Χεράτ (ζωγραφική)

Με το όνομα Χεράτ στη ζωγραφική φέρεται ιδιαίτερη σχολή, (τέχνη), που αφορά ισλαμική τεχνοτροπία μικρογραφίας που αναπτύχθηκε στη πόλη Χεράτ (του Αφγανιστάν), κατά τον 15ο αιώνα, τότε που ήταν πρωτεύουσα της Περσίας.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τεχνοτροπία αυτή είχε μάλιστα τεθεί υπό την προστασία των Τιμουριδών αφού ξεκίνησε επί εποχής του Σαχ Ροχ, του γιου του Ταμερλάνου, περί το 1400. Έφθασε δε στη μεγαλύτερη ακμή της στην εποχή του Μπαϋσουνκούρ Μιρζά, γιου του Σαχ Ροχ, ο οποίος καλούσε στην Αυλή του τους καλύτερους ζωγράφους της εποχής του, απ΄ όλη τη περιοχή του σημερινού Ιράν και Αφανιστάν. Η τεχνοτροπία αυτή τελικά άνθησε μέχρι το 1507 όταν καταλήφθηκε η Χεράτ και στη συνέχεια λεηλατήθηκε από τους Ουζμπέκους.

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τεχνοτροπία Χεράτ ήταν ζωγραφική κυρίως πάνω σε μετάξι τεμάχια εκ του οποίου κοσμούσαν διάφορα χειρόγραφα κειμενα ποιητικών έργων. Η τεχνική αυτή προήλθε από παλαιότερη τεχνική ζωγραφικής παράδοσης των αρχαίων πόλεων της Ταυρίδας και της Σιράζ. Το κύριο χαρακτηριστικό της τεχνοτροπίας χεράτ ήταν η απεικόνιση της προοπτικής σε παραστάσεις μεμονωμένων ομάδων ανθρώπων ή ζώων ή άλλων τοπίων σε υπερκείμενα επίπεδα με διαδοχική σμίκρυνση έτσι ώστε να διακρίνονται διάφορες παρατάξεις σε βάθος πεδίου δίνοντας την εικόνα ότι κάθε μία είναι πίσω από την άλλη. Κυρίαρχα χρώματα της τεχνοτροπίας αυτής ήταν το πράσινο του σμαραγδιού και η ποικιλία του βαθυγάλαζου με χαρακτηριστική λεπτότητα χρωματισμού. Αργότερα κυρίαρχη μορφή της ζωγραφικής αυτής ήταν ο Μπεχζάντ που υπό την προστασία του Βασιλέα Χουσεΐν Μπαϋκαράχ (1469-1506) δημιούργησε πλήθος εξαιρετικών έργων μερικά των οποίων σώζονται σήμερα σε σημαντικές εθνικές βιβλιοθήκες και μουσεία του κόσμου.
Ένα εξ αυτών των αριστουργημάτων είναι και ο λεγόμενος "Δενδρόκηπος" του 1489, που φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη Καΐρου.