Ζαν-Μπατίστ Μαρί Μενιέ ντε Λα Πλας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ζαν Μπατίστ Μαρί Σαρλ Μενιέ ντε λα Πλας
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Jean-Baptiste Marie Meusnier de La Place (Γαλλικά)
Γέννηση19 Ιουνίου 1754 (1754-06-19)
Τουρ, Γαλλία
Θάνατος13 Ιουνίου 1793 (38 ετών)
Μάιντς, Γερμανία
ΕθνικότηταΓάλλος
ΥπηκοότηταΓαλλία
ΒραβεύσειςΟνόματα χαραγμένα στην Αψίδα του Θριάμβου
Επιστημονική σταδιοδρομία
Ερευνητικός τομέαςμαθηματικά, μηχανική
Ιδιότηταμαθηματικός, μηχανικός, στρατιωτικός
δεδομένα (π • σ • ε )
Το πηδαλιουχούμενο του Μενιέ

Ο Ζαν Μπατίστ Μαρί Σαρλ Μενιέ ντε λα Πλας (γαλλικά: Jean Baptiste Marie Charles Meusnier de la Place‎‎, Τουρ, 19 Ιουνίου 1754 — λε Ποντ ντε Κασέλ, Μάιντς, 13 Ιουνίου 1793) ήταν Γάλλος μαθηματικός, μηχανικός και στρατηγός της Επανάστασης. Είναι κυρίως γνωστός για το θεώρημα του Μενιέ σχετικά με την κυρτότητα των επιφανειών, το οποίο διατυπώθηκε ενώ βρισκόταν στην École Royale du Génie (Βασιλική Σχολή Μηχανικής).[1] Επίσης ανακάλυψε το ελικοειδές. Εργάστηκε με τον Λαβουαζιέ στην αποσύνθεση του νερού και την εξέλιξη του υδρογόνου.[2]

Πηδαλιουχούμενο αερόστατο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μενιέ πολλές φορές θεωρείται ο εφευρέτης του πηδαλιουχούμενου, εξαιτίας ενός ανολοκλήροτου σχεδίου που συνέλαβε το 1784, λίγο χρονικό διάστημα μετά τις πρώτες πτήσεις με αερόστατα των αδελφών Μονγκολφιέ, και παρουσίασε στην Γαλλική Ακαδημία Επιστημών. Αυτό αφορούσε ένα ελλειπτικό αερόστατο (ballonet) μήκους 84 μέτρων, με χωρητικότητα 1.700 κυβικών μέτρων, κινούμενο από τρεις προπέλες που κινούσαν 80 άνδρες. Το καλάθι, σε σχήμα βάρκας, κρεμόταν από το κουβούκλιο με σύστημα τριών σχοινιών.[3]

Ζακ Σαρλ και αδελφοί Ρομπέρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά τις επιτυχημένες πτήσεις τους με αερόστατα υδρογόνου το 1783, ο καθηγητής Ζακ Σαρλ και οι αδελφοί Ρομπέρ κατασκεύασαν ένα επίμηκες, πηδαλιουχούμενο σκάφος σύμφωνα με τα σχέδια του Ζαν Μπατίστ Μενιέ. Το μοντέλο τους περιελάμβανε το εσωτερικό κύτταρο αέρα του Μενιέ (ballonnet), πηδάλιο κατεύθυνσης και μέθοδο προώθησης.[4]

Στις 15 Ιουλίου 1784 οι αδελφοί πέταξαν για 45 λεπτά από το Σαιντ-Κλου στο Μεντόν με τον Μ. Κόλιν-Χάλιν και τον Λουδοβίκο Φίλιππο Β΄, Δούκα της Σαρτρ στο επίμηκες αερόστατο τους. Παρά τους 80 άνδρες που διέθεταν κουπιά για τον έλεγχο της προώθησης και της κατεύθυνσης, το σύστημα αποδείχθηκε άχρηστο. Η απουσία βαλβίδας ελευθέρωσης αερίου είχε ως αποτέλεσμα τον δούκα να σκίσει το κάλυμμα για να αποτρέψει το σπάσιμό του όταν το σκάφος έφτασε σε ύψος περίπου 4.500 μέτρων (15.000 πόδια).[5][6]

