Μαρκαντόνιο Ραϊμόντι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρκαντόνιο Ραϊμόντι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Marcantonio Raimondi (Ιταλικά)
Γέννηση1480[1][2][3]
Μολινέλλα
Θάνατος1534[1][2][4]
Μπολόνια
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία[5]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχαράκτης[7]
ζωγράφος[8]
χρυσοχόος[7]
καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[7]
χαλκοχαράκτης[7]
Αξιοσημείωτο έργοΗ κρίση του Πάρι
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μαρκαντόνιο Ραϊμόντι (ιταλικά: Marcantonio Raimondi, 1470 ή 1482 – 1534),[9] ήταν Ιταλός χαράκτης και γνωστός ως ο πρώτος τυπογράφος του οποίου το έργο αποτελούνταν κυρίως από πίνακες ζωγραφικής. Οι τεχνικές που εισήγαγε ήταν πρωτοποριακές για την εποχή τους και υιοθετήθηκαν στην Ιταλία και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης. Υπήρξε συνεργάτης του Ραφαήλ, του οποίου τα έργα συνέχισε να αναπαράγει και μετά τον θάνατο του το 1520. Συνολικά του αποδίδονται περίπου 300 χαρακτικά, και ο κύριος όγκος των βιογραφικών πληροφοριών που διασώζονται σχετικά με τον Ραϊμόντι προέρχεται από τον Τζόρτζο Βαζάρι.[10]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το χαρακτικό της Λουκρητίας, βασισμένο σε σχέδιο του Ραφαήλ, 1515

Νεαρή ηλικία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ακριβές έτος γεννήσεως του είναι άγνωστο, ωστόσο θεωρείται πως είχε γεννηθεί το αργότερο έως το 1482, πιθανώς στην ΆρτζινεΜολινέλλα), κοντά στην Μπολόνια στην βόρεια Ιταλία όπου και θεωρείται πως μεγάλωσε. Έλαβε την αρχική εκπαίδευση του από τον ζωγράφο Φραντσέσκο Φράντσα (Francesco Francia) στην Μπολόνια, και αναφέρεται πως σύντομα επέδειξε μεγαλύτερη ικανότητα από τον δάσκαλο του.[10]

Δεν υπάρχει κάποιος πίνακας ο οποίος είναι γνωστό πως δημιουργήθηκε από τον Μαρκαντόνιο, παρά μόνο κάποια σχέδια.[9] Το πρώτο του χαρακτικό με τίτλο Πύραμος και Θίσβη χρονολογείται στο 1505, αν και κάποια άλλα έργα του για τα οποία δεν υπάρχει χρονολόγηση πιθανώς είναι παλαιότερα.[11]

Αναπαραγωγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την περίοδο 1505–1511, δημιούργησε 80 χαρακτικά ποικίλης θεματολογίας, από παγανιστική μυθολογία έως χριστιανικές παραστάσεις. Συνήθιζε να υπογράφει τα έργα του με το ακρωνύμιο MAF.[12] Στα πρώιμα έργα του χρησιμοποίησε τις δικές του συνθέσεις, συνδυάζοντας στοιχεία από τον Φράντσα καθώς και άλλους ζωγράφους της βόρειας Ιταλίας, ενώ δέχθηκε έντονη επιρροή τόσο στις παραστάσεις όσο και στην τεχνική από τα έργα του Γερμανού Άλμπρεχτ Ντύρερ ο οποίος ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στην Ιταλία. Είναι άγνωστο το κατά πόσο ο Μαρκαντόνιο συναντήθηκε με τον Ντύρερ ή και τον Μιχαήλ Άγγελο, τον καιρό που και οι 3 τους βρισκόταν στην Μπολόνια το 1506.[13]

Κατά την περίοδο αυτή ξεκίνησε την αναπαραγωγή έργων του Ντύρερ σχετικά με την ζωή της Παρθένου Μαρίας σε ξυλογραφίες κατά την πρακτική της εποχής. Κατόπιν πιθανώς έμεινε στην Βενετία έως το τέλος της δεκαετίας χωρίς να είναι γνωστές συγκεκριμένες ημερομηνίες.[10]

