Καμίλ Κλοντέλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Καμίλ Κλωντέλ)
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 24/11/2011.
Καμίλ Κλοντέλ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Camille Claudel (Γαλλικά)
Γέννηση8  Δεκεμβρίου 1864[1][2][3]
Φερ-αν-Ταρντενουά[4]
Θάνατος19  Οκτωβρίου 1943[1][2][3]
Montfavet[5]
Τόπος ταφήςCimetière de Montfavet
Κατοικία31 boulevard de Port-Royal, Paris
Hôtel de Jassaud (1899–1913)
Hospital of Ville-Évrard (1913–1943)
Maison Claudel de Wassy (1879–1881)
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[6]
ΣπουδέςΑκαδημία Κολαρόσι
Ιδιότηταζωγράφος[7], καλλιτεχνικό μοντέλο, γλύπτης[7][8][9], σχεδιαστής[7], καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[8] και καλλιτέχνης[10]
ΓονείςLouis Prosper Claudel[11] και Louise-Athanaïse Cécile Amelie CERVEAUX[11]
ΑδέλφιαΠωλ Κλωντέλ
Κίνημαεξπρεσιονισμός[12] και Ρεαλισμός[12]
Είδος τέχνηςfigurative art[13]
Καλλιτεχνικά ρεύματαεξπρεσιονισμός[12] και Ρεαλισμός[12]
Σημαντικά έργαPaul Claudel at sixteen, The Mature Age, Girl with sheaf of wheat, The Waltz, Chienne affamée, The Little Châtelaine, Sakuntala (Claudel), La Vague by Camille Claudel, The Implorer και The Confidence
ΒραβεύσειςΣαλόν (1888)
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Καμίλ Κλοντέλ (Camille Claudel, 8 Δεκεμβρίου 1864 - 19 Οκτωβρίου 1943) ήταν Γαλλίδα γλύπτρια με σημαντικό έργο.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νεανικά χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στην γαλλική περιοχή της Καμπανίας, στη νότια Γαλλία, κόρη του Louis Prosper Claudel και της Louise Athanaise Cécile Cerveaux, αδελφή του Γάλλου ποιητή και διπλωμάτη Πωλ Κλοντέλ. Από πολύ νεαρή ηλικία έδειξε ιδιαίτερη κλίση στη γλυπτική και τα πρώτα της έργα χρονολογούνται ήδη στα 1876 ενώ αποτελούν κυρίως μικρές φιγούρες. Το 1879 η Κλοντέλ γνωρίζεται με τον γλύπτη Alfred Boucher, ο οποίος αναγνωρίζει το ταλέντο της και πείθει την οικογένεια της να ακολουθήσει μια ακαδημαϊκή εκπαίδευση. Το 1881 εγκαθίσταται με την μητέρα και τα αδέλφια της στο Παρίσι όπου ξεκινά σπουδές σχεδίου και ανατομίας στην ιδιωτική Ακαδημία Colarossi, που αποτελεί μία από τις λιγοστές σχολές όπου γίνονται αποδεκτές και γυναίκες σπουδάστριες. Κατά την διάρκεια των σπουδών της, με δάσκαλο τον Boucher, το ενδιαφέρον της εστιάζεται σε πορτρέτα αν και ελάχιστα έργα αυτής της περιόδου διασώζονται, μεταξύ αυτών μια προτομή του αδελφού της σε ηλικία 13 ετών.

Η γνωριμία με τον Ροντέν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1882 η Κλοντέλ ενοικιάζει ένα εργαστήριο όπου μπορεί να επεξεργαστεί τα έργα της ενώ ο Boucher την παρουσιάζει στον διευθυντή της Σχολής Καλών Τεχνών, Paul Dubois. Τον επόμενο χρόνο καταγράφεται και η πρώτη της γνωριμία με τον Ωγκύστ Ροντέν, ο οποίος αντικαθιστά τον Boucher για ένα διάστημα στη διάρκεια των μαθημάτων της Ακαδημίας. Ερωτικές επιστολές του Ροντέν προς την Κλοντέλ, γραμμένες την Άνοιξη του 1883, αποδεικνύουν πως μεταξύ τους αναπτύχθηκε μια πολύ στενή σχέση. Την ίδια χρονιά, η Κλοντέλ συμμετέχει για πρώτη φορά στο Σαλόν της Société des Artistes français, ενώ στον κατάλογο της έκθεσης αναφέρεται ως μαθήτρια των Ροντέν και Dubois.

