Μαρία του Χέλρε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Μαρία του Γκέλντερς)
Μαρία του Χέλρε
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΔεκαετία του 1430
Grave
Θάνατος10  Δεκεμβρίου 1463 ή 16  Νοεμβρίου 1463[1][2]
Roxburgh Castle
Τόπος ταφήςαββαείο του Χόλυρουντ
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙάκωβος Β΄ της Σκωτίας (από 1449)[3][4]
ΤέκναΙάκωβος Γ΄ της Σκωτίας[3]
Μαρία Στιούαρτ, κόμισσα του Αρράν
Αλέξανδρος Στιούαρτ, δούκας του Όλμπανυ[5]
Δαυίδ Στιούαρτ, κόμης του Μόρεϊ[5]
Ιωάννης Στιούαρτ, κόμης του Μαρ (απεβ. 1479)[5]
Μαργαρίτα Στιούαρτ[5]
unnamed son Stewart[5]
ΓονείςΆρνολντ του Χέλρε και Αικατερίνη της Κλέβης, δούκισσα του Χέλρε
ΑδέλφιαΑδόλφος του Χέλρε
Αικατερίνη του Χέλρε
Μαργαρίτα του Χέλρε, δούκισσα του Ζίμμερν
ΟικογένειαΟίκος του Έχμοντ
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαRegent Diamond (Βασίλειο της Σκωτίας)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαρία (Γερ. : Maria van Gelre περί το 1434 - 1 Δεκεμβρίου 1463) από τον Οίκο του Έχμοντ ήταν βασίλισσα της Σκωτίας με τον γάμο της με τον Ιάκωβο Β΄ της Σκωτίας και αντιβασίλισσα της Σκωτίας την περίοδο 1460 - 1463. Η Μαρία του Χέλρε ήταν κόρη του Άρνολντ δούκα του Χέλρε και της Αικατερίνης της Κλέβης, μικρανιψιά του Φιλίππου Γ΄ δούκα της Βουργουνδίας.

Παιδικά χρόνια στην αυλή της Βουργουνδίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φίλιππος και σύζυγος του Ισαβέλλα της Πορτογαλίας, δούκισσα της Βουργουνδίας αρχικά σχεδίαζαν να αρραβωνιάσουν την Μαρία με τον Κάρολο του Μαιν αλλά ο πατέρας του δεν μπορούσε να πληρώσει την προίκα.[6] Η Μαρία έμεινε στην αυλή της Βουργουνδίας στην οποία η Ισαβέλλα πλήρωνε πολλά από τα έξοδα της, η Μαρία παρακολουθούσε την νύφη της Ισαβέλλας Κατερίνα της Γαλλίας ενώ εκείνη με την σειρά της παρακολουθούσε άλλα 10 άτομα.[7] Ο δούκας και η δούκισσα ξεκίνησαν τις διαπραγματεύσεις για γάμο της Μαρίας με τον βασιλιά της Σκωτίας, ο Φίλιππος θα πλήρωνε την προίκα της και η Ισαβέλλα τα προικιά της, ο Γουίλιαμ Κράιτον ήρθε στην αυλή της Βουργουνδίας για να συνοδεύσει την νύφη στην Σκωτία.[8]

Βασίλισσα της Σκωτίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαρία έφτασε στην Σκωτία τον Ιούνιο του 1449 και πλήθος ευγενών και λαού συνόδευσαν τον βασιλιά Ιάκωβο Β΄ και τη Μαρία στο αβαείο του Χόλυρουντ στο Εδιμβούργο, όπου έγινε ο γάμος στις 3 Ιουλίου 1449. Την τελετή ακολούθησε μεγαλοπρεπές γεύμα, στο οποίο η βασίλισσα ήταν ντυμένη με πορφυρά φορέματα. Η Ισαβέλλα έκανε συμφωνία να μην έχει κανένας από τους γιους της δικαιώματα στο δουκάτο του Χέλρε. Ο Ιάκωβος Β΄ της Σκωτίας και η Μαρία του Χέλρε απέκτησαν τέκνα:

  • Ιάκωβος Γ΄ 1451-1488, βασιλιάς της Σκωτίας.
  • Μαρία 1453-1488, παντρεύτηκε πρώτα τον Τόμας Μπόιντ κόμη του Αρράν και μετά τον Τζέιμς 1ο κύριο του Χάμιλτον.
  • Αλέξανδρος 1454-1485, δούκας του Όλμπανυ.
  • Δαυίδ 1455-1457, κόμης του Μόρεϊ.
  • Ιωάννης π.1456-1479, κόμης του Μαρ και του Γκάριοχ.
  • Μαργαρίτα π.1455/56-π.1480/1500;, παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο 3ο κύριο του Κρίχτον.

Η Μαρία του Χέλρε απέκτησε πολλά έσοδα και εδάφη από τον σύζυγό της, που την έκαναν ανεξάρτητη και πλούσια. Βρέθηκε μαζί με τον σύζυγό της στην πολιορκία του κάστρου του Μπλάκνες και τον βοήθησε σημαντικά για να το καταλάβει, έτσι ο Ιάκωβος Β΄ της έκανε δώρο το κάστρο. Η Μαρία έκανε πολλές δωρεές, όπως ένα νοσοκομείο για απόρους έξω από το Εδιμβούργο και δώρισε μεγάλα ποσά σε κοινότητες Φραγκισκιανών της Σκωτίας.

Αντιβασιλεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τον θάνατο του συζύγου της η Μαρία διετέλεσε αντιβασίλισσα για λογαριασμό του γιου τους και διαδόχου Ιακώβου Γ΄ για τρία χρόνια μέχρι τον δικό της θάνατο, έμεινε αμέτοχη στον Πόλεμο των Ρόδων που ξέσπασε στην Αγγλία την ίδια εποχή. Η Μαρία διόρισε κύριο σύμβουλο της τον Ιάκωβο Κένεντι ο οποίος υποστήριξε τον Οίκο του Λάνκαστερ ενώ η ίδια εξακολουθούσε να μένει αμέτοχη.[9] Την εποχή που θρηνούσε ακόμα τον σύζυγο της η βασίλισσα Μαργαρίτα του Ανζού καταδιωγμένη από τον Οίκο της Υόρκης ζήτησε άσυλο στην αυλή της Σκωτίας, η Μαρία βοήθησε την Μαργαρίτα και πήρε τον γιο της Εδουάρδο του Ουεστμίνστερ στο νοικοκυριό της υπό την προστασία της. Η Μαρία αποφάσισε να υποστηρίξει την βασίλισσα που εκθρονίστηκε και τον Οίκο του Λάνκαστερ με έναν μεγάλο αριθμό στρατευμάτων, αποφάσισε επίσης να αρραβωνιάσει την κόρη της Μαργαρίτα με τον Εδουάρδο του Ουεστμίνστερ (1426). Η Μαρία σε αντάλλαγμα για την υποστήριξη της ζήτησε την πόλη του Μπέργουικ στα σύνορα της Αγγλίας με την Σκωτία, η Μαργαρίτα το δέχτηκε. Οι σχέσεις ανάμεσα στην Μαρία και την Μαργαρίτα χειροτέρευσαν λόγω της συμμαχίας του Εδουάρδου Δ΄ της Αγγλίας με τον Φίλιππο της Βουργουνδίας, η οποιαδήποτε υποστήριξη της Μαρίας στην Μαργαρίτα απειλούσε την συμμαχία του προστάτη της Φιλίππου εναντίον του Λουδοβίκου ΙΑ΄ της Γαλλίας.

Ο Εδουάρδος Δ΄ προσπάθησε να διακόψει την υποστήριξη της Μαρίας στην Μαργαρίτα προτείνοντας γάμο της χήρας με τον ίδιο αλλά η Μαρία αρνήθηκε ενώ ο θείος της Φίλιππος της Βουργουνδίας ζήτησε να μην προχωρήσει ο γάμος της κόρης της Μαργαρίτας με τον μικρό Εδουάρδο. Η Μαρία αναγκάστηκε να πληρώσει τον Οίκο του Λάνκασυερ να εγκαταλείψει την Σκωτία (1462) και να κλείσει ειρήνη με τον Εδουάρδο Δ΄, η Μαρία συμμετείχε σε πολλές υποθέσεις την περίοδο που είχε την αντιβασιλεία όπως του λόρδου Χάιλ.[10] Η Μαρία του Χέλρε βοήθησε σημαντικά τον σύζυγο της να κτίσει το ισχυρό κάστρο του Ράβενσκραιγκ που ήταν ανθεκτικό στο πυροβολικό, στο ίδιο έμεινε η ίδια μέχρι τον θάνατο της.[11]

Τριαδική εκκλησία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαρία σαν πιστή καθολική ίδρυσε την Τριαδική Κολεγιακή Εκκλησία (1460) στην μνήμη του συζύγου της, στην εκκλησία τάφηκε και η ίδια. Η περιοχή που κτίσθηκε η εκκλησία βρίσκεται στην παλαιά πόλη του Εδιμβούργου, κατεδαφίστηκε το 1848 για να γίνει ο σιδηροδρομικός σταθμό του Γουέιβερλι, στην θέση της κτίστηκε σε άλλο σημείο η Τριαδική Αψίδα (1870). Τα οστά της Μαρίας του Χέλρε μεταφέρθηκαν στο αβαείο του Χόλυρουντ (1848).

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. (Αγγλικά) Find A Grave. Ανακτήθηκε στις 29  Αυγούστου 2019.
  2. «A Historical Dictionary of British Women» Routledge. 17  Δεκεμβρίου 2003. ISBN-13 978-1-85743-228-2.
  3. 3,0 3,1 «Kindred Britain»
  4. p10211.htm#i102109. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  6. Marshall, Rosalind K. (2003). Scottish Queens, 1034-1714. Tuckwell Press. pp. 57–58.
  7. Marshall, Rosalind K. (2003). Scottish Queens, 1034-1714. pp. 57–58.
  8. Marshall, Rosalind K. (2003). Scottish Queens, 1034-1714. p. 60.
  9. Marshall, Rosalind K. (2003). Scottish Queens, 1034-1714. p. 66.
  10. Anne Echols, Marty Williams: An annotated index of medieval women
  11. Marshall, Rosalind K. (2003). Scottish Queens, 1034-1714. p. 67.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Haeger, Knut (1982), Skotsk krönika (A Scottish Chronicle) (in Swedish), Stockholm.
  • Thomas Finlayson Henderson (1893). "Mary (d.1463)". In Lee, Sidney. Dictionary of National Biography. 36. London: Smith, Elder & Co.
  • Marshall, Rosalind Kay (2003), Scottish Queens, 1034–1714, Tuckwell.
  • Weir, Alison (1995), Lancaster and York: The War of the Roses, London.
  • Richard Oram: The Kings and Queens of Scotland
  • Timothy Venning: The Kings and Queens of Scotland
  • Mike Ashley: British Kings and Queens
  • Elizabeth Ewan, Sue Innes and Sian Reynolds: The Biographical Dictionary of Scottish Women

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]