Εκόλ Μιλιταίρ (Γαλλία)
| Γαλλική Ακαδημία Πολέμου | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | κτιριακό συγκρότημα, στρατιωτική ακαδημία, στρατιωτική σχολή[1] και military training unit |
| Αρχιτεκτονική | μπαρόκ αρχιτεκτονική |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°51′9″N 2°18′13″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Εκόλ-Μιλιταίρ[2] |
| Χώρα | Γαλλία[1][2] |
| Έναρξη κατασκευής | 1751 |
| Ολοκλήρωση | 1780 |
| Αρχιτέκτονας | Ανζ-Ζακ Γκαμπριέλ |
| Προστασία | κατηγοριοποιημένο ιστορικό μνημείο στη Γαλλία (από 1990)[1] |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Η Εκόλ Μιλιταίρ (ελλ.:Στρατιωτική Σχολή, γαλλικά: École Militaire) είναι ένα στρατιωτικό ίδρυμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που ιδρύθηκε το 1751 από τον βασιλιά Λουδοβίκο ΙΕ'. Το συγκρότημα των κτηρίων που την στεγάζουν βρίσκεται στο Παρίσι, στο 7ο διαμέρισμα. Χτισμένο τον 18ο αιώνα από τον αρχιτέκτονα του βασιλιά Ανζ-Ζακ Γκαμπριέλ, αυτό το μνημειώδες συγκρότημα εξακολουθεί να χρησιμοποιείται σαν Στρατιωτική Σχολή. Περικλείει τη νοτιοανατολική πλευρά του Πεδίου του Άρεως, περιοχή όπου γινόταν παραδοσιακά η ετήσια στρατιωτική παρέλαση για την επέτειο της 14ης Ιουλίου[3] που πλέον μεταφέρθηκε στη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων.
Έχει ταξινομηθεί ως ιστορικό μνημείο από το 1990.[4]
Η περιοχή εξυπηρετείται από το σταθμό του μετρό Εκόλ Μιλιταίρ. Ανοίγει στο κοινό κατά τη διάρκεια των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς.[5]
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Εκόλ Μιλιταίρ ιδρύθηκε το 1751, μετά τον πόλεμο της Αυστριακής διαδοχής, από τον Λουδοβίκο ΙΕ' βάσει πρότασης του στρατάρχη Μωρίς ντε Σαξ και με την υποστήριξη της μαρκησίας ντε Πομπαντούρ και του τραπεζίτη Ζοζέφ Παρί Ντυβερνέ.[6]
Προηγουμένως, οι στρατιωτικές ακαδημίες απευθύνονταν αποκλειστικά σε γόνους ευγενών και τα μαθήματα γίνονταν στους στάβλους του βασιλιά ή στους στάβλους άλλων μελών της βασιλικής οικογένειας. Με τη δημιουργία μιας στρατιωτικής σχολής για αξιωματικούς από φτωχές ευγενείς οικογένειες, έπαψε η αποκλειστικότητα των βασιλικών στρατιωτικών ακαδημιών.
Με το διάταγμα του Ιανουαρίου 1751, ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΕ' ίδρυσε το ίδρυμα που προοριζόταν για την εκπαίδευση πεντακοσίων ευγενών νεαρών και γεννήθηκαν χωρίς περιουσία ή ήταν ορφανά πολέμου.[7] Η διοίκηση ανατέθηκε στον υπουργό Πολέμου. Η Βασιλική Στρατιωτική Ακαδημία περιλάμβανε διάφορα στρατιωτικά κολέγια και στην επαρχία, όπως η Σχολή της Μπριέν όπου οι μαθητές γίνονταν δεκτοί με στοιχεία ευγενείας. Στο τέλος της εκπαίδευσής τους, η είσοδος στη Βασιλική Στρατιωτική Σχολή του Παρισιού γινόταν μέσω εθνικού διαγωνισμού.
Το 1895, η Στρατιωτική σχολή ήταν ο τόπος της ατιμωτικής καθαίρεσης του Αλφρέ Ντρέιφους, ο οποίος κατηγορούνταν για προδοσία αλλά αποκαταστάθηκε στις 13 Ιουλίου 1906.
Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο αρχιτέκτονας Ανζ-Ζακ Γκαμπριέλ ανέλαβε κατά επιθυμία του βασιλιά να σχεδιάσει ένα μεγαλοπρεπέστερο κτήριο από το μέγαρο των Απομάχων (που κατασκευάστηκε από τον Λουδοβίκο ΙΔ'). Η κατασκευή άρχισε το 1751 στο αγρόκτημα της Γκρενέλ, όπως ονομαζόταν τότε η περιοχή του Πεδίου του Άρεως, που ήταν λαχανόκηποι. Μετά από μακρά περίοδο κατασκευής, η σχολή άνοιξε το 1760. Ο Γκαμπριέλ παρουσίασε μια τεράστια περιοχή με όμορφες προσόψεις και τρεχούμενο νερό μέσα από ένα σύστημα πηγαδιών και σωληνώσεων. Ήταν πράγματι πολύ μεγαλύτερο και εντυπωσιακό από το μέγαρο των Απομάχων.[8]
Το κεντρικό κτήριο είναι σχεδιασμένο με κλασικό στυλ. Διαθέτει συμμετρική πρόσοψη που κυριαρχείται από τις κορινθιακές κολώνες και το αέτωμα της κύριας εισόδου. Στην κορυφή της πρόσοψης ο τετράπλευρος θόλος είναι παρόμοιος με αυτόν του ανακτόρου του Λούβρου. Απέναντι από την είσοδο βρίσκεται ένα έφιππο άγαλμα του στρατηγού Ζοζέφ Ζοφρ.[9]
Στο εσωτερικό υπάρχει η βιβλιοθήκη, χώρος αξιοσημείωτος για τις τοιχογραφίες στην οροφή και την επίπλωση του Louis XVI. Στήλες, θρησκευτικά έργα τέχνης και γυψοσανίδα διακοσμούν το παρεκκλήσι του Σαιντ Λουί.
Στο παρελθόν οι κήποι του Πεδίου του Άρεως χρησιμοποιήθηκαν ως πεδίο γυμνασίων και για πομπώδεις στρατιωτικές παρελάσεις.[10]
Το ίδρυμα αναδιοργανώθηκε το 1777 με το όνομα Σχολή Νέων Κυρίων (École des Cadets-gentilshommes), στην οποία φοίτησε και ο νεαρός Ναπολέων Βοναπάρτης το 1784. [11]Ο Ναπολέων αποφοίτησε από τη σχολή μετά από μόνο ένα χρόνο αντί για δύο.
Το κτηριακό συγκρότημα της Εκόλ Μιλιταίρ φιλοξενεί:
- Τη Στρατιωτική Σχολή και
- Το Ινστιτούτο Εθνικών Μελετών για την Εθνική Άμυνα.
-
Η βιβλιοθήκη -
Το παρεκκλήσιο -
Η Εκόλ Μιλιταίρ από την πλατεία Φοντενουά -
Η Εκόλ Μιλιταίρ από τον πύργο του Άιφελ
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Η επίσημη σελίδα της Εκόλ Μιλιταίρ (γαλλικά
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «base Mérimée» (Γαλλικά) Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας.
- ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 15677. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2018.
- ↑ . «gr.ambafrance.org/Η 14η Ιουλίου».
- ↑ . «pop.culture.gouv.fr/notice/merimee/PA00088684».
- ↑ «parisinfo.com/paris-museum-monument/71338/Ecole-Militaire».
- ↑ . «archive.wikiwix.com/LE PARC DES CHARROIS DE L'ÉCOLE ROYALE MILITAIRE». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Νοεμβρίου 2002.
- ↑ . «cosmovisions.com/monuParisEcoleMilitaire.htm».
- ↑ Christ, Yvan (1977). Paris des Utopies. Paris: Balland. pp. 92 and 93.
- ↑ . «eutouring.com/place_joffre_square.html».
- ↑ . «expedia.ie/Ecole-Militaire-Paris.d553248621532955018.Attraction».
- ↑ . «cometoparis.com/paris-guide/paris-monuments/ecole-militaire-s954».
|