Ελίζα Ρίχτερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ελίζα Ρίχτερ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση2  Μαρτίου 1865[1][2][3]
Βιέννη[4]
Θάνατος21  Ιουνίου 1943[3][5][6]
Στρατόπεδο συγκέντρωσης Τερέζιενσταντ[6][4]
ΚατοικίαΒιέννη[6]
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά[7][8]
Εκπαίδευσηδιδάκτωρ φιλοσοφίας
Υφηγεσία
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο της Βιέννης
Ακαδημαϊκό Γυμνάσιο της Βιέννης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαθηγήτρια πανεπιστημίου[9]
κριτικός λογοτεχνίας
λατινολόγος
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο της Βιέννης
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΠατριωτικό Μέτωπο (Αυστρία)
Οικογένεια
ΑδέλφιαHelene Richter
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ελίζα Ρίχτερ (2 Μαρτίου 1865 - 23 Ιουνίου 1943) ήταν φιλόλογος. Ήταν η πρώτη γυναίκα που έλαβε τον τίτλο της Υφηγήτριας για το έργο της στις Ρομανικές γλώσσες. Πέθανε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης το 1943.

Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Βιέννη από μία Εβραϊκή οικογένεια της μεσαίας τάξης. Κόρη του Δρ. Μαξιμίλιαν (θαν. 1891) και της Έμελι Ρίχτερ (θαν. 1889), αδελφή της Ελένης Ρίχτερ, συγγραφέως και μεταφράστριας Αγγλικής λογοτεχνίας και θεατρικών έργων, σπούδασε Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης και έλαβε το Διδακτορικό της το 1901.

Το 1905 ήταν η πρώτη γυναίκα που έλαβε τον τίτλο της Υφηγήτριας για το έργο της στις Ρομανικές γλώσσες. Έγινε η πρώτη γυναίκα βοηθός καθηγητή το 1907 και έλαβε τη διάκριση της "Εξαιρετικής Καθηγήτριας" το 1921 αν και ποτέ δεν έλαβε πανεπιστημιακή έδρα.

Η Ελίζα Ρίχτερ υπήρξε πολιτικά δραστήρια. Ίδρυσε τον Οργανισμού Αυστριακών Ακαδημαϊκών Γυναικών (Verband der Akademikerinnen Österreichs) του οποίου και προήδρευε από το 1920. Το 1927 απηύθυνε κάλεσμα για την ίδρυση κόμματος γυναικών αν και ισχυριζόταν ότι δεν έβλεπε τον εαυτό της ως φεμινίστρια.[10]

Μετά την Προσάρτηση της Αυστρίας από το Γερμανικό Ράιχ και την εισαγωγή Ναζιστικών αντισημιτικών πολιτικών στην Αυστρία, που απέκλειαν τους πολίτες Εβραϊκής καταγωγής από το δημόσιο βίο, η Ρίχτερ απαλλάχθηκε των καθηκόντων της. Μαζί με την αδελφή της Ελένη, που ζούσε μαζί της, μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Θέρεζινσταντ στις 9 Οκτωβρίου 1942. Πέθανε εκεί στις 23 Ιουνίου 1943.[11]

Το Πρόγραμμα Ελίζα Ρίχτερ του Αυστριακού Ταμείου Επιστημών (FWF), που παρέχει υποστήριξη σε γυναίκες που επιδιώκουν ακαδημαϊκή καριέρα, έλαβε το όνομά του προς τιμήν της.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb121906364. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118600389. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2015.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Γερμανικά, Αγγλικά) FemBio database. 23187. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. 4,0 4,1 Anna Gadzinski: «KALLIOPE Austria». (Γερμανικά) KALLIOPE Austria. Ομοσπονδιακό Υπουργείο Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων. Βιέννη. 2  Σεπτεμβρίου 2015. σελ. 223-224. ISBN-13 978-3-9503655-5-9.
  5. «Frauen in Bewegung 1848–1938» (Γερμανικά) Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας. 1459.
  6. 6,0 6,1 6,2 The Database of Victims of the Nazi Persecution. Terezín Initiative Institute. Πράγα. 56878. Ανακτήθηκε στις 4  Φεβρουαρίου 2021.
  7. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb121906364. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  8. CONOR.SI. 119678819.
  9. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2015.
  10. «Elise Richter: "Mein zweites Leben soll nicht gemordet werden"». [νεκρός σύνδεσμος]
  11. «Πιστοποιητικό μεταφοράς σε στρατόπεδο συγκέντρωσης και πιστοποιητικό θανάτου Ελ. Ρίχτερ». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]