Κατάλογος προέδρων της Χιλής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ακολουθεί κατάλογος των Προέδρων της Χιλής από την ίδρυση της πρώτης κυβέρνησης (χούντας) της χώρας το 1810, κατά την έναρξη του Πολέμου της Χιλιανής Ανεξαρτησίας, ως σήμερα.

Patria Vieja (1810–1814)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κυβερνητικές χούντες (1810–1814)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πορτρέτο Όνομα
(Γέννηση–Θάνατος)
Διάρκεια θητείας Σημειώσεις
Ματέο δε Τόρο ι Σαμπράνο
(1727–1811)
18 Σεπτεμβρίου 1810 26 Φεβρουαρίου 1811 Πρόεδρος της πρώτης κυβέρνησης (χούντας). Απεβίωσε εν ενεργεία.
Χουάν Μαρτίνες δε Ρόσας
(1759–1813)
27 Φεβρουαρίου 1811 2 Απριλίου 1811 Μεταβατικός πρόεδρος της πρώτης κυβέρνησης (χούντας).
Φερνάντο Μάρκες δε λα Πλάτα
(1740–1818)
2 Απριλίου 1811 4 Ιουλίου 1811 Πρόεδρος της πρώτης κυβερνητικής χούντας.
Χουάν Αντόνιο Οβάγιε
(1750–1819)
4 Ιουλίου 1811 20 Ιουλίου 1811 Πρόεδρος του πρώτου Εθνικού Κογκρέσου.
Μαρτίν Κάλβο Ενκαλάδα
(1756–1828)
20 Ιουλίου 1811 11 Αυγούστου 1811 Πρόεδρος του πρώτου Εθνικού Κογκρέσου.
11 Αυγούστου 1811 4 Σεπτεμβρίου 1811 Πρόεδρος της Προσωρινής Εκτελεστικής Αρχής.
Χουάν Ενρίκε Ροσάλες
(?–1825)
4 Σεπτεμβρίου 1811 16 Νοεμβρίου 1811 Πρόεδρος του Εκτελεστικού Δικαστηρίου.
Χοσέ Μιγκέλ Καρέρα
(1785–1821)
16 Νοεμβρίου 1811 13 Δεκεμβρίου 1811 Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβερνητικής Χούντας.
13 Δεκεμβρίου 1811 8 Ιανουαρίου 1812 Προσωρινή Ανώτατη Αρχή.
8 Ιανουαρίου 1812 8 Απριλίου 1812 Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβερνητικής Χούντας.
Χοσέ Σαντιάγκο Πορτάλες
(1764–1835)
8 Απριλίου 1812 6 Αυγούστου 1812 Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβερνητικής Χούντας.
Πέδρο Χοσέ Πράδο Χαρακεμάδα
(1754–1827)
6 Αυγούστου 1812 6 Δεκεμβρίου 1812 Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβερνητικής Χούντας.
Χοσέ Μιγκέλ Καρέρα
(1785–1821)
6 Δεκεμβρίου 1812 30 Μαρτίου 1813 Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβερνητικής Χούντας.
Χουάν Χοσέ Καρέρα
(1782–1818)
30 Μαρτίου 1813 13 Απριλίου 1813 Πρόεδρος της Προσωρινής Κυβερνητικής Χούντας.
Φρανσίσκο Αντόνιο Πέρες
(1764–1828)
13 Απριλίου 1813 23 Αυγούστου 1813 Πρόεδρος της Ανώτερης Κυβερνητικής Χούντας.
Χοσέ Μιγκέλ Ινφάντε
(1778–1844)
23 Αυγούστου 1813 11 Ιανουαρίου 1814 Πρόεδρος της Ανώτερης Κυβερνητικής Χούντας.
Αγουστίν Εϊσαγκίρε
(1768–1837)
11 Ιανουαρίου 1814 7 Μαρτίου 1814 Πρόεδρος της Ανώτερης Κυβερνητικής Χούντας.

