Ηλίας Μόσιαλος

Προσθήκη συνδέσεων
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ηλίας Μόσιαλος
Ο Ηλίας Μόσιαλος το 2014
Υπουργός Επικρατείας
Περίοδος
17 Ιουνίου 2011 – 11 Νοεμβρίου 2011
ΠρωθυπουργόςΓιώργος Παπανδρέου
ΠροκάτοχοςΧάρης Παμπούκης
ΔιάδοχοςΓιώργος Σταυρόπουλος
Παντελής Καψής
Κυβερνητικός Εκπρόσωπος
Περίοδος
Ιούνιος 2011 – Νοέμβριος 2011
ΠρωθυπουργόςΓιώργος Παπανδρέου
ΠροκάτοχοςΓιώργος Πεταλωτής
ΔιάδοχοςΠαντελής Καψής
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση3 Σεπτεμβρίου 1960 (1960-09-03) (63 ετών), Δράμα, Ελλάδα
ΕθνότηταΈλληνας
ΥπηκοότηταΕλλάδα
ΣύζυγοςΛίλυ Χουλιαράκη
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, London School of Economics
ΕπάγγελμαΠανεπιστημιακός, πολιτικός
δεδομένα

Ο Ηλίας Μόσιαλος (Δράμα, 3 Σεπτεμβρίου 1960) είναι Έλληνας καθηγητής της Πολιτικής της Υγείας, κάτοχος της έδρας Brian-Abel Smith, στη Σχολή Οικονομικών του Λονδίνου (LSE).[1] Επιπρόσθετα, είναι Καθηγητής Πολιτικής και Διοίκησης της Υγείας στην Ιατρική Σχολή (Department of Cancer and Surgery) του Imperial College London[2] και συν-διευθυντής του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα Συστήματα και τις Πολιτικές Υγείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας[3].

Εξελέγη βουλευτής το 2009 με το ΠΑΣΟΚ και το 2011 ανέλαβε Υπουργός Επικρατείας με καθήκοντα κυβερνητικού εκπροσώπου στην κυβέρνηση Παπανδρέου, θέση που διατήρησε μέχρι και τον Νοέμβριο του 2011.

Τον Μάρτιο του 2020 ανέλαβε θέση ως κεντρικός εκπρόσωπος της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη σε διεθνείς οργανισμούς για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού.[4]

Ακαδημαϊκή καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σπούδασε Ιατρική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και εν συνεχεία πραγματοποίησε διδακτορικές σπουδές πάνω σε Πολιτικές Υγείας στο LSE. Από το 1995 εργάζεται στο LSE, όπου έχει αναγορευτεί καθηγητής της Πολιτικής της Υγείας.[1] Ταυτόχρονα είναι διευθυντής και ιδρυτής του LSE Health στο Λονδίνο, ενώ ως ακαδημαϊκός έχει σημαντικό ερευνητικό έργο.[5]

Το 2017, ο Ηλίας Μόσιαλος ίδρυσε στο LSE το πρώτο Τμήμα Πολιτικής Υγείας στο Ηνωμένο Βασίλειο.[6] Η έρευνα και η διδασκαλία του Τμήματος στοχεύει στη βελτίωση του τρόπου με τον οποίο σχεδιάζεται, υλοποιείται και αξιολογείται η πολιτική υγείας, απαντώντας στις μεγάλες διεθνείς προκλήσεις στον τομέα της υγείας.

Eίναι Fellow του Faculty of Public Health (Member of the Faculty of Public Health - Ειδικότητα στη Δημόσια Υγεία και Κοινωνική Ιατρική, 2000), Fellow των Royal Colleges of Physicians του Λονδίνου και του Εδιμβούργου, καθώς και Honorary Consultant της Δημόσιας Υγείας στο NHS στην Αγγλία. Επίσης, έχει συστηματική συνεργασία ετών με διάφορα πανεπιστήμια: είναι Επισκέπτης Καθηγητής στο Harris School of Public Policy του University of Chicago (USA) και στο Imperial College Business School, Επίτιμος Καθηγητής στο University of Copenhagen στη Δανία, στο London School of Hygiene & Tropical Medicine (LSHTM- UK), και στην l'Ecole des Hautes Études en Santé Publique (EHESP) στη Γαλλία.

