Ισορόκου Γιαμαμότο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ισορόκου Γιαμαμότο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
山本五十六 (Ιαπωνικά)
Γέννηση4  Απριλίου 1884[1][2][3]
Ναγκαόκα[4]
Θάνατος18  Απριλίου 1943[4][1][5]
Μπουγκαινβίλ
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Τόπος ταφήςνεκροταφείο Τάμα
Χώρα πολιτογράφησηςΙαπωνία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΙαπωνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΙαπωνικά
Αγγλικά
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Χάρβαρντ
Naval War College
Imperial Japanese Naval Academy
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααξιωματικός
Περίοδος ακμής1904
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςναύαρχος/Ιαπωνικό Αυτοκρατορικό Ναυτικό
Πόλεμοι/μάχεςΡωσοϊαπωνικός Πόλεμος, Ναυμαχία του Μίντγουεϊ και Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΣταυρός των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού με Φύλλα Δρυός και Ξίφη
Μεγάλη Κορδέλα της Τάξης του Ανατέλλοντος Ηλίου
Grand Cordon of the Supreme Order of the Chrysanthemum
Order of the Golden Kite
Τάγμα του Ιερού Θησαυρού
d:Q11509186
Παράσημο του Γερμανικού Αετού
Μεγαλόσταυρους ιππότης του Τάγματος του Στέμματος της Ιταλίας
τάγμα του Χρυσάνθεμου
Τάγμα του άνθους της Παυλώνιας
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ισορόκου Γιαμαμότο (ιαπωνικά: 山本五十六‎‎, 4 Απριλίου 1884 - 18 Απριλίου 1943) ήταν ναύαρχος του Ιαπωνικού στόλου.

Γεννήθηκε στις 4 Απριλίου του 1884 στη Ναγκαόκα της Ιαπωνίας και καταγόταν από οικογένεια Σαμουράι. Το πραγματικό επίθετο του ήταν Τακάνο αλλά το άλλαξε σε Γιαμαμότο όταν υιοθετήθηκε από την πλουσιότερη οικογένεια της περιοχής.

Το 1904 αποφοίτησε από τη ναυτική Ακαδημία, εντάχθηκε στο αυτοκρατορικό Ιαπωνικό ναυτικό και αμέσως μετά έλαβε μέρος στον Ρωσο-Ιαπωνικό πόλεμο, στον οποίο και τραυματίστηκε. Το 1919 μετέβη στις Η.Π.Α. όπου σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Το 1924 επέστρεψε ως ναυτικός ακόλουθος της ιαπωνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον. Το 1934 εκπροσώπησε την Ιαπωνία στη Ναυτική Συνδιάσκεψη του Λονδίνου, η οποία υποχρέωσε την Ιαπωνία να περιορίσει την ναυτική δύναμης της σε σχέση με αυτή των Η.Π.Α. και της Μεγάλης Βρετανίας. Δύο χρόνια αργότερα έγινε αντιναύαρχος, στη συνέχεια πρώτος αρχηγός του στόλου και το 1941 προάχθηκε σε αρχιναύαρχο και γενικό επιτελάρχη του ναυτικού.

Ο ναύαρχος Γιαμαμότο ήταν από την αρχή απρόθυμος[6] στην προοπτική πολέμου εναντίον των Η.Π.Α. Ιδιαίτερα τόνιζε ότι η Ιαπωνία θα είχε ελπίδες να νικήσει μόνο αν ο πόλεμος διαρκούσε λιγότερο από ένα χρόνο. Χαρακτηριστικά είχε πει: «τους πρώτους έξι ως 12 μήνες θα προελαύνω και θα κερδίζω τη μία νίκη μετά την άλλη. Δεν έχω όμως καμία προσδοκία επιτυχίας για τον δεύτερο ή τον τρίτο χρόνο»[7]. Οι προειδοποιήσεις του δεν εισακούστηκαν και τελικά η Ιαπωνία προσχώρησε στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Ο σχεδιασμός της επίθεσης στο Περλ Χάρμπορ ήταν δικής του έμπνευσης καθώς και οι επόμενες πολεμικές συγκρούσεις που ακολούθησαν. Όμως οι Σύμμαχοι έθεσαν τέλος στις ιαπωνικές βλέψεις με τη Ναυμαχία του Μίντγουεϊ και τις μάχες στο Γκουανταλκανάλ.

Το 1943 οι μυστικές υπηρεσίες των Η.Π.Α. έχοντας σπάσει τους ιαπωνικούς κώδικες επικοινωνίας κατάφεραν να πληροφορηθούν το ακριβές πρόγραμμα του ναυάρχου Γιαμαμότο. Έτσι στις 18 Απριλίου του 1943, την ώρα που ο Γιαμαμότο πραγματοποιούσε επιθεώρηση από αέρος στα Νησιά του Σολομώντος, αμερικανικά αεροπλάνα κατέρριψαν το βομβαρδιστικό στο οποίο επέβαινε. Το επίτευγμα παρέμεινε μυστικό, καθώς ανακοίνωσή του από πλευράς ΗΠΑ θα σήμαινε αποκάλυψη του μυστικού του σπασίματος των κωδίκων[8]. Ήταν παντρεμένος με την Ρέικο Μαχάσι και είχαν τέσσερα παιδιά. Ο τάφος του βρίσκεται στο Τόκυο ενώ σήμερα θεωρείται εθνικός ήρωας της Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Yamamoto-Isoroku. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 (Αγγλικά) Find A Grave. 20381. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 «Store norske leksikon» (Μποκμάλ, Νεονορβηγικά) Isoroku_Yamamoto.
  4. 4,0 4,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28  Σεπτεμβρίου 2015.
  5. (Αγγλικά) SNAC. w67h23jb. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  6. «Ο αρχιτέκτονας του Περλ Χάρμπορ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2007. 
  7. «Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Απριλίου 2007. 
  8. Ρεϊμόν Καρτιέ, Ιστορία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τ. Β'., Πάπυρος, Αθήνα, 1966