Το 1884 αποτελεί πρακτικά μαθήτρια του Ροντέν με τον οποίο συνεργάζεται στενά στο εργαστήριο του, ως μαθητευόμενή του αλλά και μοντέλο, ενώ τον επόμενο χρόνο γίνεται επισήμως συνεργάτιδα του. Την περίοδο αυτή και για τα επόμενα χρόνια θα αποτελέσει σημαντική πηγή έμπνευσης για τον Ροντέν και είναι βέβαιο πως μεταξύ τους υπάρχει μεγάλη αλληλεπίδραση. Παράλληλα εξελίσεται η ταραχώδης ερωτική σχέση τους που εμπλέκεται από το γεγονός της παράλληλης και σταθερής σχέσης του Ροντέν με την σύντροφό του Rose Beuret. Υπάρχουν αρκετές αναφορές πως ο Ροντέν και η Κλοντέλ απέκτησαν ένα ή δύο παιδιά αν και τέτοιου είδους υποθέσεις δεν επιβεβαιώνονται.

Η σχέση της Κλοντέλ με τον Ροντέν διακόπτεται μετά από δική της πρωτοβουλία περίπου το 1894 αν και οριστικά τερματίζεται τελικά το 1898, ενώ παράλληλα επιχειρεί να ακολουθήσει μια ανεξάρτητη καλλιτεχνική πορεία με μια σειρά από σημαντικά έργα και διακρίσεις. Από το 1898 εκθέτει έργα της σε διάφορα Σαλόν αλλά οι συμμετοχές της διακόπτονται ξαφνικά το 1905, χρονιά από την οποία παρατηρείται μία έντονη απομόνωση της Κλοντέλ σε συνδυασμό με ψυχολογικές διαταραχές που την οδηγούν στην συστηματική καταστροφή πολλών έργων της αλλά και κατηγορίες εναντίον του Ροντέν σχετικά με κλοπή από μέρους των δικών της ιδεών.

Τον Οκτώβριο του 1907 η Κλοντέλ συμμετέχει σε δημόσια έκθεση ενώ η εφημερίδα La Fronde φιλοξενεί μία προσωπική της συνέντευξη. Τον επόμενο χρόνο πραγματοποιείται η τελευταία ατομική της έκθεση, συνολικά έντεκα γλυπτών, στη Gallery Blot. Η ψυχική της υγεία παραμένει άστατη, γεγονός που αποδεικνύεται και από τα ημερολόγια του αδελφού της, στα οποία περιγράφει την Κλοντέλ ως διαταραγμένη. Σταδιακά απομονώνεται ολοένα και περισσότερο ενώ η οικονομική της κατάσταση είναι πλέον πολύ κακή.

Εγκλεισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1913 πεθαίνει ο πατέρας της, ωστόσο η Κλοντέλ δεν ενημερώνεται για το γεγονός από την οικογένειά της. Οκτώ ημέρες μετά την κηδεία του, μετά από πρωτοβουλία του αδελφού της, η Κλοντέλ εισάγεται στην ψυχιατρική κλινική Maison de Santé. Θεωρείται πιθανό πως για την εισαγωγή της υπέγραψε η μητέρα της. Σε μια επιστολή της προς τον ξάδελφό της η ίδια γράφει την ίδια χρονιά: "[...] πιστεύω ότι είμαι στα πρόθυρα ενός κακού τέλους [...]. Ήταν χωρίς νόημα η τόση εργασία και το ταλέντο με μία ανταπόδοση όπως αυτή.". Η τοπική εφημερίδα L' Avenir de L' Aisne δημοσιοποιεί τον εγκλεισμό της Κλοντέλ ενώ και πολλά δημοσιεύματα που ακολουθούν, κατηγορούν την οικογένειά της για το χαμό μιας διάνοιας της τέχνης.

Το 1914 ο Ροντέν αποστέλει χρήματα για την κάλυψη της νοσηλείας της ενώ κατόπιν παρότρυνσης του Mathias Morhardt, διατηρεί και ένα δωμάτιο στο ξενοδοχείο Biron όπου διαμένει για την προστασία και φύλαξη των έργων της.

