Φώκος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Φώκος είναι γνωστά τα παρακάτω δύο διαφορετικά πρόσωπα:


  1. Γιος του Όρνυτου ή του ίδιου του θεού Ποσειδώνα, εγγονός του Σισύφου και της Πλειάδας Μερόπης και αδερφός του Θόα. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Φώκος πήρε ως σύζυγό του την ηρωίδα Αντιόπη, μαζί με την οποία ενταφιάσθηκε στη Φωκίδα. Μετά την αποίκηση από τον Φώκο της Παρνασσίδας με αποίκους που έφερε από την Κόρινθο, η περιοχή αυτή πήρε το όνομά του και αποκλήθηκε «Φωκίδα», δηλαδή ο Φώκος υπήρξε ο «επώνυμος ήρωας» της Φωκίδας. Το ηρώο του Φώκου βρισκόταν στην Τρωνίδα και σε αυτό οι Δαύλιοι προσέφεραν θυσίες.
  2. Γιος του Αιακού και της Ψαμάθης (μιας από τις Νηρηίδες). Παιδιά του Φώκου ήταν ο Πανοπέας και ο Κρίσος. Σύμφωνα με τον μύθο της Αίγινας, ο Φώκος σκοτώθηκε κατά λάθος από τον ετεροθαλή αδελφό του Πηλέα κατά τη διάρκεια αγώνων λιθοβολίας ή δισκοβολίας στην Αίγινα και ενταφιάσθηκε εκεί. Η αλήθεια είναι ότι ο Πηλέας και ο Τελαμώνας (επίσης ετεροθαλής αδελφός του) ζήλευαν τον Φώκο επειδή τους νικούσε στον αθλητισμό. Σε άλλη εκδοχή, ο Τελαμώνας σκότωσε με ακόντιο τον Φώκο σε κάποιο κυνήγι, ενώ σε τρίτη εκδοχή τον σκότωσε επίτηδες ο Πηλέας για χάρη της μητέρας του Ενδηίδας. Η μυθολογία συνδέει και αυτό τον Φώκο με την προέλευση του ονόματος «Φωκίδα», καθώς είχε επισκεφθεί την περιοχή αυτή, όπου έγινε φίλος του Ιασού[1].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. [50] ΦΩΚΟΥ ὄντος ἐκ Ψαμάθης Αἰακῷ καὶ στεργομένου Τελαμὼν ἦγεν ἐπὶ θήραν· καὶ συὸς ἐπιφανέντος κατὰ τοῦ μισουμένου ἐπαφῆκε τὸ δόρυ καὶ ἐφόνευσεν. ὁ δὲ πατὴρ ἐφυγάδευσεν· ὡς Δωρόθεος ἐν πρώτῳ Μεταμορφώσεων. , Πλουτάρχου, Συναγωγή Ιστοριών παραλλήλων Ελληνικών και Ρωμαικών.

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το αντίστοιχο άρθρο της αγγλόγλωσσης Wikipedia
  • Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969