Ρώμη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Περίπου το 1510, ταξίδεψε στην Ρώμη και γνωρίστηκε με τον καλλιτεχνικό κύκλο του Ραφαήλ. Η επιρροή που δέχθηκε άρχισε να αποτυπώνεται στα έργα του από την περίοδο αυτή, όπως αυτό της Λουκρητίας, και μετέπειτα τέθηκε υπό την προσωπική διδασκαλία του Ραφαήλ. Άλλο διάσημο έργο του Μαρκαντόνιο κατά την περίοδο αυτή είναι η Κρίση του Πάρι, έργο του 1515 ή 1516. Σε συνεργασία με τον Ραφαήλ, ξεκίνησαν την δική τους τυπογραφική επιχείρηση η οποία γρήγορα επεκτάθηκε και έγινε σχολή χαρακτικής με τον Μαρκαντόνιο επικεφαλής. Ανάμεσα στους πιο διάσημους μαθητές του υπήρξαν οι Μάρκο Ντέντε (γνωστός και ως Μάρκο ντα Ραβέννα), Τζοβάνι Τζάκοπο Καράλιο, και ο Αγκοστίνο ντε Μούσι (γνωστός και ως Αγκοστιάνο Βενετσιάνο).[10]

Τελευταία χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χαρακτικό από την ερωτική συλλογή I Modi, με αναπαράσταση του Ηρακλή και της Δηιάνειρας σε συνουσία, 1524

Ο Μαρκαντόνιο και οι μαθητές του συνέχισαν να δημιουργούν χαρακτικά τα οποία βασίζονταν στα έργα του Ραφαήλ, ακόμα και μετά τον θάνατο του τελευταίου το 1520. Σε πολλές περιπτώσεις ο Μαρκαντόνιο δεν βάσιζε το χαρακτικό του στην τελική έκδοση του πίνακα ζωγραφικής, αλλά σε πρωιμότερες εκδόσεις, σχέδια και δοκίμια.[10]

Κατά το 1524, ο Μαρκαντόνιο φυλακίστηκε για σύντομο χρονικό διάστημα από τον Πάπα Κλήμη Ζ´ για σειρά χαρακτικών την οποία δημιούργησε και είχε ερωτική θεματολογία (I Modi). Αποφυλακίστηκε μέσω παρέμβασης κάποιων υψηλόβαθμων αξιωματούχων που γνώριζε, και συνέχισε την εργασία του. Το 1527 όμως κατά την άλωση της Ρώμης από τα στρατεύματα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της Ισπανίας υπό τον Κάρολο Κουίντο, ο Μαρκαντόνιο αιχμαλωτίστηκε και αναγκάστηκε να πληρώσει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό για την ελευθερία του. Είναι άγνωστο τι απέγινε και το που έμεινε μετά την αποχώρηση του από την Ρώμη έως τον θάνατο του το 1534.[9]

Ενδεικτικά έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11957409s. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118787748. Ανακτήθηκε στις 17  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 The Stuttgart Database of Scientific Illustrators 1450–1950. 4644. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. (Αγγλικά) SNAC. w68s4zc8. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. www.kulturarv.dk/kid/VisKunstner.do?kunstnerId=12416. Ανακτήθηκε στις 12  Φεβρουαρίου 2023.
  6. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11957409s. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/46421. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  8. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2019.
  9. 9,0 9,1 9,2 Bohn, Babette. "Raimondi, Marcantonio." Grove Art Online, Oxford Art Online, Oxford University Press. Web. 23 Jan. 2017.
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 «Marcantonio». 1911 Encyclopædia Britannica Volume 17. https://en.wikisource.org/wiki/1911_Encyclop%C3%A6dia_Britannica/Marcantonio. 
  11. Bohn; Boorsch, 62
  12. «Marcantonio». British Museum. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2018. 
  13. Boorsch, 62

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Bohn, Babette. "Raimondi, Marcantonio." Grove Art Online, Oxford Art Online, Oxford University Press. Web. 23 Jan. 2017.
  • Boorsch, Suzanne, in: K.L. Spangeberg (ed), Six Centuries of Master Prints, Cincinnati Art Museum, 1993, (ISBN 0931537150)
  • Landau, David, in Landau, David and Parshall, Peter. The Renaissance Print, Yale, 1996, (ISBN 0300068832)
  • Pon, Lisa, Raphael, Dürer, and Marcantonio Raimondi, Copying and the Italian Renaissance Print, 2004, Yale UP, (ISBN 9780300096804)
  • Bryan, Michael (1889). Walter Armstrong & Robert Edmund Graves, επιμ. Dictionary of Painters and Engravers, Biographical and Critical (Volume II L-Z). York St. #4, Covent Garden, London; Original from Fogg Library, Digitized May 18, 2007: George Bell and Sons. σελ. 341. 
  • Bull, George (1976). Aretino: Selected Letters. Harmondsworth, Middlesex, England: Penguin Books Ltd. σελ. 156. 

Σχετική βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Oberhuber, Konrad, The Works of Marcantonio Raimondi and of his School, 1978, 26–7 [XIV/i–ii] of The Illustrated Bartsch, ed. W. Strauss (New York, 1978–)
  • I. H. Shoemaker and E. Broun: The Engravings of Marcantonio Raimondi, 1981, Lawrence, KS

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιογραφικές πληροφορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναπαραγωγές των έργων του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]