Μάξγουελ Φράι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μάξγουελ Φράι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση2  Αυγούστου 1899[1][2][3]
Γουόλασι
Θάνατος3  Σεπτεμβρίου 1987[1][2][3]
Cotherstone
Χώρα πολιτογράφησηςΗνωμένο Βασίλειο
Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας (έως 1927)
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[4]
ΣπουδέςLiverpool Institute High School for Boys
Πανεπιστήμιο Λίβερπουλ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας
συγγραφέας[5]
ζωγράφος[6]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΒασιλικό Χρυσό Μετάλλιο του Βασιλικού Ινστιτούτο Βρετανών Αρχιτεκτόνων (1964)
Διοικητής του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας
Εταίρος του Βασιλικού Ινστιτούτου Βρετανών Αρχιτεκτόνων
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Μάξγουελ Φράι (Maxwell Φράι) (2 Αυγούστου 1899 – 3 Σεπτεμβρίου 1987) ήταν Άγγλος αρχιτέκτονας του μοντερνισμού του 20ου αιώνα γνωστός για τα έργα του στη Βρετανία, την Αφρική και την Ινδία. ο Φράι μεγάλωσε για να ευνοήσει το νέο μοντερνιστικό στυλ, και συνεργάστηκε με επιφανείς συναδέλφους όπως ο Βάλτερ Γκρόπιους, ο Λε Κορμπυζιέ και ο Pierre Jeanneret. Αποτέλεσε σημαντική επιρροή σε μια γενιά νέων αρχιτεκτόνων. Ανάμεσα στους νεότερους συναδέλφους με τους οποίους συνεργάστηκε ήταν ο Denys Lasdun.

Στη δεκαετία του 1940 ο Φράι σχεδίασε κτίρια για χώρες της Δυτικής Αφρικής που ήταν τότε μέρος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, όπως η Γκάνα και η Νιγηρία. Στη δεκαετία του 1950 ο ίδιος και η σύζυγός του, η αρχιτέκτονας Jane Drew, εργάστηκαν για τρία χρόνια σε ένα φιλόδοξο σχέδιο για την δημιουργία της νέας πρωτεύουσας του Παντζάμπ στο Τσαντιγκάρ.

Το εύρος των έργων του Φράι στη Βρετανία φτάνει από σιδηροδρομικούς σταθμούς, μέχρι κατοικίες, ακόμα και μεγάλα έργα που στεγάζουν εταιρικές έδρες. Ένα από τα πιο γνωστά έργα του στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι το Kensal House στο Ladbroke Grove στο Λονδίνο για το οποίο έθεσε στόχο την εξασφάλιση υψηλής ποιότητας σε συνδυασμό με το χαμηλό κόστος κατασκευής. Για το έργο αυτό συνεργάστηκε με την Ελίζαμπεθ Denby.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην Liscard, μέρος της Wallasey στο Cheshire. Ο πατέρας του Ambrose Fry, βιομήχανος, γεννήθηκε στον Καναδά και η μητέρα του ήταν η Lily Thompson. Είχε δύο μεγαλύτερες αδελφές, την Muriel και την Νόρα, και έναν μικρότερο αδερφό, τον Σίδνεϊ. Για την οικογένεια και τους φίλους του, ήταν γνωστός ως Maxi ή Max. Σπούδασε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων της Λίβερπουλ απ’ όπου αποφοίτησε με διάκριση. Το πρόγραμμα σπουδών του περιλάμβανε τον κλάδο της πολεοδομίας ως σημαντική συνιστώσα και ο ίδιος διατήρησε το ενδιαφέρον του για τον πολεοδομικό σχεδιασμό σε όλη τη μετέπειτα σταδιοδρομία του. Αποφοίτησε το 1923 και ήρθε σε επαφή με τους Wells Coates και Morton Shand, ιδρυτές της Modern Architecture Research Group (MARS), μια ομάδα της οποίας ο Φράι έγινε ηγετικό μέλος. Το 1924 εντάχθηκε στο πολεοδομικό γραφείο του Adams και Thompson στο Λονδίνο. Αποκηρύσσοντας την κλασσική αρχιτεκτονική δηλώνει ότι δεν υπάρχει καμία θέση γι αυτήν σε ένα τεχνοκρατικό κόσμο. Τα πρώτα έργα του δείχνουν την ισχυρή επιρροή από τον Ludwig Mies van der Rohe. Επόμενη θέση του ήταν επικεφαλής βοηθός στο αρχιτεκτονικό τμήμα του Southern Railway.

Το 1926 παντρεύτηκε την πρώτη σύζυγό του Ethel Leese με την οποία απέκτησε μία κόρη, την Ann. Σύντομα πήραν διαζύγιο. Το 1930 επέστρεψε στην Adams και Thomson ως εταίρος.

Μοντερνισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα πρώτα έργα του Φράι για την δεκαετία του 1930 περιλαμβάνουν κυρίως κατοικίες. Από το 1934 έως το 1936 ο Φράι εξασκήθηκε δίπλα στον Βάλτερ Γκρόπιους. Από το 1937 ως το 1942 εργάστηκε ως γραμματέας, με τον Arthur Korn στη θέση του προέδρου, στη διοικητική επιτροπή της ομάδας MARS.