Διετέλεσε συν-Πρόεδρος της Επιτροπής για την παγκόσμια στρατηγική στη δημόσια υγεία, την καινοτομία και την πνευματική ιδιοκτησία (WHO Review Panel on the Overall Programme Review of the Global Strategy and Plan of Action on Public Health, Innovation and Intellectual Property 2017-2018) καθώς και πρώτος διευθυντής του Ελληνικού Παρατηρητηρίου στο London School of Economics (LSE), ως τμήμα του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου της ίδιας Σχολής.[7][8]  

Επιπροσθέτως, είναι μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του Global Antimicrobial Resistance Innovation Fund (GAMRIF) του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Φροντίδας (Department of Health and Social Care) του Ηνωμένου Βασιλείου και ιδρυτής του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τα Συστήματα και τις Πολιτικές Υγείας (European Observatory on Health Systems and Policy).[9]

Κατά το παρελθόν έχει επιμεληθεί εκδόσεων του Cambridge University Press για τα Οικονομικά, τις Πολιτικές και τη Διοίκηση της Υγείας, και έχει διατελέσει αρχισυντάκτης του επιστημονικού περιοδικού Health Economics, Policy and Law. Υπήρξε σύμβουλος στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Παγκόσμια Τράπεζα.[10] Το 2000 και το 2007 βραβεύτηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διοίκησης Υγείας για την καλύτερη δημοσίευση για τις πολιτικές και τη διοίκηση υγείας στην Ευρώπη. Επίσης, έχει συνεργαστεί με κυβερνήσεις άλλων χωρών, με επίκεντρο την οργάνωση και τη διαχείριση συστημάτων υγείας.[11][12]

To 2017, το έγκριτο επιστημονικό περιοδικό British Medical Journal (BMJ)[13] έκανε αφιέρωμα στο ακαδημαϊκό προφίλ και το επιστημονικό έργο του. Αντίστοιχο δημοσίευμα πραγματοποίησε και το περιοδικό Lancet το 2018, αναφέροντας ότι το έργο του Ηλία Μόσιαλου “σπάει τα σύνορα μεταξύ πολιτικής και επιστημών υγείας”.[14]

Ο Ηλίας Μόσιαλος είναι από τον Αύγουστο του 2020 αναπληρωτής διευθυντής στο περιοδικό European Heart Journal για τον τομέα που σχετίζεται με τη δημόσια υγεία και την πολιτική της υγείας[15] και Associate Editor στα επιστημονικά περιοδικά Health Systems and Reform[16] και στο European Heart Journal – Quality of Care & Clinical Outcomes[17].

Έχει 275 δημοσιεύσεις με περισσότερες από 6.000 αναφορές στο έργο του.[5] Με βάση το Google scholar έχει 22.119 ετεροαναφορές και h-index 76.[18]

Το βασικό αντικείμενο του επιστημονικού του ενδιαφέροντος σχετίζεται με την χρηματοδότηση των συστημάτων υγείας. Στο πλαίσιο αυτό, ο Ηλίας Μόσιαλος έχει αναλύσει τον ρόλο και τη φύση της αγοράς για την ιδιωτική ασφάλιση, την επίδραση της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας στην πρόσβαση και στην ισότητα στις υπηρεσίες υγείας, αλλά και το ρόλο της δημόσιας πολιτικής κατά τη διαμόρφωση ρυθμιστικού πλαισίου για τη λειτουργία της ιδιωτικής ασφάλισης στην Ευρώπη. Στα πλαίσια της έρευνας του για τη χρηματοδότηση των συστημάτων υγείας, έχει επίσης ασχοληθεί εκτεταμένα με τους προσδιοριστές των ιδιωτικών δαπανών σε πλήθος χωρών, μεταξύ των οποίων η Κίνα, το Μεξικό, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ελλάδα.[19][20]  Ενδεικτικά, σχεδίασε ένα ειδικό κίνητρο για την αύξηση της φαρμακευτικής καινοτομίας, έρευνας και ανάπτυξης στα αντιβιοτικά (Options Market for Antibiotics).[21]

Κατά την περίοδο 2000-2002, ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων.[22]