Ανώτατοι Διευθυντές (1814)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πορτρέτο Όνομα
(Γέννηση–Θάνατος)
Διάρκεια θητείας Σημειώσεις
Αντόνιο Χοσέ δε Ιρισάρι
(1786–1868)
7 Μαρτίου 1814 14 Μαρτίου 1814 Μεταβατικός Ανώτατος Διευθυντής.
1 Φρανσίσκο δε λα Λάστρα
(1777–1852)
14 Μαρτίου 1814 23 Ιουλίου 1814 Ανώτατος Διευθυντής.
Χοσέ Μιγκέλ Καρέρα
(1785–1821)
23 Ιουλίου 1814 2 Οκτωβρίου 1814 Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας. Μετά την ήττα της Χιλής στη Μάχη της Ρανκάγουα, η Ισπανία ανακτά τον έλεγχο της Χιλής.

Επανακατάκτηση (1814–1817)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πορτρέτο Όνομα
(Γέννηση-Θάνατος)
Διάρκεια θητείας Σημειώσεις
Μαριάνο Οσόριο
(1777–1819)
3 Οκτωβρίου 1814 26 Δεκεμβρίου 1815 Βασιλικός Κυβερνήτης της Χιλής
Κασιμίρο Μαρκό δελ Ποντ
(1770–1819)
26 Δεκεμβρίου 1815 12 Φεβρουαρίου 1817 Βασιλικός Κυβερνήτης της Χιλής. Έπειτα από τη χιλιανή νίκη στη Μάχη του Τσακαμπούκο, τερματίζεται ο ισπανικός έλεγχος.

Patria Nueva (1817–1826)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανώτατοι Διευθυντές (1817–1826)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πορτρέτο Όνομα
(Γέννηση-Θάνατος)
Διάρκεια θητείας Σημειώσεις
2 Μπερνάρδο Ο' Χίγκινς
(1778–1842)
16 Φεβρουαρίου 1817 28 Ιανουαρίου 1823 Ανώτατος Διευθυντής.
Αγουστίν Εϊσαγκίρε
(1768–1837)
28 Ιανουαρίου 1823 4 Απριλίου 1823 Πρόεδρος της κυβερνητικής χούντας.
Ραμόν Φρέιρε
(1787–1851)
4 Απριλίου 1823 13 Αυγούστου 1823 Μεταβατικός Ανώτατος Διευθυντής.
Ανώτατη Χούντα Αντιπροσώπων 13 Αυγούστου 1823 1 Σεπτεμβρίου 1823
3 Ραμόν Φρέιρε
(1787–1851)
1 Σεπτεμβρίου 1823 9 Ιουλίου 1826 Ανώτατος Διευθυντής.

