Επίσκεψις (14ος αι.) Βυζαντινό Μουσείο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Επίσκεψις
ΟνομασίαΕπίσκεψις
Έτος δημιουργίας14ος αι.
Είδοςεικόνα
ΠόληΑθήνα
ΜουσείοΒυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Επίσκεψις ή Παναγία η Γλυκοφιλούσα (14ος αι.) είναι βυζαντινή εικόνα εκτιθέμενη στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείοτης Αθήνας.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Παναγία Γλυκοφιλούσα, η Επίσκεψις είναι ψηφιδωτή εικόνα του 14ου αι. Οι διαστάσεις της είναι 100Χ 85 εκ.Ανήκει στη Σχολή Κωνσταντινουπόλεως και μιμείται την τεχνική και τα υλικά της μνημειακής ψηφιδογραφίας.[1] Προέρχεται από τη Μικρά Ασία και ήλθε στην Ελλάδα από πρόσφυγες του 1922.[2] Παριστανει την Παρθένο να κρατάει στην αγκαλία της τον Χριστό βρέφος.[3] Οι ψηφίδες είναι τεχνητές μεγέθους πέντε χιλιοστών για τα λεπτά μέρη, τις άκρες των πτυχών και ιδίως των προσώπων και των γυμνών μερών του σώματος, και ενός εκατοστού για το χρυσό έξεργο και τα φορέματα. Η Παρθένος φοράει μελανοκύανο μανδύα που σκεπάζει το κεφάλι και το σώμα. Ο εσωτερικός χιτώνας δεν φαίνεται παρά μόνο στις παρυφές και στα χέρια τα οποία είναι ερυθρου χρώματος με χρυσές διαποικίλσεις. Τα μαλλιά περισφίγγουν τυπικός βυζαντινός κεφαλόδεσμος, λευκός με αργυρές αναλαμπές. Οι πτυχώσεις του μανδύα της Παναγίας και των φορεμάτων του Χριστού, σκληρές και ευθύγραμμες, τις αποδίδει ο καλλιτέχνης με χρυσές ψηφίδες πέντε χιλιστών. Ο Χριστός φοράει χιτώνα ζωσμένο με πιο ανοικτό χρώμα πρασινοκίτρινο με σκοτεινές βαθυκύανες πτυχώσεις.[4] Τα πρόσωπα είναι συντεθειμένα με μακρές ψηφίδες,λευκές, ελαφρώς ρόδινες για τα φωτεινά μέρη, ενώ για τα σκιερά με ψηφίδες χλωροκίτρινες βαθύχροες. Ερυθρές ψηφίδες ενδυναμώνουν τα περιγράμματα.[5] Εκατέροθεν του φωτοστεφάνου της Παναγίας που ορίζεται με ερυθρό περίγραμμα υπάρχουν τα γράμματα MHΡ ΘΟΥ και πάνω από τον αριστερό ώμο της η λέξη ΕΠΙCKEΨΙC όπως και τα άνωθεν και δεξιά του Χριστού στοιχεία ΙC -XC μας βοηθούν για τη χρονολόγηση της εικόνας με το σχήμα τους: περί το τέλος του 1300.[6]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Μανόλης Χατζηδάκης, Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών-Εικόνες, Αθήνα, Εκδόσεις Απόλλων,χ.χ. σελ.21
  2. Στέφανος Ξενόπουλος, «Ψηφιδωτή εικών η "Επίσκεψις" εν τω Βυζαντινώ Μουσείω Αθηνών», Δελτίον Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας Περίοδος Δευτέρα,τομ. 2 (1925), σελ44
  3. Στέφανος Ξενόπουλος, «Ψηφιδωτή εικών η "Επίσκεψις" εν τω Βυζαντινώ Μουσείω Αθηνών», Δελτίον Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας Περίοδος Δευτέρα,τομ. 2 (1925), σελ46
  4. Στέφανος Ξενόπουλος, «Ψηφιδωτή εικών η "Επίσκεψις" εν τω Βυζαντινώ Μουσείω Αθηνών», Δελτίον Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας Περίοδος Δευτέρα,τομ. 2 (1925), σελ46
  5. Στέφανος Ξενόπουλος, «Ψηφιδωτή εικών η "Επίσκεψις" εν τω Βυζαντινώ Μουσείω Αθηνών», Δελτίον Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας Περίοδος Δευτέρα,τομ. 2 (1925), σελ47
  6. Στέφανος Ξενόπουλος, «Ψηφιδωτή εικών η "Επίσκεψις" εν τω Βυζαντινώ Μουσείω Αθηνών», Δελτίον Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας Περίοδος Δευτέρα,τομ. 2 (1925), σελ48-49

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Μανόλης Χατζηδάκης, Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών-Εικόνες, Αθήνα, Εκδόσεις Απόλλων,χ.χ
  • Στέφανος Ξενόπουλος, «Ψηφιδωτή εικών η "Επίσκεψις" εν τω Βυζαντινώ Μουσείω Αθηνών», Δελτίον Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας Περίοδος Δευτέρα,τομ. 2 (1925), σελ. 44-53