Πολιτική σταδιοδρομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πολιτική του σταδιοδρομία ξεκίνησε τη δεκαετία του 1980, όταν και ανέλαβε, όσο ήταν φοιτητής στη σχολή της ιατρικής, το πόστο του επικεφαλής της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος. Ήταν επίσης μελος του κεντρικού συμβουλίου και του γραφείου σπουδάζουσας της οργάνωσης την περίοδο 1981-85.[23][24] Με την οργάνωση δραστηριοποιήθηκε επί σειρά ετών κατά τα χρόνια της μεταπολίτευσης. Με το τέλος των σπουδών του αποχώρησε από την Ελλάδα. Αργότερα, από το πόστο του καθηγητή πολιτικής της υγείας στο LSE, αποδέχθηκε τη πρόταση του πρώην αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου να αναλάβει σύμβουλος κοινωνικής πολιτικής.[25]

Εκλογές 2009[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις βουλευτικές εκλογές του 2009 αποδέχθηκε πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου για τοποθέτηση στη τρίτη θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και εξελέγη βουλευτής.[26] Αρνήθηκε όλα τα βουλευτικά του προνόμια, καθώς και το βουλευτικό του αυτοκίνητο με σκοπό την ελάφρυνση της οικονομίας στην περίοδο λιτότητας.[27]

Το 2010 υπερψήφισε τον μηχανισμό στήριξης της χώρας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενώ τον Ιούνιο του 2011 τοποθετήθηκε Υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος στη Κυβέρνηση Παπανδρέου, ύστερα από τον ανασχηματισμό που ανακοίνωσε ο πρώην πρωθυπουργός.[28] Από τη θέση αυτή υποστήριξε την αναδιάρθρωση του δημοσίου τομέα με αλλαγές στη διαχείριση πόρων και το σύστημα υγείας με ταυτόχρονη καταπολέμηση πελατειακών σχέσεων.[29]

Ως Υπουργός Επικρατείας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως υπουργός επικρατείας ο Ηλίας Μόσιαλος, στις 24 Αυγούστου του 2011, προώθησε νομοθετική ρύθμιση για την άμεση κατάργηση του ‘διατάγματος για τα Μυστικά Κονδύλια’[30], αναφερόμενος στον Κωδικό Αριθμού Εξόδων 0896 «Απόρρητες δαπάνες» των Γενικών Γραμματειών Επικοινωνίας – Ενημέρωσης και Μέσων Ενημέρωσης. Ο κωδικός μυστικών κονδυλίων των Γενικών Γραμματειών (μέσα από ειδική πίστωση), λειτουργούσε με βάση το Άρθρο 10 του σχετικού Νομοθετικού Διατάγματος 744/1970 (ΦΕΚ 264/Α/10.12.1970) της Δικτατορίας[31]. Η πίστωση για τα μυστικά κονδύλια χρησιμοποιούνταν από το 1970 έως την κατάργησή του, με εξαίρεση το διάστημα μετά από τις 4 Οκτωβρίου του 2009[32] (ανάληψη καθηκόντων της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου) που υπήρξαν μηδενικές δαπάνες από τον Κωδικό Αριθμού Εξόδων 0896 και τελικά μεταφορά όλου του ποσού στον Κρατικό Προϋπολογισμό. [Τα παραπάνω αναφέρονται και στο βιβλίο του δημοσιογράφου Γιάννη Παντελάκη ‘Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας. 21+1 ιστορίες κιτρινισμού’ (2018).[33]

Τον Ιανουάριο του 2010  ο Ηλίας Μόσιαλος κατέθεσε στη Βουλή εκθέσεις για υπερτιμολογήσεις και υπερσυνταγογράφηση φαρμακευτικών σκευασμάτων στην Ελλάδα. Από τα στοιχεία που είχε παρουσιάσει ο κ. Μόσιαλος, προέκυπτε έκρηξη της φαρμακευτικής δαπάνης σε διάστημα εννέα χρόνων (2000-2009) σε μεγάλους ασφαλιστικούς οργανισμούς, όπως το ΙΚΑ και ο ΟΓΑ. Η εκτίναξη στη φαρμακευτική δαπάνη των Ταμείων ήταν εντυπωσιακή, καθώς από το 1,2 δισ. ευρώ το 2000 είχε φτάσει το 2009 τα 5,1 δισ. ευρώ και σε αυτό το ποσό δεν συμπεριλαμβάνονταν τα νοσοκομειακά φάρμακα, η συμμετοχή των πολιτών και τα σκευάσματα που αγοράζονταν από ασθενείς άνευ συνταγής ιατρού.[34][35]

