Ερρίκος Γ΄ του Χίλντεσχαϊμ
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Ερρίκος Γ΄ του Χίλντεσχαϊμ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1296 (περίπου) |
| Θάνατος | 6 Φεβρουαρίου 1363[1][2] Χίλντεσχαϊμ |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός ναός της Παναγίας στο Χίλντεσχαϊμ |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | καθολικός ιερέας καθολικός επίσκοπος[4] |
| Οικογένεια | |
| Γονείς | Αλβέρτος Β΄ του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ[5] και Ρίξα του Βέρλε[5] |
| Αδέλφια | Αδελαΐδα του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ Αλβέρτος Β΄ του Χάλμπερστατ Ερνέστος Α΄ του Γκέτινγκεν Όθων του Μπράουνσβαϊγκ Μάγκνους Α΄ του Βολφενμπύτελ |
| Οικογένεια | Οίκος των Γουέλφων |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | επιχώριος επίσκοπος (από 1331)[4][6] εκλεγμένος επίσκοπος (1331–1352)[7] επίσκοπος (1352–1362)[7] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ερρίκος Γ΄ (π. 1296 - 6 Φεβρουαρίου 1363) από τον Οίκο των Γουέλφων του Μπράουνσβαϊγκ-Λύνεμπουργκ, ήταν πρίγκιπας-επίσκοπος του Χίλντεσχαϊμ (1331-63).
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν γιος του Αλβέρτου Β΄ και της Ρίξας του Μεκλεμβούργου, κόρης του Ερρίκου Α΄ πρίγκιπα του Μεκλεμβούργου-Βέρλε.
Το 1331 η πλειοψηφία του Συλλόγου των κληρικών του Χίλντεσχαϊμ τον εξέλεξε επίσκοπο, κάτι που επιβεβαίωσε ο διοικητής του Μάιντς. Όμως ο προηγούμενος επίσκοπος είχε, πριν αποβιώσει, παραδώσει την επισκοπή στον Πάπα, ο οποίος έστειλε επίσκοπο τον Ερρίκο Γ΄ του Φίρνεμπουργκ και έπειτα τον Ερρίκο, κόμη του Σάουενμπουργκ και η κατάσταση περιπλέχθηκε. Ο Ερρίκος των Γουέλφων δεν αποχωρούσε και ο Πάπας Ιωάννης ΚΒ΄ τον αφόρισε. Με την υποστήριξη των αδελφών του, του Συλλόγου και των ευγενών έλεγξε το μεγαλύτερο μέρος της επισκοπής, ενώ ο Ερρίκος του Σάουενμπουργκ κατείχε την πόλη και τις μονές.
Έξω από την πόλη του Χίλντεσχαϊμ είχαν εγκατασταθεί Φλαμανδοί έποικοι, που την ανταγωνίζονταν οικονομικά και είχαν ονομάσει την κοινότητά τους Ντάμστατ. Όταν υποστήριξαν τον Ερρίκο του Φίρνεμπουργκ, ο Ερρίκος του Σάουενμπουργκ κατέστρεψε το Ντάμστατ το 1331 και παρά τη συμφωνία ειρήνης που έκανε, επιτέθηκε πάλι στον αντίπαλό του. Ο Ερρίκος του Φίρνεμπουργκ τον νίκησε και τον υποχρέωσε να παραδώσει την πόλη και το Ντάμστατ. Η παρατεταμένη διαμάχη έκανε τον Ερρίκο του Φίρνεμπουργκ να καλλιεργήσει τις σχέσεις με τους ευγενείς της περιοχής του, δημιουργώντας ένα δίκτυο συμμάχων.
Το 1352 απεβίωσε ο Ερρίκος του Σάουενμπουργκ και ο Πάπας Κλήμης ΣΤ΄ αναίρεσε τον αφορισμό και επικύρωσε όλες τις αποφάσεις του Ερρίκου του Φίρνεμπουργκ. Τρία έτη μετά έλαβε και τα διάσημα της εξουσίας του από τον Κάρολο Δ΄, βασιλιά της Γερμανίας. Ο ηγεμόνας δεν είχε τη δύναμη να επέμβει και ο Ερρίκος μπορούσε να τον αγνοήσει.
Στο εσωτερικό της χώρας εξαγόρασε τις υποθήκες κάστρων, όμως το 1333 υποθήκευσε το μεταλλείο της πόλης. Οικοδόμησε και απέκτησε συνοριακά κάστρα και την κομητεία του Σλάντεν. Κράτησε άθικτη την περιοχή του, παρά τους άπληστους για εδάφη δούκες του Μπράουνσβαϊγκ. Εξωράισε τον Καθεδρικό ναό και χορήγησε δωρεά για την εορτή της Αγίας Δωρεάς (Corpus Christi) την Α΄ Κυριακή της Πεντηκοστής. Απεβίωσε το 1363 και ετάφη στον Καθεδρικό του Χίλντεσχαϊμ.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ www
.deutsche-biographie .de /sfz53193 .html. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017. - ↑ p775.htm#i7749.
- ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. bralun. Ανακτήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 bralun.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ hild.
- ↑ 7,0 7,1 WIAG-Pers-EPISCGatz-02852-001.
|