Ελισάβετ Θηρεσία της Λωρραίνης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελισάβετ Θηρεσία της Λορραίνης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση15  Οκτωβρίου 1711[1][2][3]
Λυνεβίλ[1]
Θάνατος3  Ιουλίου 1741[1][2][3]
Τορίνο[1]
Αιτία θανάτουεπιπλοκή κατά τον τοκετό
Τόπος ταφήςΒασιλική της Σουπέργκα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚάρολος Εμμανουήλ Γ΄ της Σαρδηνίας (από 1737)[1][5]
ΤέκναΒενέδικτος της Σαβοΐας[6]
Prince Carlo Francesco of Savoy[7]
Princess Maria Vittoria Margherita of Savoy[7]
ΓονείςΛεοπόλδος δούκας της Λωρραίνης και Ελισάβετ Καρλόττα των Βουρβόνων-Ορλεάνης[1]
ΑδέλφιαΛεοπόλδος Κλεμένς της Λορραίνης[1]
Φραγκίσκος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας[1]
Κάρολος Αλέξανδρος της Λωρραίνης[1]
Λουδοβίκος της Λορραίνης[1]
Πριγκίπισσα Άννα-Καρλόττα της Λορραίνης[1]
Ελισάβετ Καρλόττα της Λορραίνης[1]
ΟικογένειαΟίκος της Λωρραίνης[1]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςΤάγμα του Ενάστρου Σταυρού
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Ελισάβετ Θηρεσία της Λωρραίνης (Élisabeth-Thérèse de Lorraine, 15 Οκτωβρίου 1711 - 3 Ιουλίου 1741) από τον Οίκο της Λωρραίνης ήταν πριγκίπισσα της Λωρραίνης και η τελευταία σύζυγος του Καρόλου Εμμανουήλ ΄ της Σαρδηνίας[8]. Ήταν μια από τις αδερφές του Φραγκίσκου Στέφανου, Δούκα της Λωρραίνης[9].

Ζωη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Ελισάβετ Θηρεσία γεννήθηκε στο Κάστρο του Λυνεβίλ και ήταν το ένατο από τα έντεκα παιδιά του Λεοπόλδου της Λωρραίνης και της συζύγου του Ελισάβετ Καρλόττας της Ορλεάνης[10]. Η μητέρα της ήταν ανιψιά του Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας και ο πατέρας της ήταν γιος της Ελεονώρας της Αυστρίας, Βασίλισσας της Πολωνίας. Ο μεγαλύτερος αδελφός της, Φραγκίσκος, έγινε αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας τέσσερα χρόνια μετά το θάνατό της. Ως πριγκίπισσα της Λωρραίνης είχε δικαίωμα στον τίτλο της Υψηλότητας καθώς και στο βαθμό της ξένης πριγκίπισσας στη Γαλλία. Κατά τη διάρκεια της στέψης του βασιλιά τον Οκτώβριο του 1722, η Ελισάβετ Θηρεσία, η μητέρα της και η αδελφή της, Άννα Καρλόττα, πήγαν στο γαλλικό βασίλειο. Η γιαγιά της, Ελισάβετ Καρλόττα του Παλατινάτου, βρήκε τις δύο εγγονές της πολύ γοητευτικές και ελκυστικές, αν και η Άννα Καρλόττα θεωρήθηκε πιο όμορφη.

Την άνοιξη του 1725, ο νέος βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΕ΄ ήταν δεκαπέντε ετών και άγαμος. Αρραβωνιάστηκε τη Μαριάννα Βικτωρία των Βουρβόνων, αλλά η νεαρή πριγκίπισσα στάλθηκε πίσω στην Ισπανία επειδή ήταν πολύ νεαρή για να κάνει παιδιά. Ως αποτέλεσμα, η Ελισάβετ Καρλόττα άρχισε διαπραγματεύσεις για να παντρευτεί μια από τις κόρες της τον βασιλιά. Ωστόσο, αυτό συναντήθηκε με την αντίθεση του πρωθυπουργού του βασιλιά, του Λουδοβίκου Ερρίκου του Κοντέ, ο οποίος κανόνισε να παντρευτεί μια Πολωνή πριγκίπισσα, τη Μαρία Λετσύνσκα αργότερα εκείνο το έτος.

Ο πατέρας της πέθανε το 1729 κατά τη διάρκεια διαπραγματεύσεων για γάμο μεταξύ της τότε δεκαεπτάχρονης Ελισάβετ Θηρεσίας και του πρόσφατα χήρου ξαδέλφου της, Λουδοβίκο της Ορλεάνης. Εκείνος αρνήθηκε εντελώς, προς ενόχληση της μητέρας της.[11] Έτσι, η Ελισάβετ Καρλόττα ονόμασε την κόρη της βοηθό ηγουμένης του Αββαείου του Ρεμιρμόν στις 19 Οκτωβρίου 1734.[12] Το Αββαείο αυτό συνδέθηκε στενά με το δουκάτο της Λωρραίνης. Η μικρότερη αδελφή της, Άννα Καρλόττα, έγινε αργότερα μοναχή εκεί.

