Καπουτσίνος (Νικόλαος Γύζης)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Καπουτσίνος.

Ο Καπουτσίνος είναι ζωγραφικό έργο του Νικόλαου Γύζη. Πρόκειται για ελαιογραφία σε μουσαμά διαστάσεων 0,37 x 0,31 μ. Φυλάσσεται στην Εθνική Πινακοθήκη.[1]

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πινελιές είναι αδρές και αποφασιστηκές. Τα χαρακτηριστικά είναι γωνιώδη, ενώ με ελάχιστους τόνους δίδονται οι εντάσεις της έκφρασης. Η απόκοσμη λάμψη της ψυχής αποδίδεται με τις αστραπές του φωτός στις κόχες των ματιών, στα εξογκωμένα μήλα και στο κάτω χείλος. Το σκούρο κάλυμμα του κεφαλιού τονίζει το φωτισμένο πρόσωπο. Για τον Γιάννη Παπαϊωάννου είναι «μια ανατομία ψυχής παρά μια απεικόνιση προσώπου. Είναι ίσως ο αντιπροσωπευτικότερος πίνακας του ζωγράφου σε κιαροσκούρο.» Και συνεχίζει ο ίδιος μελετητής, «Ο καπουτσίνος εκφράζει κάτι από τον ίδιο το Γύζη: τη μοναξιά του αναχωρητή, του δοσμένου στα εσωτερικά οράματα.»[2]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Μισιρλή 1996, σελ. 368
  2. Παπαϊωάννου, σελ. 152

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μισιρλή, Νέλλη (1996). Γύζης. Αθήνα: Εκδόσεις Αδάμ. 
  • Παπαϊωάννου, Γιάννης. «Νικόλαος Γύζης». Οι Έλληνες ζωγράφοι από τον 19ο αιώνα στον 20ο. Αθήνα: Εκδόσεις Μέλισσα. σελ. 139-188.