Πρόεδροι (1826–σήμερα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οργανισμός της Δημοκρατίας (1826–1830)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εικόνα Όνομα
(Γέννηση–Θάνατος)
Διάρκεια θητείας Κόμμα Έτος εκλογής Σημειώσεις Αντιπρόεδρος.[1]
Μανουέλ Μπλάνκο Ενκαλάδα
(1790–1876)
9 Ιουλίου 1826 9 Σεπτεμβρίου 1826 Ανεξάρτητος 1826 Εξελέγη ως μεταβατικός πρόεδρος. Παραιτήθηκε. Αγουστίν Εϊσαγκίρε
Αγουστίν Εϊσαγκίρε
(1768–1837)
9 Σεπτεμβρίου 1826 25 Ιανουαρίου 1827 Ανεξάρτητος Μεταβατικός αντιπρόεδρος επί προεδρίας του Μπλάνκο Ενκαλάδα, μετά την παραίτηση του τελευταίου ανέλαβε την προεδρία. rowspan=2 Κενή θέση
Ραμόν Φρέιρε
(1787–1851)
25 Ιανουαρίου 1827 15 Φεβρουαρίου 1827 Pipiolos Προσωρινός Πρόεδρος.
1 15 Φεβρουαρίου 1827 8 Μαΐου 1827 1827 Παραιτήθηκε. Φρανσίσκο Αντόνιο Πίντο
Φρανσίσκο Αντόνιο Πίντο
(1785–1858)
8 Μαΐου 1827 16 Ιουλίου 1829 Pipiolos Αντιπρόεδρος επί προεδρίας του Ραμόν Φρέιρε, ανέλαβε πρόεδρος μετά την παραίτηση του τελευταίου. rowspan=2 Κενή θέση
Φρανσίσκο Ραμόν Βικούνια
(1775–1849)
16 Ιουλίου 1829 19 Οκτωβρίου 1829 Pipiolos Για λόγους υγείας, ο Φρανσίσκο Αντόνιο Πίντο έκανε αντιπρόσωπο του Προέδρου τον πρόεδρο της Γερουσίας, Φρανσίσκο Ραμόν Βικούνια.
2 Φρανσίσκο Αντόνιο Πίντο
(1785–1858)
19 Οκτωβρίου 1829 2 Νοεμβρίου 1829 Pipiolos 1829 Παραιτήθηκε. Χοακίν Βικούνια
Φρανσίσκο Ραμόν Βικούνια
(1775–1849)
2 Νοεμβρίου 1829 7 Νοεμβρίου 1829 Pipiolos Πρόεδρος της Γερουσίας. Ανατράπηκε στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου του 1829–30. rowspan=5 Κενή θέση
Ραμόν Φρέιρε
(1787–1851)
7 Νοεμβρίου 1829 8 Νοεμβρίου 1829 Pipiolos Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας. Ανατράπηκε στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
Φρανσίσκο Ραμόν Βικούνια
(1775–1849)
8 Νοεμβρίου 1829 7 Δεκεμβρίου 1829 Pipiolos Πρόεδρος της Γερουσίας. Αποκαταστάθηκε στην αρχική του εντολή. Παραιτήθηκε στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου.
colspan=8 Κενή θέση
7 Δεκεμβρίου 1829 – 24 Δεκεμβρίου 1829}}
Εμφύλιος Πόλεμος. Κατά την περίοδο αυτή δεν υπήρχε πρόεδρος.
Χοσέ Τομάς Οβάγιε
(1787–1831)
24 Δεκεμβρίου 1829 18 Φεβρουαρίου 1830 Pelucones Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας.
Φρανσίσκο Ρουίς-Τάχλε
(1790–1860)
18 Φεβρουαρίου 1830 1 Απριλίου 1830 Pelucones Προσωρινός Πρόεδρος. Παραιτήθηκε. Χοσέ Τομάς Οβάγιε
Χοσέ Τομάς Οβάγιε
(1787–1831)
1 Απριλίου 1830 8 Μαρτίου 1831 Pelucones Προσωρινός αντιπρόεδρος επί προεδρίας Ρουίς-Τάχλε, ανέλαβε την προεδρία μετά την παραίτηση του τελευταίου. Μετά τη ναυμαχία του Λιρκάι τερματίστηκε ο εμφύλιος πόλεμος. Ο Οβάγιε παραιτήθηκε για λόγους υγείας και πέθανε δύο εβδομάδες μετά. rowspan=3 Κενή θέση
Φερνάντο Εράσουρις
(1777–1841)
8 Μαρτίου 1831 21 Μαρτίου 1831 Pelucones Προσωρινός Πρόεδρος διορισμένος από το Κογκρέσο.
21 Μαρτίου 1831 18 Σεπτεμβρίου 1831 Το Κογκρέσο διόρισε τον Χοσέ Χοακίν Πριέτο ως Πρόεδρο και τον Φερνάντο Εράσουρις ως Αντιπρόεδρο, όμως ο Πριέτο δεν ανέλαβε καθήκοντα και παραιτήθηκε πάραυτα, κάνοντας αυτόματα πρόεδρο τον Εράσουρις.

Συντηρητική Δημοκρατία (1830–1861)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εικόνα Όνομα
(Γέννηση–Θάνατος)
Διάρκεια θητείας Κόμμα Έτος εκλογής Σημειώσεις Αντιπρόεδρος
3 Χοσέ Χοακίν Πριέτο
(1786–1854)
18 Σεπτεμβρίου 1831 18 Σεπτεμβρίου 1836 Pelucones 1831 Ντιέγο Πορτάλες[2]
18 Σεπτεμβρίου 1836 18 Σεπτεμβρίου 1841 Συντηρητικό 1836 Η θέση καταργήθηκε
4 Μανουέλ Μπούλνες
(1799–1866)
18 Σεπτεμβρίου 1841 18 Σεπτεμβρίου 1846 Συντηρητικό 1841
18 Σεπτεμβρίου 1846 18 Σεπτεμβρίου 1851 1846
5 Μανουέλ Μοντ
(1809–1880)
18 Σεπτεμβρίου 1851 18 Σεπτεμβρίου 1856 Συντηρητικό 1851 Κυβερνητική νίκη στον εμφύλιο πόλεμο του 1851.
18 Σεπτεμβρίου 1856 18 Σεπτεμβρίου 1861 Εθνικό 1856