Βασίλισσα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1736 ο αδελφός της Φραγκίσκος παντρεύτηκε την Μαρία Θηρεσία, θυγατέρα και κληρονόμο του Κάρολου Ε΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η ένωση μεταξύ της Δυναστείας της Λωρραίνης και της Δυναστείας των Αψβούργων επέτρεψε έναν πιο γοητευτικό γάμο για την αδέσμευτη πριγκίπισσα. Ο δύο φορές χήρος Κάρολος Εμμανουήλ Γ΄ της Σαρδηνίας ζήτησε το χέρι της στα τέλη του 1736. Παντρεύτηκε τον Βασιλιά της Σαρδηνίας δι' αντιπροσώπου στις 5 Μαρτίου 1737 στο Λυνεβίλ. Την επόμενη μέρα, έφυγε για τη Λυών όπου έφτασε στις 14 Μαρτίου. Ο αδερφός της, Δούκας της Λωρραίνης έφερε μια προίκα για αυτήν και η σύμβαση γάμου υπογράφηκε στη Βιέννη από τον Δούκα και τη Δούκισσα της Λωρραίνης και τον αυτοκράτορα Κάρολο Ε΄.

Το ζευγάρι παντρεύτηκε αυτοπροσώπως την 1η Απριλίου 1737. Ο Κάρολος Εμμανουήλ ήταν ο πρώτος εξάδελφος της, η μητέρα του ήταν η Άννα Μαρία της Ορλεάνης, η αδερφή της Ελισάβετ Καρλόττας. Έκαναν τρία παιδιά, απ' τα οποία μόνο το ένα επέζησε στην ενηλικίωση. Αυτή και ο σύζυγός της έφτασαν στο Τορίνο στις 21 Απριλίου[13].

Η Ελισάβετ Θηρεσία πέθανε όταν ήταν 29 ετών, έχοντας αρρωστήσει με επιλόχειο πυρετό μετά τον τοκετό[14]. Θάφτηκε στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στο Τορίνο. Η σωρός της μεταφέρθηκε στη Βασιλική του Σουπέργκα το 1786 από τον προγονό της Βίκτωρα Γ΄.

Παιδιά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Elisabeth Therese of Lorraine στο Wikimedia Commons

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 genealogy.euweb.cz/lorraine/lorraine5.html. Ανακτήθηκε στις 22  Ιανουαρίου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 www.treccani.it/enciclopedia/elisabetta-teresa-di-lorena-regina-di-sardegna_(Dizionario_Biografico)/. Ανακτήθηκε στις 27  Ιουνίου 2018.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p11446.htm#i114455. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 23  Μαΐου 2020.
  5. ↑ p11446.htm#i114455. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. ↑ Ανακτήθηκε στις 2  Οκτωβρίου 2016.
  7. ↑ 7,0 7,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
  8. ↑ Nicolas Jules Bégin, Émile Auguste. Histoire des duchés de Lorraine et de Bar, Volume 2. Googlebooks.org. Retrieved 2010-03-29.
  9. ↑ Nicolas Jules Bégin, Émile Auguste. Histoire des duchés de Lorraine et de Bar, Volume 2. Googlebooks.org. Retrieved 2010-03-29.
  10. ↑ Nicolas Jules Bégin, Émile Auguste. Histoire des duchés de Lorraine et de Bar, Volume 2. Googlebooks.org. Retrieved 2010-03-29.
  11. ↑ Combeau, Yves. Le comte d'Argenson, 1696-1764: Ministre de Louis XV. Googlebooks.org. Retrieved 2010-03-29.
  12. ↑ Foucault: Histoire de Léopold I, duc de Lorraine et de Bar, père de l'Empereur, Paris, 1791, p 340
  13. ↑ Calmet Augustin: Histoire de Lorraine...depuis l'entrée de Jules César dans les Gaules jusqu'à la cession de la Lorraine, arrivée en 1737, A. Leseure, 1757, p 309, 70
  14. ↑ Foucault: Histoire de Léopold I, duc de Lorraine et de Bar, père de l'Empereur, Paris, 1791, p 340
Καθιερωμένοι όροι
CC-BY-SA
Μετάφραση 		Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Elisabeth Therese of Lorraine της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ελισάβετ_Θηρεσία_της_Λωρραίνης&oldid=9876733"