Ιωάννης Μπούτος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωάννης Μπούτος
Γενικές πληροφορίες
ΓέννησηΜαΐου 1925 ή 3  Μαΐου 1925
Μελιγαλάς
Θάνατος8  Ιουλίου 2004
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΕθνική Ριζοσπαστική Ένωσις, Νέα Δημοκρατία, Κόμμα Φιλελευθέρων και Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Οικονομικών της Ελλάδας (1977–1978)
Υπουργός Γεωργίας της Ελλάδας
Υπουργός Εμπορίου της Ελλάδας
Υπουργός Συντονισμού της Ελλάδας
μέλος της Βουλής των Ελλήνων[1]
Ευρωβουλευτής (1984–1989, Ελλάδα)[2]
Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος (1993–1994)[3]

Ο Ιωάννης Μπούτος (Μάιος 1925 - 7 Ιουλίου 2004) ήταν Έλληνας δικηγόρος, οικονομολόγος και πολιτικός, Βουλευτής Μεσσηνίας, Ευρωβουλευτής, πολλές φορές υπουργός και διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος.

Ανήκε σε πολιτική οικογένεια της Πελοποννήσου και ήταν ο πέμπτος Μπούτος που έγινε Βουλευτής. Μεταπολιτευτικά στήριξε τον Ανδρέα Παπανδρέου την περίοδο του σκανδάλου Κοσκωτά, το 1989 αν και ο ίδιος ήταν στο παρελθόν, κορυφαίο στέλεχος και υποψήφιος για την προεδρία της Νέας Δημοκρατίας.

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Μελιγαλά Μεσσηνίας τον Μάιο του 1925 και ήταν γιος του Περικλή Μπούτου. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή Αθηνών και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές οικονομικών και πολιτικών επιστημών στο LSE.

Παιδιά του είναι ο Περικλής Μπούτος, Πρέσβης, και ο Πέτρος Μπούτος. Ο δεύτερος γιος του, Βασίλειος, Μπούτος απεβίωσε.

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατήλθε στην πολιτική συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση και εξελέγη Βουλευτής Μεσσηνίας με το Κόμμα Φιλελευθέρων σε ηλικία 25 ετών στις εκλογές του 1950. Επανεξελέγη στις εκλογές του 1956 με το ίδιο κόμμα και αργότερα συμμετέχοντας στο κόμμα της ΕΡΕ εξελέγη το 1961, το 1963 και 1964.

Υπουργοποιήσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν από τη Δικτατορία είχε διατελέσει Υφυπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση Καραμανλή από το 1961 έως το 1963 καθώς και στην κυβέρνηση Κανελλόπουλου το 1967. Στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, το 1974, ανέλαβε Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ. Στη συνέχεια πολιτεύτηκε με τη ΝΔ και επανεκλέχθηκε Βουλευτής Μεσσηνίας. Ανέλαβε κατά σειρά: Υπουργός Εμπορίου (1974-1975), Υπουργός αναπληρωτής Συντονισμού και Προγραμματισμού (1975-1976) και Υπουργός Γεωργίας (1976-1977). Μετά τις εκλογές του 1977 ανέλαβε Υπουργός Οικονομικών (1977-1978), Υπουργός Γεωργίας (1978-1980) και Υπουργός Συντονισμού (Μάιος-Οκτώβριος 1980). Επανεξελέγη βουλευτής Μεσσηνίας με τη Νέα Δημοκρατία το 1981 και το 1984 εξελέγη Ευρωβουλευτής με ο ίδιο κόμμα.[4]

Πέρασμα στο ΠΑΣΟΚ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το Σεπτέμβριο του 1984 και την ανάληψη της ηγεσίας της ΝΔ από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ο Μπούτος βρισκόταν σε συνεχή αντιδικία με τα ηγετικά κλιμάκια του κόμματος. Το καλοκαίρι του 1989 πήρε ανοιχτά το μέρος του Ανδρέα Παπανδρέου χαρακτηρίζοντας «πρωτοφανή αθλιότητα και ιταμότητα» τις κατηγορίες εναντίον του για το σκάνδαλο Κοσκωτά. Υπήρχαν και άλλα στελέχη της ΝΔ που τότε πήραν αποστάσεις από την απόφαση της ηγεσίας Μητσοτάκη να ποινικοποιήσει το σκάνδαλο Κοσκωτά (όπως ο Ιωάννης Βαρβιτσιώτης) αλλά κανένας που τόσο ανοιχτά να υπερασπίσει τον παραδοσιακό εχθρό της δεξιάς παράταξης.

Τον Οκτώβριο του 1989 πέρασε και επίσημα στις γραμμές του ΠΑΣΟΚ, μέσω της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, στην οποία συμμετείχαν και προσωπικότητες της αριστεράς, όπως ο Μάρκος Βαφειάδης, ο Μανώλης Γλέζος και ο Αντώνης Μπριλλάκης. Στη δήλωση προσχώρησής του στο ΠΑΣΟΚ ανέφερε: "Βάφτισαν την ακυβερνησία εκσυγχρονισμό και τη συναλλαγή συναίνεση. Το ότι η ηγεσία της παραδοσιακής αριστεράς συνέπραξε με την ηγεσία της δεξιάς στο εγχείρημα αυτό, πρέπει να αποδοθεί στην ιστορική της παθογένεια και στην αθεράπευτη αμηχανία της απέναντι στο φαινόμενο Ανδρέας Παπανδρέου. Υποτροπιά­ζει κάνοντας το “τι Παπάγος, τι Πλαστήρας”, “ναι στον Μητσοτάκη - όχι στον Ανδρέα”. Επέλεξα τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και τη συμμετοχή μου στη Δημοκρατική Συμπαράταξη με νηφαλιότητα, και πλήρη συνείδηση της κρισιμότητας των στιγμών".[5]

Εξελέγη Βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ τον Νοέμβριο του 1989 και το 1990.[6] Όταν το ΠΑΣΟΚ επέστρεψε στην εξουσία τον Οκτώβριο του 1993 ο Ιωάννης Μπούτος διορίστηκε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Όμως τελικά ήρθε σε σύγκρουση με τον Υπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ και στενό συνεργάτη του Ανδρέα Παπανδρέου Αντώνη Λιβάνη λόγω της πολιτικής της Τράπεζας και εξαναγκάστηκε σε παραίτηση τον Δεκέμβριο του 1994. Τον αντικατέστησε ο Λουκάς Παπαδήμος.

Ο Ιωάννης Μπούτος ήταν μόνιμος κάτοικος Παλαιού Ψυχικού (Αθήνα). Πέθανε μετά από μακρά ασθένεια στις 7 Ιουλίου 2004.[7]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Who's Who 1979, σελ. 457-458.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]