Φιλελεύθερη Δημοκρατία (1861–1891)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εικόνα Όνομα
(Γέννηση–Θάνατος)
Διάρκεια θητείας Κόμμα Έτος εκλογής Σημειώσεις
6 Χοσέ Χοακίν Πέρες
(1801–1899)
18 Σεπτεμβρίου 1861 18 Σεπτεμβρίου 1866 Εθνικό 1861
18 Σεπτεμβρίου 1866 18 Σεπτεμβρίου 1871 1866
7 Φεντερίκο Εράσουρις Σανιάρτου
(1825–1877)
18 Σεπτεμβρίου 1871 18 Σεπτεμβρίου 1876 Φιλελεύθερο 1871
8 Ανίμπαλ Πίντο Γκαρμεντία
(1825–1884)
18 Σεπτεμβρίου 1876 18 Σεπτεμβρίου 1881 Φιλελεύθερο 1876
9 Ντομίνγκο Σάντα Μαρία
(1825–1889)
18 Σεπτεμβρίου 1881 18 Σεπτεμβρίου 1886 Φιλελεύθερο 1881
10 Χοσέ Μανουέλ Μπαλμασέδα
(1840–1891)
18 Σεπτεμβρίου 1886 29 Αυγούστου 1891 Φιλελεύθερο 1886 Παραιτήθηκε στη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου του 1891 και παρέδωσε την εξουσία στον Μπακεδάνο. Αυτοκτόνησε στις 19 Σεπτεμβρίου 1891, μία ημέρα μετά την προγραμματισμένη λήξη της θητείας του.
Κλαούντιο Βικούνια Γκερέρο
(1833–1907)
Δεν ανέλαβε καθήκοντα Φιλελεύθερο 1891 Αν και κέρδισε τις προεδρικές εκλογές, ωστόσο δεν ανέλαβε καθήκοντα λόγω της νίκης των υποστηρικτών του Κογκρέσου στον πόλεμο του 1891.
Μανουέλ Μπακεδάνο
(1823–1897)
29 Αυγούστου 1891 31 Αυγούστου 1891 Στρατός Αρχηγός της Προσωρινής Κυβέρνησης.

Κοινοβουλευτική Δημοκρατία (1891–1925)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πορτρέτο Όνομα
(Γέννηση–Θάνατος)
Διάρκεια θητείας Κόμμα Έτος εκλογής Σημειώσεις
Χόρχε Μοντ
(1845–1922)
31 Αυγούστου 1891 10 Νοεμβρίου 1891 Στρατός Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας.
10 Νοεμβρίου 1891 26 Δεκεμβρίου 1891 Αρχηγός της Εκτελεστικής Εξουσίας.
11 26 Δεκεμβρίου 1891 18 Σεπτεμβρίου 1896 Ανεξάρτητος 1891
12 Φεντερίκο Εράσουρις Ετσάουρεν
(1850–1901)
18 Σεπτεμβρίου 1896 12 Ιουλίου 1901 Φιλελεύθερο 1896 Πέθανε εν ενεργεία.
Ανίμπαλ Σανιάρτου
(1847–1902)
12 Ιουλίου 1901 18 Σεπτεμβρίου 1901 Φιλελεύθερο Υπουργός Εσωτερικών ασκών χρέη αντιπροέδρου.
13 Χερμάν Ριέσκο Εράσουρις
(1854–1916)
18 Σεπτεμβρίου 1901 18 Σεπτεμβρίου 1906 Φιλελεύθερο 1901
14 Πέδρο Μοντ
(1849–1910)
18 Σεπτεμβρίου 1906 16 Αυγούστου 1910 Εθνικό 1906 Απεβίωσε εν ενεργεία.
Ελίας Φερνάντες Αλμπάνο
(1845–1910)
16 Αυγούστου 1910 6 Σεπτεμβρίου 1910 Εθνικό Υπουργός Εσωτερικών, ασκών χρέη αντιπροέδρου. Απεβίωσε εν ενεργεία.
Εμιλιάνο Φιγκερόα
(1866–1931)
6 Σεπτεμβρίου 1910 23 Δεκεμβρίου 1910 Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Υπουργός Δικαιοσύνης ασκών καθήκοντα Αντιπροέδρου.
15 Ραμόν Μπάρος Λούκο
(1835–1919)
23 Δεκεμβρίου 1910 23 Δεκεμβρίου 1915 Φιλελεύθερο 1910
16 Χουάν Λουίς Σανφουέντες
(1858–1930)
23 Δεκεμβρίου 1915 23 Δεκεμβρίου 1920 Φιλελεύθερο Δημοκρατικό 1915
17 Αρτούρο Αλεσάντρι
(1868–1950)
23 Δεκεμβρίου 1920 12 Σεπτεμβρίου 1924 Φιλελεύθερο 1920 Ανατράπηκε με στρατιωτικό πραξικόπημα το 1924.
Λουίς Αλταμιράνο
(1876–1938)
12 Σεπτεμβρίου 1924 23 Ιανουαρίου 1925 Στρατός Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας του 1924. Ανατράπηκε με στρατιωτικό πραξικόπημα το 1925.
Πέδρο Ντάρτνελ
(1874–1944)
23 Ιανουαρίου 1925 27 Ιανουαρίου 1925 Στρατός Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας του 1925. Παραιτήθηκε.
Εμίλιο Μπέγιο Κοδεσίδο
(1868–1963)
27 Ιανουαρίου 1925 12 Μαρτίου 1925 Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας του 1925.