Στις 18 Αυγούστου 2011, ανακοινώθηκε σε συνέντευξη Τύπου από τον τότε υπουργό Επικρατείας και κυβερνητικό εκπρόσωπο Ηλία Μόσιαλο, το σχέδιο αναδιάρθρωσης της ΕΡΤ. Ο Ηλίας Μόσιαλος ανέλυσε πως η αναδιάρθρωση στόχευε σε μια δημόσια, αποκομματικοποιημένη ανεξάρτητη χωρίς κρατικές, κυβερνητικές ή κομματικές παρεμβάσεις ραδιοτηλεόραση. Με έμφαση στον «πυλώνα» πολυμέσα, το διαδίκτυο, τη δημοσιογραφία των πολιτών, βασικούς πόλους την ΝΕΤ στην Αθήνα, ΕΤ-3 στη Θεσσαλονίκη, κλείσιμο της ΕΤ-1 και αντικατάστασή της από το πρίσμα+ (το οποίο εξέπεμπε ήδη στην ψηφιακή και συνδρομητική τηλεόραση) στις περιοχές που συνέχιζε να υπάρχει η αναλογική μετάδοση της. Ο κ. Μόσιαλος προανήγγειλε στροφή στις ελληνικές παραγωγές, και σύσταση ειδικής ανεξάρτητης επιτροπής, η οποία θα κατέθετε έως τα τέλη Οκτωβρίου του 2011 πόρισμα για το νέο μοντέλο διοίκησης στη δημόσια τηλεόραση[36][37][38]. Το σχέδιο δεν υλοποιήθηκε λόγω της πτώσης της κυβέρνησης τον Νοέμβριο του 2011. Η επόμενη τρικομματική κυβέρνηση Παπαδήμου, με συμμετοχή της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, δεν προχώρησε σε αλλαγές στα δημόσια ΜΜΕ. Παρέμεινε μέλος της κυβέρνησης μέχρι και την παραίτησή της τον Νοέμβριο του 2011, όταν και ανακοινώθηκε η Κυβέρνηση Λουκά Παπαδήμου.

Πανδημία COVID-19[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάρτιο του 2020 αποδέχθηκε την πρόταση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να εργαστεί ως εκπρόσωπος και σύμβουλος της Ελλάδας σε διεθνείς οργανισμούς για την αντιμετώπιση της επιδημίας του κορωνοϊού, θέση που κατείχε αμισθί.[39] Πρότεινε επίσης την άμεση σύγκλιση διυπουργικής επιτροπής, που έγινε τον Φεβρουάριο του 2020, και στην οποία και συμμετείχε μετά από πρόσκληση του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη.[40] Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας στην ερώτηση για την αποτίμηση της αρχικής επιτυχούς αντιμετώπισης της κρίσης είχε δηλώσει πως «οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, ένας από αυτούς είναι ότι σχετικά έγκαιρα πήραμε μέτρα» και απέδωσε τα εύσημα στον Ηλία Μόσιαλο που εγκαίρως προειδοποίησε και τον Πρωθυπουργό.[41] Σε διεθνές επίπεδο συνέγραψε άρθρα και έδωσε συνεντεύξεις αναφορικά με την πρόταση να γίνουν οι πατέντες των φαρμάκων και των εμβολίων δημόσια αγαθά[42]. Επίσης, τον Αύγουστο του 2020 το Γραφείο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για την Ευρώπη, συγκάλεσε μια πανευρωπαϊκή επιτροπή για την υγεία για να επανεξετάσει τις πολιτικές προτεραιότητες και την αναδιάταξη των συστημάτων υγείας υπό το πρίσμα των πανδημιών με Πρόεδρο της Επιτροπής τον πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας, καθηγητή Mario Monti, και Επιστημονικό Συντονιστή τον Ηλία Μόσιαλο.[43]

Κριτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 24 Δεκεμβρίου 2021, ο Ηλίας Μόσιαλος προέβη σε μία δημοσίευση στο διαδίκτυο, στην οποία απεικονιζόταν ένας φανταστικός διάλογος μεταξύ της Παναγίας και του Ιωσήφ. Το περιεχόμενο του διαλόγου της ανάρτησης προκάλεσε αντιδράσεις, ενώ καταδικάστηκε από επίσημη ανακοίνωση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου,[44][45] από Υπουργούς της Κυβέρνησης αλλά και από Βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου.[46][47][48][49]

Βραβεύσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μερικές από τις βραβεύσεις του είναι:

