Υποτελής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο υποτελής είναι πρόσωπο που θεωρείται ότι έχει αμοιβαία υποχρέωση σε έναν άρχοντα ή μονάρχη, στο πλαίσιο του φεουδαρχικού συστήματος της μεσαιωνικής Ευρώπης. Οι υποχρεώσεις περιλάμβαναν συχνά τη στρατιωτική υποστήριξη και την αμοιβαία προστασία, με αντάλλαγμα ορισμένα προνόμια, περιλαμβανομένης συνήθως της γης που κρατείται ως μίσθωση ή φέουδο.[1] Ο όρος χρησιμοποιείται σε παρόμοιες καταστάσεις σε άλλες φεουδαρχικές κοινωνίες.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. F. L. Ganshof, "Benefice and Vassalage in the Age of Charlemagne" Cambridge Historical Journal 6.2 (1939:147-75).