Προεδρική Δημοκρατία (1925–1932)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εικόνα Όνομα
(Γεννήθηκε–Πέθανε)
Διάρκεια θητείας Κόμμα Έτος εκλογής Σημειώσεις
17 Αρτούρο Αλεσάντρι
(1868–1950)
12 Μαρτίου 1925 1 Οκτωβρίου 1925 Φιλελεύθερο Restoration of its original mandate. Resigned.
Λουίς Μπάρος Μποργκόνιο
(1858–1943)
1 Οκτωβρίου 1925 23 Δεκεμβρίου 1925 Φιλελεύθερο Υπουργός Εσωτερικών ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου.
18 Εμιλιάνο Φιγκερόα
(1866–1931)
23 Δεκεμβρίου 1925 10 Μαΐου 1927 Φιλελεύθερο Δημοκρατικό 1925 Παραιτήθηκε.
Κάρλος Ιμπάνιες ντελ Κάμπο
(1877–1960)
10 Μαΐου 1927 21 Ιουλίου 1927 Ανεξάρτητος Αντιπρόεδρος.
19 21 Ιουλίου 1927 26 Ιουλίου 1931 1927 Παραιτήθηκε.
Πέδρο Οπάσο
(1876–1957)
26 Ιουλίου 1931 27 Ιουλίου 1931 Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Πρόεδρος της Γερουσίας, ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου. Παραιτήθηκε.
Χουάν Εστέμπαν Μοντέρο
(1879–1948)
27 Ιουλίου 1931 20 Αυγούστου 1931 Ριζοσπαστικό Υπουργός Εσωτερικών, ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου. Παραιτήθηκε για να θέσει υποψηφιότητα για Πρόεδρος.
Μανουέλ Τρούκο
(1875–1954)
20 Αυγούστου 1931 15 Νοεμβρίου 1931 Ριζοσπαστικό Υπουργός Εσωτερικών ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου.
Χουάν Εστέμπαν Μοντέρο
(1879–1948)
15 Νοεμβρίου 1931 4 Δεκεμβρίου 1931 Ριζοσπαστικό Αντιπρόεδρος.
20 4 Δεκεμβρίου 1931 4 Ιουνίου 1932 1931 Ανατράπηκε σε πραξικόπημα.

Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Χιλής (1932)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εικόνα Όνομα
(Γέννηση–Θάνατος)
Διάρκεια θητείας Κόμμα Έτος εκλογής Σημειώσεις
Αρτούρο Πούγα
(1879–1970)
4 Ιουνίου 1932 16 Ιουνίου 1932 Στρατός Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας το 1932. Παραιτήθηκε.
Κάρλος Ντάβιλα
(1887–1955)
16 Ιουνίου 1932 8 Ιουλίου 1932 Σοσιαλιστικό Πρόεδρος της Κυβερνητικής Χούντας το 1932.
8 Ιουλίου 1932 13 Σεπτεμβρίου 1932 Προσωρινός Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Παραιτήθηκε.