Στις 19 Σεπτεμβρίου 1784 οι αδελφοί πέταξαν για 6 ώρες και 40 λεπτά, καλύπτωντας απόσταση 186 χιλιομέτρων (116 μίλια) από το Παρίσι στο Μπωβρί κοντά στο Μπέτουν, περνώτας πάνω από το Σαιντ-Ζυστ-εν-Σωσέ και την επαρχία Κλερμόν ντε λ'Ουαζέ.[7] Αυτή ήταν η πρώτη πτήση απόστασης πάνω από 100 χιλιόμετρα.[5][6]

Πηδαλιουχούμενο του Ζιφάρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1852, 66 χρόνια μετά το πηδαλιουχούμενο με κουπιά του Σαρλ και των αδελφών Ρομπέρ, το μοντέλο του Ανρί Ζιφάρ για το πρώτο επιτυχημένο αερόπλοιο στηρίχθηκε στις ιδέες του Μενιέ.[8]

Στρατιωτική σταδιοδρομία του Μενιέ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά την στρατιωτική σταδιοδρομία του, το 1791 τέθηκε επικεφαλής παράκτιων αμυντικών σωμάτων. Ενώ πολεμούσε τους Πρώσους στον Ρήνο, τραυματίστηκε κατά την διάρκεια της Πολιορκίας του Μάιντς (1793) και απεβίωσε.[9] Για τις στρατιωτικές υπηρεσίες που προσέφερε, είναι ένα από τα ονόματα που αναγράφονται κάτω από την Αψίδα του Θριάμβου στο Παρίσι (Βόρειος πυλώνας, Στήλη 6).[10]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Ziya Savci, Umit; Gorgulu, Ali; Ekici, Cumali (2017). «On Meusnier Theorem for Parallel Surfaces». Commun. Fac. Sci. Univ. Ank. Ser. A1 Math. Stat. (Ankara University) 66 (1): 187-198. http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/29/2136/22106.pdf. Ανακτήθηκε στις 2017-04-20. 
  2. ↑ Poirier, Jean-Pierre (1998). Lavoisier: Chemist, Biologist, Economist. Philadelphia: University of Pennsylvania Press. σελ. 150. ISBN 0812216490. 
  3. ↑ Syon, Guillaume de (2007). Zeppelin!: Germany and the Airship, 1900–1939. Baltimore, Maryland: JHU Press. σελ. 8. ISBN 9780801886348. 
  4. ↑ Day, Lance· McNeil, Ian (2003). Biographical Dictionary of the History of Technology. UK: Taylor & Francis. σελ. 250. ISBN 9780203028292. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Federal Aviation Administration – F.A.Aviation News, October 2001, Balloon Competitions and Events Around the Globe, Page 15» (PDF). www.faa.gov. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  6. ↑ 6,0 6,1 «Press Release - FAI Ballooning Commission Annual Conference». www.fai.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2017. CS1 maint: Unfit url (link)
  7. ↑ «Club d'Histoire de Beuvry». histoire.beuvry.free.fr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2017. 
  8. ↑ Kleinheins, Peter (2005). Die Großen Zeppeline. Berlin: Springer Berlin Heidelberg. σελ. 5–8. ISBN 9783540211709. 
  9. ↑ Truesdell, Clifford (1996-10-01). «Jean-Baptiste-Marie charles meusnier de la place (1754–1793): an historical note» (στα αγγλικά). Meccanica 31 (5): 607–610. doi:10.1007/BF00420830. ISSN 0025-6455. https://link.springer.com/article/10.1007/BF00420830. 
  10. ↑ Russell, Philip (2013). 100 Military Inventions that Changed the World. London: Little, Brown Book Group. σελ. 85. ISBN 9781472106704. 

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Jules Michelet, Histoire de la Révolution française
  • Richard S. Hartenberg, Technology and Culture, Vol. 7, No. 3 (Summer, 1966), σσ. 410–411
  • Jean Meusnier: Mém. prés. par div. Etrangers. Acad. Sci. Paris, 10 (1785) σσ. 477–510
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ζαν-Μπατίστ_Μαρί_Μενιέ_ντε_Λα_Πλας&oldid=9704549"