Μαρία Πία της Σαβοΐας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρία Πία
Βασίλισσα της Πορτογαλίας
Γέννηση14 Φεβρουαρίου 1847
Τορίνο, Βασίλειο της Σαρδηνίας
Θάνατος5 Ιουλίου 1911 (64 ετών)
Νικελίνο, Βασίλειο της Ιταλίας
Τόπος ταφήςΒασιλική της Σουπέργκα, Τορίνο
ΣύζυγοςΛουδοβίκος Α΄ της Πορτογαλίας
ΕπίγονοιΚάρολος
Αλφόνσος
ΟίκοςΣαβοΐας
ΠατέραςΒίκτωρ Εμμανουήλ Β΄ της Ιταλίας
ΜητέραΑδελαΐδα της Αυστρίας
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολικισμός
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Η Μαρία Πία της Σαβοΐας (ιταλ. Maria Pia di Savoia, 14 Φεβρουαρίου 1847 - 5 Ιουλίου 1911) υπήρξε βασίλισσα της Πορτογαλίας ως σύζυγος του Λουδοβίκου Α΄.[1]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μαρία Πία ήταν η κόρη του Βίκτωρος Εμμανουήλ Β΄ της Ιταλίας και της συζύγου του Αδελαΐδας των Αψβούργων-Λωρραίνης, κόρης του Ράινερ Ιωσήφ, Αρχιδούκα της Αυστρίας.[1] Την ημέρα της βάπτισης της, ο Πάπας Πίος Θ΄, ως ανάδοχός της, της χάρισε ένα Χρυσό Τριαντάφυλλο.[1] Υπήρξε μεγάλη διδάσκαλος του Τάγματος της Αγίας Ισαβέλλας.

Ο γάμος της με τον Λουδοβίκο του Οίκου της Μπραγκάνσα έγινε στις 6 Οκτωβρίου 1862 στη Λισαβόνα.[1] Ως βασίλισσα, η Μαρία Πία θεωρήθηκε από κάποιους ως πολυδάπανη, όμως τα φιλανθρωπικά της έργα δεν αμφισβητούνται από κανένα.[1] Έμεινε γνωστή στο λαό ως «άγγελος της φιλανθρωπίας» και «μητέρα των φτωχών», εξαιτίας της συμπόνιας και της αρωγής της σε κοινωνικούς σκοπούς. Εκείνη ήταν σε μεγάλο βαθμό η υπεύθυνη για το εσωτερικό του Βασιλικού Παλατιού Αζούντα στη Λισαβόνα, όπου ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται για δεξιώσεις κατά τη διάρκεια επισκέψεων ξένων αρχηγών κρατών.[2]

Παρότι ο σύζυγός της απεβίωσε στις 19 Οκτωβρίου 1889, η Μαρία Πία παρέμεινε πολύ δραστήρια και συνέχισε τα κοινωνικά της έργα, κατέχοντας ταυτόχρονα δεσπόζουσα θέση στην Αυλή.[1] Κατά την απουσία του νέου Βασιλιά και της Βασίλισσας στο εξωτερικό, εκείνη αναλάμβανε τα καθήκοντά τους.[1] Κατά τα τελευταία της χρόνια στην Πορτογαλία, είχε αποσυρθεί από τη δημόσια ζωή, ειδικά μετά της δολοφονία του γιου της Καρόλου Α΄. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα, μαζί με την υπόλοιπη βασιλική οικογένεια, τον Οκτώβριο του 1910, έπειτα από στρατιωτικό κίνημα (5 Οκτωβρίου) που εκθρόνισε τον εγγονό της Εμμανουήλ Β΄ κατάργησε τη μοναρχία.[3] Η ίδια απεβίωσε στην Ιταλία στις 5 Ιουλίου 1911 και ενταφιάστηκε στο Βασιλικό Μαυσωλείο της Βασιλικής της Σουπέργκα στο Τορίνο.[1]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε το Λουδοβίκο Α΄ της Πορτογαλίας και απέκτησε 2 παιδιά:

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]