Προεδρική Δημοκρατία (1932–1973)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εικόνα Όνομα
(Γεννήθηκε–Πέθανε)
Διάρκεια θητείας Κόμμα Έτος εκλογής Σημειώσεις
Μπαρτολομέ Μπλάντσε
(1879–1970)
13 Σεπτεμβρίου 1932 2 Οκτωβρίου 1932 Στρατός Προσωρινός Πρόεδρος. Παραιτήθηκε.
Αμπραάμ Ογιανεντέλ
(1874–1954)
2 Οκτωβρίου 1932 24 Δεκεμβρίου 1932 Ανεξάρτητος Ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου ως πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
21 Αρτούρο Αλεσάντρι
(1868–1950)
24 Δεκεμβρίου 1932 24 Δεκεμβρίου 1938 Φιλελεύθερο 1932
22 Πέδρο Αγκίρε Σέρντα
(1879–1941)
24 Δεκεμβρίου 1938 25 Νοεμβρίου 1941 Ριζοσπαστικό 1938 Πέθανε εν ενεργεία.
Χερονιμο Μέντες
(1887–1959)
25 Νοεμβρίου 1941 2 Απριλίου 1942 Ριζοσπαστικό Ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου ως υπουργός Εσωτερικών.
23 Χουάν Αντόνιο Ρίος
(1888–1946)
2 Απριλίου 1942 27 Ιουνίου 1946 Ριζοσπαστικό 1942 Απεβίωσε εν ενεργεία.
Αλφρέδο Ντουάλδε
(1898–1985)
27 Ιουνίου 1946 3 Αυγούστου 1946 Ριζοσπαστικό Ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου ως υπουργός Εσωτερικών. Παραιτήθηκε για να θέσει υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές.
Βισέντε Μερίνο
(1889–1977)
3 Αυγούστου 1946 13 Αυγούστου 1946 Ανεξάρτητος Ως υπουργός Εσωτερικών, ασκούσε καθήκοντα αντιπροέδρου.
Αλφρέδο Ντουάλδε
(1898–1985)
13 Αυγούστου 1946 17 Οκτωβρίου 1946 Ριζοσπαστικό Αντιπρόεδρος. Παραιτήθηκε.
Juan Antonio Iribarren
(1885–1966)
17 Οκτωβρίου 1946 3 Νοεμβρίου 1946 Ριζοσπαστικό Ασκών καθήκοντα αντιπροέδρου ως υπουργός Εσωτερικών.
24 Γκαμπριέλ Γκονσάλες Βιδέλα
(1898–1980)
3 Νοεμβρίου 1946 3 Νοεμβρίου 1952 Ριζοσπαστικό 1946
25 Κάρλος Ιμπάνιες ντελ Κάμπο
(1877–1960)
3 Νοεμβρίου 1952 3 Νοεμβρίου 1958 Ανεξάρτητος 1952
26 Χόρχε Αλεσάντρι
(1896–1986)
3 Νοεμβρίου 1958 3 Νοεμβρίου 1964 Ανεξάρτητος 1958
27 Εδουάρδο Φρέι Μοντάλβα
(1911–1982)
3 Νοεμβρίου 1964 3 Νοεμβρίου 1970 Χριστιανοδημοκρατικό 1964
28 Σαλβαδόρ Αλλιέντε
(1908–1973)
3 Νοεμβρίου 1970 11 Σεπτεμβρίου 1973 Σοσιαλιστικό 1970 Ανατράπηκε και στη συνέχεια αυτοκτόνησε στο στρατιωτικό πραξικόπημα του 1973.

Στρατιωτικό καθεστώς Πινοσέτ (1973–1990)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εικόνα Όνομα
(Γέννηση–Θάνατος)
Διάρκεια θητείας Κόμμα Σημειώσεις
17η στρατιωτική χούντα Αουγούστο Πινοσέτ
(1915–2006)
11 Σεπτεμβρίου 1973 17 Ιουνίου 1974 Στρατός Πρόεδρος της κυβερνητικής χούντας.
17 Ιουνίου 1974 17 Δεκεμβρίου 1974 Ανώτατος Αρχηγός του Έθνους.
17 Δεκεμβρίου 1974 11 Μαρτίου 1981 Πρόεδρος της Δημοκρατίας με διάταγμα.
11 Μαρτίου 1981 11 Μαρτίου 1989 Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Όταν τέθηκε σε ισχύ το Σύνταγμα του 1980 ο Πινοτσέτ επιβεβαιώθηκε για πρόεδρος για άλλη μία οκταετή θητεία.
11 Μαρτίου 1989 11 Μαρτίου 1990 Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Έπειτα από την ήττα του στο εθνικό δημοψήφισμα του 1988 και με βάση το σύνταγμα του 1980, ο Πινοτσέτ και η χούντα του παρέμειναν για άλλο ένα έτος. Τρεις μήνες πριν τη λήξη της θητείας του, διεξήχθησαν προεδρικές και βουλευτικές εκλογές.

