Υβ Λετέρμ
| Υβ Λετέρμ | |
|---|---|
 | |
| Πρωθυπουργός του Βελγίου | |
| Περίοδος 25 Νοεμβρίου 2009 – 6 Δεκεμβρίου 2011 | |
| Αντιπρόεδρος | Ντιντιέρ Ρέιντερς(Χρηματοδότηση και Θεσμικές Μεταρρυθμίσεις) Λορέτ Ονκελίν(Κοινωνικές Υποθέσεις και Υγεία) Στίβεν Βανακερε(Εξωτερικές Υποθέσεις και Θεσμικές Μεταρρυθμίσεις) Ζοέλ Μιλγκέ(Απασχόληση και Ίσες Ευκαιρίες) Γκί Βανχέγκελ(Προϋπολογισμός) |
| Μονάρχης | Αλβέρτος Β΄ |
| Προκάτοχος | Χέρμαν βαν Ρομπουί |
| Διάδοχος | Έλιο Ντι Ρούπο |
| Περίοδος 20 Μαρτίου 2008 – 30 Δεκεμβρίου 2008 | |
| Αντιπρόεδρος | Ντιντιέρ Ρέιντερς(Χρηματοδότηση) Πάτρικ Ντίγουελ(Εσωτερικό) Ντσό Βάντερζεν(Δικαιοσύνη) Λορέτ Ονκελίν(Κοινωνικές Υποθέσεις) Ζοέλ Μιλγκέ(Απασχόληση) |
| Μονάρχης | Αλβέρτος Β΄ |
| Προκάτοχος | Γκί Φερχόφστατ |
| Διάδοχος | Χέρμαν βαν Ρομπουί |
| Υπουργός Εξωτερικών | |
| Περίοδος 17 Ιουλίου 2009 – 25 Νοεμβρίου 2009 | |
| Πρωθυπουργός | Χέρμαν βαν Ρομπουί |
| Προκάτοχος | Κάρελ ντε Γκούχτ |
| Διάδοχος | Στίβεν Βανακερε |
| Πρωθυπουργός της Φλάνδρας | |
| Περίοδος 20 Ιουλίου 2004 – 28 Ιουνίου 2007 | |
| Προκάτοχος | Μπάρτ Σόμερς |
| Διάδοχος | Κρίς Πίτερς |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 6 Οκτωβρίου 1960,  Βέρβικ,Βέλγιο |
| Εθνότητα | Βελγική |
| Υπηκοότητα | Βέλγιο |
| Πολιτικό κόμμα | Χριστιανοδημοκρατικό και Φλαμανδικό |
| Σύζυγος | Σοφία Χάισεν |
| Σπουδές | Καθολικό Πανεπιστήμιο του Λέβεν Πανεπιστήμιο της Γάνδης |
| Επάγγελμα | Δημόσιος Υπάλληλος |
| Βραβεύσεις | Κρατικό Βραβείο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας (2008) Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος του Λεοπόλδου (6 Ιουνίου 2010)[1] Minister of State (7 Δεκεμβρίου 2011)[1] |
| Θρήσκευμα | Ρωμαιοκαθολικός |
| Ιστοσελίδα | yvesleterme.be/ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Υβ Λετέρμ (Yves Camille Désiré Leterme) είναι ο πρωθυπουργός της Φλάνδρας και Πρωθυπουργός του Βελγίου από το 2009. Ήταν ξανά πρωθυπουργός το 2008, για μερικούς μήνες.
Βιογραφία και καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στο Βέρβικ (Wervik) της δυτικής Φλάνδρας στις 6 Οκτωβρίου 1960. Το 1997 διορίστηκε βουλευτής και εξελέγη στη Βουλή τα έτη 1999 και 2003. Το 2004 ανέλαβε πρωθυπουργός στη Φλάνδρα, επικεφαλής τρικομματικού συνασπισμού (CD&V-N-VA, VLD, SP.A-Spirit).
Κέρδισε στις εκλογές της 10ης Ιουνίου 2007. Στις 29 Σεπτεμβρίου 2007 ο Βασιλιάς Αλβέρτος τον διόρισε για δεύτερη φορά μέσα σε ένα έτος στη θέση του εντολοδόχου Πρωθυπουργού.
Την 1η Δεκεμβρίου του 2007 κατέθεσε την εντολή πρωθυπουργού για δεύτερη φορά μέσα σε έναν χρόνο, καθώς οι συνομιλίες για το σχηματισμό κυβέρνησης κατέληξαν σε αδιέξοδο [2]. Τον ίδιο μήνα σχηματίστηκε βραχύβια προσωρινή κυβέρνηση από τον Γκι Φερχόφστατ, η θητεία της οποίας έληξε το Μάρτιο του 2008.
Πρωθυπουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εν τέλει, τα πέντε μεγαλύτερα κόμματα συμφώνησαν στις 18 Μαρτίου του 2008, έπειτα από διαβουλεύσεις σχεδόν μιας ημέρας, να σχηματίσουν κυβέρνηση συνασπισμού[3] με επικεφαλής τον Υβ Λετέρμ. Στην κυβέρνηση μετέχουν φλαμανδοί Χριστιανοδημοκράτες, γαλλόφωνοι Χριστιανοδημοκράτες, φλαμανδοί Φιλελεύθεροι, γαλλόφωνοι Φιλελεύθεροι και γαλλόφωνοι Σοσιαλιστές. Ο Λετέρμ ανέλαβε καθήκοντα στις 20 Μαρτίου του 2008.
Πρώτη παραίτηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η θητεία του Λετέρμ στην κυβέρνηση του Βελγίου διήρκεσε μόλις 4 μήνες, καθώς ο ίδιος υπέβαλε την παραίτησή του στις 15 Ιουλίου του 2008, επειδή δεν κατάφερε να προωθήσει τα μέτρα που είχε εξαγγείλει για τη μεταβίβαση περισσότερων εξουσιών στις περιφέρειες.[4]. Ο Βασιλιάς Αλβέρτος ανέβαλε την απόφασή του αναφορικά με την αποδοχή ή μη της παραίτησης. Τελικά, δεν την έκανε αποδεκτή.
Δεύτερη παραίτηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 19 Δεκεμβρίου του 2008 παραιτήθηκε ξανά ο πρωθυπουργός, καθώς η κυβέρνηση κατηγορήθηκε για παρέμβαση στη Δικαιοσύνη αναφορικά με την πώληση της "προβληματικής" εταιρείας Fortis στην BNP Paribas.[5] Στις 22 Δεκεμβρίου του 2008 ο βασιλιάς Αλβέρτος Β΄ έκανε δεκτή την παραίτηση του Λετέρμ και της κυβέρνησής του.[6] Στις 28 Δεκεμβρίου ο Χέρμαν βαν Ρομπουί έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.[7]. Τον Ιούλιο του 2009 ο Λετέμ έγινε υπουργός εξωτερικών στην κυβέρνηση του Ρομπουί.
Πρωθυπουργία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έπειτα από το διορισμό του βαν Ρομπουί στο νεοσυσταθέν αξίωμα του προέδρου της ΕΕ, ο Λετέρμ διορίστηκε ξανά πρωθυπουργός και ανέλαβε καθήκοντα στις 25 Νοεμβρίου του 2009[8]. Η νέα κυβέρνηση έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή των Αντιπροσώπων στις 27 Νοεμβρίου του 2009, με 82 ψήφους υπέρ και 53 κατά[9].
Τρίτη παραίτηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Λετέρμ υπέβαλε ξανά την παραίτηση της κυβέρνησής του στις 22 Απριλίου 2010, έπειτα από την αποχώρηση του φλαμανδικού κόμματος Ανοικτό VLD από την κυβέρνηση συνασπισμού.[10] Η παραίτησή του έγινε δεκτή από τον Βασιλιά του Βελγίου στις 26 Απριλίου αλλά παρέμεινε ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός μέχρι τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης. Η πολιτική κρίση, όμως, δεν επέτρεψε την δημιουργία σύντομα νέας κυβέρνησης, με την υπηρεσιακή κυβέρνηση υπό τον Λετέρμ να σημειώνει στις 17 Φεβρουαρίου 2011 παγκόσμιο ρεκόρ παραμονής υηρεσιακής κυβέρνησης στην εξουσία (249 ημέρες).[11]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Senate. 4077. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2022.
- ↑ Γαλλικό Πρακτορείο μέσω Google
- ↑ «Επιτέλους κυβέρνηση συνασπισμού στο Βέλγιο υπό τον Ιβ Λετέρμ». in.gr. 18 Μαρτίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Μαρτίου 2008.
- ↑ «Παραιτήθηκε ο βέλγος πρωθυπουργός». Έθνος. 15 Ιουλίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2008.
- ↑ «Belgium Prime Minister offers resignation over banking deal». CNN. 19 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ «King accepts government resignation». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουλίου 2011.
- ↑ «Belgian king asks Van Rompuy to form government». Reuters. 28 Δεκεμβρίου 2008.
- ↑ Καθημερινή[νεκρός σύνδεσμος], Νέος πρωθυπουργός του Βελγίου ο Ιβ Λετέρμ, 25 Νοεμβρίου 2009.
- ↑ Rulers.org, ανακτήθηκε 30 Νοεμβρίου 2009.
- ↑ «Belgian coalition government crumbles as PM resigns». www.english.rfi.fr. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2010.
- ↑ Το παγκόσμιο ρεκόρ ακυβερνησίας κατέρριψε το Βέλγιο, in.gr, 17/2/2011
|