Κούνιο Μαεκάβα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 21/12/2022.
Κούνιο Μαεκάβα
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		前川國男 (Ιαπωνικά)
Γέννηση14  Μαΐου 1905[1][2][3]
Νιιγκάτα
Θάνατος26  Ιουνίου 1986[2][3][4] και 27  Ιουνίου 1986[5]
Τόκυο[6]
ΥπηκοότηταΙαπωνία
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Τόκιο
ΒραβεύσειςΑξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής και Japan Art Academy Prize
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ιδιότητααρχιτέκτονας
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Κούνιο Μαεκάβα (ιαπωνικά: 前川 國男‎‎ Maekawa Kunio, 14 Μαϊου 1905 - 26 Ιουνίου 1986) ήταν Ιάπωνας αρχιτέκτονας, ο οποίος έγινε γνωστός κυρίως για το κτίριο Tokyo Bunka Kaikan και αποτέλεσε κυρίαρχη μορφή της σύγχρονης ιαπωνικής αρχιτεκτονικής.

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κούνιο Μαεκάβα γεννήθηκε το 1905 στην περιφέρεια Νιιγκάτα της Ιαπωνίας. Ήταν ο μεγαλύτερος μεταξύ τριών παιδιών μίας ευκατάστατης οικογένειας και οι δύο γονείς του κατάγονταν από Σαμουράι. Ο πατέρας του, Κανίτσι Μαεκάβα, προερχόταν από την φυλή Ίι της επαρχίας Όμι. Πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα, ο Κανίτσι εργάστηκε στο Ιαπωνικό Υπουργείο Εσωτερικών και ανήλθε τελικά σε υψηλόβαθμο στέλεχος με τον τίτλο του τσοκουνινκάν[7] (διορισθείς από τον Αυτοκράτορα). Η μητέρα του, από τη φυλή Τσουγκάρου της πόλης Χιροσάκι, ήταν κόρη του Κονρόκου Τανάκα.

Η οικογένεια κατοικούσε σε ένα ξύλινο σπίτι στη χιονισμένη επαρχία Νιιγκάτα, προτού μετακομίσει στην συνοικία Χονγκό του Τόκιο.

Ο Maekawa εισήχθη στο 1ο Γυμνάσιο του Τόκιο το 1918 κι έπειτα στο Αυτοκρατορικό Πανεπιστήμιο του Τόκιο το 1925. Μετά την αποφοίτησή του το 1928, ταξίδεψε στη Γαλλία για να φοιτήσει ως μαθητευόμενος του Λε Κορμπυζιέ. Το 1930 επέστρεψε στην Ιαπωνία και εργάστηκε με τον Άντονιν Ρέιμοντ, μαθητή του Φρανκ Λόιντ Ράιτ, και το 1935 άνοιξε το δικό του αρχιτεκτονικό γραφείο με το όνομα Maekawa Kumio Associates.

Το σπίτι του έχει περιγραφεί ως το σημείο από το οποίο ξεκίνησε, καθώς σε αυτό έκανε χρήση της ιδέας της ύπαρξης πυλωτής στο εσωτερικό του σπιτιού, ώστε να δημιουργηθεί ένας χώρος ύψους δύο ορόφων. Το αυθεντικό σπίτι έχει αποσυναρμολογηθεί και μεταφερθεί στο Αρχιτεκτονικό Υπαίθριο Μουσείο Έντο.

Το 1955 σχεδίασε κι έχτισε το πρώτο του έργο: τον Συναυλιακό Χώρο και Βιβλιοθήκη Κανακάβα. Το πιθανότατα διασημότερο έργο του, το Tokyo Bunka Kaikan, που βρίσκεται στο Πάρκο Ουένο του Τόκιο, ολοκληρώθηκε το 1961. Το κτίριο περιέχει έναν κύριο, μεγάλο συναυλιακό χώρο, έναν χώρο ρεσιτάλ, καθώς και ένα δωμάτιο προβών και μία μουσική βιβλιοθήκη.

Αρχιτεκτονικό ύφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οικία Maekawa στο Αρχιτεκτονικό Μουσείο Edo-Tokyo Open Air

Στα πρώιμα έργα του, όπως το Hinamoto Hall (1936) και το Dairen Town Hall (1938), προσπάθησε να εξουδετερώσει το πομπώδες ύφος του Ιαπωνικού ιμπεριαλιστικού καθεστώτος.

Στη δεκαετία του 1950 συνέχισε να υπηρετεί το μπρουταλιστικό στυλ του Λε Κορμπυζιέ. Κτίρια όπως το Εκπαιδευτικό Κέντρο στη Φουκουσίμα (1955) καθώς και τα διαμερίσματα Χαρούμι και το Κοινοτικό Κέντρο Σεταγκάγια, και τα δύο στο Τόκιο (1959), αντανακλούν τις προσπάθειές του να χρησιμοποιήσει το σκυρόδεμα με έναν τρόπο συμβατό με το εν λόγω υλικό. Ξεκινώντας από το Tokyo Metropolitan Festival Hall (1961), ο Maekawa επέδειξε ένα θερμότερο και πιο ευρύ στυλ. Στο Πολιτιστικό κέντρο Σαϊτάμα (1966), παρουσίασε μία ολοκληρωτικά νέα προσέγγιση στον σχεδιασμό των κοινοτικών κέντρων. Μάλιστα, τα κοινοτικά του κέντρα επηρέασαν ιδιαίτερα τον διάσημο αρχιτέκτονα Κένζο Τάνγκε, ο οποίος ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στο γραφείο του Μαεκάβα. Σχεδίασε ακόμα τα ιαπωνικά περίπτερα για τα World’s Fair των Βρυξελλών (1958) και της Νέας Υόρκης (1964-65).

