Ιωάννης Σάββας Πασάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Ιωάννης Σάββας Πασάς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ιωάννης Σάββας Πασάς (Ελληνικά)
Γέννηση1832[1][2]
Ιωάννινα[1][2]
Θάνατος1904[2]
Νεγί-συρ-Σεν[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία[1][2]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
οθωμανικά Τουρκικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[1][2]
συγγραφέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΓενικός Διοικητής Κρήτης (1885–1887)
Ministry of Foreign Affairs of the Ottoman Empire (1879–1880)

Ο Ιωάννης Σάββας Πασάς ήταν Έλληνας στη καταγωγή, Χριστιανός και ανώτερος πολιτικός υπάλληλος στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ιωάννης Σάββας γεννήθηκε στα Ιωάννινα και από μικρή ηλικία βρέθηκε στη Κωνσταντινούπολη όπου και σπούδασε ιατρός. Εισερχόμενος στην οθωμανική διοίκηση κερδίζοντας την εμπιστοσύνη των ανωτέρων του γρήγορα εξελίχθηκε ανώτερος διοικητικός υπάλληλος. Το 1866 διορίστηκε νομάρχης Σφακίων στη τουρκοκρατούμενη Κρήτη ορίζοντας πρωτεύουσα του νομού τον Βάμο Αποκορώνου. Στη διάρκεια της εκεί παραμονής του ξέσπασε η Κρητική επανάσταση του 1866. Αργότερα, το 1874, επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη όπου και ανέλαβε διευθυντής της Αυτοκρατορικής Σχολής. Το 1878 επί Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ ανέλαβε υπουργός δημοσίων έργων όπου και έλαβε τότε τον τίτλο του Πασά. Το 1878 διορίστηκε διοικητής στην Αλγερία και τον επόμενο χρόνο ανέλαβε υπουργός εξωτερικών, ενώ λίγο αργότερα ανέλαβε και πάλι υπουργός δημοσίων έργων.
Το 1887 διορίστηκε Γενικός Διοικητής Κρήτης. Ο διορισμός του αυτός προκάλεσε την αγανάκτηση του χριστιανικού πληθυσμού της Κρήτης όπου μετά την μεσολάβηση των προξένων των Μεγάλων Δυνάμεων οι οποίοι και εγγυήθηκαν ότι ο Σάββας θα διοικήσει δίκαια και πατρικά τον ανέχθηκαν. Τελικά όμως, το 1889, μετά τη νέα εξέγερση των Κρητών, ο Σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ θεωρώντας τον Σάββα Πασά ανεπαρκή, τον απέλυσε της θέσης του, καταφεύγοντας έτσι εκείνος στη Γαλλία, στη πόλη Νεϊγύ όπου και πέθανε εκεί το 1900.

Σημειώνεται ότι την περίοδο που ο Σάββας Πασάς ασκούσε καθήκοντα υπουργού Εξωτερικών (1879), είχε προβάλει διάφορα εμπόδια για απευθείας συνεννοήσεις με το Βασίλειο της Ελλάδας περί καθορισμού της γραμμής των συνόρων Θεσσαλίας και Ηπείρου, σύμφωνα με τη σχετική απόφαση του Βερολίνειο Συνεδρίου του 1878, συνέχεια εκείνων που είχε προβάλει ο προκάτοχός του Καραθεοδωρής πασάς. Τελικά με την επέμβαση του τότε Γάλλου πρέσβη στη Κωνσταντινούπολη Φουρνιέ άρχισαν κάποιες συζητήσεις που πουθενά όμως δεν κατέληγαν μέχρι που τελικά επιλήφθηκε ο Γλάδστων. Η συμπεριφορά αυτή του Σάββα Πασά την εποχή εκείνη ήταν αρκετή ώστε να μη χαίρει και μεγάλης εκτίμησης εκ μέρους των Ελλήνων διπλωματών και στρατιωτικών.

Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ιωάννης Σάββας Πασάς αν και χριστιανός στο θρήσκευμα φέρεται να μελέτησε ιδιαίτερα την ισλαμική θρησκεία για την οποία και συνέγραψε σπουδαία πραγματεία στην εποχή του που έφερε τον τίτλο "Theorie de Droit Musulman" (= Θεωρίες του Ισλαμικού Νόμου).

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια" τομ.ΚΑ΄, σελ.405.
  • Κ. Παπαρρηγόπουλος "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους" τομ.7ος, σελ.415.