  • 2002, 2007 - Baxter Award από το European Health Management Association για την καλύτερη δημοσίευση στην πολιτική υγείας και διαχείρισης στην Ευρώπη.
  • 2010 - Andrija Stampar Medal από το Association of Schools of Public Health in Europe (ASPHER) και το European Public Health Association (EUPHA) για τη συνεισφορά του στην Ευρωπαϊκή Δημόσια Υγεία.
  • 2010 - Queen's Anniversary Prize for Higher and Further Education.
  • 2019 - Top ten articles for 2018, στο Health Affairs, το σημαντικότερο επιστημονικό περιοδικό πολιτικής της υγείας, για την επιστημονική εργασία 'Prices For Cardiac Implant Devices May Be Up To Six Times Higher In The US Than In Some European Countries'.[50]
  • 2020 - Επίτιμο μέλος της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας.
  • 2020 - Επίτιμος Διδάκτωρ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
  • 2020 - Επίτιμος Διδάκτωρ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
  • 2021 - Χρυσό Μετάλλιο του Δήμου Τρικκαίων.[51]
  • 2021 - Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Κρήτης.[52]
  • 2021 - Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.[53]
  • 2021 - Επίτιμο μέλος της Ελληνικής Νεφρολογικής Εταιρείας.
  • 2021 - Επίτιμο μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Βιοϊατρικής Τεχνολογίας (ΕΛΕΒΙΤ).[54]
  • 2021 - Μακεδονικό βραβείο για το έτος 2021 από το Ίδρυμα Μακεδονικού Βραβείου[55].
  • 2022 - Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.[56]
  • 2022 - Helen Clark-JoPPP Award for Pharmaceutical Policy and Practice Research.[57]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 «Professor Elias Mossialos». London School of Economics and Political Science (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  2. ↑ «Imperial College London». 
  3. ↑ «WHO/Europe | European Observatory on Health Systems and Policies». 
  4. ↑ «Ο Ηλίας Μόσιαλος εκπρόσωπος της κυβέρνησης σε διεθνείς οργανισμούς για κορωνοϊό». ΣΚΑΪ. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Scopus preview - Scopus - Author details (Mossialos, Elias A.)». www.scopus.com. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  6. ↑ «LSE launches the Department of Health Policy». 
  7. ↑ «Overall programme review of Global Strategy and Plan of Action on Public Health, Innovation and Intellectual Property». WHO. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2020. 
  8. ↑ Μπούρας, Νίκανδρος (2013). Έλληνες στο Λονδίνο. Λονδινο: ΑKAKIA Publications. 
  9. ↑ «Expert advisory board to support the Global AMR Innovation Fund». GOV.UK (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2020. 
  10. ↑ «Μόσιαλος Ηλίας». vouliwatch - Δυναμώνουμε τη Δημοκρατία. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  11. ↑ «Μόσιαλος εν… υαλοπωλείω». Protagon.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  12. ↑ «Το υγειονομικό σύστημα της Κίνας εμπιστεύεται τον Ηλία Μόσιαλο». www.liberal.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  13. ↑ «Elias Mossialos: The politics of R&D BMJ 2017;358:j3756». 
  14. ↑ «Elias Mossialos: breaking down borders between politics and health, ΤΗΕ LANCET: VOLUME 392, ISSUE 10141, P21, JULY 07, 2018». 
  15. ↑ «European Heart Journal, The new EHJ Health Care and Policies Team». 
  16. ↑ «Health Systems and Reform, Editorial Board». 
  17. ↑ «EHJ – Quality of Care and Clinical Outcomes». 
  18. ↑ «Google Scholar, Elias Mossialos». 
  19. ↑ Nikoloski, Zlatko; Mossialos, Elias (2018-07-01). «Membership In Seguro Popular In Mexico Linked To A Small Reduction In Catastrophic Health Expenditure». Health Affairs 37 (7): 1169–1177. doi:10.1377/hlthaff.2017.1510. ISSN 0278-2715. https://www.healthaffairs.org/doi/10.1377/hlthaff.2017.1510. 