Σημασία του αρχιτεκτονικού του έργου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μαεκάβα θεωρείται ο πατέρας της σύγχρονης Ιαπωνικής αρχιτεκτονικής. Κατανόησε και ενστερνίστηκε το Διεθνές στυλ κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του στο ατελιέ του Λε Κορμπυζιέ. Αυτή του η εργασιακή εμπειρία στιγμάτισε το αρχιτεκτονικό του έργο.

Ο Μαεκάβα άρχισε να χρησιμοποιεί εμφανές σκυρόδεμα πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και συνέχισε να τελειοποιεί τη χρήση του μετά τον πόλεμο. Σε κάθε περίπτωση, η διάρθρωση της μάζας και η ακρίβεια των λεπτομερειών ενίσχυσαν τη δύναμη και την καθαρότητα του σχεδίου του.

Σήμερα, ο Μαεκάβα σηματοδοτεί μία διάκριση μεταξύ της «προ-βιομηχανικής» και της «μετα-βιομηχανικής» αρχιτεκτονικής, δίνοντας έμφαση στην σταδιακή μετάβαση από τα φυσικά υλικά, όπως είναι η πέτρα και το ξύλο, στα τεχνητά υλικά, όπως το ατσάλι, το σκυρόδεμα και το πλαστικό.

Ο Μαεκάβα παραμένει ένας δημιουργικός καλλιτέχνης και ένας αφέντης της τέχνης του που έχει επηρεάσει σχεδόν τρεις γενιές των σύγχρονων Ιαπώνων αρχιτεκτόνων.

Επιλεγμένα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1932 Kimura Industrial Laboratory, Hirosaki, Aomori
  • 1942 Maekawa House
  • 1952 Nippon Sogo Bank, Tokyo
  • 1954 Kanagawa Prefectural Library and Music Hall, Yokohama, Kanagawa
  • 1955 The International House of Japan, Tokyo (with Junzo Sakakura and Junzo Yoshimura)
  • 1956 Fukushima Education Center, Fukushima
  • 1960 Kyoto Kaikan, Kyoto
  • 1961 Tokyo Bunka Kaikan, Ueno, Tokyo
  • 1964 Hayashibara Museum of Art, Okayama

Βραβεία και Τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 1953,'55,'56,'61,'62,'66 Βραβείο Αρχιτεκτονικού Ινστιτούτου Ιαπωνίας
  • 1959 Decorated with Riddare av Kungl. Vasaorden (Sweden)
  • 1962 Βραβείο Ασάχι (Asahi Prize)
  • 1963 Βραβείο UIA Auguste Perret
  • 1967 Decorated with Suomen Leijonen Ritarikunnan l Luokan Komentajamerk (Finland)
  • 1968 Μεγάλο Βραβείο Αρχιτεκτονικού Ινστιτούτου Ιαπωνίας
  • 1972 Καλλιτεχνικό Βραβείο Μαϊνίτσι (Mainichi Art Prize)
  • 1974 Βραβείο Ιαπωνικής Ακαδημίας Τεχνών
  • 1978 Decorated with Officier de l' ordre National du Merite (France)

Γκαλερί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Συναυλιακός Χώρος και Βιβλιοθήκη Kanakawa, Γιοκοχάμα (1954)
    Συναυλιακός Χώρος και Βιβλιοθήκη Kanakawa, Γιοκοχάμα (1954)
  • Το Διεθνές Σπίτι της Ιαπωνίας, Τόκιο (1955)
    Το Διεθνές Σπίτι της Ιαπωνίας, Τόκιο (1955)
  • Εκπαιδευτικό Κέντρο της Φουκουσίμα, Φουκουσίμα (1956)
    Εκπαιδευτικό Κέντρο της Φουκουσίμα, Φουκουσίμα (1956)
  • Γραφείο Σεταγκάγια
    Γραφείο Σεταγκάγια
  • Tokio Marine & Nichido Fire Insurance Head Office (1974)
    Tokio Marine & Nichido Fire Insurance Head Office (1974)

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Muriel Emmanuel. Contemporary Architects. New York: St. Martin's Press, 1980. ISBN 0-312-16635-4. NA 680-C625. p528-530.
  • Encyclopedia of World Biography
  • Altherr, A. Three Japanese Architects: Mayekawa, Tange, Sakakura. New York, 1968. ASIN: B0007JWQM4
  • Kunio Mayekawa: A Pioneer of Japanese Modern Architecture. Bijutsu Shuppan-Sha, Απρίλιο 2006. ISBN 4568600367. ISBN 978-4568600360.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Maekawa-Kunio. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά) SNAC. w6jr52gc. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. maekawa-kunio.
  4. ↑ «Maekawa [Mayekawa], Kunio» 13  Δεκεμβρίου 2017.
  5. ↑ The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/137447. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 5  Νοεμβρίου 2010. 500024616. Ανακτήθηκε στις 25  Οκτωβρίου 2018.
  7. ↑ «HugeDomains.com - J-Prep.com». www.hugedomains.com. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κούνιο_Μαεκάβα&oldid=10396243"