Εμφύλιος πόλεμος στη Σιέρα Λεόνε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εμφύλιος πόλεμος στη Σιέρα Λεόνε
Χάρτης της Σιέρα Λεόνε
Χρονολογία1991-2002
ΤόποςΣιέρα Λεόνε
ΑίτιαΈλεγχος ορυκτού πλούτου
ΈκβασηΝίκη της Κοινοπολιτείας των Εθνών
Αντιμαχόμενοι


Ηνωμένο Βασίλειο
Δυνάμεις της ECOMOG
Executive Outcomes
Με την υποστήριξη των:
Γουινέα
Ηνωμένες Πολιτείες
UNAMSIL

RUF
AFRC
Παιδιά της Δυτικής Ακτής
Λιβερία

Με την υποστήριξη των:
Λιβύη - 1977

Μπουρκίνα Φάσο
Απολογισμός
Απώλειες50.000–300.000 νεκροί[4]
2,5 εκατομμύρια εκτοπισμένοι[4]

Ο εμφύλιος πόλεμος της Σιέρα Λεόνε (1991-2002) άρχισε στις 23 Μαρτίου 1991, όταν το Ενωμένο Επαναστατικό Μέτωπο (RUF), με την υποστήριξη των ειδικών δυνάμεων του Εθνικού Πατριωτικού Μετώπου της Λιβερίας (NPFL), του Τσαρλς Τέιλορ παρενέβη στη Σιέρα Λεόνε, σε μια προσπάθεια να ανατρέψει την κυβέρνηση του Ζοζέφ Μομό. Ο εμφύλιος πόλεμος που προέκυψε, διήρκεσε 11 χρόνια, απομόνωσε την χώρα και άφησε πίσω του πάνω από 50.000 νεκρούς[4].

Επισκόπηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους του πολέμου, το RUF κατέλαβε υπό τον έλεγχό του μεγάλα τμήματα εδάφους στην ανατολική και νότια Σιέρα Λεόνε, πλούσιου σε προσχωσιγενή διαμάντια. Η αναποτελεσματική απάντηση της κυβέρνησης στο RUF, και τη διακοπή της κυβερνητικής παραγωγής σε διαμάντια, είχε ως αποτέλεσμα στρατιωτικό πραξικόπημα τον Απρίλιο του 1992 από το Εθνικό Κυβερνών Προσωρινό Συμβούλιο (NPRC)[5]. Μέχρι το τέλος του 1993, ο στρατός( SLA) κατόρθωσε να απωθήσει τους αντάρτες του RUF πίσω στα σύνορα της Λιβερίας, αλλά το RUF επανέκαμψε και οι μάχες συνεχίστηκαν. Τον Μάρτιο του 1995 μισθώθηκε η «Executive Outcomes» (ΕΟ), ιδιωτική στρατιωτική εταιρία της Νότιας Αφρικής, για να αποκρούσει το RUF. Στη Σιέρα Λεόνε σχηματίστηκε εκλεγμένη πολιτική κυβέρνηση τον Μάρτιο του 1996 και το υποχωρών RUF υπέγραψε το Σύμφωνο του Αμπιτζάν. Υπό την πίεση των Ηνωμένων Εθνών, η κυβέρνηση κατήγγειλε τη σύμβαση με την «Executive Outcomes» πριν εφαρμογή της συμφωνίας και οι εχθροπραξίες ξανάρχισαν[6][7].

Το πραξικόπημα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάιο του 1997 μια ομάδα δυσαρεστημένων αξιωματικών του στρατού οργάνωσε πραξικόπημα και ιδρύθηκε το Επαναστατικό Συμβούλιο των Ενόπλων Δυνάμεων (AFRC) ως νέα κυβέρνηση της Σιέρα Λεόνε[8]. Το RUF ενώθηκε με το AFRC και κατέλαβε την πρωτεύουσα Φρίταουν με μικρή αντίσταση. Η νέα κυβέρνηση, με επικεφαλής τον ταγματάρχη Τζόνι Πολ Κορόμα κήρυξε το τέλος του πολέμου, για να ακολουθήσει κύμα λεηλασιών, βιασμών και δολοφονιών[9]. Αντικατοπτρίζοντας τις διεθνείς απογοητεύσεις για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης, παρενέβησαν οι δυνάμεις της ECOMOG και ανακατέλαβαν την Φρίταουν για λογαριασμό της εκλεγμένης κυβέρνησης, χωρίς ωστόσο να κατορθώσουν να ελέγξουν τις απομακρυσμένες περιοχές.

Η Διεθνής παρέμβαση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιανουάριο του 1999, οι ηγέτες του κόσμου παρενέβησαν διπλωματικά προωθώντας διαπραγματεύσεις μεταξύ του RUF και της κυβέρνησης[10]. Το αποτέλεσμα ήταν η Συμφωνία Λομέ, που υπογράφηκε στις 27 Μαρτίου 1999. Βάσει της συμφωνίας ο Φοντέι Σαϊμπάνα Σάνκοχ, διοικητής του RUF, έλαβε την αντιπροεδρία και τον έλεγχο των αδαμαντωρυχείων της Σιέρα Λεόνε με αντάλλαγμα την κατάπαυση των εχθροπραξιών και την ανάπτυξη μιας ειρηνευτικής δύναμης των Ηνωμένων Εθνών για την παρακολούθηση της διαδικασίας του αφοπλισμού. Η συμμόρφωση του RUF στη διαδικασία αφοπλισμού ήταν ασυνεπής και αργή και μέχρι το Μάιο του 2000, οι αντάρτες επαναπροωθήθηκαν εναντίον της Φρίταουν[11]. Καθώς η αποστολή του ΟΗΕ άρχισε να αποτυγχάνει, το Ηνωμένο Βασίλειο δήλωσε την πρόθεσή του να παρέμβει στην πρώην αποικία και μέλος της Κοινοπολιτείας σε μια προσπάθεια να στηρίξει την αδύναμη κυβέρνηση του προέδρου Αχμάντ Τετζάν Κάμπαχ. Με τη βοήθεια της ανανεωμένης εντολής του ΟΗΕ και την αεροπορική υποστήριξη της Γουινέας, η βρετανική Επιχείρηση Πάλιζερ νίκησε τελικά το RUF, παίρνοντας τον έλεγχο της Φρίταουν. Στις 18 Ιανουαρίου 2002, ο Πρόεδρος Καμπάχ κήρυξε το τέλος του εμφυλίου πολέμου στη Σιέρα Λεόνε.

Παραπομπές σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. SMOTR: Mi-24 in Sierra Leone! (Αγγλικοί υπότιτλοι). Retrieved 23 Δεκεμβρίου, 2013
  2. http://news.bbc.co.uk/2/hi/africa/759281.stm
  3. http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/91060.stm
  4. 4,0 4,1 4,2 Gberie, p. 6
  5. Gberie, σ. 103
  6. Keen, σ. 111
  7. Abdullah, σ. 118
  8. Abdullah, σ. 180
  9. Gberie, σ. 102
  10. Gberie σ. 161
  11. Abdullah, σσ. 214–17

Σχετική Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]