  20. ↑ Zhang, Anwen; Nikoloski, Zlatko; Mossialos, Elias (2017-10-01). «Does health insurance reduce out-of-pocket expenditure? Heterogeneity among China's middle-aged and elderly» (στα αγγλικά). Social Science & Medicine 190: 11–19. doi:10.1016/j.socscimed.2017.08.005. ISSN 0277-9536. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0277953617304781. 
  21. ↑ Brogan, David M.; Mossialos, Elias (2016-02-01). «Systems, not pills: The options market for antibiotics seeks to rejuvenate the antibiotic pipeline» (στα αγγλικά). Social Science & Medicine 151: 167–172. doi:10.1016/j.socscimed.2016.01.005. ISSN 0277-9536. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0277953616300053. 
  22. ↑ «The European Agency for the Evaluation of Medicinal Products. Seventh Annual Report 2001» (PDF). 
  23. ↑ Κώστας Τσαούσης. «Από τον Ρήγα στο LSE: ο πολυσχιδής Ηλίας Μόσιαλος». Protagon.gr. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  24. ↑ Κούρκουλος, Κώστας. «Από τον Ρήγα στον ολοκληρωτισμό - The Books' Journal». booksjournal.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  25. ↑ «Σύμβουλοι του Γ. Παπανδρέου οι Ηλίας Μόσιαλος και Ηλίας Κικίλιας». Ελευθεροτυπία. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  26. ↑ «Ψηφοδέλτιο Επικρατείας ΠαΣοΚΠρόσωπα καταξιωμένα και μάχιμα με επικεφαλής τον Ι. Ραγκούση». Το Βήμα Online. 20 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  27. ↑ Κρουσταλλη, Δημητρα (11 Ιουλίου 2010). «Ηλίας ΜόσιαλοςΗ εφεδρεία του Μαξίμου». Το Βήμα Online. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  28. ↑ «Ο Ευάγγελος Βενιζέλος υπουργός Οικονομικών». www.naftemporiki.gr. 17 Ιουνίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  29. ↑ «Το... όραμα του Ηλία Μόσιαλου για την Ελλάδα». iefimerida.gr. 17 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  30. ↑ «Ηλίας Μόσιαλος: Καταργούνται τα μυστικά κονδύλια». 
  31. ↑ «Εθνικό Τυπογραφείο». 
  32. ↑ «Βουλή των Ελλήνων, Τμήμα Ερωτήσεων» (PDF). 
  33. ↑ «Στο Αρχιπέλαγος της κίτρινης δημοσιογραφίας». [νεκρός σύνδεσμος]
  34. ↑ «Σκάνδαλο με τη φαρμακευτική δαπάνη». https://www.tovima.gr/2010/01/22/society/skandalo-me-ti-farmakeytiki-dapani/amp/5h. 
  35. ↑ «Το μεγάλο πάρτι του 2000-2009». https://www.tovima.gr/2018/02/10/politics/to-megalo-parti-toy-2000-2009. 
  36. ↑ «H. Μόσιαλος: Αυτή θα είναι η νέα ΕΡΤ». Κέρδος. 
  37. ↑ «Λουκέτο στην ΕΤ1 - Αναβαθμίζονται ΝΕΤ και ΕΤ3». Euro2Day. 19 Αυγούστου 2011. 
  38. ↑ «ΕΡΤ, το «πανηγύρι» συνεχίζεται». 
  39. ↑ «Ο Μόσιαλος εκπρόσωπος της κυβέρνησης σε διεθνείς οργανισμούς για τον κορωνοϊό». LiFO. Ανακτήθηκε στις 6 Απριλίου 2020. 
  40. ↑ «Συστάσις Ηλία Μόσιαλου για κορονοϊό - Έκανε τηλεδιάσκεψη με τον Μητσοτάκη». https://www.iefimerida.gr/ellada/systaseis-ilia-mosialoy-gia-koronoio-ekane-tilediaskepsi-me-ton-mitsotaki. 
  41. ↑ «Ο Τσίπρας απαξιώνει την επιτυχία της Ελλάδας στην Αλβανία. Έχουν λιγότερους νεκούς». https://www.protagon.gr/epikairotita/o-tsipras-apaksiwnei-tin-epityxia-tis-elladas-stin-alvania-exoun-ligoterous-nekrous-44342037981). 
  42. ↑ - https://elpais.com/opinion/2021-04-18/las-vacunas-contra-la-covid-19-son-un-bien-publico-universal.html) «Las Vacunas contra la covid-19 son un bien publico universal». https://www.thetimes.co.uk/article/paying-innovators-is-the-way-out-of-lockdown-b3jb6b727 - https://elpais.com/opinion/2021-04-18/las-vacunas-contra-la-covid-19-son-un-bien-publico-universal.html). 
  43. ↑ «Announcing the Pan-European Commission on Health and Sustainable Development: Rethinking Policy Priorities in the light of Pandemics». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-08-12. https://web.archive.org/web/20200812140920/https://www.euro.who.int/en/media-centre/sections/press-releases/2020/announcing-the-pan-european-commission-on-health-and-sustainable-development-rethinking-policy-priorities-in-the-light-of-pandemics. Ανακτήθηκε στις 2021-06-04. 
