Ιλαροτραγωδία

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ιλαροτραγωδία ονομάζεται το θεατρικό είδος της τραγωδίας, της οποίας η υπόθεση εκτυλίσσεται από τραγική σε κωμική. Κατ΄ επέκταση, χαρακτηρίζεται ως έκφραση κάθε θλιβερής κατάστασης που έχει κωμική έκβαση.

Πρώτος που επινόησε και έγραψε ιλαροτραγωδίες φέρεται ο Ρίνθων (γιος κεραμέα). Καταγόταν από τις Συρακούσες, αλλά διέπρεψε στον Τάραντα. Σημαντικά έργα του αναφέρονται: Αμφιτρύων, Ηρακλής, Ιφιγένεια, Ορέστης και Τήλεφος. Οι ιλαροτραγωδίες του Ρίνθωνα διακωμωδούσαν θεούς, ήρωες και άρχοντες, ενώ τα τραγικά πρόσωπα των δραματικών υποθέσεων παριστάνονταν με κωμικές όψεις και σημείωσαν μεγάλες επιτυχίες. Όλες έχουν χαθεί.

Άλλοι ποιητές που ασχολήθηκαν με το είδος αυτής της θεατρικής ποίησης είναι οι: Σκύρας ο Ταραντίνος, Βλαίσος εκ Καπρίοις (της Καμπανίας), που συνέγραψε τα Σπουδαιογέλοια, εκ των οποίων έχουν διασωθεί μόνο δύο επιγραφές, ο Μεσοτρίβας, ο Σατούρνος κ.ά.