντίπαλο την Γκρενόμπλ.

Τον Φεβρουάριο του 2011, ο Μικαέλ Λαντρό ανανέωσε το συμβόλαιο του για διάρκεια δύο ετών, παραμένοντας πλέον στο Νορ έως τον Ιούνιο του 2014[4].

Στις 13 Φεβρουαρίου 2011, σημείωσε την 500ή του συμμετοχή στη Λιγκ 1 σε αναμέτρηση για την 23η αγωνιστική του πρωταθλήματος απέναντι στην Τουλούζ (νίκη με 2-0).

Το 2011, οι πολύ καλές του εμφανίσεις για το πρωτάθλημα του απέφεραν το βραβείο του καλύτερου τερματοφύλακα της Λιγκ 1 στα Βραβεία UNFP[5], με την ΛΟΣΚ να πραγματοποιεί το νταμπλ Κύπελλο-Πρωτάθλημα.

Στις 27 Ιουλίου 2011, έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία που να αγωνίζεται στο Σούπερ Καπ Γαλλίας με τρεις διαφορετικούς συλλόγους[6].

Με ασταθή απόδοση από την αρχή της σεζόν, η θέση του ως βασικού στην ΛΟΣΚ έγινε όλο και πιο αμφίβολη. Του προσάπτονταν κυρίως ότι συχνά έφερε ευθύνη στα τέρματα που δεχόταν η ομάδα του από την αρχή της σεζόν. Στις 5 Δεκεμβρίου 2012, προς γενικότερη έκπληξη, ήταν ο αντικαταστάτης του, Στιβ Ελανά που αγωνίστηκε ως βασικός κάτω από την εστία του συλλόγου της Λιλ για την τελευταία αναμέτρηση της ομάδας για το Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν (ήττα με σκορ 0-1 απέναντι στη Βαλένθια ΚΦ). Το ίδιο, ωστόσο, σενάριο είχε λάβει χώρα και στην αμέσως προηγούμενη αναμέτρηση για το Τσάμπιονς Λιγκ, απέναντι στην ΜΠΑΤΕ Μπορίσοφ.

Στις 6 Δεκεμβρίου 2012, η εφημερίδα L'Équipe έκανε γνωστό ότι η ΛΟΣΚ και Μικαέλ Λαντρό ήρθαν σε μεταξύ τους συμφωνία για τη λύση του συμβολαίου του παίκτη, καθώς οι σχέσεις του με τον Ρουντί Γκαρσιά και το τεχνικό του επιτελείο είχαν χειροτερέψει αισθητά το τελευταίο διάστημα, με αντάλλαγμα τρεις μήνες από τον μισθό του, δηλαδή 360.000 ευρώ καθαρά[7][8].

ΣΚ Μπαστιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 23 Δεκεμβρίου 2012, ο Μικαέλ Λαντρό υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας διάρκειας έξι μηνών με την ΣΚ Μπαστιά, με όρο ανανέωσης για ακόμη έναν χρόνο σε περίπτωση παραμονής του συλλόγου στη Λιγκ 1[9]. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με τον κορσικανικό σύλλογο σε εκτός έδρας αναμέτρηση στα πλαίσια της 20ής αγωνιστικής του πρωταθλήματος απέναντι στη Σταντ ντε Ρενς. Οι Κορσικανοί σημείωσαν τη δεύτερη εκτός έδρας νίκη τους για τη σεζόν, με τελικό σκορ 2-1, με τον Μικαέλ Λαντρό να πραγματοποιεί σειρά καθοριστικών επεμβάσεων[10].

Τον Ιούλιο του 2013, ανακοίνωσε την ανανέωση της συνεργασίας του με την Μπαστιά για έναν πρόσθετο χρόνο, ελπίζοντας να καταφέρει να σπάσει το ρεκόρ συμμετοχών στη Λιγκ 1, το οποίο κατείχε ο Ζαν-Λυκ Ετορί (602 συμμετοχές). Ήλπιζε, επίσης, να ολοκληρώσει την καριέρα του με την ίδια αναμέτρηση (ΣΚ Μπαστιά-ΦΚ Ναντ), με την οποία και είχε ξεκινήσει το 1996[11].

Στις 1 Δεκεμβρίου 2013, στα πλαίσια της 15ης αγωνιστικής, πραγματοποίησε απέναντι στην Εβιάν-Τονόν-Γκαγιάρ την 602η συμμετοχή του στη Λιγκ 1, ισοφαρίζοντας με αυτόν τον τρόπο το ρεκόρ του Ζαν-Λυκ Ετορί, ο οποίος, μάλιστα, με αυτή την αφορμή, ήρθε να τον βοηθήσει στην προθέρμανσή του πριν από την έναρξη της συγκεκριμένης αναμέτρησης. Αγωνίστηκε, ακόμη, στη συγκεκριμένη αναμέτρηση, για πρώτη φορά ως αρχηγός της ΣΚ Μπαστιά (2-0)[12].

