Εντρέ Ιβάνκα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Εντρέ Ιβάνκα | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 24 Σεπτεμβρίου 1902[1][2] Βουδαπέστη |
| Θάνατος | 6 Δεκεμβρίου 1974[1][2] Βιέννη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αυστρία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[3] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Βιέννης |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κλασικός φιλόλογος διδάσκων πανεπιστημίου βυζαντινολόγος |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Βιέννης Πανεπιστήμιο του Γκρατς Πανεπιστήμιο Μπάμπεσ-ΜπόλυαΪ |
Ο Εντρέ Ιβάνκα (1902-1974) ήταν Ούγγρος φιλόλογος και βυζαντινολόγος.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ιβάνκα γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1902 στη Βουδαπέστη. Προερχόταν από αρχοντική οικογένεια και ο πατέρας του, Εμμανούλ Ιβάνκα, είχε διατελέσει μέλος της Ουγγρικής βουλής και πρωθυπουργός. Καθώς γονείς του διαζεύχθηκαν, τον πήρε η μητέρα του και πήγαν στην Βιέννη το 1917. Φοίτησε αρχικά στο κολλέγιο των εκεί Βενεδικτίνων μοναχών. Η μητέρα του πέθανε όμως αιφνιδιαστικά το 1915. Εκεί ασχολήθηκε και με τη μελέτη της θεολογίας και θέλησε αρχικά να χειροτονηθεί ιερέας. Όμως τελικά δεν το πραγματοποίησε αλλά ασπάσθηκε τον Καθολικισμό εγκαταλείποντας τον Προτεσταντισμό το 1920. Αφού εγκατέλειψε το κολλέγιο γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βιέννης, σπουδάζοντας κλασσική φιλολογία και φιλοσοφία, ιδιαίτερα πλατωνική. Το 1926 έλαβε το πτυχίο του και το επόμενο έτος παντρεύτηκε. Το 1933 ανακηρύχθηκε υφηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βουδαπέστης. Το 1940 κλήθηκε να διδάξει στο νεοϊδρυθέν Πανεπιστήμιο του Κλάεσενμπουργκ, στην Τρανσυλβανία, ενώ την ίδια χρονιά εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Βουδαπέστης. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου επέστρεψε στην Βιέννη και διορίσθηκε έκτακτος εντεταλμένος καθηγητής της κλασικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της πόλης. Από το 1947 δίδασκε έκτακτος καθηγητής κλασικής φιλολογίας στο πανεπιστήμιο του Γκράατζ. Το 1961 ονομάστηκε τακτικός καθηγητής Βυζαντινής φιλολογίας και των πνευματικών επιστημών (Φιλοσοφίας και Μυστικής Θεολογίας του Βυζαντίου). Το 1969 αποχώρησε λόγω ορίου ηλικίας. Πέθανε στις 6 Δεκεμβρίου 1974. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση Εταιρεία Βυζαντινών Σπουδών στην Αυστρία, της οποίας χρημάτισε και πρώτος πρόεδρος.
Συγγραφικό έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ελληνικά και χριστιανικά στοιχεία στην πρώτη Βυζαντινή πνευματική ζωή, Βιέννη 1947
- Plato christianus, 1965
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12183227k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 2,0 2,1 2,2 AlKindi. 97203.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12183227k. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κωνσταντίνος Μπόνης: «Μνήμη Endre von Ivanka», Θεολογία, τόμ. 48 (1977), σελ. 185-198
|