Μαντσού

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι Μαντσού (γλώσσα Μαντσού: ᠮᠠᠨᠵᡠ, μεταγραφή του Μέλεντορφ: manju, απλά Κινεζικά: 满族, παραδοσιακά Κινεζικά: 滿族, πινγίν: Mǎnzú, Ουέιντ-Τζάιλς: Man3-tsu2) είναι εθνική μειονότητα της Κίνας, που με τους Κινέζους Χαν και άλλες εθνότητες συναποτελούν το σύγχρονο κινεζικό έθνος, ενώ αποτελούν την εθνότητα από την οποία η περιοχή Μαντζουρία πήρε το όνομά της.

Οι Μαντσού αποτελούν το μεγαλύτερο παρακλάδι των Τουνγκούζιων και είναι διασκορπισμένοι μέσα στην Κίνα, σχηματίζοντας την τέταρτη μεγαλύτερη εθνική ομάδα στη χώρα. Απαντώνται σε 31 κινεζικές επαρχίες. Σχηματίζουν επιπλέον τη μεγαλύτερη μειονότητα στην Κίνα χωρίς δική τους Αυτόνομη Περιοχή. Η επαρχία Λιαονίνγκ έχει το μεγαλύτερο πληθυσμό και ακουλουθούν οι περιοχές Χεμπέι, Χεϊλονγκτσιάνγκ, Τζιλίν, Εσωτερική Μογγολία και Μπεϊτζίνγκ με πάνω από 100.000 Μαντσού. Περίπου ο μισός πληθυσμός ζει στην επαρχία Λιαονίνγκ και το ένα πέμπτο στην επαρχία Χεμπέι. Υπάρχει σημαντικός αριθμός αυτόνομων επαρχιών των Μαντσού στην Κίνα και πάνω από 300 πόλεις τους.

Οι Μαντσού κατάγονται από τους Τζούρτσεν (Jurchen) που είχαν ιδρύσει τη δυναστεία Τζιν (1115-1235) στην Κίνα, ενώ νωρίτερα στα κινεζικά ημιμυθολογικά χρονικά των "Τριών Βασιλείων και Πέντε Αυτοκρατόρων" αναφέρεται ένας λαός τουνγκουζικής καταγωγής από τη Μαντζουρία, οι Σουσέν (Sushen), που απέδιδε ως εισφορά τόξα και βέλη στους Σανγκ (Shang) και αργότερα στους Τσόου (Zhou). Οι Σουσέν χρησιμοποιούσαν ξύλινα βέλη, όντας γεωργοί, κυνηγοί και αλιείς και ζούσαν σε σπηλιές και δέντρα. Οι Σουσέν θεωρούνται ως πρόγονοι των Μοχέ, από τους οποίους προήλθαν οι Τζούρτσεν, Μαντσού, Ναχάι και πολλές άλλες τουνγκουζικές εθνότητες.