Προεδρική Δημοκρατία (1990–σήμερα)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εικόνα Όνομα
(Γέννηση–Θάνατος)
Διάρκεια θητείας Κόμμα Έτος εκλογής Σημειώσεις
29 Πατρίσιο Αϊλουίν
(1918–2016)
11 Μαρτίου 1990 11 Μαρτίου 1994 Χριστιανοδημοκρατικό 1989 Εκλεγείς για τετραετή θητεία, προσωρινά και σύμφωνα με το σύνταγμα του 1980. Έπειτα από την αναθεώρηση του 1994 η προεδρική θητεία μειώθηκε από τα 8 στα 6 έτη.
30 Εδουάρδο Φρέι Ρουίς-Τάγκλε
(1942–)
11 Μαρτίου 1994 11 Μαρτίου 2000 Χριστιανοδημοκρατικό 1993
31 Ρικάρδο Λάγος
(1938–)
11 Μαρτίου 2000 11 Μαρτίου 2006 Κόμμα για Δημοκρατία 1999–2000 Με τη συνταγματική μεταρρύθμιση του 2005 η προεδρική θητεία μειώθηκε από τα 6 στα 4 έτη.
32 Μιτσέλ Μπατσελέ
(1951–)
11 Μαρτίου 2006 11 Μαρτίου 2010 Σοσιαλιστικό 2005–06 Πρώτη θητεία.
Πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Χιλής.
33 Σεμπαστιάν Πινιέρα
(1949–2024)
11 Μαρτίου 2010 11 Μαρτίου 2014 Εθνική Ανανέωση
Ανεξάρτητος
2009–10 Πρώτη θητεία.
Πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος συντηρητικός πρόεδρος από το 1958.
32 (2) Μιτσέλ Μπατσελέ
(1951–)
11 Μαρτίου 2014 11 Μαρτίου 2018 Σοσιαλιστικό 2013 Δεύτερη θητεία. Υποστηριζόμενη από τον κεντροαριστερό συνασπισμό Νέα Πλειοψηφία.
33 (2) Σεμπαστιάν Πινιέρα
(1949–2024)
11 Μαρτίου 2018 11 Μαρτίου 2022 Ανεξάρτητος
υποστηριζόμενος από την συμμαχία Χιλή Πάμε.
2017 Δεύτερη θητεία.
Κατήλθε ως ανεξάρτητος υποψήφιος, υποστηριζόμενος από τον κεντροδεξιό συνασπισμό Χιλή Πάμε (Chile Vamos). Προηγουμένως είχε τεθεί εκτός του κόμματός του κατά την πρώτη του θητεία (2010–2014).
34 Γκάμπριελ Μπόριτς
(1986-)
11 Μαρτίου 2022 Σημερινός
(Η θητεία του λήγει στις 11 Μαρτίου 2026)
Κοινωνική Σύγκλιση 2021 Ο νεότερος σε ηλικία πρόεδρος. Εξελέγη με τη στήριξη του αριστερού συνασπισμού Apruebo Dignidad.

Σημειώσεις και παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Το 1826, από κοινού με το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, συστάθηκε και η θέση του "Αντιπροέδρου", για να αντικαθίσταται ο Πρόεδρος σε περίπτωση θανάτου ή απουσίας του. Η θέση καταργήθηκε με το Σύνταγμα του 1833 και έκτοτε το αξίωμα ασκείται από ένα μέλος εξ οφίτσιο που αντικαθιστά τον εκλεγμένο Πρόεδρο.
  2. Δεν ανέλαβε καθήκοντα και παραιτήθηκε πάραυτα, όμως η παραίτησή του δεν έγινε δεκτή από το Κογκρέσο. Συνέχισε να είναι de jure αντιπρόεδρος μέχρι την κατάργηση της θέσης με το νέο σύνταγμα, στις 26 Μαΐου 1833.