Στα επόμενα χρόνια, η Κλοντέλ μεταφέρεται σε διάφορα ιδρύματα και άσυλα, ενώ δέχεται επισκέψεις μόνο από τον αδελφό της. Σε επιστολή της, του 1915, προς τον διευθυντή της κλινικής όπου τότε νοσηλευόταν η Κλοντέλ, η μητέρα της γράφει πως δεν επιθυμεί να την επισκεφτεί ξανά καθώς έχει προκαλέσει πολύ κακό στην οικογένεια. Στις αρχές του 1920 ο γιατρός της, Dr. Brunet, στέλνει επιστολή στη μητέρα της ζητώντας τη βοήθειά της για τη σταδιακή επανένταξη της Κλοντέλ στο οικογενειακό περιβάλλον, βοήθεια που όμως αρνείται.

Μετά από περίπου τριάντα χρόνια εγκλεισμού σε ψυχιατρικές κλινικές, η Κλοντέλ πέθανε στις 19 Οκτωβρίου του 1943 και η σορός της βρίσκεται σήμερα στο κοιμητήριο του Monfavet.

Έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και η ίδια κατέστρεψε σημαντικό μέρος του καλλιτεχνικού έργου της, έχουν διασωθεί έως σήμερα περίπου 90 γλυπτά και σχέδια. Το 1951, ο αδελφός της οργάνωσε μία έκθεση στο Μουσείο Ροντέν και έκτοτε, το μουσείο έχει ενσωματώσει στη συλλογή του τον κύριο όγκο των έργων της. Τα υπόλοιπα γλυπτά της φιλοξενούνται σε διάφορα μουσεία ανά τον κόσμο.

Μια σημαντική έκθεση έργων της πραγματοποιήθηκε επίσης το 1984.


  • Επιλογή έργων
  • Κλωθώ, 1893, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ
    Κλωθώ, 1893, Παρίσι, Μουσείο Ορσέ
  • Το κύμα, 1897, Παρίσι, Musée Rodin
    Το κύμα, 1897, Παρίσι, Musée Rodin
  • Οι κουτσομπόλες, 1897, (όνυχας και μπρούντζος), Παρίσι, Musée Rodin
    Οι κουτσομπόλες, 1897, (όνυχας και μπρούντζος), Παρίσι, Musée Rodin
  • Σακουντάλα, 1905, Παρίσι, Musée Rodin
    Σακουντάλα, 1905, Παρίσι, Musée Rodin
  • Το βαλς, 1905, Παρίσι, Musée Rodin
    Το βαλς, 1905, Παρίσι, Musée Rodin

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12597326c. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 «Camille Claudel». (Ολλανδικά) RKDartists. 109298.
  4. ↑ Musée Camille Claudel. www.museecamilleclaudel.fr/fr/collections/camille-claudel/1864-1876-la-petite-enfance-dans-une-famille-bourgeoise-provinciale. Ανακτήθηκε στις 21  Μαΐου 2022.
  5. ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Camille-Claudel.
  6. ↑ LIBRIS. 26  Μαρτίου 2018. libris.kb.se/katalogisering/97mppktt2xsl2fm. Ανακτήθηκε στις 24  Αυγούστου 2018.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 vocab.getty.edu/page/ulan/500102192.
  8. ↑ 8,0 8,1 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/110817. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  9. ↑ collection.nationalmuseum.se:443/eMP/eMuseumPlus?service=ExternalInterface&module=artist&objectId=25628&viewType=detailView. Ανακτήθηκε στις 31  Οκτωβρίου 2023.
  10. ↑ «Concise Dictionary of Women Artists» (Αγγλικά) Fitzroy Dearborn Publishers, Routledge. 2001. ISBN-13 978-1-57958-335-4.
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 www.theartstory.org/artist/claudel-camille.
  13. ↑ nmwa.org/art/artists/camille-claudel/.

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Odile Ayral-Clause, Camille Claudel : A Life, Harry N Abrams, 2002 (ISBN 0810940779)
  • Angelo Caranfa, Camille Claudel: A Sculpture of Interior Solitude, Bucknell University Press, 1999 (ISBN 0838753914)

Ταινίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Camille Claudel στο πρώην Cine.gr (αρχειοθετημένο στο Wayback Machine):Βιογραφική ταινία του σκηνοθέτη Bruno Nuytten (1988)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Καμίλ_Κλοντέλ&oldid=8297677"