Ιβάν Σιλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιβάν Σιλ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1973[1][2]
Στόκπορτ
ΚατοικίαΒερολίνο[3][2][4]
Εκπαίδευση και γλώσσες
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο Σέφιλντ Χάλαμ[5][2]
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΖωγράφος και μουσικός της πειραματικής σκηνής
Γνωστός γιαΠαραγωγή εξώφυλλων για μουσικά άλμπουμ του James Leyland Kirby
Αξιοσημείωτο έργοEverywhere at the End of Time
Εν ενεργεία2006–σήμερα
Ιστότοπος
ivanseal.com
δεδομένα

Ο Ιβάν Σιλ (αγγλικά: Ivan Seal) (γενν. 1973) είναι Άγγλος ζωγράφος και καλλιτέχνης ήχου, ο οποίος ειδικεύεται σε σουρεαλιστικά και αφηρημένα έργα, τα οποία επικεντρώνονται στις έννοιες της μνήμης και της δημιουργίας φανταστικών αντικειμένων.[6] Είναι περισσότερο γνωστός για τις συνεργασίες του με τον μουσικό ηλεκτρονικής μουσικής Τζέιμς Λέιλαντ Κέρμπι (αγγλικά: James Leyland Kirby), γνωστό και ως The Caretaker, έχοντας δημιουργήσει έργα τέχνης για τα αναγνωρισμένα του από τους κριτικούς άλμπουμ: An Empty Bliss Beyond This World και του έξι τμημάτων άλμπουμ Everywhere at the End of Time, τα οποία εξετάζουν θέματα απώλειας μνήμης μέσω της μακροχρόνιας διανοητικής φθοράς που προκαλεί η άνοια.[7]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ιβάν Σιλ γεννήθηκε στο Στόκπορτ του Ηνωμένου Βασιλείου το 1973 σε άγνωστη ημερομηνία. Εκτός από τη φοίτησή του στο Πανεπιστήμιο Σέφιλντ Χάλαμ από το 1992 έως το 1995, κατά την οποία ο Σιλ άρχισε να πειραματίζεται με τη δημιουργία καλλιτεχνικών εγκαταστάσεων χρησιμοποιώντας ως μέσο μουσική περιβάλλοντος,[8] λίγα είναι γνωστά για τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Σιλ έγινε στενός φίλος με έναν άλλο πειραματικό μουσικό από το Στόκπορτ, τον James Leyland Kirby, ο οποίος δημιουργούσε μουσική χρησιμοποιώντας το όνομα «V/Vm».[9] Κάποια στιγμή μετά τις σπουδές του, ο Σιλ μετακόμισε στο Βερολίνο της Γερμανίας, όπου διαμένει σήμερα.

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πρώτη γνωστή έκθεση του Σιλ ήταν μέρος της έκθεσης «Anonymous» το 2006 στη Γκαλερί Τέχνης Σιρν (γερμανικά: Schirn Kunsthalle) στη Φραγκφούρτη της Γερμανίας, όπου ήταν ένας από τους 11 ανώνυμους καλλιτέχνες που παρουσιάστηκαν.[10] Κατά τη διάρκεια των ετών μεταξύ 2006 και 2010, οι ατμοσφαιρικές μουσικές εγκαταστάσεις του και οι πίνακές του παρουσιάστηκαν σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις σε όλη την καλλιτεχνική σκηνή του Βερολίνου.[11]

Ο Σιλ πραγματοποίησε την πρώτη του μεγάλη ατομική έκθεση personality disorders στην Γκαλερί Καρλ Φρίντμαν (αγγλικά: Carl Freedman Gallery) στο Λονδίνο τον Μάιο του 2011.[11] Μετά την αρχική του έκθεση, ο Σιλ επέστρεψε για να παρουσιάσει τα έργα του στην Γκαλερί Καρλ Φρίντμαν το 2013, το 2015 και το 2021.[11] Παράλληλα με αυτές τις ημι-τακτικές εκθέσεις στην Γκαλερί Καρλ Φρίντμαν στο Λονδίνο, τα έργα του Σιλ έχουν εκτεθεί σε γκαλερί σε όλη την Ευρώπη[12] και τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.[11]

Συνεργασίες με τον Τζέιμς Λέιλαντ Κέρμπι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούνιο του 2011, ο Τζέιμς Λέιλαντ Κέρμπι κυκλοφόρησε το πρωτοποριακό του άλμπουμ An Empty Bliss Beyond This World, το οποίο είχε ως εξώφυλλο του άλμπουμ το έργο "happy in spite", που ο Σιλ δημιούργησε το 2010, δίνοντας μεγάλη ώθηση στην δημοτικότητα των δύο καλλιτεχνών λόγω της επιδοκιμσίας των κριτικών για το άλμπουμ.[9] Ο Κέρμπι είχε και στο παρελθόν χρησιμοποιήσει την τέχνη του Σιλ όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ του Persistent Repetition of Phrases το 2008, αλλά η χρήση του happy in spite για το An Empty Bliss Beyond This World οδήγησε τους δύο καλλιτέχνες σε μια συνεχή σχέση συνεργασίας. Το 2012, ο Κέρμπι χρησιμοποίησε και πάλι έργο τέχνης του Σιλ ως εξώφυλλο του άλμπουμ για το soundtrack της ταινίας Patience (After Sebald).[13]

Η σχέση του Ιβάν Σιλ και του Κέρμπι είναι πιο γνωστή λόγω της καλλιτεχνικής δημιουργίας του Σιλ για το άλμπουμ του Everywhere at the End of Time, το οποίο αποτελείται από μια σειρά έξι επιμέρους άλμπουμ που κυκλοφόρησαν από το 2016 έως το 2019 και είχαν σκοπό να μιμηθούν μουσικά την ψυχική φθορά που προκαλείται από την άνοια και τη νόσο Αλτσχάιμερ.[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «Ivan Seal». (Αγγλικά) Art UK painters database. seal-ivan-b-1973.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 carlfreedman.com/artists/ivan-seal/. Ανακτήθηκε στις 9  Μαρτίου 2022.
  3. ↑ 2  Απριλίου 2019. wsimag.com/art/52235-ivan-seal. Ανακτήθηκε στις 9  Μαρτίου 2022.
  4. ↑ 10  Μαρτίου 2018. thequietus.com/articles/24144-ivan-seal-interview. Ανακτήθηκε στις 9  Μαρτίου 2022.
  5. ↑ www.carlfreedman.com/artist-press-pack/ivan-seal-bio. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21  Απριλίου 2012.
  6. ↑ «Artist of the week 141: Ivan Seal». the Guardian (στα Αγγλικά). 2 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  7. ↑ Tan, Declan (10 Μαρτίου 2018). «The Noise In-Between: An Interview With Ivan Seal». The Quietus. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2022. 
  8. ↑ «Ivan Seal: White Noise - The Wire». The Wire Magazine - Adventures In Modern Music (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «Interview: James Kirby (The Caretaker)». 
  10. ↑ «ANONYMOUS». SCHIRN KUNSTHALLE FRANKFURT (στα Αγγλικά). 31 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 «Carl Freedman Gallery». Carl Freedman Gallery (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 
  12. ↑ «I wake up fresh and rested most mornings, Allouche Benias Gallery"». Allouche Benias Gallery. 17 Δεκεμβρίου 2022. 
  13. ↑ «The Caretaker - Patience (After Sebald)». brainwashed.com. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιβάν_Σιλ&oldid=10399112"