Από το 1943-45 ο Φράι έγινε σύμβουλος σχεδιασμού πόλεως στη Δυτική Αφρική. Κατά τη διάρκεια του Β’ παγκοσμίου πολέμου παντρεύτηκε τη Jane Drew, και μαζί ίδρυσαν την εταιρία τους Fry, Drew and Partners to 1946 στο Λονδίνο η οποία ειδικεύεται στο σχεδιασμό έργων μεγάλης κλίμακας στις τροπικές χώρες. Το ζευγάρι συνεργάστηκε πάνω σ ένα μεγάλο οικοδομικό πρόγραμμα εκπαίδευσης στη Δυτική Αφρική, όσο η Βρετανία βρισκόταν σε ανάκαμψη μετά το πέρας του πολέμου. Η πιο σημαντική κατασκευή την περίοδο αυτή είναι το συγκρότημα στο πανεπιστήμιο Ibadan της Νιγηρίας. Μαζί με την Drew δημοσίευσαν βιβλία για την αρχιτεκτονική στις τροπικές χώρες.

Μεταπολεμικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1951 ο Λε Κορμπυζιέ κάλεσε τους Φράι και Drew να συνεργαστούν μαζί του για την κατασκευή της Τσαντιγκάρ, της νέας πρωτεύουσας της Πολιτείας του Πουντζάμπ στην Ινδία. Το έργο αυτό αποτέλεσε μια πρόκληση για την ομάδα σχεδιασμού η οποία ήρθε αντιμέτωπη με τις ακραίες καιρικές συνθήκες της περιοχής και τα περιορισμένης διαθεσιμότητας δομικά υλικά. Το ζευγάρι σε συνεργασία και με τον Pierre Janneret κατασκεύασε κατοικίες χαμηλού κόστους για την νέα πρωτεύουσα.

Τα επόμενα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα επόμενα χρόνια, στα έργα του Φράι συμπεριλαμβάνονται το Pilkington Glass Head Office building στην Αγία Ελένη του Lancashire (1963) και το Αρχηγείο της Rolls Royce στο Derby.

Ο Φράι ήταν επίσης ζωγράφος, συγγραφέας και ποιητής και συναναστρεφόταν με σύγχρονους για την εποχή του καλλιτέχνες. Υπηρέτησε στο συμβούλιο του βασιλικού Ινστιτούτου Βρετανών Αρχιτεκτόνων, της οποίας διετέλεσε αντιπρόεδρος στο 1961-62. Του απονεμήθηκε το Βασιλικό Χρυσό Μετάλλιο του Ινστιτούτου το 1964. Επίσης υπηρέτησε στην Βασιλική Επιτροπή Καλών Τεχνών και στο συμβούλιο της Royal Society of Arts. Διορίστηκε CBE το 1955, εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Acádemie Flamande, το 1956, και επίτιμο μέλος του Αμερικανικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτόνων το 1963. Προς το τέλος της ζωή του έγινε καθηγητής της Αρχιτεκτονικής στη Βασιλική Ακαδημία. Με τη συνταξιοδότησή του το 1973, ο Φράι και η σύζυγός του μετακόμισε από το Λονδίνο σε ένα εξοχικό σπίτι στην Cotherstone, όπου και πέθανε το 1987 στην ηλικία των 88 ετών.

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1923–40 πολλά σπίτια και διαμερίσματα συμπεριλαμβανομένου του Ridge End στο Wentworth,
  • 1924–26 Margate and Ramsgate railway stations, Kent
  • 1933-34 Sassoon House (εργατικά διαμερίσματα), St. Mary's Road, Peckham, South-East London
  • 1935 διαμερίσματα στο λόφο του Αγίου Λεονάρδου, Windsor (σε συνεργασία με τον Βάλτερ Γκρόπιους)
  • 1935 The Sun House, 9 Frognal Way, Frognal, Hampstead, London
  • 1936 Levy House, 66 Old Church Street, Chelsea, London (σε συνεργασία με τον Βάλτερ Γκρόπιους)
  • 1936 House at Chipperfield Common, Hertfordshire
  • 1936 Miramonte, house in Coombe, New Malden, Kingston, Surrey
  • 1937 Kensal House, Ladbroke Grove, Kensington, London, in collaboration with Elizabeth Denby
  • 1938 Showrooms for Central London Electricity, Regent Street, London
  • 1938 Village College, Histon (with Gropius)
  • 1938 Flats at 65 Ladbroke Grove, London
  • 1939 Impington Village College, Cambridge (σε συνεργασία με τον Βάλτερ Γκρόπιους)
  • 1949–60 University of Ibadan, Nigeria
  • 1950 St. Francis College, Ho Hoe, Togoland
  • 1951 Work for the Festival of Britain
  • 1951 Adisadel College, Ghana
  • 1951–54 Housing in Chandigarh, Punjab, India
  • 1951–54 Ramsay Hall, London
  • 1952 Passfield House and other flats in Lewisham, south-east London
  • 1953 School at Mawuli, Ghana
  • 1954 School and College at Aburi, Ghana
  • 1955–58 Design of the Usk Street Housing Estate at Bethnal Green, London (σε συνεργασία με Denys Lasdun)
  • 1956 Co-operative Bank at Ibadan, Nigeria
  • 1958 Teacher Training College in Wudil, Nigeria
  • 1958 Oriental Insurance Building, Calcutta, India
  • 1959 Σχολεία στο Lagos, Nigeria
  • 1960 Pilkington Bros. (Glass), office and social housing, St. Helens, Lancashire
  • 1960 BP office in Lagos, Nigeria
  • 1960 Office building for Dow Agrochemicals Ltd., King's Lynn, Norfolk
  • 1970 Crematorium at Coychurch, Mid-Glamorgan

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb124931240. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 2,2 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00300192. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  3. 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Maxwell-Fry. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb124931240. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  5. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2019.
  6. Ανακτήθηκε στις 14  Ιουνίου 2019.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Maxwell Fry στο Wikimedia Commons