Η τελευταία μετάληψη του Αγίου Ιωσήφ δε Καλασάνθ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η τελευταία μετάληψη του Αγίου Ιωσήφ δε Καλασάνθ
ΟνομασίαΗ τελευταία μετάληψη του Αγίου Ιωσήφ δε Καλασάνθ
ΔημιουργόςQ5432
Έτος δημιουργίας1819
ΕίδοςΕλαιογραφία σε μουσαμά
Ύψος250 εκ.
Πλάτος180 εκ.
ΠόληΜαδρίτη
ΜουσείοΙερές Σχολές του Αγίου Αντωνίου
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η τελευταία μετάληψη του Αγίου Ιωσήφ δε Καλασάνθ (La última comunión de San José de Calasanz) είναι μία ελαιογραφία που δημιούργησε ο Ισπανός καλλιτέχνης Φρανθίσκο Γκόγια το 1819.

Γενικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ιησούς στο Όρος των Ελαιών, Φρανθίσκο Γκόγια, 1819, Λάδι σε ξύλο, 47×35 cm, Μαδρίτη, Escuelas Pias του Αγίου Αντωνίου. Ο πίνακας αυτός ήταν στο ίδιο ρετάμπλ με τον πίνακα Η τελευταία μετάληψη του Αγίου Ιωσήφ δε Καλασάνθ.
Σχέδιο του Γκόγια για τον πίνακα Η τελευταία μετάληψη του Αγίου Ιωσήφ δε Καλασάνθ, 1819, Μουσείο Bonnat, Bayonne, Aquitaine, Γαλλία

Το έργο αυτό βρισκόταν σε ένα ρετάμπλ που συμπεριλάμβανε μία ακόμη εικόνα, το έργο Ο Χριστός στο Όρος των Ελαιών. Το ρετάμπλ έγινε μετά από παραγγελία των μοναχών του Escuelas Pias de San Anton (Ιερές Σχολές του Αγίου Αντωνίου) το 1819. Η ζωγραφική του καλλιτέχνη διαφέρει πλέον εμφανώς από παλαιότερα έργα όπως Το θαύμα του Αγίου Αντωνίου που είχε ζωγραφίσει είκοσι χρόνια νωρίτερα και αυτό θα φανεί και σε αυτά τα δύο έργα. Το ίδιο έτος, ο Γκόγια, σε ηλικία εβδομήντα τριών χρόνων, θα απομονωθεί στην Έπαυλη του Κουφού όπου και θα δημιουργήσει τους περιώνυμους Μαύρους Πίνακες.[1]

Το έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Άγιος Ιωσήφ δε Καλασάνθ, απεικονίζεται εδώ να λαμβάνει την τελευταία θεία μετάληψη λίγο πριν από το θάνατό του, το 1648. Οι βασικές φιγούρες του πίνακα είναι ο γονατιστός Άγιος και ο ιερέας που του δίνει την όστια. Ο πίνακας διαφέρει αισθητά από άλλους πίνακες που απεικονίζουν αντίστοιχα θέματα. Ενώ σε άλλα έργα , όπως για παράδειγμα στον πίνακα Το Μαρτύριο του Αγίου Μαυρικίου του Ελ Γκρέκο, απεικονίζονται χαρακτηριστικές μορφές του Χριστιανισμού, όπως οι άγγελοι, ο Χριστός και η Παναγία, έτοιμες να υποδεχθούν τον νεκρό Άγιο στους ουρανούς, εδώ απουσιάζουν. Έχουν αντικατασταθεί από μια δέσμη φωτός που κατεβαίνει από τον ουρανό.[1]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το Escuelas Pias de San Anton ασχολούταν με την την εκπαίδευση των νέων σε σχέση με θρησκευτικά θέματα. Πιθανόν και ο Γκόγια σε νεαρή ηλικία να υπήρξε μαθητής του συγκεκριμένου τάγματος στην αντίστοιχη σχολή της Σαραγόσας.
  • Ο Αγίος Ιωσήφ δε Καλασάνθ ήταν ο ιδρυτής του Escuelas Pias, οι μοναχοί του οποίου παρήγγειλαν τον πίνακα.
  • Ο πίνακας Η τελευταία μετάληψη του Αγίου Ιωσήφ δε Καλασάνθ θεωρείται ως το θρησκευτικό αριστούργημα του Γκόγια.[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Γκόγια (Rose-Marie & Rainer Hagen), σ.68, 69, 73