Στις 4 Δεκεμβρίου 2013, κατά τη διάρκεια του Ντέρμπι της Κορσικής για την 16η αγωνιστική του πρωταθλήματος απέναντι στην Αζαξιό (1-1), έσπασε το ρεκόρ συμμετοχών στη Λιγκ 1 έχοντας, πλέον, 603 συμμετοχές[13].

Στις 11 Μαΐου 2014, ανακοίνωσε το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας μετά την λήξη της τελευταίας αναμέτρησης για την σεζόν 2013-2014.

Μία τελευταία αναμέτρηση η οποία διεξήχθη απέναντι στην ομάδα που τον ανέδειξε ποδοσφαιρικά, την ΦΚ Ναντ, ενώ ολοκληρώθηκε με ισόπαλο λευκό σκορ, όπως και στην πρώτη του αναμέτρηση απέναντι στην Μπαστιά, στο ίδιο αυτό Σταντ Αρμάν-Σεζαρί, στη διάρκεια της οποίας είχε την ευκαιρία να συστηθεί στο ποδοσφαιρικό κοινό της Γαλλίας. Πραγματοποίησε, επίσης, δωρεά 100 θέσεων στους οπαδούς της Ναντ που πραγματοποίησαν το σχετικό ταξίδι για να δουν τον αγώνα.

Εθνική ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παράλληλα με την καριέρα του στην ΦΚ Ναντ, ο Μικαέλ Λαντρό πραγματοποίησε συνολικά 43 συμμετοχές με την Εθνική Γαλλίας U21 μεταξύ του 1997 και του 2002.

Πραγματοποίησε την πρώτη του διεθνή συμμετοχή με την πρώτη ομάδα της Γαλλίας, στις 3 Ιουνίου 2001 απέναντι στο Μεξικό στα πλαίσια του Κυπέλλου Συνομοσπονδιών (νίκη με σκορ 4-0). Ο Λαντρό κατέκτησε με αυτή την ευκαιρία τον πρώτο του τίτλο με την Εθνική Γαλλίας, προτού επαναλάβει την επιτυχία αυτή δύο χρόνια αργότερα στο Κύπελλο Συνομοσπονδιών του 2003. Ήταν στη διάρκεια αυτής της διοργάνωσης που σημείωσε τη δεύτερη διεθνή του συμμετοχή, στις 22 Ιουνίου 2003 απέναντι στη Νέα Ζηλανδία (νίκη με σκορ 5-0).

Έπειτα, ήταν μέλος των 23 παικτών που επελέγησαν από τον Ζακ Σαντινί για να λάβουν μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004, και στη συνέχεια από τον Ραϊμόν Ντομενέκ για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, ως τρίτος τερματοφύλακας πίσω από τους αναντικατάστατους Φαμπιάν Μπαρτέζ και Γκρεγκορί Κουπέ.

Ο Μικαέλ Λαντρό παρέμεινε χωρίς να έχει δεχτεί τέρμα για παραπάνω από επτά συμμετοχές (693 αγωνιστικά λεπτά συγκεκριμένα), προτού δεχτεί το πρώτο του τέρμα στην όγδοη διεθνή συμμετοχή του, απέναντι στη Σκωτία (ήττα με σκορ 0-1) στο Παρκ ντε Πρενς.

Σημείωσε την ενδέκατη και τελευταία του συμμετοχή μέχρις σήμερα στις 16 Νοεμβρίου 2007 απέναντι στο Μαρόκο (ισοπαλία με σκορ 2-2).

Το 2008, προεπελέγη στην αποστολή των τριάντα παικτών που κλήθηκαν να λάβουν μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008 για τη Γαλλία, ωστόσο δεν συμπεριλήφθηκε στην τελική αποστολή. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο έμπειρος τερματοφύλακας πλήρωσε το γεγονός της κακής του φόρμας σε ατομικό επίπεδο, σε συνδυασμό με τη γενικότερη κακή πορεία της Παρί Σεν Ζερμέν.

