Ελένη Αγγελίνα Κομνηνή
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ελένη Αγγελίνα Κομνηνή | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ελένη Αγγελίνα Κομνηνή (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 13ος αιώνας |
| Θάνατος | Δεκαετία του 1290 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ούγος του Μπριέν (από 1291)[1] Γουλιέλμος ντε λα Ρος (έως 1287)[1] |
| Τέκνα | Γκυ Β΄ ντε λα Ρος Jeannette de Brienne[2] |
| Γονείς | Ιωάννης Α΄ Δούκας[2] |
| Αδέλφια | Ελένη Δούκαινα Αγγελίνα |
| Συγγενείς | Νικόλαος Α' Σανούδος |
| Οικογένεια | Κομνηνοδούκες |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | σύζυγος ηγεμόνα (1280–1287, Δουκάτο των Αθηνών) Αντιβασιλέας (1287–1289, Δουκάτο των Αθηνών) |
Η Ελένη Αγγελίνα Κομνηνή ήταν δούκισσα Αθηνών μετά το θάνατο του συζύγου της Γουλιέλμου ντε Λα Ρος το 1287, και βαρώνη της Καρύταινας μετά το θάνατο του δεύτερου συζύγου της Ούγου του Μπριέν.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν θυγατέρα του ηγεμόνα της Θεσσαλίας, σεβαστοκράτορα Ιωάννη Α΄ Δούκα Αγγέλου από τη Δυναστεία των Αγγέλων και της κόρης ενός Βλάχου αρχηγού, γνωστής μόνο με το μοναστικό όνομά της, «Υπομονή».[3][4] Ήταν γόνος τριών σπουδαίων δυναστειών, αυτοκρατόρων του Βυζαντίου, των Δουκών, των Αγγέλων και των Κομνηνών. Πριν νυμφευθεί το Γουλιέλμο ντε Λα Ρος, εθεωρείτο από τις πιο περιζήτητες αρχοντοπούλες, καθώς είχε την πιο αριστοκρατική καταγωγή.
To 1275, ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος εξαπέλυσε μεγάλη εκστρατεία κατά του Ιωάννη Δούκα. Οι βυζαντινές δυνάμεις προέλασαν γρήγορα και έθεσαν την πρωτεύουσά του, Νέαι Πάτραι, υπό πολιορκία. Ο σεβαστοκράτωρ κατάφερε να δραπετεύσει και να εξασφαλίσει τη βοήθεια του Δούκα των Αθηνών, Ιωάννη ντε Λα Ρος, με αντάλλαγμα τον γάμο της Ελένης με τον γιο και διάδοχο του Ιωάννη ντε Λα Ρος, Γουλιέλμο, και τα κάστρα της Λαμίας, του Σιδηρόκαστρου, του Γαρδικίου και της Γραβιάς ως προίκα.[5]
Όταν πέθανε ο σύζυγός της, το 1287, ανέλαβε το Δουκάτο των Αθηνών για λογαριασμό του επτάχρονου γιου τους Γκυ Β΄ ντε Λα Ρος.
Το 1291 παντρεύτηκε τον Ούγο του Μπριέν,[6][7] και κληρονόμησε από αυτόν την Βαρωνία της Καρύταινας και τιμάρια στην Νεάπολη της Ιταλίας. Η κόρη τους Ιωάννα ντε Μπριέν παντρεύτηκε τον Νικόλαο Α' Σανούδο δούκα της Νάξου.
Έκοψε νομίσματα που φέρουν την επιγραφή "κυρία του ημίσεως τιμαρίου της Καρυταίνης", για την ακρίβεια:
- HELENA D*I GRA* (εννοεί HELENA Dei GRAtia - Έλενα με τη χάρη του Θεού)
- CLARICTIA S*F. (εννοεί CLARICTIAe Semis Feudi - Ήμισυ Φέουδο Καρυταίνης)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 p12005.htm#i120045. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ PLP, 208. ῎Αγγελος, Ἱωάννης Ι. ∆ούκας Κομνηνός.
- ↑ Polemis 1968, σελ. 97 (σημ. 8).
- ↑ Fine 1994, σελ. 188.
- ↑ PLP, 208. ῎Αγγελος, Ἱωάννης Ι. Δούκας Κομνηνός.
- ↑ Polemis 1968, σελ. 97 (note 8).
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Ανέκδοτα νομίσματα και μολυβδόβουλλα των κατά τους μέσους αιώνας Δυναστών της Ελλάδος / υπό Παύλου Λάμπρου, Εν Αθήναις : Εκ του Τυπογραφείου αδελφών Πέρρη, 1880, σελ. 29-30
- Fine, John Van Antwerp (1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest (στα Αγγλικά). University of Michigan Press. ISBN 978-0-472-08260-5.
- Polemis, Demetrios I. (1968). The Doukai: A Contribution to Byzantine Prosopography (στα Αγγλικά). Λονδίνο: The Athlone Press.
- Trapp, Erich; Beyer, Hans-Veit; Walther, Rainer; Sturm-Schnabl, Katja; Kislinger, Ewald; Leontiadis, Ioannis; Kaplaneres, Sokrates (1976–1996) (στα γερμανικά). Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit. Βιέννη: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. ISBN 3-7001-3003-1.
| ||||||||||||||||||||
_(selon_Gelre).svg){kind=small}