  44. ↑ «Σάλος με ανάρτηση Μόσιαλου για τις μάσκες: Οργισμένη ανακοίνωση από Ιερά Σύνοδο». ΕΘΝΟΣ. 24 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2021. 
  45. ↑ «Σάλος με ανάρτηση από τον Ηλία Μόσιαλο για τις μάσκες: Οργισμένη ανακοίνωση από Ιερά Σύνοδο». CNN.gr. 24 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2021. 
  46. ↑ «Κεραμέως για ανάρτηση Μόσιαλου: Μία εικόνα που προσβάλλει τους Χριστιανούς τις άγιες τούτες ημέρες». The TOC. 26 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2021. 
  47. ↑ «Κεραμέως: Λυπηρή η ανάρτηση Μόσιαλου». Protagon.gr. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2021. 
  48. ↑ «Μπογδάνος για ανάρτηση Μόσιαλου: «Μη διαμαρτύρεστε νεοδημοκράτες συνάδελφοι - Αυτή είναι πια η ΝΔ»». ΕΘΝΟΣ. 25 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 2021. 
  49. ↑ «Ενοχλημένος ο Κυρανάκης με τον Μόσιαλο για την εικόνα της Παναγίας: 'Καρφί' για Παπανδρέου και εκλογές ΚΙΝΑΛ». The TOC. 24 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2022. 
  50. ↑ Weil, Alan (January 14, 2019). «"Health Affairs In 2018: Editor's Picks"». "Health Affairs In 2018: Editor's Picks", Health Affairs Blog. doi:DOI: 10.1377/hblog20190110.783396. https://www.healthaffairs.org/do/10.1377/forefront.20190110.783396/full/. «Martin Wenzl and Elias Mossialos, October 2018 While much has been written about drug prices, less attention has been paid to medical devices, even though they account for 6 percent of US health care spending. Martin Wenzl and Elias Mossialos compare prices for cardiac implants between the US and France, Germany, Italy, and the UK. Prices are typically highest in the US, with prices for some products as much as six times those paid in Germany. Notably, prices vary within countries as well—with the exception of France, where prices are fairly uniform.». 
  51. ↑ «Ο τρικαλινός Ηλίας Μόσιαλος τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο του Δήμου Τρικκαίων». in.gr. 27 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2021. 
  52. ↑ «Επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Κρήτης, ο Ηλίας Μόσιαλος». ekriti.gr. 23 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2021. 
  53. ↑ «Επίτιμος Διδάκτορας του ΠΑΔΑ ο Ηλίας Μόσιαλος». esos.gr. 27 Φεβρουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2021. 
  54. ↑ «Τιμητική διάκριση στον Ηλία Μόσιαλο από την ΕΛΕΒΙΤ για τη συνεισφορά του στον χώρο της υγείας». iefimerida.gr. 10 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2021. 
  55. ↑ «Με το Μακεδονικό βραβείο θα τιμηθεί ο Ηλίας Μόσιαλος». https://www.tovima.gr/2021/10/20/society/me-to-makedoniko-vraveio-tha-timithei-o-ilias-mosialos/. 
  56. ↑ «Ηλίας Μόσιαλος: Αναγορεύεται σε επίτιμο διδάκτορα από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας». 25 Αυγούστου 2022. 
  57. ↑ Zaheer-Ud-Din Babar (2022). «Announcing the 2022 Helen Clark-JoPPP Award Winners». Journal of Pharmaceutical Policy and Practice. https://joppp.biomedcentral.com/joppp-award-winners-2022. «Announcing the 2022 Helen Clark-JoPPP Award Winners: We are pleased to announce the winners of the 2022 Helen-Clark-JoPPP Award for Pharmaceutical Policy and Practice Research:
    Elias Mossialos, The London School of Economics and Political Science, UK
    Vera Lucia Luiza, Sergio Arouca National School of Public Health, Brazil
    Pauline Norris, University of Otago, New Zealand
    They are being presented with the award based on the scientific merit of their work, as well as the impact of their work on patients, decisions makers and on governments.»    .     
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ηλίας_Μόσιαλος&oldid=10437738"