Στις 11 Μαΐου 2010, ήταν μεταξύ των τριάντα παικτών που κλήθηκαν από τον Ραϊμόν Ντομενέκ για να λάβουν μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010 στη Νότια Αφρική, ωστόσο για ακόμη μια φορά δεν ήταν μεταξύ της τελικής αποστολής των 23 παικτών για την τελική φάση της διοργάνωσης. Ο Λαντρό εξήγησε το γεγονός αυτό αργότερα, αναφέροντας ότι ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Γαλλίας τον είχε ενημερώσει νωρίτερα για την πρόθεσή του να καλέσει τον Σεντρίκ Καρασό ως τρίτη επιλογή για τη θέση του τερματοφύλακα, ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Χωρίς να έχει κληθεί στην εθνική ομάδα για διάστημα δύο ετών, ο Λαντρό ήταν μεταξύ των παικτών που κλήθηκαν από τον Ντιντιέ Ντεσάν για να λάβουν μέρος στις δύο αναμετρήσεις για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014 απέναντι στη Φινλανδία και τη Λευκορωσία, στις 7 και στις 11 Σεπτεμβρίου 2012[14].

Λίγες ημέρες αφότου βραβεύτηκε για τη συνολική του παρουσία στο γαλλικό ποδόσφαιρο από την UNFP και αφότου ανακοίνωσε ότι αποχωρούσε από την ενεργό δράση με το πέρας της σεζόν, κλήθηκε μεταξύ των 23 παικτών από τον Ντιντιέ Ντεσάν που θα λάμβαναν μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 στη Βραζιλία.

Ο Μικαέλ Λαντρό κατέχει την καλύτερη επίδοση μεταξύ των τωρινών τερματοφυλάκων της Εθνικής Γαλλίας, έχοντας δεχθεί μόλις 3 τέρματα σε σύνολο 11 συμμετοχών.

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύλλογος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ατομικές Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σχολιαστής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούνιο του 2012, ο Λαντρό εντάχθηκε στο δυναμικό του beIN Sport ως σχολιαστής για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2012[15].

Τον Δεκέμβριο του 2013, ανέλαβε χρέη σχολιαστή για λογαριασμό του συνδρομητικού καναλιού Canal+ Sport για τις αναμετρήσεις της Boxing Day της αγγλικής Πρέμιερ Λιγκ[16].

Τον Αύγουστο του 2014, θα αναλάβει χρέη σχολιαστή για λογαριασμό του Canal+.

Προσωπική Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν παντρεμένος με την τενίστρια Αν-Γκαέλ Σιντό μεταξύ του 2002 και του 2006.

Τον Ιούνιο του 2009, νυμφεύθηκε τη Λενί Μαρσάλ, πρώην συμμετέχουσα στο Star Academy 4[17].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «FIFA World Cup Germany 2006: List of Players» (PDF). FIFA. 11 Μαΐου 2010, σελ. 11. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-11-05. https://web.archive.org/web/20131105063657/http://www.fifadata.com/document/fwc/2006/PDF/FWC_2006_SquadLists.pdf. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2014. 
  2. ↑ Fiche de Mickaël Landreau Αρχειοθετήθηκε 2014-05-17 στο Wayback Machine. sur le site de la FFF
  3. ↑ Mickaël Landreau rate sa panenka sur L'Internaute, 13 Ιανουαρίου 2011
  4. ↑ Landreau jusqu'en 2014 Αρχειοθετήθηκε 2011-09-08 στο Wayback Machine. L'Équipe, 9 Φεβρουαρίου 2011
  5. ↑ «Landreau nommé pour le titre de meilleur gardien de L1 aux trophées UNFP 2011». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαΐου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2014. 
  6. ↑ Record pour Landreau
  7. ↑ Landreau et Lille, c'est fini L'Équipe, 6 Δεκεμβρίου 2012
  8. ↑ Domenighetti, Joël (7 Δεκεμβρίου 2012). «Où peut-il rebondir». L’Équipe: 3. ISSN 0153-1059. 
  9. ↑ «Landreau a signé !». L'Equipe.fr. 23 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2012. 
  10. ↑ «Landreau, première réussie». L'Equipe.fr. 13 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2013. 
  11. ↑ «Landreau arrêtera bien en fin de saison». 20minutes.fr. 
  12. ↑ Mickael Landreau égale le record de Jean-Luc Ettori avec 602 matches en Ligue 1, sur eurosport.fr, 1 Δεκεμβρίου 2013
  13. ↑ Landreau, le record et un nul sur eurosport.fr, 4 Δεκεμβρίου 2013
  14. ↑ Avec Landreau, Rami, Diaby et Ménez, francefootball.fr, 29 Αυγούστου 2012.
  15. ↑ BeIN sport recrute Coupet et Landreau, leparisien.fr, 11 Απριλίου 2012.
  16. ↑ Mickaël Landreau, futur consultant ?, footmercato.net, 25 Δεκεμβρίου 2013.
  17. ↑ «Mickaël Landreau : Le gardien de but du PSG s'est marié avec une star académicienne !». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2009. 

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

π • σ • ε Εθνική Γαλλίας – Μουντιάλ 2006
π • σ • ε Εθνική Γαλλίας – Μουντιάλ 2014
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μικαέλ_Λαντρό&oldid=9536805"